Fic Warriors Orochi ศึกแห่งการล่ามังกร

ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 5 มังกรตาเดียว

ตอนที่ 5 มังกรตาเดียว

 

ความเดิมจากตอนที่แล้ว สุมาเจียวกำลังวิ่งไปช่วยโมโตนาริอย่างรวดเร็ว ม้าเฉียวกับฮันเบย์(มุโซ)ก็วิ่งตามสุมาเจียวเช่นกัน
ทางด้านพวกโมโตนาริ..... หลังจากที่หล่าจี่ลุกขึ้นมาแล้ว หล่าจี่จงเรียกบคุคลคนนึงให้มาทันที 
"น-นี้เจ้า...ยังไม่ตายอีกรึ?" โมโตนาริถามหล่าจี่พร้อมกับสีหน้าที่ไร้เดียงสา 
"ใช่ ใครจะไม่ยอมแพ้กับพวกมนุษย์ง่ายๆหรอก" หล่าจี่ตอบต่อด้วยตะโกนชายคนนึงให้มาที่นี้ "เอ้า! คุณไทระ! มาที่นี้หน่วยเร็ว" 
"ค-คิโมโยริ ไทระ!?!?" เมื่อโมโตนาริได้ยินชื่อของชายคนนึงทำให้เกิดความช็อกหวาดกลัวขึ้นมาทันทีทันใด 
ไคฮิเมะ - "เขาคือใครกันน่ะ?" 
ซุนฮูหยิน - "ข้าก็ไม่รู้.." 
"ข้ามาแล้ว ไม่เจอตั้งนานเลยนะ เจ้าหนุ่มเสื้อเขียว" ชายที่เป็นลุงตาแก่มีนามว่า "คิโมโยริ ไทระ" ได้เดินมาปรากฏตัวต่อหน้าต่อตาของพวกโมโตนาริด้วย ส่วนโมโตนาริก็ยังคงหวาดกลัวเมื่อได้เห็นไทระพร้อมกับมือข้างขวากำลังจับปืนไวอยู่
ทางด้านสุมาเจียวนั้นก็ได้หยุดวิ่งแล้วมองรอบๆหาทางที่จะไปช่วยโมโตนาริ 
"สุมาเจียว!!" ทันใดนั้นม้าเฉียวก็ตะโกนเรียกกับวิ่งมาหาสุมาเจียวไปพร้อมกับฮันเบย์ 
สุมาเจียว - "ม้าเฉียว...ฮันเบย์ก็ด้วย" 
ม้าเฉียว - "ข้ากับฮันเบย์วิ่งตามเจ้าแทบแย่แล้วนะเนี้ย" 
ฮันเบย์ - "จริงด้วยวิ่งแทบแย่เลย" 
สุมาเจียว - "แล้ว...พวกเจ้าสองคนตามข้ามาทำไมกันน่ะ?" 
ม้าเฉียว - "แน่นอน เพราะพวกข้าสามคนน่ะเป็นเพื่อนกันอย่างไงล่ะ" 
ฮันเบย์ - "ใช่ๆ พวกข้าสามคนออกไปทำภารกิจด้วยกัน หาปืนด้วยกันเพื่อที่จะจัดการ Hydra ไงล่ะ!" 
สุมาเจียว - "พวกเจ้าสองคน..."
ทันใดนั้นก็มีเสียงยิงปืนดังขึ้นมามาจากทางใดทางนึง
ม้าเฉียว - "เสียงอะไรกัน!?"
ฮันเบย์ - "เสียงแบบนี้ เป็นเสียงปืนแน่ๆ" 
สุมาเจียว - "ร-หรือว่าจะเป็น...." 
สุมาเจียวจึงวิ่งไปตามเสียงปืนที่ดังอย่างรวดเร็ว ม้าเฉียวกับฮันเบย์ก็วิ่งตามสุมาเจียวต่อไป
ส่วนทางด้านพวกโมโตนาริ.... เหตุการณ์ในตอนนี้.... โมโตนาริใช้ปืนพกยิงใส่ไทระไปห้านัด แต่ผลปรากฏว่าไร้ผลไม่บาดเจ็บอะไรเลย 
"เป็นอะไรไป....ทำไมไม่ยิงอีกล่ะ?" ไทระพูดพร้อมกับค่อยๆเดินเข้ามาหาโมโตนาริด้วยสีหน้าที่โหดร้าย
"อ-อย่าเข้ามา!!" โมโตนาริก็ถอยหลังพร้อมกับสีหน้าแห่งความหวาดกลัวแล้วต่อมาก็ใช้ปืนจะยิงไทระ แต่ผลปรากฏว่า.... "น-หน่านี้!? กระสุนหมดรึ!?" กระสุนหมดนั้นเอง... 
ไคฮิเมะ - "(ว่าแต่นั่นปืนยุคไหนล่ะนั่น?) 
"หยุดเดี๋ยวนี้นะ!?" ทันใดนั้นก็มีเสียงสุมาเจียวพูดอย่างไกลพร้อมกับปาระเบิดหมอกไปตกลงพื้นตรงข้างหน้าของโมโตนาริ 
โมโตนาริ - "น-หน่านี้!?" 
ไคฮิเมะกับซุนฮูหยิน - "อะไรน่ะ!?" ทันใดนั้นก็มีหมอกออกมาทำให้ทั้งสองฝ่ายมองไม่เห็นอะไรเลย
หล่าจี่ - "ระเบิดบ้าอะไรกันเนี้ย!?"
ไทระ - "เจ้าพวกมนุษย์หายไปไหนกัน!?" 
ไคฮิเมะ - "แล้วใครปาระเบิดหมอกใส่ล่ะ!?"
ซุนฮูหยิน - "เสียงนี้มันสุมาเจียวนี้นา" 
โมโตนาริ - "ใครคือสุมาเจียวล่ะรึ!?" 
"หนีไปทางนี้เร็วเข้า!" สุมาเจียวก็เข้าไปในหมอกพร้อมกับจับที่แขนของโมโตนาริแล้วพาหนีไปทีอื่น ม้าเฉียวกับฮันเบย์ก็พาซุนฮูหยินกับไคฮิเมะหนีไปที่อื่นด้วยเช่นกัน 
ผ่านไป 3 นาที ทั้งหกคนก็หนีไปอยู่ที่ปลอดภัยได้สำเร็จ 
"น-นี้พวกเจ้าสามสี่คนคือใครกันรึ!?!?" โมโตนาริถามพร้อมกับชี้ไปสุมาเจียว,ม้าเฉียว,ฮันเบย์กับไคฮิเมะด้วยความสงสัย ทั้งสี่คนก็แนะนำให้โมโตนาริได้รู้จัก 
ซุนฮูหยิน - "แล้ว...ไม่ชี้ข้าเลยเหรอ?" 
โมโตนาริ - "ข้ารู้ว่าชื่อเจ้าคือ ซุนฮูหยิน" 
สุมาเจียว - "ช่วยไม่ได้น้า ข้าสุมาเจียว เป็นคนมาจากประเทศจีน" 
ม้าเฉียว - "ข้ามีนามว่าม้าเฉียว ข้าก็เป็นคนจีนเหมือนกับสุมาเจียว" 
ไคฮิเมะ - "ข้า ไคฮิเมะ ข้าต้องขอบคุณเจ้าที่มาช่วยข้าล่ะ" 
ฮันเบย์ - "ทาเคนากะ ฮันเบย์ ครับผม!"
โมโตนาริ - "เดี๋ยวนะ...เมื่อกี้เจ้าบอกชื่อตัวเองว่า ทาเคนากะ ใช่รึเปล่าล่ะ?" 
ฮันเบย์ - "ครับผม!" 
โมโตนาริ - "ต่างจากทาเคนากะที่ข้ารู้จักเลย..."
ฮันเบย์ - "เห?....มีข้าอีกคนด้วยเหรอ?"
โมโตนาริ - "อืม..."
ฮันเบย์ - "ข้าอีกคนเป็นคนลักษณะแบบไหนเหรอ?" 
โมโตนาริ - "อืม...ประมาณว่า...ผมสีขาวไม่เรียบ...ใส่หน้ากากสีม่วง...ถือแส้รูปแบบดาบ...กับปากสีม่วง..."
ฮันเบย์ - "ปากสีม่วงหรือว่าเขาทาปากรึเปล่า?"
โมโตนาริ - "อืม...ดูเหมือนจะเป็นอย่างนั้นแหละ" 
"ทาปากสีม่วงแบบนี้ รึว่า.....เขาคือสาวดุ้น!!!" ฮันเบย์สะพรึงที่ตัวเองจินตนาการขึ้นมา
"มันไม่ใช่อย่างนั้น!!!" โมโตนาริก็ตากลมสะพรึงขึ้นมา

ทางด้านพวกสุมาสูได้เดินทางถึงสถานที่ที่โอชูแล้ว...
"ถึงชะทีแล้วสิ" สุมาสูพูดพร้อมกับทำหน้าเซ็งนิดๆ
"ถึงแล้วสินะ... เย้!" กราเซียก็ดีใจจนกระโดดไปมา 
"ที่นี้น่ะเหรอที่ตัวข้าอีกคนอยู่ที่นี้.." มาซามุเนะก็ทำหน้าเหวอที่เมื่อได้เห็นสถานที่โอชูแห่งนี้
"Hey! พวกเจ้ารอข้าอยู่ล่ะสิ" ทันใดนั้นก็มีเสียงชายคนนึงที่ปีดตาข้างเดียวสวมเสื้อสีน้ำเงิน มีนามว่า.... ดาเตะ มาซามุเนะ(บาซาร่า)....กับยืนอยู่ข้างหลังของมาซามุเนะ(มุโซ) ทั้งสามคนจึงหันไปมองมาซามุเนะ(บาซาร่า)ทันทีทันใด 
มาซามุเนะ(บาซาร่า) - "Ha! นั้นคือตัวข้ามาจากอีกยุคใช่มั้ยล่ะ?"
มาซามุเนะ(มุโซ) - "ใช่แล้วไง...(ตัวข้าอีกยุคพูดอังกฤษเป็นอีกด้วย..)"
สุมาสู - "เจ้าเองสินะ ดาเตะ มาซามุเนะ" 
มาซามุเนะ(บาซาร่า) - "Yes! พวกเจ้าทั้งสามก็มาหาข้างั้นรึ?" 
สุมาสู - "ที่จริงก็ไม่อยากไปหาเจ้าหรอก"
มาซามุเนะ(บาซาร่า) - "?" 
"แต่..ยัยซือบื้อล่ะสิ ที่รับภารกิจมาหาเจ้า" สุมาสูพูดพร้อมกับเอามือแตะที่บนศีรษะของกราเซีย 
"Oh แบบนี้งี้เองรึ?" มาซามุเนะ(บาซาร่า)พูดพร้อมกับทำความเข้าใจ "ข้ามังกรตาเดียวแห่งโอชู ดาเตะ มาซามุเนะ Nice to meet you" รวมทั้งแนะนำตัวให้กับสามคนได้รู้จักกัน 
"พูดภาษาอังกฏษอยู่สินะ" สุมาสูถามมาซามุเนะ(บาซาร่า)ด้วยความสงสัยเล็กน้อย
"Ha! มันแน่อยู่แล้ว" มาซามุเนะ(บาซาร่า)ก็ตอบอย่างร่าเริง
"ตัวข้าอีกคนเนี้ย....เจ้าอยู่ฝ่ายมนุษย์หรือปีศาจอยู่?" 
มาซามุเนะ(มุโซ)ได้เข้าไปถามมาซามุเนะ(บาซาร่า)โดยตรง ทำให้สุมาสูกับกราเซียตกใจในสิ่งที่มาซามุเนะ(มุโซ)กล้าถามขึ้นมา
สุมาสูกับกราเซีย - "หะ!?" 
สุมาสู - "ช่างกล้าถามแฮะเจ้า.."
มาซามุเนะ(บาซาร่า) - "มันต้องฝ่ายมนุษย์อยู่แล้ว ใครมันจะไปยอมอยู่กับพวกปีศาจกันล่ะ? You see" 
กราเซีย - "แล้วท่านรู้เหรอว่าปีศาจนั้นเขาคือใคร?" 
มาซามุเนะ(บาซาร่า) - "Yes ข้ารู้จักดี เพราะข้าก็กำลังจะไปจัดการนางปีศาจนั้นอยู่ไง" 

 

ตอนต่อไป....ตอนที่หก 

 

ตอนต่อไป - เทพปีศาจที่ตกหลุมรักเข้าชะแล้ว!
โคโระ - "กิ้วๆๆ"
กำเหลง - "อะไรนะ!? โมริหนีออกจากหมู่บ้าน!? แบบนี้ต้องรีบตามหาสิจะไปรออะไร!"
ม้าต้าย - "เจ้าน่ะ....อยู่ฝ่ายปีศาจน่ะรึ?"
โมโตนาริ(บาซาร่า) - "ใช่!! เพราะข้าแค่อยากช่วยเขาเท่านั้นแหละ!"
มิตสึนาริ(มุโซ) - "สัญลักษณ์แบบนี้....หรือว่าเจ้าคือ... โมริ โมโตนาริ...."
ซีซี - "หลบไปเจ้าน่ะ... ข้าจะจัดการแม่นางปีศาจนั้นเอง"
โมโตนาริ(บาซาร่า) - "ถ้าพวกเจ้าคิดจะฆ่าหล่าจี่น่ะ......ฆ่าข้าให้ได้ชะก่อน!"