คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : [ปฐมบทเด็กอันตราย] รักแรกของน้องอู๋
Intro
ประเทศจีน
ณ บ้านตระกูลจาง
“สวัสดีจ้า อี้ชิงเป็นยังไงบ้างลูก“ โตขึ้นเยอะเลยนะเนี่ย^^” ชายหนุ่มวัยกลางคนแต่หน้าตายังหล่อยิ่งกว่าวัยรุ่นอย่าง ‘คิม ซองกยู’พูดกับอี้ชิงเด็กหนุ่มวัยรุ่นที่ยืนอยู่ตรงหน้าอย่างใจดี เขาคือ ‘คิม ซองกยู’ เพื่อนของพ่ออี้ชิง ได้ข่าวว่ามีลูกชายสองคนแล้วมั้ง“ คนโตน่าจะ 9 ขวบส่วนคนเล็กน่าจะ 8 ขวบได้
“ผมสบายดีครับ” อี้ชิงตอบอย่างอ่อนน้อม วันนี้เป็นวันที่ครอบครัวของเขามาเยี่ยมครอบครัวของอี้ชิง
“ปีนี้อายุเท่าไหร่แล้วล่ะเรา“”ซองกยูถามอี้ชิงอย่างเอ็นดู
“15 ปีครับ”
“โอ้โห!จะม.ปลายแล้วเหรอเนี่ย“ เมื่อไหร่ลูกชายอาจะโตทันล่ะ ฮ่าๆๆๆๆ”
“ครับ ^^”
“แล้วพ่อกับแม่อยู่ไหนล่ะ“”
“กำลังเตรียมอาหารอยู่ข้างในครับ”
“อ๋อ งั้นเดี๋ยวอาขอเข้าไปดูหน่อยละกัน วันนี้เซฮุนไม่มาด้วยแฮะไม่น่าให้ไปเรียนพิเศษวันนี้เลยจริงๆ อดเจออี้ชิงเลย ^^”
“^-^”
“เอามาแต่เจ้าตัวพี่เนี่ยแหละ เอ้า!อู๋ ลงมาจากรถได้แล้วลูก มาเล่นกับพี่อี้ชิงรอพ่อก่อนนะ เดี๋ยวพ่อเข้าไปหาเพื่อนก่อน” สิ้นเสียงของผู้ชายตรงหน้าอี้ชิงประตูรถก็ถูกเปิดขึ้นด้วยฝีมือของเด็กผู้ชายตัวน้อยแต่เงิงเยอะ(“)เดินลงมาจากรถคันหรู...
Kris : Part
“ครับ คุณป๋า”
ผมเปิดประตูรถพลางลงจากรถมายืนข้างๆคุณป๋า ก่อนที่จะมองไปที่ผู้ชายรุ่นพี่ตรงหน้าผม...
ผู้ชายผิวขาวเนียนที่ตัวสูงกว่าผมหน่อย ถ้ายืนเทียบกันผมคงจะตัวสูงแค่ข้อศอกของพี่เขาสินะ(ก็ผมยังไม่โตอ่ะT^T) พี่ชายมองผมพลางยิ้มให้อย่างเป็นมิตร...รอยยิ้มที่มีลักยิ้มออกมาตรงมุมปากกำลังสะกดเด็กชายอายุเก้าขวบอย่างผมไว้ตรงนี้เลยล่ะ....
น่ารักจัง....เหมือนนางฟ้าเลย ถึงแม้ว่าพี่เขาจะเป็นผู้ชายก็เถอะ *O*
สวย...สวยยิ่งกว่านางงามสาวไทยไหปลาร้าในทีวีและพจมานบ้านทรายทองที่ผมเคยดูจากละครเสียอีก ถึงแม้ว่าอายุจะห่างกับผมอยู่พอสมควรแต่พี่เขาก็ทำให้ผมแทบหลอมละลายอยู่ตรงนี้ได้เลยล่ะ
สายตาที่พี่เขาส่งมามันทำให้ผมใจเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ อา...อู๋แทบจะทนไม่ไหวแล้วนะ...
“คุณป๋าครับ อู๋จะเอาพี่คนนี้ จะเอาๆๆๆๆ >O<”
“=[]=”
20 นาทีต่อมา
ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายได้เข้าไปพบปะกันแล้วเหลือเพียงชายหนุ่มรุ่นพี่อย่าง ‘จาง อี้ชิง’ หรือ ‘เลย์’ และเด็กชายรุ่นน้องที่อายุห่างกันถึง 6 ปี อย่าง ‘อู๋ อี้ฟาน’ หรือ ‘คริส’
ทั้งสองแยกตัวออกมาจากผู้ใหญ่เพื่อเป็นการไม่ให้เสียมารยาท อี้ชิงจึงเลือกที่จะพาอู๋ฟานมานั่งอยู่ที่ม้านั่งหลังบ้าน ซึ่งเด็กชายอู๋ก็ยอมเดินตามมาแต่โดยดี...ก็เขาอยากจะอยู่ใกล้ๆกับอี้ชิงนี่นา
อี้ชิงมองเจ้าเด็กตัวน้อยหลังจากที่รู้สึกว่าเขาจะมองตัวเองมาเนิ่นนานแล้วก่อนที่จะเอ่ยทักอย่างใจดี
“มองพี่ทำไมครับ“”อี้ชิงพูดพลางยิ้ม...
ช่างไม่รู้อะไรเลยว่ารอยยิ้มของตัวเองนั้นมันแทบจะทำให้เด็กชายเก้าขวบตรงหน้าอยากจะกระโดดมากระชากแล้วลากไปข่มขืนแล้ว!!!!
“-////////-”
“พี่ชื่ออี้ชิงนะครับ แล้วเราล่ะชื่ออะไร“”
“อู๋ชื่อ อู๋ อี้ฟาน>///////<”
“เป็นเด็กเป็นเล็ก พูดกับคนที่อายุมากกว่าต้องมีคำว่า ‘ครับ’ ต่อท้ายด้วยสิ” อี้ชิงตักเตือน
“ก็อู๋ไม่ชินอ่ะ ปกติอู๋ก็พูดแบบนี้อยู่แล้ว นอกจากตอนที่จะขอค่าขนมคุณป๋ากับคุณม๊าอ่ะนะ>w<” เด็กน้อยพูดพลางหัวเราะยิ้มๆ จนทำให้ชายหนุ่มรุ่นพี่แอบอมยิ้มน้อยๆ
“ต่อไปนี้ก็หัดไว้ละกัน ผู้ใหญ่คนไหนได้ยินก็ชอบทั้งนั้นแหละ ถ้าเด็กพูดเพราะๆด้วยน่ะ”
“O//////O” ‘ชอบ...แล้วพี่อี้ชิงจะชอบอู๋ด้วยงั้นเหรอ“’อู๋ฟานคิดในใจ
“^-^”
“ถ้าอู๋พูดแล้วพี่อี้ชิงจะชอบอู๋ด้วยงั้นเหรอ“”
“ชอบสิ พี่ชอบเด็กพูดเพราะอยู่แล้ว ^-^”
“งั้นอู๋จะพูดว่า ‘ครับ’ ต่อท้ายทุกคำเลยครับ >////<”
“ดีแล้ว อ้อ น้องอู๋เรียกพี่ว่า ‘อี้ชิงเกอ’ ก็ได้นะครับ” (เกอ = พี่ชายในภาษาจีนคล้ายคำว่าฮยองในภาษาเกาหลี)
“อี้ชิง...เกอ”
“ครับ น้องอู๋อายุเท่าไหร่แล้วเนี่ย“อยู่ป.ไหนแล้ว“”
“อู๋อายุ 9 ขวบอยู่ป.3ครับ อี้ชิงเกอล่ะครับ“><”แหม ครับทุกคำจริงๆ
“พี่อายุ 15 ปีอยู่ม.3ครับ”
“ทำไมแก่จัง =O=”
“=____=” อ้าว! ไอ้เด็กนี่!!
“แต่น่ารัก...>////////<”
“=O=”
“อี้ชิงเกอครับ” เด็กน้อยเรียกพี่ชายด้วยเสียงหวาน
“ครับ“”
จุ๊บ !
เด็กชายอู๋ใช้แขนเล็กโน้มคอของอี้ชิงลงมาให้ใกล้หน้าก่อนที่จะประกบริมฝีปากตัวเองลงบนริมฝีปากของอีกฝ่ายจนอี้ชิงถึงกับอึ้ง...
นี่เขาเด็กเก้าขวบขโมยจุ๊บเหรอวะ“!!!!!
แค่จุ๊บนะ แค่เวลาสั้นๆ ไม่ใช่จูบ
พลั่ก!
อี้ชิงผลักอู๋ฟานออกด้วยความตกใจแต่อู๋ฟานก็ไม่ได้โกรธแต่กลับยิ้มจนเงิงออกมาเริงระบำอย่างมีความสุขซะงั้น
“อู๋ฟาน!!”
“อี้ชิงเกอเป็นจูบแรกของอู๋เลยนะ เพราะฉะนั้นอี้ชิงเกอก็เป็นของอู๋แล้ว >3<”
“เฮ้ย พี่เป็นของอู๋ตอนไหน“=[]=”
“ก็อู๋จูบอี้ชิงเกอเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของแล้ว อี้ชิงเกอเป็นของอู๋แล้ว!!”
“บ้า!”
“ไม่บ้าหรอก ต่อไปนี้อี้ชิงเกอห้ามไปจูบกับคนอื่นเด็ดขาด อี้ชิงเกอต้องจูบกับอู๋คนเดียวเท่านั้น!!!”
“แก่แดด!!พี่โตแล้วนะ จะจูบกับใครมันก็เรื่องของพี่สิ”
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ไม่อ๊าวววววววววววววววววววอู๋ม่ายยอมมมมมมมมมมมมมม>O<”
“=O=” มันกรี๊ดเลยเว้ย! แต๋วแตกเหรอลูก“ เสียงแสบหูลึกไปถึงรูตูดจริงๆ
“อี้ชิงเกอต้องเป็นของอู๋คนเดียวเท่านั้น!!!”
“น้องอู๋ไม่ได้อยู่กับพี่ตลอดเวลาสักหน่อย”
“ถ้าอู๋โตขึ้นนะ อู๋จะไม่ปล่อยให้อี้ชิงเกอคลาดสายตาอู๋เลย คอยดู!!!”
“น้องอู๋อย่าเอาแต่ใจสิ”
“จำไว้นะ...”
“…”
“ว่าอี้ชิงเกอเป็นของอู๋คนเดียว!!!”
ตอนนี้อี้ชิงคงจะรู้แล้วล่ะว่า...
ไอ้เด็กนี่มันอันตรายที่สุด!!!!!!
ไรเตอร์ขอคุย
มาแล้วสำหรับ Intro ลงไว้แล้วดองต่อ ฮ่าๆๆ ฝากเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ ><
ความคิดเห็น