คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Round 3
Round 3
“หมาเตี้ยกินไร เดี๋ยวกูไปซื้อให้ มึงนั่งรออยู่นี่แหละ”
“กูเอาข้าวผัดกิมจิ เอาเยอะๆนะ เดี๋ยวไม่อิ่ม^^”
หลังจากที่ทั้งสองได้ปรับความเข้าใจกัน บรรยากาศก็กลับมาดีเหมือนเดิม บางทีมันอาจจะดีมากกว่าเดิมซะด้วยซ้ำ
“พวกมึง...ได้กันแล้วใช่มะ??”
ดีโอถามขึ้นเพราะข้องใจ เมื่อเพื่อนทั้งสองคนทำตัวเหมือนเป็นพวกคู่รักข้าวใหม่ปลามัน จนตัวเองแอบเลี่ยน
“เออ กูก็ว่าเหมือนอิศรี พวกมึงได้กันแล้วแน่ๆ” เซฮุนเสริม
“พ่องมึงสิ พวกกูไม่ได้มีอะไรกัน ปกติพวกกูก็แบบนี้ เพื่อนกันคิดมากว่ะ”
แบคฮยอนบอกปัดๆไป เพราะว่ามันไม่มีอะไรจริงๆ แต่เจ้าตัวก็ยังเขินอยู่นิดๆ
“กูไม่เชื่อ มึงดู เชี่ยหยอยดูแลมึงดีแบบไม่เคยเป็นมาก่อน” ซูโฮเสริมขึ้นมาอีก
“มันก็แค่รู้สึกขอโทษที่โมโหกูวันนั้น เอาน่า กูว่าแม่ ง บ้าแบบนี้ได้ไม่ถึงสามวันหรอก”
“อ่อ งั้นแล้วไป กูก็นึกว่าแม่ ง ได้กันจริง กูจะได้ปิดซอยเลี้ยงซะเลย ฮ่า ๆ “ ดีโอพูดแล้วก็ขำเอง เพราะตนโดนล้อมาเยอะเรื่องเพื่อตัวดำ คราวนี้ถึงทีตนบ้าง
“ถ้าพวกกูจะได้กันอ่ะนะ ก็คงหลังพวกมึงอ่ะศรี อิอิ”
แบคฮยอนพูดแล้วก็ทำท่าขำแบบมีจริต (ไรท์หมั่นไส้)
“งั้นพวกมึงก็ต้องเตรียมตัวแล้วล่ะ เพราะกูกับดีโอจะได้กันเร็วๆนี้”
ไคที่เพิ่งกลับมาพร้อมจานข้าวในมือสองจาน(ของดีโอด้วย) พูดขึ้นพร้อมสายตาและรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ทำให้เพื่อนๆในกลุ่มยิ้มแบบรู้ทันบ้าง ส่วนคนที่ถูกกล่าวถึงก็ได้แต่ก้มหน้าก้มตา ไม่ยอมเงยหน้ามาเถียงอะไรเลย
“เห้ย ๆ ๆ ๆ ไปเจาะไข่ดันกันตอนไหน กรุณาแจ้งแถลงไข” แบคฮยอนพูดขึ้นเพราะอยากรู้อยากเห็นเต็มที
“มีอะไรที่ไหนเล่า ไคมึงนี่ก็พูดไป พวกมันเข้าใจผิดกันหมดล่ะ ยิ่งไม่มีสมองอยู่”
ดีโอทนไม่ไหวเงยหน้าขึ้นมาพูดแก้ตัวจนลิ้นแทบพันกัน แต่ก็ยังหน้าแดงอยู่ นั่นทำให้เพื่อนๆในกลุ่มยิ่งอยากแกล้งเข้าไปอีก
“ก็แล้วแต่จะคิด” ไคได้แต่ยักไหล่ทำเป็นไม่แคร์แล้วเริ่มจัดการอาหารกลางวันตรงหน้า
“พูดถึงเรื่องแฟน ๆ กูว่าจะบอกนานล่ะ กูเลิกกับยุนอาแล้วนะเว้ย แม่ ง ง้องแง่ง น่ารำคาญ”
ชานยอลพูดขึ้นท่ามกลางความตกใจของเพื่อนๆทั้งกลุ่ม แต่เจ้าตัวกลับทำเหมือนไม่รู้สึกอะไรเลย
“ห่า มึงเลิกเลยเหรอว่ะ เสียดาย ทั้งสวย ทั้งรวย ทั้งฉลาด” เซฮุนพูดอย่างเสียดาย
“มึงฟันเค้าแล้วทิ้งใช่มั้ย?” ซูโฮที่จ้องจำผิดเพื่อนตัวสูง มองอย่างเอาเรื่อง
“บ้าเหรอ ตอนที่เริ่มคบกันกูก็ไม่ได้กะจะจริงจังอยู่แล้ว แต่พวกมึงอ่ะ ยุกู กูก็เลยเลยตามเลย”
คนตัวสูงเงยหน้าขึ้นจากจานข้าวอีกครั้ง แล้วก็ก้มลงทานต่อ
“แค่พวกกูยุ มึงก็คบเหรอว่ะ ไม่รักเค้า มึงจะคบกับเค้าทำไม” แบคฮยอนถามขึ้น สาตาคนตัวเล็กฉายแววจริงจังขึ้นมาทันที
“ก็ตอนแรกกูก็คิดว่าชอบแหละ แต่พอไปๆมาๆแม่ งไม่ใช่”
“เฮ้อ มึงนี่น้า คราวหน้าคราวหลังจะคบกับคัยก็คิดดีๆก่อนแล้วกัน เดี๋ยวมันจะเสียกันทั้งสองฝ่าย ไม่สิ ทั้งสามฝ่ายต่างหาก”
ไคพูดชึ้นมาบ้าง ทำให้เพื่อนทั้งกลุ่มงงกันยกใหญ่ อะไรว่ะสามฝ่าย
“อีกฝ่ายมาจากไหนว่ะเชี่ยดำ” แบคฮยอนถามด้วยความอยากรู้
“อีกฝ่ายก็มึงไง เมียหลวงของผัวหยอย ฮ่า ๆ ๆ “
แต่กลับเป็นดีโอที่ตอบแทน นั่นทำให้ทั้งกลุ่มกลับมาหัวเรากันอย่างเอาเป็นเอาตายอีกครั้ง
“เออว่ะหมาเตี้ย กูก็ลืมเลยว่ามีมึงเป็นเมียอยู่แล้ว แม่ ง ไม่น่าไปหาใหม่เลย”
ชานยอลหันมาพูดเชิงเล่นเชิงจริงแล้วยิ้มกว้างจนเห็นฟันครบทุกซี่ใส่หน้าเพื่อตัวเล็ก
“พอเลยๆ เลิกเล่นได้ล่ะ จะแด กมั้ยข้าว รีบๆแดกแล้วรีบๆ ขึ้นห้องเลย”
คนตัวเล็กบอกปัดอย่างไม่คิดอะไรแล้วเริ่มลงมือกินข้าวผัดตรงหน้าต่อไป
“เดี๋ยวกูกับไอ้ดำจะไปยืดเส้นยืดสายก่อนแล้วค่อยขึ้นห้อง พวกมึงรออยู่บนห้องเลยก็ได้”
“โอเค อย่าสายนะเว้ย เดี๋ยวโดนเช็คสายไม่รู้ด้วย อาจารย์แกยิ่งโหดๆอยู่”
ซูโฮตอบรับเพื่อนที่นั่งข้างๆแล้วก็จัดการอาหารต่อไป เพราะทุกคนรู้ดีว่า ยืดเส้นยืดสาย ของเพื่อน ณ ที่นี้ คือไปเล่นบาสเก็ตบอล เห็นบ้าบอไร้สาระอย่างนี้ เพื่อนทั้งสองของเค้าก็เป็นนักกีฬาโรงเรียนเชียวนะครับ
หลายวันต่อมา
“เห้ย พรุ่งนี้สอบ ไม่อยากให้ถึงวันสอบเลย”
ดีโอตะโกนขึ้น แล้วเงยหน้าจากหนังสือเอนหลังนอนลงบนพรมนุ่มราคาแพงในห้องนั่งเล่น บ้านของแบคฮยอน
ประมาณสามวันแล้วที่เพื่อนๆทุกคนนัดกันมาอ่านหนังสือที่บ้านคนตัวเล็กโดยมี เสี่ยวลู่หาน ลูกพี่ลูกน้องของซูโฮมาเป็นติวเตอร์ให้
“พี่ว่า รีบๆให้วันสอบมาถึง แล้วรีบๆสอบให้เสร็จๆไปจะดีกว่านะ จะได้ไม่ต้องมานั่งเครียดแบบนี้ไง”
ติวเตอร์หน้าสวยพูดขึ้นแต่สายตาก็ยังคงจับจ้องอยู่ที่กระดาษทดของโอเซฮุน เพราะเจ้าตัวนั้นแก้โจทย์ปัญหาข้อนี้มาครึ่งชั่วโมงแล้ว แต่ก็ทำไม่ได้ซักที
“โว้ย ไม่ทำแม่ ง ล่ะ มั่วเลยดีกว่า พี่เสี่ยวลู่ พอแค่นี้เหอะนะ ผมมีนัดกะสาวไว้อ่ะ T^T”
เซฮุนหันหน้ามาออดอ้อนพี่ที่ตัวเล็กกว่า แต่ก็ไม่มีผลอะไร
“ก็ถ้าทำข้อนี้ไม่ได้ก็ห้ามไปไหนทั้งนั้น นายตั้งใจหน่อยสิเซฮุน ดูอย่างแบคฮยอน ไค แล้วก็ชานยอลสิ ไม่เห็นจะบ่นซักคำ”
“โถพี่ ก็ไอ้พวกนี้มันไม่มีแฟนนิ พี่ต้องมีแฟนแล้วพี่จะเข้าใจหัวอกคนอย่างผม นะพี่นะ”
เจ้าตัวยังไม่ยอมละความพยายาม แล้วตั้งหน้าตั้งตาแถต่อไป
“แหม ไอ้เชี่ย ถึงพวกกูมีพวกกูก็ไม่ทำตัวติดสัตว์เหมือนมึงหรอก ขาดไม่ได้เลยเนอะผู้หญิงเนี่ย!!”
ชานยอลเงยหน้าขึ้นมาจากหนังสือแล้วจิกกัดเพื่อนตัวเองอย่างเจ็บแสบ จนอีกคนหน้าหงิก แล้วจำใก้มหน้าทำโจทย์เจ้าปัญหาต่อไป
“ดีมากชานยอล ไหนของนายเป็นไงมั้ง พี่ดูซิ”
ลู่ห่านพยายามจะดึงกระดาษของชานยอลมาดูบ้างแต่เจ้สตัวกลับดึงมันไว้ไม่ยอมให้ดูง่ายๆ
“พี่ขอดูนิดเดียว ไม่ถูกก็ไม่เป็นไร พี่ไม่ว่าหรอก”
“ดะ เดี๋ยวผมจะให้ดูนะพี่ แปปนึง อ๊ะ...”
"......"
"T^T"
“ปาร์ค ชานยอล!!!”
“เชี่ยหยอย สัสหื่น ฮ่า ๆ ๆ x5”
ทันทีที่ลู่ห่านดึงกระดาษไปจากมือได้ ไอโฟนที่คนตัวสูงซ่อนไว้กูหลุดออกมาด้วย มันจะไม่เป็นอะไรเลย ถ้าหน้าจอโทรศัพท์นั้น มันไม่ฉายภาพหนังติดเรทอยู่ เพียงแต่เจ้าของเครื่องไม่ได้เปิดเสียงเท่านั้นเอง
“อย่าเพิ่งด่าผมพี่ ไอ้หมาเตี้ย ไอ้หมาเตี้ยแม่งก็อ่านการ์ตูน T^T”
“สัสหยอย กูงอลมึงเล่า T^T” คนตัวเล็กที่ถูกกล่าวหาก็ไม่มีทางหนีพ้นเพราะคนพี่ก็ดึงหระดาษออกแล้วหนังสือการ์ตูนกูติดมาด้วยเช่นกัน
“พวกมึง !!!”
ลู่ห่านที่ตอนแรกใจดีดั่งนางฟ้า ตอนนี้ได้กลายร่างเป็นนางพญาซาตานไปแล้วเรียบร้อย
“ขอโทษค๊าบบบ x2”
หลังสอบเสร็จ
“เห้ออออ ข้อสอบแม่ม คิดว่ากูเป็นลูกไอสไตล์ไงว่ะ ยากชิบ”
เซฮุนบ่นขึ้นทันทีที่ก้นนั่งติดเก้าอี้ หลังจากที่สอบเสร็จทุกคนก็ได้นัดกันมาฉลองสอบสร็จกันที่ร้านของดีโอ
“แม่มสอนกูอ่ะง่ายๆ ออกข้อสอบมากูนึกว่ากูกำลังสอบแพทย์” เพื่อนตัวขาวก็บ่นบ้างแล้วทิ้งตัวลงนั่งข้งๆกัน
“เออว่ะ กูนี่น่ะ ทำได้แต่นั่งหลับตาจิ้ม” คนตัวเล็กพูดแล้วก็ทิ้งตัวนั่งสงอีกฝั่งของโต๊ะ
“อ้าวเหี้ยแล้วไงหมาเตี้ย กูเห็นมึงกาเอาๆ นึกว่าแม่ ง ทำได้ กูก็ลอกซะเต็มที่ T^T” ชานยอลพูดแล้วทำท่าจะร้องไห้ แต่ก็ยังทิ้งตัวลงนั่งข้างๆเพื่อนตัวเล็กของตน
“เลิกบ่นได้แล้ว เอาอะไรว่ามา เดี๋ยวกูทำให้สุดฝีมือเลย”
เพื่อตัวเตี้ยที่ยืนถือกระดาษจดเมนูค้างอยู่ถามขึ้น เพราะเจ้จาตัวไม่ได้ซีเรียสกับเรื่องสอบอยู่แล้ว เลยไม่คิดอะไรมาก
“รามยอนน้ำใส่สอง ต้มยำสอง เชี่ยดำ มึงไม่นั่งอ่ะ”
เซฮุนจัดแจงสั่งแทนเพื่อนทุกคนเพราะเค้ารู้ดีอยู่แล้วว่าเพื่อนของตนชอบกินอะไร
“วันนี้กูมาเป็นเด็กเสิร์ฟ ^^”
“แหม่ๆ เอาใจเมีย หมั่นไส้” แบคฮยอนพูดแล้วทำหน้ามั่นไส้แบบมีจริตจนน่าตบ
“ให้กูเอาใจมึงบ้างป่ะล่ะหมาเตี้ย ^^”
“ฮิ้ววววว” เสียงล้อจากเพื่อนสองคนฝั่งตรงข้ามลอยมา ทำเอาคนถูกล้อหน้าแดงขึ้นมาทันที
“อันดับแรง ไปไกลๆส้นตรีนกู เหี้ยหยอย!”
“ฮ่า ๆ หมาเตี้ยยยยยย”
22.03 น
ข้อความ
ไค:จะนอนรึยัง
ดีโอ:กำลังจะนอนแล้ว มึงล่ะจะนอนยัง
ไค:กำลังเหมือนกัน แต่คิดถึงมึงก่อน^^
ดีโอ:อย่าเวอร์ ห่างกันยังไม่ถึงสาม ชม เลย
ไค:555 นี่มึง เมื่อไรจะบอกพวกบ้านั่นได้ซักที เรื่องของเรา...
ดีโอ:รออีกหน่อยนะมึง ไว้เปิดตัวพร้อมไอ้หยอยมัน คิคิ
ไค:โง่ๆอย่างไอ้หยอย..คงอีกนานอ่ะ
ดีโอ:เร็วๆนี้แหละเชื่อกูดิ อ่อ แล้วมึงก็อย่าลืมกำชับมันด้วยว่าห้ามปากโป้ง
ไค:รับทราบครับ คุณศรีภรรยา
ดีโอ:อย่าวอนตรีน ยังไม่ได้เป็น นอนล่ะ ฝันดีนะ
ไค:ฝันดีครับ ดีโอของจงอิน^^
เร็วๆนะมึงไอ้หยอย กูอดทนได้ไม่นานหรอกนะมึง
………………………………………….
Stupid :: ไม่มีอะไรจะพูด นอกจาจะบอกว่า
อ่านแล้วช่วยเม้นกันหน่อยเถอะค่ะ !!!
ความคิดเห็น