ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ยังไม่ได้ตั้งชื่อ
INTRODUCE
ชีวิตของคนเรามันจะขึ้นอยู่กับอะไรอยู่ที่โชคชะตาที่กำหนด
แต่ถ้าเป็นผมก็ขอบอกเลยว่า มันแล้วแต่ปาก
ผมคือเซโน่ ลูกหลานมหาบาปทั้งเจ็ดที่สืบตกทอดมาเป็นรุ่นๆ
ผมขี้เกียจหมดทุกอย่างในสิ่งที่ไม่ชอบ
และสิ่งที่ไม่ชอบของผมมีอยู่อย่างหนึ่งคือ การทรยศ
และใช่ ผมโดนทรยศจากไอ้ลูกน้องเศษสวะ ที่มันเอาปากสกปรกของมันไปเรื่องความลับของบริษัทของเรา
กฎของการที่จะอยู่ในบริษัทเบลเฟเกอร์ได้ คือห้ามทรยศ
และถ้าใครทำ ก็ตายสถานเดียว
'เคอร์นอน' ลูกน้องที่มันเป็นคนทำความชั่วนี้ไว้ ผมก็แค่ขี้เกียจฆ่ามัน เลยสั่งให้ลูกน้องฆ่าแทน
และพอถึงงานศพของมัน ผมก็แค่เข้าไปเป็นพอพิธี
น้องสาวของมันเข้ามาพร้อมกับพยายามบีบคอของผม
ผมสะบัดร่างเล็กลงบนพื้นพร้อมกับจ้องมองใบหน้าเรียวที่กำลังเบิกตากว้างที่เต็มไปด้วยความอาฆาต
"นายฆ่าพี่ชายฉันทำไม!"
เธอถามผมพร้อมกับลุกขึ้นยืน
"มันไม่ใช่เรื่องของเธอ อย่าเสือก"
ผมพูดพร้อมกับมองหน้านาเดีย ใช่ เธอชื่อนาเดีย เป็นนักศึกษาสาวคนหนึ่งที่เรียนอยู่ในมหาวิทยาลัยเดียวกับผม
"ใช่มันจะไม่ใช่เรื่องของฉันแน่ ถ้าคนที่ตายไม่ใช่พี่ชายฉัน!!"
"ฉันขี้เกียจพูดกับเธอตรงนี้แล้วว่ะ นั่นไปพูดกันที่เตียงแล้วกัน"
ผมพูดพร้อมกับอมยิ้มก่อนที่จะเดินหันหลังไปให้เธอ
"ไอ้สวะ!! ฉันจะแก้แค้นนายให้ได้ จำฉันไว้!"
"ระวังติดกับดักฉันแล้วกันนะ นาเดีย เอสเปนเธอร์"
ผมขี้เกียจทุกอย่างในสิ่งที่ไม่อยากทำและโดนบังคับ แต่สิ่งไหนที่ผมชอบก็ทำ นั่นก็คือการเล่นเกม
ใครๆก็คิดว่าผมปัญญาอ่อน แล้วไง ผมหล่อแล้วกัน
ฉันเกลียดเขา เกลียดทุกอย่างที่เขาทำ ต่อให้เขาหายใจ ฉันก็เกลียด
เร็วกว่านายคงหาไม่ได้แล้วนอกจากลงไปนรก แล้วไปเจอ
ไม่เสือกก็คือไม่เสือก ต้องให้พูดซะกี่รอบ นี่ขี้เกียจพูดแล้ว
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น