ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ตอนที่ 10 หนุ่มรูปหล่องามที่มาจากยุคเฮเช
ตอนที่ 10 หนุ่มรูปหล่องามที่มาจากยุคเฮเช
-เล่าเรื่องราวในบันทึกของนาจา-
นาจา - "(สวัสดีครับ ผมนาจา เมื่อวันที่ 21 ธันวาคม ที่ยุคเฮเช ผมได้ทราบข่าวเมื่อตอนกลางคืนเรื่องที่เพื่อนผม โมโตนาริ เข้าโรงพยาบาล ดังนั้นผมจงกล่าวขอบคุณ คุณโคโตโกะ กับ คุณนาโอกิ มากๆเลยนะครับที่ช่วยเพื่อนของผมไว้ได้
เมื่อวันที่ 22 ธันวาคม ผมก็มาเยี่ยมโมโตนาริที่โรงพยาบาล โชคดีที่เขาไม่เป็นไร ต่อมาโมโตนาริเขาจะเล่าเรื่องราวทั้งหมดของเขาให้ผมฟังโดยตรงกับปรึกษาผมเรื่องความรักต่างเผ่า ผมเลยตอบไปว่า ระหว่างมนุษย์กับเทพปีศาจก็รักกันได้ หลังจากปรึกษากันเสร็จ ผมกับโมโตนาริได้สัญญากันก่อนที่ผมจะกลับบ้านว่า จะเป็นเพื่อนสนิทกันตลอด แน่นอน ผมสัญญา)"
ตัดมาที่บท สถานที่ป่าปีศาจ ที่ยุคโลกเทพนิยาย
ชายผมสีดำมาจากยุคมุโซคนนึง มีนามว่า "โมริ โมโตนาริ(มุโซ)" ที่กำลังยืนมองพวกทหารปีศาจวิ่งออกรบกันอยู่
"นี้เจ้ามาแล้วงั้นเหรอ คุณโมโตนาริ~" หล่าจี่ก็เดินออกมาปรากฏต่อหน้าโมโตนาริทันทีทันใด
"แล้วท่านมีประชุมเรื่องอะไรกันล่ะ?" โมโตนาริถามขึ้นมา
"จริงด้วย!~ แล้วคุณอคิลลีสล่ะ?" หล่าจี่จงรีบหันมาหาบุคคลคนนึงทันที
"ก็อยู่นี้ไง!!" ทันใดนั้นก็มีเสียงคนนึงพูดขึ้น หล่าจี่จงหันมามองตามเสียง ผลปรากฏว่าเป็นเสียงของชายคนนึง มีนามว่า "อคิลลีส" ได้ยืนอยู่ข้างหลังของโมโตนาริในไม่กี่นาที
"อ้าว!~ คุณอคิลลีสมาตั้งแต่เมื่อไหร่เหรอเนี้ยจี้?" หล่าจี่ตกใจพร้อมกับกล่าวถามอคิลลีสด้วย
"เพิ่งมาตะกี้นี้แหละ" อคิลลีสตอบ
"จะเริ่มการประชุมกันแล้วนะ~" หล่าจี่พร้อมที่จะเตรียมตัวประชุมกับทั้งสองคนทันที
"เรื่อง..."
"เรื่อง...???" อคิลลีสกับโมโตนาริก็รอลุ้นเรื่องที่หล่าจี่จะประชุมในตอนนี้ แต่ผลปรากฏว่า...
"สมาชิกในกลุ่มพวกข้าเพิ่มมาหนึ่งคนแล้วล่ะจี้"
"อ้าว!!" อคีลลีสกับโมโตนาริก็ล้มลงพื้นทันทีทันใด
"ฉันก็คิดว่าเป็นเรื่องอื่นชะอีก" อคีลลีสพูดขึ้นพร้อมกับลุกขี้นมายืน
"แล้วเป็นใครกันล่ะ? หาว~" โมโตนาริกล่าวถามพร้อมกับเกาหัวของตัวเองด้วย
"เขาเป็นมนุษย์ที่ปกป้องข้าด้วยนะ" หล่าจี่ตอบ
"และที่สำคัญ ชื่อเหมือนท่านด้วยนะจี้" ต่อมาพูดขึ้นพร้อมกตบเอานิ้วไปชี้ที่โมโตนาริ
โมโตนาริ - "เห~ แล้วนามสกุลก็เหมือนกันสินะ"
หล่าจี่ - "ถูกต้องแล้วจี้"
อคิลลีส - "หรือว่าจะเป็นตัวนายอีกยุคนึง"
โมโตนาริ - "ซักอยากเห็นตัวข้าอีกยุคแล้วสิ หาว~"
หล่าจี่ - "งั้นพวกข้าก็มาร่วมกันตามหาเลยสิ"
"อย่านะ" ทันใดนั้นก็มีเสียงเด็กผู้หญิงคนนึงก็มาจับแขนหล่าจี่ไว้จากด้านหลัง มาจากยุคเฮเช เขามีนามว่า "นาคาชิมะ นาโอมิ"
"โมริเขาเป็นพวกซาดิสนะ!"
"เด็กผู้หญิงคนนั้นคือใครกัน!?" อคิลลีสพูดขึ้น
"ไม่เห็นเป็นไรเลยนิ~ สำหรับข้าแม้ว่าเขาจะเป็นคนแบบไหน ข้าก็ชอบเขาอยู่ดีนะจี้" หล่าจี่พูดขึ้นให้นาโอมิฟัง เมื่อนาโอมิได้ยินแล้วก็รู้สึกแปลกใจขึ้นมาทันทีทันใด
"นี้ และก็... ช่วยเล่าเรื่องราวของโมโตนาริคุงให้ข้าฟังหน่อยได้มั้ยเอ่ย?~" ต่อด้วยพูดกล่าวสั่งคำสั่งสิ่งนี้ให้นาโอมิทำคำสั่งนี้
ตัดมาที่บท สถานที่ ป่าไม้ ช่วงเวลาตอนเช้า ในยุคโลกเทพนิยาย
ลกซุนกำลังเดินทางสำรวจที่ป่าก็มาเจอโมโตมิที่กำลังก้มหน้ายืนหันหลังอยู่โดยบังเอิญ
"โมโตมิ" ลกซุนก็วิ่งเข้าไปกอดโมโตมิจากข้างหลังทันทีทันใด
"นี้ข้าเองนะ ลกซุนไง ไม่เป็นไรสินะ" ต่อด้วยแอบดีใจจงทำตัวไม่ค่อยถูกนิดหน่อย
"ลก...คุง?" โมโตมิก็พูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่เบา
"ใช่แล้ว พวกข้ามากลับด้วยกันเถอะ" ลกซุนแสดงสีหน้าที่ดีใจจงเอาคางของตัวเองมาซุกที่ไหล่ของโมโตมิจากข้างหลัง
"ล-แล้วกอดเราทำไมเหรอ?" โมโตมิถามลกซุนด้วยความระแวงขึ้นมา
"ฟังนะ" ลกซุนจงกอดโมโตมิจากข้างหลังอย่างแน่น
"ตั้งแต่ที่ข้าได้เจอกับเจ้าครั้งแรก ถึงเจ้าจะระแวงข้าแต่กลับไม่คิดจะถอยหลังเลย ข้ารู้ดีว่าเจ้ามักจะระแวงผู้ชาย ข้าชอบความพยายามของเจ้ารวมทั้งเสียงของเจ้าที่แสนอ่อนไหว โมโตมิ... แต่งงานกับข้ากันเถอะ" ต่อด้วยบอกความรู้สึกที่ตัวเองมีกับโมโตมิทั้งหมดรวมทั้งกล่าวขอแต่งงานอีกด้วย แต่ว่า....
"ไม่!" โมโตมิปฏิเสธด้วยน้ำเสียงที่ตะคอกใส่ลกซุนรวมทั้งถอยหลังห่างจากลกซุนทันที ทำให้ลกซุนก็แสดงสีหน้าที่โศกเศร้าขึ้นมาทันทีทันใด
"ข-ขอโทษนะ!!" ต่อด้วยก็รู้สึกผิดขึ้นมาที่ตะคอกใส่ลกซุนจงวิ่งหนีออกจากลกซุนอย่างรวดเร็ว
"โมโตมิ กลับมาก่อน" ลกซุนก็เรียกโมโตมิให้กลับมา แต่โมโตมิไม่ได้ยินเสียงที่ลกซุนเรียกแล้ว..
นาจา - "(สวัสดีครับ ผมนาจา เมื่อวันที่ 21 ธันวาคม ที่ยุคเฮเช ผมได้ทราบข่าวเมื่อตอนกลางคืนเรื่องที่เพื่อนผม โมโตนาริ เข้าโรงพยาบาล ดังนั้นผมจงกล่าวขอบคุณ คุณโคโตโกะ กับ คุณนาโอกิ มากๆเลยนะครับที่ช่วยเพื่อนของผมไว้ได้
เมื่อวันที่ 22 ธันวาคม ผมก็มาเยี่ยมโมโตนาริที่โรงพยาบาล โชคดีที่เขาไม่เป็นไร ต่อมาโมโตนาริเขาจะเล่าเรื่องราวทั้งหมดของเขาให้ผมฟังโดยตรงกับปรึกษาผมเรื่องความรักต่างเผ่า ผมเลยตอบไปว่า ระหว่างมนุษย์กับเทพปีศาจก็รักกันได้ หลังจากปรึกษากันเสร็จ ผมกับโมโตนาริได้สัญญากันก่อนที่ผมจะกลับบ้านว่า จะเป็นเพื่อนสนิทกันตลอด แน่นอน ผมสัญญา)"
ตัดมาที่บท สถานที่ป่าปีศาจ ที่ยุคโลกเทพนิยาย
ชายผมสีดำมาจากยุคมุโซคนนึง มีนามว่า "โมริ โมโตนาริ(มุโซ)" ที่กำลังยืนมองพวกทหารปีศาจวิ่งออกรบกันอยู่
"นี้เจ้ามาแล้วงั้นเหรอ คุณโมโตนาริ~" หล่าจี่ก็เดินออกมาปรากฏต่อหน้าโมโตนาริทันทีทันใด
"แล้วท่านมีประชุมเรื่องอะไรกันล่ะ?" โมโตนาริถามขึ้นมา
"จริงด้วย!~ แล้วคุณอคิลลีสล่ะ?" หล่าจี่จงรีบหันมาหาบุคคลคนนึงทันที
"ก็อยู่นี้ไง!!" ทันใดนั้นก็มีเสียงคนนึงพูดขึ้น หล่าจี่จงหันมามองตามเสียง ผลปรากฏว่าเป็นเสียงของชายคนนึง มีนามว่า "อคิลลีส" ได้ยืนอยู่ข้างหลังของโมโตนาริในไม่กี่นาที
"อ้าว!~ คุณอคิลลีสมาตั้งแต่เมื่อไหร่เหรอเนี้ยจี้?" หล่าจี่ตกใจพร้อมกับกล่าวถามอคิลลีสด้วย
"เพิ่งมาตะกี้นี้แหละ" อคิลลีสตอบ
"จะเริ่มการประชุมกันแล้วนะ~" หล่าจี่พร้อมที่จะเตรียมตัวประชุมกับทั้งสองคนทันที
"เรื่อง..."
"เรื่อง...???" อคิลลีสกับโมโตนาริก็รอลุ้นเรื่องที่หล่าจี่จะประชุมในตอนนี้ แต่ผลปรากฏว่า...
"สมาชิกในกลุ่มพวกข้าเพิ่มมาหนึ่งคนแล้วล่ะจี้"
"อ้าว!!" อคีลลีสกับโมโตนาริก็ล้มลงพื้นทันทีทันใด
"ฉันก็คิดว่าเป็นเรื่องอื่นชะอีก" อคีลลีสพูดขึ้นพร้อมกับลุกขี้นมายืน
"แล้วเป็นใครกันล่ะ? หาว~" โมโตนาริกล่าวถามพร้อมกับเกาหัวของตัวเองด้วย
"เขาเป็นมนุษย์ที่ปกป้องข้าด้วยนะ" หล่าจี่ตอบ
"และที่สำคัญ ชื่อเหมือนท่านด้วยนะจี้" ต่อมาพูดขึ้นพร้อมกตบเอานิ้วไปชี้ที่โมโตนาริ
โมโตนาริ - "เห~ แล้วนามสกุลก็เหมือนกันสินะ"
หล่าจี่ - "ถูกต้องแล้วจี้"
อคิลลีส - "หรือว่าจะเป็นตัวนายอีกยุคนึง"
โมโตนาริ - "ซักอยากเห็นตัวข้าอีกยุคแล้วสิ หาว~"
หล่าจี่ - "งั้นพวกข้าก็มาร่วมกันตามหาเลยสิ"
"อย่านะ" ทันใดนั้นก็มีเสียงเด็กผู้หญิงคนนึงก็มาจับแขนหล่าจี่ไว้จากด้านหลัง มาจากยุคเฮเช เขามีนามว่า "นาคาชิมะ นาโอมิ"
"โมริเขาเป็นพวกซาดิสนะ!"
"เด็กผู้หญิงคนนั้นคือใครกัน!?" อคิลลีสพูดขึ้น
"ไม่เห็นเป็นไรเลยนิ~ สำหรับข้าแม้ว่าเขาจะเป็นคนแบบไหน ข้าก็ชอบเขาอยู่ดีนะจี้" หล่าจี่พูดขึ้นให้นาโอมิฟัง เมื่อนาโอมิได้ยินแล้วก็รู้สึกแปลกใจขึ้นมาทันทีทันใด
"นี้ และก็... ช่วยเล่าเรื่องราวของโมโตนาริคุงให้ข้าฟังหน่อยได้มั้ยเอ่ย?~" ต่อด้วยพูดกล่าวสั่งคำสั่งสิ่งนี้ให้นาโอมิทำคำสั่งนี้
ตัดมาที่บท สถานที่ ป่าไม้ ช่วงเวลาตอนเช้า ในยุคโลกเทพนิยาย
ลกซุนกำลังเดินทางสำรวจที่ป่าก็มาเจอโมโตมิที่กำลังก้มหน้ายืนหันหลังอยู่โดยบังเอิญ
"โมโตมิ" ลกซุนก็วิ่งเข้าไปกอดโมโตมิจากข้างหลังทันทีทันใด
"นี้ข้าเองนะ ลกซุนไง ไม่เป็นไรสินะ" ต่อด้วยแอบดีใจจงทำตัวไม่ค่อยถูกนิดหน่อย
"ลก...คุง?" โมโตมิก็พูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่เบา
"ใช่แล้ว พวกข้ามากลับด้วยกันเถอะ" ลกซุนแสดงสีหน้าที่ดีใจจงเอาคางของตัวเองมาซุกที่ไหล่ของโมโตมิจากข้างหลัง
"ล-แล้วกอดเราทำไมเหรอ?" โมโตมิถามลกซุนด้วยความระแวงขึ้นมา
"ฟังนะ" ลกซุนจงกอดโมโตมิจากข้างหลังอย่างแน่น
"ตั้งแต่ที่ข้าได้เจอกับเจ้าครั้งแรก ถึงเจ้าจะระแวงข้าแต่กลับไม่คิดจะถอยหลังเลย ข้ารู้ดีว่าเจ้ามักจะระแวงผู้ชาย ข้าชอบความพยายามของเจ้ารวมทั้งเสียงของเจ้าที่แสนอ่อนไหว โมโตมิ... แต่งงานกับข้ากันเถอะ" ต่อด้วยบอกความรู้สึกที่ตัวเองมีกับโมโตมิทั้งหมดรวมทั้งกล่าวขอแต่งงานอีกด้วย แต่ว่า....
"ไม่!" โมโตมิปฏิเสธด้วยน้ำเสียงที่ตะคอกใส่ลกซุนรวมทั้งถอยหลังห่างจากลกซุนทันที ทำให้ลกซุนก็แสดงสีหน้าที่โศกเศร้าขึ้นมาทันทีทันใด
"ข-ขอโทษนะ!!" ต่อด้วยก็รู้สึกผิดขึ้นมาที่ตะคอกใส่ลกซุนจงวิ่งหนีออกจากลกซุนอย่างรวดเร็ว
"โมโตมิ กลับมาก่อน" ลกซุนก็เรียกโมโตมิให้กลับมา แต่โมโตมิไม่ได้ยินเสียงที่ลกซุนเรียกแล้ว..
ตัดมาที่บท สถานที่ทางเดินเข้าหมู่บ้าน ช่วงเวลาตอนเช้า ในยุคโลกเทพนิยาย
ทางด้านพวกยูคิมูระที่ถูกกระจกแสงดูดเข้าไปยังที่โลกเทพนิยาย ตอนนี้พวกยูคิมูระอยู่สถานที่ทางเดินเข้าหมู่บ้านนัืนเอง
"ที่นี้มันที่ไหนกันน่ะ?" คุโนะอิจิมองรอบๆกับสงสัยในสถานที่ที่ไม่รู้จัก
"นั้นสิ ไม่คุ้นเลย" ซาสึเกะพูดขึ้น
"กลับมาที่โลกเทพนิยายอีกแล้วเหรอเนี้ย" ไครู้สึกเสียดายที่ถูกให้อยู่ที่โลกเทพนิยายอีกรอบ
"เอ๊ะ? ท่านไคถูกให้อยู่ที่นี้ก่อนพวกข้าเองหรอกเหรอ" คุโนะอิจิกล่าวถามไค
"ใช่ ข้าถูกให้อยู่ที่นี่ตั้งสัปดาห์นึงเองล่ะ" ไคตอบ
"ข้าก็ถูกให้อยู่ที่นี้ก่อนพวกเจ้าด้วย" ซีซีหลับตาพูดขึ้น
"จริงรึ!?/เหรอ!?" ทุกคนตกใจกับคำพูดเมื่อกี้ของซีซี
"ใช่ ข้าต่อสู้กับเจ้าหมวกที่ป่าแห่งนี้ล่ะ"ซีซีตอบพร้อมกับลืมตาขึ้นมาด้วยสีหน้าที่อำมหิต
คาสึกะก็หันมามองข้างหลังก็พบกับลกซุนที่กำลังเดินกลับหมู่บ้านในสภาพที่บาดเจ็บ
"นั่นใครกำลังอยู่น่ะ!?" คาสึกะจงวิ่งเข้าไปหาลกซุนรวมทั้งทุกคนด้วย
"ลกซุน! เจ้าเป็นอะไรรึเปล่า? ลกซุน" ซีซีก็วิ่งมาประคองลกซุนพร้อมกับกล่าวถามด้วยความสงสัย
"ข....ข้าไม่เป็นไรหรอก" ลกซุนตอบอย่างน้ำเสียงที่เจ็บปวดแล้วสลบลงไป
ซีซี - "ลกซุน! นี้เจ้าเป็นอะไรไป! ลกซุน!"
ยูคิมูระ - "เกิดอะไรกับเขากันล่ะ?"
ไค - "ก่อนอื่นก็พาเขาไปนอนรักษาที่หมู่บ้านก่อน ท่านซีซี"
ซีซี - "เข้าใจแล้ว ไคจัง"
ตัดมาที่บทสถานที่ ห้องนอนของลกซุน ในหมู่บ้านโลกเทพนิยาย เวลาช่วงเช้า
พวกยูคิมูระได้พาลกซุนไปนอนพักที่ห้องของเขาพร้อมกับรักษาแผลให้เขา หลังจากที่ลกซุนตื่นขึ้นมาแล้ว ลกซุนจึงอธิบายเรื่องที่เขาบาดเจ็บให้สุมาเจียว,ม้าเฉียว,ฮันเบย์,กำเหลงกับไคให้ฟัง
"แค่ใช้มือโจมตีก็บาดเจ็บแล้วเหรอ!?!?" ทั้งห้าคนตกใจกับสิ่งที่ลกซุนเล่าให้ฟัง
"ใช่ เขาแบมือตรงอย่างกับมีดแล้วพุ่งโจมตีเข้าไป ขนาดโดนต้นไม้ยังพังอยู่เลย" ลกซุนพยักหน้าตอบ
"แล้วนายรู้ชื่อของเขามั้ยล่ะ?" สุมาเจียวเอ่ยถามลกซุนอย่างโดยตรง
"อืม รู้สึกเขาจะบอกก่อนทีเขาจะไป เขามีนามว่า ทานิโมโตะ นัตสึ" ลกซุนตอบพร้อมกับสีหน้าที่นิ่งสงบ
"ชื่อแบบนี้ เขามาจากยุคเฮเชแน่ๆ!!" ม้าเฉียวเอ่ยขึ้น
"นี้พวกเจ้า เห็นน้องชายโมริของข้าบ้างมั้ย?" ไคกล่าวถามทั้งสี่พร้อมกับมองหารอบๆ
"ยังไม่เห็นเลย" กำเหลงตอบพร้อมกับเซ็งขึ้นมา
"เห็นท่านแม่บอกว่า เขาไปที่ยุคเฮเชประมาณชัก สัปดาห์นึง" สุมาเจียวตอบ
"หนอย!! เจ้าน้องชายบ้า! บังอาจมาอยู่นางจิ้งจอกนั่น!! ถ้าเจ้ากลับมานะ ข้าจะลงโทษเจ้าแน่!!!" ไคโมโหขึ้นมาทันทีทันใดพร้อมกับบ่น
"จริงดิ!?" สุมาเจียว,ม้าเฉียวกับฮันเบย์ก็สะพรึงกับสิ่งที่ไคบ่นขึ้นมา
ก๊อกๆ
ทันใดนั้นก็เสียงคนนึงเคาะประตูขึ้น
"ครับ เชิญครับ" ลกซุนพูดกับคนเคาะประตูอย่างตอบอนุญาติให้เข้าห้องนี้
"พวกเจ้าทุกคน! ข้ามีข่าวดีจะบอก" ผลปรากฏว่าคนที่เคาะประตูนั้นก็คือกาเชี่ยงก็เปีดประตูเข้าห้อง
"ได้ข่าวว่าจะทีหนุ่มหน้าตาดีมาที่หมู่บ้านพวกเราด้วยล่ะ!" ต่อด้วยกล่าวบอกข่าวดีของวันนี้ให้ทุกคนได้ทราบ
"หะ!? อะไรนะ!? หนุ่มหน้าตาดีเรอะ!?" ลกซุนกับฮันเบย์ก็สะพรึงขึ้นมา
"ขนาดเขาแค่เดินผ่าน พวกชาวบ้านยังกริ๊ดเลย" กาเชี่ยงพูดขึ้นพร้อมกับทำท่าหล่อ
"จริงดิ!?//เหรอ!?" ทุกคนก็สะพรึงสิ่งที่กาเชี่ยงพูดขึ้น
ทางด้านพวกยูคิมูระที่ถูกกระจกแสงดูดเข้าไปยังที่โลกเทพนิยาย ตอนนี้พวกยูคิมูระอยู่สถานที่ทางเดินเข้าหมู่บ้านนัืนเอง
"ที่นี้มันที่ไหนกันน่ะ?" คุโนะอิจิมองรอบๆกับสงสัยในสถานที่ที่ไม่รู้จัก
"นั้นสิ ไม่คุ้นเลย" ซาสึเกะพูดขึ้น
"กลับมาที่โลกเทพนิยายอีกแล้วเหรอเนี้ย" ไครู้สึกเสียดายที่ถูกให้อยู่ที่โลกเทพนิยายอีกรอบ
"เอ๊ะ? ท่านไคถูกให้อยู่ที่นี้ก่อนพวกข้าเองหรอกเหรอ" คุโนะอิจิกล่าวถามไค
"ใช่ ข้าถูกให้อยู่ที่นี่ตั้งสัปดาห์นึงเองล่ะ" ไคตอบ
"ข้าก็ถูกให้อยู่ที่นี้ก่อนพวกเจ้าด้วย" ซีซีหลับตาพูดขึ้น
"จริงรึ!?/เหรอ!?" ทุกคนตกใจกับคำพูดเมื่อกี้ของซีซี
"ใช่ ข้าต่อสู้กับเจ้าหมวกที่ป่าแห่งนี้ล่ะ"ซีซีตอบพร้อมกับลืมตาขึ้นมาด้วยสีหน้าที่อำมหิต
คาสึกะก็หันมามองข้างหลังก็พบกับลกซุนที่กำลังเดินกลับหมู่บ้านในสภาพที่บาดเจ็บ
"นั่นใครกำลังอยู่น่ะ!?" คาสึกะจงวิ่งเข้าไปหาลกซุนรวมทั้งทุกคนด้วย
"ลกซุน! เจ้าเป็นอะไรรึเปล่า? ลกซุน" ซีซีก็วิ่งมาประคองลกซุนพร้อมกับกล่าวถามด้วยความสงสัย
"ข....ข้าไม่เป็นไรหรอก" ลกซุนตอบอย่างน้ำเสียงที่เจ็บปวดแล้วสลบลงไป
ซีซี - "ลกซุน! นี้เจ้าเป็นอะไรไป! ลกซุน!"
ยูคิมูระ - "เกิดอะไรกับเขากันล่ะ?"
ไค - "ก่อนอื่นก็พาเขาไปนอนรักษาที่หมู่บ้านก่อน ท่านซีซี"
ซีซี - "เข้าใจแล้ว ไคจัง"
ตัดมาที่บทสถานที่ ห้องนอนของลกซุน ในหมู่บ้านโลกเทพนิยาย เวลาช่วงเช้า
พวกยูคิมูระได้พาลกซุนไปนอนพักที่ห้องของเขาพร้อมกับรักษาแผลให้เขา หลังจากที่ลกซุนตื่นขึ้นมาแล้ว ลกซุนจึงอธิบายเรื่องที่เขาบาดเจ็บให้สุมาเจียว,ม้าเฉียว,ฮันเบย์,กำเหลงกับไคให้ฟัง
"แค่ใช้มือโจมตีก็บาดเจ็บแล้วเหรอ!?!?" ทั้งห้าคนตกใจกับสิ่งที่ลกซุนเล่าให้ฟัง
"ใช่ เขาแบมือตรงอย่างกับมีดแล้วพุ่งโจมตีเข้าไป ขนาดโดนต้นไม้ยังพังอยู่เลย" ลกซุนพยักหน้าตอบ
"แล้วนายรู้ชื่อของเขามั้ยล่ะ?" สุมาเจียวเอ่ยถามลกซุนอย่างโดยตรง
"อืม รู้สึกเขาจะบอกก่อนทีเขาจะไป เขามีนามว่า ทานิโมโตะ นัตสึ" ลกซุนตอบพร้อมกับสีหน้าที่นิ่งสงบ
"ชื่อแบบนี้ เขามาจากยุคเฮเชแน่ๆ!!" ม้าเฉียวเอ่ยขึ้น
"นี้พวกเจ้า เห็นน้องชายโมริของข้าบ้างมั้ย?" ไคกล่าวถามทั้งสี่พร้อมกับมองหารอบๆ
"ยังไม่เห็นเลย" กำเหลงตอบพร้อมกับเซ็งขึ้นมา
"เห็นท่านแม่บอกว่า เขาไปที่ยุคเฮเชประมาณชัก สัปดาห์นึง" สุมาเจียวตอบ
"หนอย!! เจ้าน้องชายบ้า! บังอาจมาอยู่นางจิ้งจอกนั่น!! ถ้าเจ้ากลับมานะ ข้าจะลงโทษเจ้าแน่!!!" ไคโมโหขึ้นมาทันทีทันใดพร้อมกับบ่น
"จริงดิ!?" สุมาเจียว,ม้าเฉียวกับฮันเบย์ก็สะพรึงกับสิ่งที่ไคบ่นขึ้นมา
ก๊อกๆ
ทันใดนั้นก็เสียงคนนึงเคาะประตูขึ้น
"ครับ เชิญครับ" ลกซุนพูดกับคนเคาะประตูอย่างตอบอนุญาติให้เข้าห้องนี้
"พวกเจ้าทุกคน! ข้ามีข่าวดีจะบอก" ผลปรากฏว่าคนที่เคาะประตูนั้นก็คือกาเชี่ยงก็เปีดประตูเข้าห้อง
"ได้ข่าวว่าจะทีหนุ่มหน้าตาดีมาที่หมู่บ้านพวกเราด้วยล่ะ!" ต่อด้วยกล่าวบอกข่าวดีของวันนี้ให้ทุกคนได้ทราบ
"หะ!? อะไรนะ!? หนุ่มหน้าตาดีเรอะ!?" ลกซุนกับฮันเบย์ก็สะพรึงขึ้นมา
"ขนาดเขาแค่เดินผ่าน พวกชาวบ้านยังกริ๊ดเลย" กาเชี่ยงพูดขึ้นพร้อมกับทำท่าหล่อ
"จริงดิ!?//เหรอ!?" ทุกคนก็สะพรึงสิ่งที่กาเชี่ยงพูดขึ้น
"กริ๊ด!! ท่านไอริเอะ"
"มาจากที่ไหนเนี้ย หล่อจัง"
ทันใดนั้นก็มีเสียงอะไรบางอย่างในข้างนอกอยู่ ลกซุนกับฮันเบย์จงรีบวิ่งไปดูข้างนอกจากหน้าต่าง ผลปรากฏว่า เหล่าชาวบ้านต่างกันร้องกริ๊ดกับชื่มชม นาโอกิ ที่มาจากยุคเฮเชนั้นเอง
"คนนี้น่ะเหรอ คือคนที่กาเชี่ยงพูดถึง?" ฮันเบย์กล่าวถามกาเชี่ยงด้วยความสงสัย
"ถูกต้อง" กาเชี่ยงกล่าวตอบ
"เขามาจากยุคอื่นแน่ๆ" กำเหลงพูดขึ้น
"แต่ทำไมเขาถึงมาที่นี้---" ซุนฮูหยินพูดขึ้นด้วยความสงสัย แต่ในระหว่างนั้นเอง นาโอกิก็เปีดประตูเข้าแล้ว
"นี้ท่านเป็นใครกันรึ?" สุมาเจียวกล่าวถามนาโอกิ
"ฉันมากกว่าที่อยากถามพวกนาย พวกนายรู้จักชายหนุ่มชุดสีเขียวนั้นมั้ย?" นาโอกิหลับตาพร้อมกับกล่าวถามสุมาเจียวด้วยสายตาที่เย็นชา
"หะ?" ม้าเฉียวเอียงคองงๆ
"รึว่าจะเป็น ท่าน คุโรเมะ คิซู?" ซุนฮูหยินวิ่งไปกล่าวถามนาโอกิโดยตรง
"ใครคือคุโรเมะ คิซู ล่ะ??" กำเหลงสงสัยจงแสดงสีหน้าที่ดูงงๆ
"ใช่" นาโอกิตอบพร้อมกับพยักหน้า
"แล้วตอนนี้เขาเป็นอย่างไรบ้างรึเปล่า?" ซุนฮูหยินกล่าวถามนาโอกิอีกรอบในเรื่องเกี่ยวกับโมโตนาริ
"เห็นตอนนี้เขานอนที่โรงพยาบาลอยู่ หลังจากที่หน้าผากเขาไปกระแทกพื้น" นาโอกิตอบพร้อมกับอธิบายสถานการณ์ของโมโตนาริ
ม้าเฉียว - "ว่าไงนะ!?"
ลกซุน - "นอนที่โรงพยาบาลน่ะรึ!?"
"ใช่ แต่เขายังไม่เป็นไร เพราะฉันเป็นหมอที่รักษาให้เขาอย่างไงล่ะ" นาโอกิพูดขึ้นพร้อมกับแสดงสีหน้าปกติ
"ค่อยยังชั่ว" ซุนฮูหยินรู้สึกโล่งอกที่โมโตนาริไม่ได้เป็นอะไรมาก
"ต้องขอบคุณท่านมากๆนะ ที่ช่วยรักษาเขาให้หาย" ต่อด้วยโค้งคำนับกล่าวขอบคุณกับนาโอกิ
"อย่างไรก็ช่วยรบกวนฝากดูแลเพื่อนของภรรยาข้าด้วยล่ะ" เล่าปี่พูดขึ้นกับยืนอยู่ข้างหลังนาโอกิตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว
ม้าเฉียว - "เล่าปี่! นี้เจ้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่!?"
"เข้าใจแล้ว งั้นผมขอตัวกลับแล้วนะครับ" นาโอกิกล่าวลาทุกคนพร้อมกับหันหลังเดินกลับไปยังยุคเฮเช ยุคที่นาโอกิอยู่
ตอนต่อไป ตอนที่สิบเอ็ด
ตอนต่อไป - เพื่อนในโรงเรียนโทโช
ริน - "เดี๋ยวนะ!! วันนี้คือวันเกิดของรุ่นพี่มายุ งั้นเหรอคะเนี้ย!?"
มายุ - "จริงสิ วันนี้คือวัน..."
ริน - "ท่านซุนฮกก็มาที่ยุคของพวกหนูด้วย"
ซุนฮก - "กุยแก นี้เจ้า..."
ซายากะ - "โมริ นี้นายไม่เป็นอะไรใช่มั้ย?"
โมโตนาริ - "นี้ไงล่ะ คือเพื่อนของข้ามาจากโรงเรียนโทโชล่ะ"
นาจา - "ยินดีที่ได้รู้จักครับ ผม นาจา"
"มาจากที่ไหนเนี้ย หล่อจัง"
ทันใดนั้นก็มีเสียงอะไรบางอย่างในข้างนอกอยู่ ลกซุนกับฮันเบย์จงรีบวิ่งไปดูข้างนอกจากหน้าต่าง ผลปรากฏว่า เหล่าชาวบ้านต่างกันร้องกริ๊ดกับชื่มชม นาโอกิ ที่มาจากยุคเฮเชนั้นเอง
"คนนี้น่ะเหรอ คือคนที่กาเชี่ยงพูดถึง?" ฮันเบย์กล่าวถามกาเชี่ยงด้วยความสงสัย
"ถูกต้อง" กาเชี่ยงกล่าวตอบ
"เขามาจากยุคอื่นแน่ๆ" กำเหลงพูดขึ้น
"แต่ทำไมเขาถึงมาที่นี้---" ซุนฮูหยินพูดขึ้นด้วยความสงสัย แต่ในระหว่างนั้นเอง นาโอกิก็เปีดประตูเข้าแล้ว
"นี้ท่านเป็นใครกันรึ?" สุมาเจียวกล่าวถามนาโอกิ
"ฉันมากกว่าที่อยากถามพวกนาย พวกนายรู้จักชายหนุ่มชุดสีเขียวนั้นมั้ย?" นาโอกิหลับตาพร้อมกับกล่าวถามสุมาเจียวด้วยสายตาที่เย็นชา
"หะ?" ม้าเฉียวเอียงคองงๆ
"รึว่าจะเป็น ท่าน คุโรเมะ คิซู?" ซุนฮูหยินวิ่งไปกล่าวถามนาโอกิโดยตรง
"ใครคือคุโรเมะ คิซู ล่ะ??" กำเหลงสงสัยจงแสดงสีหน้าที่ดูงงๆ
"ใช่" นาโอกิตอบพร้อมกับพยักหน้า
"แล้วตอนนี้เขาเป็นอย่างไรบ้างรึเปล่า?" ซุนฮูหยินกล่าวถามนาโอกิอีกรอบในเรื่องเกี่ยวกับโมโตนาริ
"เห็นตอนนี้เขานอนที่โรงพยาบาลอยู่ หลังจากที่หน้าผากเขาไปกระแทกพื้น" นาโอกิตอบพร้อมกับอธิบายสถานการณ์ของโมโตนาริ
ม้าเฉียว - "ว่าไงนะ!?"
ลกซุน - "นอนที่โรงพยาบาลน่ะรึ!?"
"ใช่ แต่เขายังไม่เป็นไร เพราะฉันเป็นหมอที่รักษาให้เขาอย่างไงล่ะ" นาโอกิพูดขึ้นพร้อมกับแสดงสีหน้าปกติ
"ค่อยยังชั่ว" ซุนฮูหยินรู้สึกโล่งอกที่โมโตนาริไม่ได้เป็นอะไรมาก
"ต้องขอบคุณท่านมากๆนะ ที่ช่วยรักษาเขาให้หาย" ต่อด้วยโค้งคำนับกล่าวขอบคุณกับนาโอกิ
"อย่างไรก็ช่วยรบกวนฝากดูแลเพื่อนของภรรยาข้าด้วยล่ะ" เล่าปี่พูดขึ้นกับยืนอยู่ข้างหลังนาโอกิตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว
ม้าเฉียว - "เล่าปี่! นี้เจ้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่!?"
"เข้าใจแล้ว งั้นผมขอตัวกลับแล้วนะครับ" นาโอกิกล่าวลาทุกคนพร้อมกับหันหลังเดินกลับไปยังยุคเฮเช ยุคที่นาโอกิอยู่
ตอนต่อไป ตอนที่สิบเอ็ด
ตอนต่อไป - เพื่อนในโรงเรียนโทโช
ริน - "เดี๋ยวนะ!! วันนี้คือวันเกิดของรุ่นพี่มายุ งั้นเหรอคะเนี้ย!?"
มายุ - "จริงสิ วันนี้คือวัน..."
ริน - "ท่านซุนฮกก็มาที่ยุคของพวกหนูด้วย"
ซุนฮก - "กุยแก นี้เจ้า..."
ซายากะ - "โมริ นี้นายไม่เป็นอะไรใช่มั้ย?"
โมโตนาริ - "นี้ไงล่ะ คือเพื่อนของข้ามาจากโรงเรียนโทโชล่ะ"
นาจา - "ยินดีที่ได้รู้จักครับ ผม นาจา"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น