ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ETC อย่ามายุ่งเข้าใจไหม!!!?

    ลำดับตอนที่ #7 : Brave’ Nightmare :: ใบสมัคร Finish!!

    • อัปเดตล่าสุด 1 มี.ค. 56




    ใบสมัคร

    รูป ::

    ซีเคอร์


    Daddy & Mommy
    รูปเเรก
    ตอนที่องค์ราชาซีครูสกับริดเดิ้ลทำงานด้วยกันเป็นตอนที่ซีเคอร์ยังไม่เกิด
    รูปสอง
    เป็นรูปตอนที่ริดเดิ้ลจำใจฆ่าราชาซีครูส




     

    ชื่อ :: ซีเคอร์  ดอน อาวิโด ( Zeker Don Avido )

    ชื่อเล่น :: ซีเคอร์ / ซี / ซีน / ดอน อาวิโด

    ความหมายของชื่อ :: ซีเคอร์ แปลว่า อย่างแน่นอน  ดอน แปลว่า หัวหน้าหรือเจ้าพ่อ อาวิโด แปลว่า ความโลภ

    อายุ :: 27

    เพศ :: เสะผู้สูงส่ง (?)

    เผ่าพันธุ์ :: ผู้ส่งวิญญาณ

    นิสัย :: ซีเคอร์  ดอน อาวิโด ทายาทลับๆ ของอดีตราชาแห่งโลกของผู้ส่งวิญญาณ พูดตรงๆ ซีเคอร์เป็นเด็กที่เอาแต่ใจตัวเองมากพอตัว อยากได้อะไรก็ต้องได้ แต่ดูสดใสร่าเริง นอกจากนั้นแล้วตัวเขายังเป็นคนที่อยากรู้อยากเห็นและหัวดื้อ ให้ทำอะไรก็จะไม่ทำ ถ้าไม่ชอบก็จะไม่เอาทันที แต่ก็เป็นคนที่รักสงบและรักครอบครัวมาก ถึงแม่เขา( ริดเดิ้ล ) จะไม่ยอมเล่าเรื่องเกี่ยวกับพ่อให้เขาฟัง เขาก็เชื่อว่าพ่อของเขาเป็นคนที่และรักแม่มากอยู่ดี นอกจากนี้แล้วถึงซีเคอร์จะรักสงบแต่ก็ใช่ว่าจะไม่ใจร้อน!! ความจริงแล้วซีเคอร์เป็นคนที่ใจร้อนมากและมากที่สุดผิดกับซีครูสและริดเดิ้ลที่เป็นคนใจเย็นและสุขุม มันจึงทำให้ตัวของเขานั้นเหมือนจะลุกเป็นไฟได้ตลอดเวลา อืม...ฉันเคยบอกไปรึยังว่าซีเคอร์นั้นน่ะเป็นคนที่สงบแต่เวลาโกรธหรือไม่พอใจอะไรเขาจะอาละวาดทันทีเลยนะ และไม่มีใครฉุดเขาอยู่ด้วย เเล้วก็นะถึงอย่างนั้นก็เถอะ บางทีซีเคอร์ก็เป็นคนที่อ่อนโยนมากเหมือนกัน เเต่ก็ต้องดูเเล้วเเต่อารมณ์อะนะ นอกจากนั้นแล้วถึงซีเคอร์จะใจร้อนแต่บางครั้งเขาก็สุขุมและเยือกเย็นมาแบบดื้อ ถึงตัวเขาจะดูไม่ค่อยจริงจังกับการทำอะไรซักเท่าไหร่ แต่เมื่อถึงเวลาจริง...เขานี้แหละที่เป็นผู้คุมเกมส์น่ะ!!!

    ประวัติ :: ในโลกของผู้ส่งวิญญาณยังคงมี ราชา เป็นผู้ปกครอง ซึ่งในตอนนั้นก็มี ซีครูส ดอน อาวิโด เป็น ราชา และมี ริดเดิ้ล ชายหนุ่มผู้เป็นผู้ส่งวิญญาณดูแลเคียงกาย ซึ่งอาจเป็นเพราะความใกล้ชิดหรือรู้ใจกันมากเกินไป เมื่อกาลเวลาผ่านไปไม่นานนัก...ทำให้ความรักเกิดขึ้นมาระหว่างพวกเขาทั้งสอง แต่...ถึงจะรักกันมากเพียงใดก็ไม่อาจที่จะเปิดเผยออกมาได้ ความรักของทั้งสองเลยกลายเป็นความลับที่ไม่อาจเปิดเผยออกมา ทว่า...ด้วยความรักของซีครูสที่มีมากให้กับริดเดิ้ลนั้น เขาจึงตัดสินใจสรรค์สร้างอีกหนึ่งชีวิตขึ้นมาเพื่อเป็นดั่งพันธะสัญญารักของพวกเขา ใช่...แล้วในตอนนั้นนั่นเองที่ ซีเคอร์ ดอน อาวิโด ได้เกิดมาลืมตาดูโลก ทายาทของราชาซีครูสและริดเดิ้ล แต่ดูเหมือนว่า...ซีเคอร์จะเกิดมาพร้อมกับความโชคร้าย...ซีครูส คลั่งอย่างไม่มีสาเหตุ!? อาจเพราะพลังการทำลายนั้นมีมากจนเกินการควบคุม ทำให้ตัวเขาไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ ทุกคนพยายามที่จะหยุดยั้งเขารวมถึงริดเดิ้ลด้วยเช่นกัน...แต่สุดท้ายก็ไม่สามารถหยุดยั้งได้...จนริดเดิ้ลต้องตัดสินใจฆ่าซีครูสเพื่อไม่ให้โลกของผู้ส่งวิญญาณรวมไปถึงผู้ส่งวิญญาณทั้งหลายต้องตายจาก...และหลังจากที่ริดเดิ้ลฆ่าซีครูสนั้น เขาก็ปิดใจและไม่ยอมพบใครอีก เอาแต่นั่งเลี้ยงซีเคอร์อยู่ในปราสาทเก่าของซีครูสเพียงลำพัง ในขณะที่ภายนอกนั้นกลับไม่มีใครรับรู้ถึงความเป็นมาของซีเคอร์ได้เลย และเวลาต่อมาก็ได้มีการแต่งตั้งราชาองค์ใหม่ขึ้น ริดเดิ้ลนั้นก็เริ่มที่จะทำใจได้แต่ก็ยังคงไม่ออกไปจากปราสาทเก่าของซีครูสแม้แต่ก้าวเดียว ยังคงอยู่ในนั้นพร้อมๆ กับซีเคอร์ที่เริ่มโตเป็นหนุ่มรูปงามที่แข็งแกร่ง และเมื่อริดเดิ้ลมองเข้าไปในตาของซีเคอร์แล้ว เขาก็ได้รับรู้ถึงพลังการทำลายอันมหาสารที่ถูกสืบทอดมาจากซีครูส ทำให้ริดเดิ้ลรู้สึกหวั่นกลัวและเกรงว่าถ้าเวลาผ่านไปเขาจะต้องเสียซีเคอร์ไปอีก เขาจึงตัดสินใจที่จะไม่ยอมให้ซีเคอร์ออกจากปราสาทไปแม้แต่ก้าวเดียว แต่ดูเหมือนว่าซีเคอร์น้อยของเราจะไม่ยอมฟังใคร เขาตัดสินใจหนีออกมาจากปราสาทและมาที่โลกมนุษย์

    ความสามารถพิเศษ :: ส่งวิญญาณ / ทำลายล้าง

    พลัง :: เป็นผู้ส่งวิญญาณเลยมีพลังในการส่งวิญญาณให้ไปยังโลกส่งวิญญาณเพื่อที่จะให้ราชาพิพากษาว่าจะไปสวรรค์หรือนรก แต่นี่ก็แค่พลังที่มีมาตั้งแต่เกิดของทายาทผู้ส่งวิญญาณทุกคน เอาความจริงแล้วตัวเขานั้นมีพลังแห่งการทำลายล้างที่ได้รับมาจากผู้เป็นพ่อ...ที่ใครๆ ก็เรียกว่า กุญแจแห่งหายนะ ซึ่งมีความสามารถในการทำลายล้างและยังเป็นกุญแจในการเปิดประตูนรกและสวรรค์อีกด้วย (ซึ่งจะมีเฉพาะผู้ที่เป็นราชาหรือผู้ที่มีสายเลือดของราชาไหลเวียนเท่านั้น)

    ยกตัวอย่างการใช้พลัง :: เมื่อซีเคอร์นึกคิดถึงสภาพการทำลายและเอามือไปแตะที่สิ่งๆ นั้นพร้อมกับพูดว่า จงทำลายกุญแจแห่งหายนะ สิ่งๆ นั้นก็จะถูกทำลายเหมือนอย่างที่ซีเคอร์คิดไว้

    อาวุธ :: โซ่ตรวน และ ดาบ

    ยกตัวอย่างการใช้อาวุธ:: โซ่ตรวนที่ไม่รู้โผล่มาจากไหน แต่มันจะเคลื่อนที่ไปตามที่เจ้าของบังคับและควบคุม ซึ่งความยาวของโซ่ตรวนนั้น...ไม่มีที่สิ้นสุด ส่วนดาบนั้นก็ไว้ใช้ฟันหรือแทงธรรมดาทั่วไปตามใจนึก ไม่มีอะไรพิเศษ

    ชอบ:: การดื่มชายามเช้า กลางวัน และ บ่าย (ชาอังกฤษนะ) / ความสงบ

    เกลียด:: คนขัดจังหวะ / ที่ๆ วุ่นวาย / อะไรที่ขัดใจ

    กลัว:: ท่านแม่ (ริดเดิ้ล)

    บทที่ต้องการสมัคร:: รองหัวหน้า Brave’ Nightmare

    เพิ่มเติม :: -

    คำถาม

    ยินดีต้อนรับ เชิญนั่งก่อนเสียงทุ้มต่ำจากเจ้าของร่างสูงโปร่ง ผู้มีนัยน์ตาสีโกเมนสดดุจเลือด พูดขึ้นพลางผายมือ ไปที่เก้าอี้ตรงข้ามของตน

    “...” ชายหนุ่มผู้มาเยือนใหม่ไม่ตอบแต่กลับมองหน้าของร่างสูงอย่างครุ่นคิดอยู่ซักพัก ก่อนที่จะเดินตรงไปนั่งลงบนเก้าอี้ที่อยู่ตรงข้ามกับร่างสูง

    ไม่ทราบว่าท่านชื่ออะไร

    ซีเคอร์ ดอน อาวิโด แต่ช่วยเรียกสั้นๆ ว่า ซีน ก็แล้วกัน ชายหนุ่มว่าก่อนจะยิ้มให้อย่างมีเล่ห์นัยน์

    งั้นเหรอ แล้วท่านคิดว่า การต่อสู้ระหว่างสององค์กรใครจะชนะ

    ทำไมท่านถึงถามเช่นนั้นล่ะ ทั้งที่แค่ดูก็รู้แล้วว่าใครจะได้ชัยชนะนั้นมาครองแท้ๆ ชายหนุ่มตอบกลับอีกครั้งพลางแสยะยิ้ม

    แล้วท่านมีความคิดเห็นอย่างไรกับองค์กรของท่าน

    บิดเบี้ยวและผิดเพี้ยน

    หึ มาถึงคำถามสุดท้ายที่ข้าจะถามท่านแล้ว ท่านคิดว่าท่านจะได้เข้าร่วมกับองค์กรหรือไม่

    แน่นอนอยู่แล้ว...

    งั้นรึ งั้นข้าคงต้องขอให้ท่านโชคดี เมื่อจบคำพูดของชายหนุ่ม ร่างของเขาก็หายไปทันทีราวกับไม่มีคนเคยอยู่มาก่อน

    “ แล้วเจอกัน... ” ชายหนุ่มว่าก่อนที่จะลุกขึ้นมาจากเก้าอี้นั้นก่อนจะเดินกลับไปยังที่ๆ ตนเดินจากมา แต่ชายหนุ่มก็ต้องหยุดชะงักและหันกลับไปมองที่ตรงนั้นอีกครั้ง แล้วแสยะยิ้มอย่างนึกสนุก...

    “ ขอให้โชคดีงั้นหรอ? บอกตัวเองดีกว่ามั้ง ”


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×