คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : รับน้อง 1.
ตอนที่ 1
เย้เฮดด! โรงเรียนเปิดแล้วคร้าบบบบบบบบบ ผมโค-ตะ-ระ มีความสุขในรอบวันอันน่าเบื่อ เดี๊ยวที่พูดไปเนี้ยผมประชดนะ 55555 ผมเกรียนงี้แหละ อย่าว่ากันเลยนะครับ
ผมที่พูดกับรีดเดอร์อยู่เนี้ย ลู่ฮานครับ หรือเรียกว่า เสี่ยวลู่ก็ได้ ผมไม่ว่าอะไรหรอก อย่างที่ทุกคนรู้ รร.ผมเค้ามีกิจกรรมรับน้องซึ่งห้องผมก็ได้จับฉลากไปแล้ว แล้วผมดันโชคหล่นทับ ได้น้องรหัสหล่อกระชากวิญญาณมาก แบบน้องเค้าเกินบรรยายมากนะ
ผมแบบอยากได้~ น้องเค้านามว่า โอ เซฮุน ผมเนี้ยหลงรักน้องเค้าตั้งแต่แรกพบ แบบพบเจอสบตาปุ๊ป ปิ๊งรักปั๊ปไรงี้อ่า (ไม่ได้ง่ายนะ ก็น้องมันหล่อ) และตอนนี้ก็เป็นเปิดเทอมจริงๆจังๆวันแรกของภาคเรียนนี้ครับ น้องรหัสทุกคนก็จะเริ่มตามหาพี่รหัสกันแล้ว เพื่อนผมในกลุ่มก็มีน้องรหัสโทรมาถามนู้นนี้นั้นบ้างแล้ว
อ้อ!ลืมครับ แนะนำเพื่อนผมแป๊ป คนแรกไอคริสครับ มันตัวสูงๆขาวๆ แบบคูลนิดๆ เย็นชาครับพูดเลย แต่มันมีสไตล์ของมันเองเลยนะ สไตล์แบบที่ผมถามมันว่า มึงคิดได้ไง ไรงี้ แต่อย่าคิดว่าความคูลของมันจะแสดงกับทุกคนนะครับ มันเลือกแสดง แต่เวลาอยู่กับพวกผมนี้ เกรียนกว่าผมอีก กวนตีนด้วย แบบเหี...สลัดเลยครับ
คนที่สอง ไอหมินครับ รายนี้มุ้งมิ้งมาก กลัวทุกอย่าง และกินทุกอย่าง ตัวตุดๆเล็กๆน่ารักอ่ะครับ ถ้าคิดไม่ออกคล้ายแฮมเตอร์อย่างนั้นแหละครับแต่สิ่งหนึ่งคือมันเม่งขี้บ่นครับ จนเหมือนแม่ของกลุ่ม
เพื่อนผมก็พวกมันสองคนรวมผมเป็นสาม อยู่ห้องเด็กเก่งครับ สิทธิพิเศษเยอะ พอๆกับค่าเทอมแหละ ปีนี้ปีสุดท้ายของพวกผมแล้วเพราะพวกผมอยู่ม.6แล้ว ปีหน้าผมก็จะเป็นเด็กมหาลัยซักทีสินะ
โอ้ย! กลับครับกลับมาเข้าเรื่องน้องรหัสก่อนเดี๊ยวมันจะยาวครับ แบบพวกมันก็มีน้องโทรมาถามประมาณว่า พี่หน้าตาเป็นไง(ทั้งๆที่เขียนไปแล้ว) พี่ชื่ออะไร(ก็เขียนไปแล้วอีก) ไรแบบนี้ครับ แต่ผมคนเดียวนี่สิ ยังไม่มีน้องโทรมาเลยครับ นั่งหงอยอยู่เนี้ย เมื่อไหร่ฮุนของพี่จะโทรมา
Rrrrrrrrrrrrrr!! เห้ยๆ แป๊ป รับไม่ทัน ใครฟ้ะ! เบอร์ไม่คุ้นแฮะ
“ฮัลโหล สวัสดีครับ”
“สวัสดีครับ นี่พี่ลู่ฮานป่าวครับ”
เห้ยๆ รู้ชื่อผมด้วยอ่ะ ใครๆเค้าอยากรู้ แถมเสียงหล่อด้วยนะ ฮุฮุ สงสัยคนหล่อโทรมาจีบ เสน่ห์แรงก็เงี้ยแหละ ช่วยไม่ได้อ่ะน่ะ (อืมๆๆ :ไรท์)
“อ่อ......ใช่ครับ นั้นใครจ๊ะ”
“ผมเองครับ โอ เซฮุน เป็นน้องรหัสพี่ครับ”
ห๊า! เดี๊ยวนะ เซฮุนของพี่อ่ะนะ โอ้ไม่จริง เพิ่งนินทาไปเมื่อกี้เอง โอ้เร็วดีแท้หนอ...
“อ้อ~~~ โทรมาเร็วนะเรา เพิ่งเปิดเทอมวันแรกเองไม่ใช่หรอ”
ได้ทีหยอดครับหยอด เอาแบบได้คุยนานๆอ่ะ แบบได้ยินเสียงนานๆไรงี้ โอ้ย!เสี่ยวลู่จะตายแล้วครับ เสียงน้องเขาแมนมาก เอาซะผมหลง แค่หน้าตาไม่พอหรอไง น้องเขากำลังทำผมเขินครับ เอ๊ย~
“ 55555 รีบโทรมาไม่ได้หรอครับ พอดีไม่อยากโดนทำโทษและก็...อยากเจอพี่เร็วๆอ่า”
เดี๊ยวๆ น้องเขาทำเสียงอ้อน โอ้ยพี่ก็อยากให้น้องเจอพี่เร็วๆเหมือนกัน จะได้กระชับความสัมพันธ์มากขึ้น และอีกอย่าง เหมือนน้องเขาอ่อยผมเลย อยากเจอพี่เร็วๆเนี้ย เค้าเรียกว่าอ่อยป่ะ (ป่าวหลงตัวเอง)
“เสียงอ้อนเชียว ถ้าเจอกันเร็วๆจะเรียกว่าหาหรอ ถ้าอยากเจอพี่ก็พยายามเข้านะ พี่รออยู่”
“ผมก็พยายามอยู่เนี้ย แต่พี่เขียนลักษณะมาให้ผมแค่ว่าเหมือนกวาง ผมไม่รู้หรอก ผมเป็นเด็กใหม่เอง ช่วยใบ้อย่างอื่นหน่อยนะคร้าบบบบบบบ”
“ไม่ได้นะ! พี่ไม่ใบ้เพิ่มหรอก แค่เหมือนกวางก็หาแป๊ปเดียวก็เจอแหละ ไม่ยากเลย และพี่ก็ดังพอสมควรนะ ใครๆก็รู้จัก”
“ไม่จริงอ่ะ เมื่อเช้าผมลงทุนขึ้นไปบนห้องพี่เลยนะ อ่อ...ห้องเรียนนะครับ(ไอเราก็ว่าห้องนอน โล่งๆ:ไรท์) ก็ไปหาดูแล้ว ไม่เห็นเลย”
“โอ้ พลาดแล้วเซฮุนจ้า พี่ไม่ขึ้นห้องตอนเช้าหรอก ขี้เกียจ ไม่แปลกถ้าน้องจะหาไม่เจอนะ”
“แล้วพี่มักอยู่ที่ไหนล่ะครับ ผมจะได้ไปหาถูก”
“พี่มักจะอยู่ตรงใต้ต้..... เห้ย หลอกถามนี้หว่า ร้ายนะเรา”
“พี่นี้น่ารักนะครับ เชื่อผมซะแล้ว แค่หลอกถามยังเกือบบอกมาแล้วนะ 55555 ตัวจริงเป็นไงผมตื่นเต้นจัง อยากเจอเร็วๆอ่า”
ผมเขิน -///- น้องเขาชมว่าผมน่ารักด้วยแหละ อ๊ายยย ใจเต้นแรงอีกแล้ว เสี่ยวลู่จะไม่ทน
“อย่าๆแค่ฟังเสียงเองนะ อย่าทำพี่ใจเต้นดิเรา พี่ไปก่อนนะ จะเริ่มเรียนคาบต่อไปและ เซฮุนก็ไปเรียนได้แล้ว เดี๊ยวเข้าคาบสายโดนทำโทษนะ บ๊ายบายนะ”
“อ่อ พี่ครั...”
ติ๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
โอ้ยพ่อลอดช่องน้ำกะทิ ผมตัดสายน้องเขาไปแล้ว ตัดไปแล้วววววว ตามจริงผมไม่มีเรียนหรอก ครูไม่เข้าเพราะมันเปิดวันแรก เขาให้ฟรีทุกวิชา แต่ที่ผมรีบตัดเพราะเขินน้องเขาน่ะสิ
แค่ได้ยินเสียงเราก็บอกว่าน่ารักซะแล้ว ท่าทางเจ้าชู้ไม่เบา รู้จักอ้อนด้วย ทำเอาผมเกือบบอกไปแล้วไหมล่ะ แต่น้องเค้าเหมือนพยายามตามหาผมมากเลยนะ เท่าที่ฟัง
ผมก็ภาวนาให้น้องเค้าหาผมให้เจอ เพราะผมไม่อยากเห็นน้องฮุนของผมโดนทำโทษหรอก กลัวน้องเขาเจ็บ เสี่ยวลู่พ่อพระไง ใจดี มีเมตตา กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆ!! โอ้ย กระดิ่งเข้าเรียนดังแล้ว ผมคงต้องไปนั่งว่างในห้องเรียนแหละ แม้ไม่มีครูก็ตามเพราะเดี๊ยวครูฝ่ายปกครองมาเห็นได้เข้าห้องปกครองแอร์เย็นมว๊ากกกแน่ๆ
“ไอคริส ไอหมิน เข้าห้องเร็ว เดี๊ยวเม่งครูมาเห็นตายหมดนะสัส”
“ออๆ ไรว้า คุยกับน้องเค้าอยู่เลย มึงนิ! ขัดกูตลอด” เดี๊ยวๆได้ข่าวผมช่วยมันอยู่ ไอคริสนี่เม่งกวนผมเข้าแล้ว
“ไอหมินนนนน มึงได้ยินกูไหมเนี้ย ลุกเว้ยยยยลุก! กูตะโกนคอจะหลุดแล้ว นั่งเฉยอยู่อีก พอๆ ค่อยคุยกับน้องเค้าก็ได้โว้ย!”
ผมดึงโทรศัพท์มันออกมาแล้วกดตัดสายทิ้งพร้อมยื่นคืนให้มันเหมือนเดิม ก่อนทั้งลากทั้งถูพวกมันสองตัวขึ้นห้องก่อนได้เข้าห้องปกครอง
“โอ้ย! อีลู่ เลิกลากกูได้แล้วกูเดินเองได้เว้ย มีขาๆ ปล่อยๆ”
“กูด้วยปล่อยกวูๆๆๆๆๆๆๆๆ เตี้ยกว่ากูแล้วยังจะมาลาก”
“ออ! พวกมึงนิตลอด”
“มึงยังไม่เคลียกับกูทีนะ เรื่องตัดสายน้องเฉินของกูนะ อย่ามาๆ”
“กูด้วยอีกนั้นแหละ มาสั่งให้กูเลิกคุยกับน้องเลย์ได้ไงว่ะ ถึงไม่ใช่น้องรหัสกู แต่เค้า เมีย! กู! ให้กูได้คุยกะเมียบ้างก็ไม่ได้”
เอ้าเห้ย ผมผิดครับ อย่างงี้แหละมีเรื่องไรพวกมันโยนให้ผมตลอดขนาดผมหวังดีนะเนี้ย อยากถามมันเหลือเกินว่า ‘กูเพื่อนมึงไหมเนี้ย’
ในที่สุดก็มาถึงแล้วครับ ห้องเรียนของพวกผม เมื่อพวกผมย่างเข้าไปในห้องก็ได้เห็นสงครามขนาดย่อมของเพื่อนในห้องครับ
สงครามขี้ยางลบเกิดขึ้นอีกแล้ว หลังจากเพื่อนผมคนหนึ่งมันคิดเอามาไว้เล่นแก้เซ็งเวลาครูไม่อยู่ มันทำให้ห้องผมตอนนี้เกินคำว่าสกปรก มันโสโครกครับ แต่ชั่งเม่ง! ไม่ใช่เวรผม เห้ย~~ วันนี้ผมต้องนั่งว่างทั้งวันแน่เลย อ้อ!เย็นนี้ชวนไอเพื่อนรักหักมุมของผมไปบ้านผมดีกว่า แก้เบื่อด้วย
“เฮ้ยๆๆๆ พวกมึงสองตัวน่ะ ฟังกูแป๊ปดิ”
หลังจากผมพูดจบมันก็ขอตัวกับปลายสายของมันแล้วตัดสายไปครับ(มันเอามาโทรไปหาเขาอีกแล้ว)
“มีไรว่ะ เหมือนจะมีสาระ”
“แต่กูว่าก็คงไม่มีเหมือนเดิมแหละ”
“555555555+” (ร่วมใจกันจริงนะพวกมึงง)
พวกมันสองตัวหลอกด่าผม อีเลวววววว แต่ชั่งมัน ตอนนี้เบื่ออยู่ ไม่มีอารมณ์
“เย็นนี้พวกมึงไปกินเลี้ยงบ้านกูป่ะ กูว่าง”
“เนื่องในวันไรว่ะ ไม่เห็นมีไรพิเศษ วันขี้ออกของมึงหรอ”
“เห้ยมึงคิดได้ไงไอคริส อุบาทแหละ กูแค่อยากไปกินแก้เบื่อบวกกับเลี้ยงเปิดเทอมวันแรกของพวกเราด้วยไง พวกมึงว่างกันป่ะ”
“เอ้ย แล้วฟรีป่ะ กูกินแต่ของฟรีนะโว้ย”
“มีดิว่ะ เสี่ยวลู่ซะอย่าง”
“ออๆ งั้นพวกกูไป เจอกันอีกทีตอนเย็นล่ะกัน กูขอลงไปหาที่คุยกะเมียแป๊ป”
“กูด้วย ในห้องเม่งเสียงดัง คุยไม่ได้ยินเลย ”
แล้วหลังจากนั้นพวกมันก็แยกย้ายไปนอกห้องหาที่คุยกะหนุ่มๆเคะในฮาเรมของพวกมันต่อ ผมที่นั่งว่างๆก็ไม่มีไรคิด ก็ดันไปคิดถึงน้องเซฮุนตอนคุยโทรศัพท์ซะนี้ ตอนนั้นน้องเค้าน่ารักมากเลย เห้ย~ อยากเจอเร็วๆจัง อยากบอกว่ารัก ชะอุ้ย! ไม่ดีๆเป็นชายเคะต้องไม่รุกรอรับอย่างเดียว มันคือคำขวัญผมเอง 55555+
คุยกันเถอะ:
มาแล้วตอนที่หนึ่งต่อจากอินโทรของเรื่อง เป็นไงกันบ้าง ตอนนี้ยังไม่ค่อยฟินนาเล่เฮ้ๆเท่าไหร่ เอาแบบชิลๆไปก่อน เอาให้รู้ถึงความขี้อ้อน ความน่ารักของฮุนนี่ไปก่อน และความกวนตี...ของเพื่อนลู่ฮานไปก่อนนิดหน่อย ตอนนี้ไรท์หวังว่ารีดเดอร์ทุกคนจะชอบ บางทีอาจงงๆไปบ้างเพราะไรท์ใช่คำเยอะเกินไปนิด คงไม่น่าเบื่อใช่ไหมอ่า ถ้าชอบไม่ชอบยังไง คอมเม้นได้น้า ไรท์รอดูคนติดตามอยู่ จะได้เป็นกำลังใจให้ไรท์ไงจ๊ะ รักรีดเดอร์ทุกคนเลย ซารางแฮโย่วว~~~~
สตรีม #ฟิครับน้องฮฮ
Twitter:
@WalkAlone_HH
พูดคุยกันได้เน้อ...
ขอบคุณน่ะฮะ จาก หมูกวางตัวนี้
ความคิดเห็น