คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ฟิคจับฮฮ -03-
#ฟิคจับฮฮ -03-
ลู่ฮานหลังจากกลับถึงคอนโด ก็รีบจัดการตัวเองก่อนจะโทรหาคริส เพราะร่างเล็กรู้สึกตะขิดตะขวงใจแปลกๆ
(ตู๊ด ตู๊ด ฮั..ฮัลโล ว่าไงไอลู่)
“มึงว่างป่ะ มีเรื่องภารกิจจะถาม”
(ว่าง มีไรว่ะ)
“คืองี้ กูสงสัยว่าเซฮุนเป็นHackerจริงๆเหรอ ทำไมสิ่งที่มึงบอกกูกับสิ่งที่เซฮุนแสดงออกมาให้กูเห็นมันตรงข้ามจัง”
(ยังไง?)
“มึงบอกกูว่าเซฮุนเป็นพวกเข้าถึงยาก ไม่ชอบเปิดเผยข้อมูล มักเก็บตัวเงียบๆ ไม่ค่อยออกไปไหนมาไหน หรือนิสัยจำพวกอัจฉริยะ แล้วไง ทำไมมันไม่ตรงกับที่เป็นอยู่ เซฮุนไม่ได้เป็นอย่างที่มึงบอกมาเลยสักอย่าง อาจมีบ้างเช่นพวกไม่ค่อยชอบคุย หรือเก็บตัวเงียบ แต่ไอพวกเข้าถึงยาก ไม่ออกไปไหนเนี้ย กูไม่มั่นใจเลยว่ะ”
(ไม่ใช่อย่างนั้นเหรอ? กูว่าสายกูคนนี้รู้ดี แล้วเซฮุนไม่เป็นแบบนั้นจริงอ่ะ?)
“ออนะสิ ไม่งั้นไม่โทรมาหามึงหรอก กูกังวลใจแปลกๆ เพราะถ้าสิ่งที่สายมึงบอกมาถูก ทำไมกูถึงไม่สัมผัสถึงมัน”
(ไม่รู้ว่ะ มึงอาจทำให้เซฮุนเชื่อไปได้แล้วครึ่งหนึ่งล่ะมั้ง ที่เหลือก็แค่ให้เข้าทำงานในกรมให้ได้พอ และอย่าโดนจับได้)
“เข้าใจแล้วๆ อ้อ! มึงลองให้แบคเช็คระบบดูหน่อยว่ากรมเรามีปัญหาข้อมูลอะไรหายไปหรือป่าว”
(ทำไมอีกหว้า)
“เหอะน่า ได้แล้วโทรมาบอกกูด้วย”
(ออๆ บาย)
“บาย”
(ตู๊ดๆๆๆ)
ที่ลู่ฮานสั่งให้คริสไปค้นข้อมูลกรมน่ะ เพราะร่างเล็กไม่มั่นใจว่าสิ่งที่เซฮุน ชานยอล จงอินทำอยู่มันจะเป็นการแฮกค์เข้าระบบกรมหรือป่าว เขากลัวข้อมูลของเขาจะหลุดไป....
หลังจากทำธุระเสร็จเรียบร้อย เซฮุนก็กลับเข้าบ้านและเข้าห้องลับของเขา แต่กลับพบทั้งจงอินและชานยอลที่กลับมาถึงก่อนแล้ว
“มาแล้วเหรอ ข้อมูลเป็นไง”
“ก็ดี เป็นอย่างที่คิดไว้”
“หึๆ กูว่าแล้วไง ไม่เชื่อกู”
“ยังก่อนน้าจงอิน เราไม่รู้อะไรมากกว่านั้น รู้แค่นี้อาจไม่มีผลก็ได้”
“มีสิมีแน่ เขามาถึงไอฮุนขนาดนี้ ต้องมีอะไรแน่นอน มึงก็เหมือนกันไอฮุน ง่ายไปป่ะ เข้ามาง่ายอย่างนี้ มึงไม่ระวังตัวเอาซะเลยนะ” จงอินหลังจากพูดสิ่งที่เขาคิดไว้กับชานยอล ก็หันมาว่าเซฮุน เพราะเจ้าตัวไม่ระวังตัวเหมือนก่อน ตอนนี้อะไรก็เข้ามาง่ายเหมือนเกสรดอกไม้ ทั้งๆที่เมื่อก่อน เซฮุนไม่เคยเปิดโอกาสใครขนาดนี้ จงอินเลยอดว่ามันไม่ได้จริงๆ
“กูเปลี่ยนไปขนาดนั้นเลย?”
“ออ!” ทั้งชานยอลและจงอินที่กังวลเรื่องนี้อยู่ไม่น้อย ได้แต่ตะโกนใส่หน้าเซฮุนให้เขารู้ตัวสักทีว่าตัวเองเปลี่ยนไปขนาดไหน เปลี่ยนไปจนทั้งสองตามไม่ทัน
“กมรสน.ว่ะ มันเป็นไปแล้ว”
“ไม่ต้องมากวนพวกกูเลย แล้วมึงจะเอาไงต่อ จะปล่อยไปแบบนี้ หรือทำเหมือนที่ผ่านมา...”
“ไม่ช้ะ? มึงไม่กล้ากับคนนี้หรอก”
“รู้ดีนิจงอิน คนนี้กูรู้ว่าเขาไม่ได้มาร้ายเหมือนคนก่อนๆ แต่ไม่รู้มาเพราะอะไร และเพื่ออะไร กูไม่กล้าด่วนตัดสินใจ”
“งั้นเป็นอันสรุปว่าปล่อยไป และมึง! ต้องเป็นคนสังเกต ถ้าเกิดอะไรขึ้นไม่ช่วยนะเว้ย”
“ออน่ะ”
“ไอฮุนมึงลืมเรื่องสำคัญไปป่ะว่ะ” เซฮุนฮุนได้งงกับเรื่องสำคัญที่ชานยอลพูดถึง เรื่องอะไร มีอะไรสำคัญเท่าเรื่องที่พวกเขากำลังสืบอีกเหรอ
“มึงลืมจริงๆ” ชานยอลได้แต่ส่ายหัวกับเซฮุนที่ไม่เอาอ่าวอะไรอีกแล้วตามเคย
“งานที่จะถึงทุกๆเดือน...”
“อ้อ! รู้ล่ะ ใกล้แล้วเหรอ?”
“ใช่ อาทิตย์หน้า เตรียมตัวซะ เพราะพวกกูไม่อยากเอาคะแนนกลุ่มห่วยๆและตำแหน่งลดลงนะโว้ย”
“ไม่มีทางแน่นอน ไม่มีวันเสียตำแหน่งที่กูดันด้นมาหรอก กว่าจะได้ น้ำตาแทบกระเด็น” ร่างสูงผิวคล้ำได้แต่บ่น ก็จริงอย่างที่ว่า มันไม่ได้มาง่ายๆ เขาพยายามแทบตาย ใช้เวลาหลายปีกว่าจะมาถึงตำแหน่งที่ใหญ่มากขนาดนี้ และจะไม่ยอมเสียมันไป
“ไม่ต้องเครียด ไอยอลว่าแต่หัวข้อเดือนนี้คือ....”
“เข้ากระทรวงการคลัง เป้าหมายคืองบประมาณรายปี”
“เอาไปทำไม?” และเป็นจงอินเจ้าเดิมที่ไม่เข้าใจว่าทำไมหัวข้อเดือนนี้ถึงเป็บงบประมาณรายปี
“มีการยักยอกและนำไปฟอกเงินที่ประเทศใกล้เคียงไง”
“อืมมมมม แล้วประเทศ?”
“โบลิเวีย”
“เชี้ย! ทำไมเป็นโบลิเวียว่ะ”
“กูไม่รู้ หัวข้อส่งมาอย่างนี้ ก็ต้องทำล่ะว่ะ หรือมึงอยากลดตำแหน่ง ห๊า? ไอดำ”
“ชิลโว้ย!”
เสียงของสองคนดังในห้องนี้เนิ่นนานจากการเถียงของทั้งคู่ แต่ร่างสูงผิวน้ำนมคนนี้กลับไม่ไหวติง เขากำลังคำนวนอย่างหนัก เพราะหัวข้อเดือนนี้ค่อนข้างยากพอตัว เพราะโบลิเวีย เป็นประเทศของผู้นำในวงการ มันไม่ง่ายที่จะเข้าแล้วไม่ทิ้งร่องรอย และไม่ง่ายที่จะใช่เวลาแค่2วิเหมือนที่ผ่านมา
ตอนนี้เวลาก็ล่วงเลยจะเข้าเที่ยงคืนเริ่มวันใหม่ แต่ทั้งสามคนยังคงนั่งอยู่หน้าจอคอม ทำบางอย่างโดยไม่มีอาการง่วงนอนเหมือนคนทั่วไป....
พวกเขามีอะไรให้ทำก่อนวันแข่งมาก แต่ทั้งสามกลับกังวลเรื่องหัวข้อวันแข่งมากกว่า เพราะในวงการจะรู้ดีว่าโบลิเวียยากยิ่งกว่าอะไร แม้แต่เซฮุนยังไม่กล้าแหล่มเข้าไป แล้วคราวนี้ทีมพวกเขาจะคว้าข้อมูลมาได้ไหม ไม่แน่อาจโดนตามรอยก็ได้
มันเป็นความกังวลอันยิ่งใหญ่ที่ถ้าใครได้รับหัวข้อ ไม่มีวันสบายใจได้เลย
เซฮุนเริ่มไม่ไหวกับค่ำคืนนี้แล้ว เขาตัดสินใจลุกขึ้นตามจงอินออกไปยังห้องนอนของเขา จงอินไปนอนก่อนเขาแล้ว ไอดำนั่นมันค่อนข้างขี้เซา ซึ่งไม่แปลกถ้ามันจะนอนคนแรก แต่ตอนนี้ชานยอลยังไม่นอน และเขาก็ไม่คิดห้ามมัน เพราะมันกำลังค้นหาข้อมูลของคนสำคัญคนหนึ่งของมันอยู่ คนที่ทั้งชีวิตของมันไม่มีวันลืม และเป็นคนเดียวที่ทำให้มันย่างเข้าสู่วงการนี้กับเขา
วงการนี่เหรอ วงการอะไร ทุกคนคงสงสัยใช่ไหม วงการที่มีการแข่งขันทุกเดือนแล้วหัวข้อที่ได้มาก็ไม่ง่ายทุกเดือนเหมือนกัน วงการที่ถ้าคุณไม่เก่งจริงคุณไม่มีโอกาสแม้แต่จะก้าวเข้ามา ไม่มีโอกาสแม้แต่จะรู้จัก วงการที่แม้แต่ทหารยังกลัว แล้วทำไมกลัวเหรอ ไม่รู้สิพวกเขาคงกลัวกันไปเอง คนอย่างพวกเราไม่น่ากลัวอย่างนั้น ไม่ได้เป็นตัวอันตรายของระบบความมั่นคงของชาติ เอ๊ะ!ไม่สิ ของโลกต่างหาก วงการนี้ครอบคลุมทั่วโลก มีปะปน กระจัดกระจายไปทั่วทุกมุมโลก มีอยู่ทุกประเทศ ทุกเมือง และไม่มีใครไม่รู้จักวงการปริศนานี้ วงการของ ‘Hacker’........
-มาคุยกันเถอะ-
มาแล้วคะ กับตอนนี้สามของฟิคจับฮฮ ตอนนี้เรื่องที่ทุกคนสงสัยว่าแท้จริงแล้วสามหนุ่มเป็นใครก็เปิดเผยในที่สุด ไรท์อยากให้ทุกคนติดตามเรื่องนี้ไปเรื่อยๆนะค่ะ เพราะตอนหน้าจะมีอะไรให้สยิวกิ้วเล่นๆ ชอบก็เม้นให้ไรท์ด้วยน้า เป็นกำลังอีกทางหนึ่งนะค่ะ ไรท์จะได้มีแรงใจมาออัพฟิคบ่อยๆ และอย่างลืมสตรีมแท๊กลงทวิต #ฟิคจับฮฮ ไรท์จะแวะเวียนเข้าไปอ่าน อยากทวงฟิคหรือพูดคุยสนุกสนานตามประสาไรท์เตอร์รีดเดอร์ในทวิตก็ฟอลแอคนี่ได้เลย @walkalone_hh เป็นทวิตใหม่ที่ไรท์สร้างขี้นสำหรับฟิคของwalkaloneโดยเฉพาะ มาพูดคุยกันได้ไรท์ไม่กัดแน่นอนจ้า 55555 >////<
ความคิดเห็น