คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ฉันชื่อเกศ
“อะ....อะไรนะ” เ้ถามอย่าะุะั
“เศไ ั้นื่อเศ”อมเวทย์สาวอายุประมา 20 ปีผมยาวสลวยสีมพู หน้าาสวย ใสุ่เม พร้อมถือไม้เท้าายาสิทธิ์อบ
“ไม่ใ่เฟ้ย!!! เธอบอว่าเธอเป็นอะไรนะ” เ้ถามอย่าหวา ๆ
“อ๋อ อมเวทย์ไ อมเวทย์น่ะ” เศอบ
“อมเวทย์ อ๋อ....อมเวทย์ เรอออออออออะ” เ้อุทานอย่าใ
“อืม ใไรเหรอ”เศถาม
“ป่าว ๆ” เ้อบ
“นี่ ๆ ไอ้ป็อปื่นเร็ว” เ้เย่าพร้อมระิบป็อป “อมเวทย์มาแล้วนะเฟ้ย” “เผ่นัน......ื่นเ่ไอ้เี่ยป็อป”
ูมมม...
เศระเ็นมาบริเวที่เ้ับป็อปอยู่
“แฮ่ ๆ นี่ไม่ิะ่วยันเลยหรือยะ ันมา่วยแน่ะ!” เศะโน่าเ้
“ันไม่ไ้อร้อเธอันิ” เ้โ้ลับ
“เอ็าะ หรอออออ” เศอบ “ั้นันไปแล้ว ปล่อยให้พวแายยัี้แหละ เอะ” เศประพร้อมะเินาไป
“ เ๊ ๆ ่วย่อน็ีนะ ันล้อเล่นน่ะ” เ้อบ
แฮ่ฮ่ฮ่ฮ่ฮ่ฮ่ฮ่ฮ่
เอ้นท์ระโึ้นลาอาาศ หวัที่ะระโทับทั้ 3 น
“่วยหน่อยนะเ๊ ่วย้วยยยยยยยยยยยยยย” เ้ะโนเสียหล
“เปิออ!! ประูแห่เทพเพลิ” เศะโน มีไฟลุท่วมไม้เท้าอเธอ “ประายเพลิ .......มระ!!!”
“ฮู่มมมมมมมมมมมมมม” ไฟลุท่วมเอ้นท์ “ิ๊” เอ้นท์ร้อ้วยวามเ็บปว
“โอ้โห เ่ิโว้ย “ ผู้มะโน
“ฮิฮิ...เรียบร้อย” เศหัวเราะ พร้อมเินมาหาเ้
เ้ถอรู หนีเศ
“เธอลัวั้นอะไรนัหนาเนี่ย” เศถามอย่าสสัย
“ปะ....ป......ป่าว อบในะ”เ้อบอย่าหวาๆ
“อืม ไม่เป็นไรหรอ” เศอบพร้อมับยิ้มหวาน
“ใละลายเลยว้อยยยย” ผู้มะโนเมื่อเห็นรอยยิ้มอเศ
“เอ้นท์ัวนั้น้อารหยที่เธอห้อยอยู่น่ะ” เศบอเ้
“อะ.......อ.....ไอ้นี่น่ะนะ” เ้อบพร้อมมอู้ี้หยอเา “ทะ.....ท.....เท่าที่ันรู้เอ้นท์เป็นมิรับมนุษย์ไม่ใ่เรอะ”เ้ถาม
“ถู้อ” เศอบ
“ละ.....ล.....แล้วทำไม เอ้นท์ัวนี้ถึะ่าันเพื่อเอาหยนี่หล่ะ”เ้ถามพร้อมูหย
“่วนี้เป็น่ววิฤิ สิ่มีีวิทุนิออยา แล้ว้อารหยเพื่อำรเผ่าพันธุ์่อไป” เศอบ และในโลอนนี้ปริมาหย็ลล่ำมา” “ทำให้สิ่มีีวิทั้หลายเริ่มลายเป็นอสูร”
“อสูร” เ้พึมพำ
“ใ่ อสูรือเผ่าพันธุ์ที่่าเพื่อหย ทำไ้ทุอย่าเพื่อหย” เศบอ
เ้เียบ
“นี่ ๆ เป็นอะไร” เศถาม
“ไอ้อสูร”เ้พึมพำ น้ำาไหล แสถึวามเ็บแ้น
“นี่ ๆ เป็นอะ...........” ูมมมมมมมมม เศปลิวไป
“แฮ่ เอาหยมาให้้า หนุ่มน้อย” เอ้นท์พู
“อั๊.....อะ....อ...เอ้นท์พูไ้เหรอ แล้วที่พละำลัมหาศาลนานี้” เศพึมพำ เลืออทั่วร่า “เ้หนีเร็ว!!!! เอ้นท์นั่นลายเป็นอสูรแล้ว” เศะโน หน้าาแื่น “ถ้าไม่หนีแายแน่!!!!!!”
ทันในั้นเอ้นท์ัวนั้น็มีปีอออมา ลำัวลายเป็นสีาวีทั่วร่า มีเี้ยวอออมา
“็อย่าที่นันสวยนั่นบอแหละ เอาหยมาไม่ั้นาย!!!!” อสูระโน
“...............”เ้เียบ
“ั้นแ็าย ๆ ไปะ”อสูรบินึ้น านั้น็โบลมา เป้าหมายือเ้
ูมมมมมมมมมมมมมมมม เิฝุ่นฟุ้ระาย
“เ้!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!” เศะโน
“ฮึ่ย ท่าไม่ีแล้ว เผ่นเหอะ เี๋ยวาย”ผู้มะโนและเผ่นหนีไป
“เ้!!!!!”เศะโน วิ่ไปทาฝุ่นนั้น “โธ่ไม่ อย่าายนะ” เศทรุัวล พร้อมร้อไห้
“แฮ่!!!!!!!!!!!!!”
“อะไรน่ะ” เศพึมพำ
เมื่อฝุ่นาหายไป บัเิร่าอสิ่มีีวิที่มีนาให่มา ำลัำราม และร่อมัวอสูรไว้ ัวอสูรมีแผลเหวอะหวะ
“นี่มัน..............” เศร้อ
ความคิดเห็น