[FIC SNSD] LOVE FIGHT ศึกรัก(ฉบับ)คู่หมั้นกำละมอ [YURI]

ลำดับตอนที่ #11 : ยกสุดท้าย

ยกสุดท้าย

เริ่มต้นเช้าวันใหม่ที่สดใสกับความสุขและความตื่นเต้นของทิฟฟานี่ที่กำลังเพิ่มพูนแบบทะลุกราฟ เพราะวันนี้คือวันที่เธอเฝ้ารอคอยมาปีนึงเต็มๆหลังจากผ่านอุปสรรคนานาประการกับพิธีหมั้นที่จัดพร้อมพี่สาวในสามเดือนถัดมา

วันนี้ที่เธอจะจดจำไปอีกนานแสนนาน

...วันแต่งงาน...

ใช่ค่ะ หมั้นแล้วก็ต้องเข้าพิธีแต่งงานสิ เพื่อประกาศให้ทั่วโลกได้รู้ว่ามาเฟียหน้านิ่งแอบอ่อนโยนผู้นั้นคือคนของเธอและทิฟฟานี่ผู้สวยสุดในสามโลก(สำหรับแทยอน) ก็เป็นภรรยาถูกต้องตามกฏหมายและพฤตินัยด้วยนะคะ(เชิด)

ทุกคนคงสงสัยแน่ว่าทำไมกว่าจะแต่งงานถึงต้องรอตั้งหนึ่งปี ก็ช่วยไม่ได้ค่ะ ทั้งเธอและเขาต่างงานกองเป็นภูเขา ต้องจัดการอะไรให้มันเรียบร้อยหลายอย่าง ทางฝั่งทิฟฟานี่ก็ต้องบินข้ามประเทศข้ามทวีปหลายครั้งเพื่อติดต่อธุรกิจหลังจาเข้ารับตำแหน่งบรัทของตระกูลเต็มตัว ด้านว่าที่เจ้าสาวยังยุ่งขนาดนั้น ฝ่ายว่าที่เจ้าบ่าวต้องคูณเป็นเท่าตัวเลยล่ะ แทยอนขึ้นเป็นหัวหน้าต่อจากพ่อแล้วเรียบร้อย ไล่จัดการบรรดาพวกชอบหาเรื่องทั่วสารทิศ เข้าดูแลกิจการของครอบครัวด้วยอีกต่อ แถมยังบินตามไปดูแลที่รักถึงต่างประเทศ (อย่างนี้จะไม่ให้ทิฟฟานี่รักมากหลงมากได้ยังไงล่ะคะ // ยิ้มอ่อน) กว่าอะไรๆจะลงตัวก็ผ่านมาเกือบปีแล้ว

เมื่อคิดย้อนกลับไปยามที่ใครอีกคนคอยเฝ้าดูแลตลอดผนึ่งปีไม่ห่างกาย ไม่บ่นหรือตัดพ้อสักนิดว่าเหนื่อยแม้ตนเองน่ะแหละที่ดูล้ากว่าเธอเสมอ รอยยิ้มของหญิงสาวในชุดเจ้าสาวสีขาวประกายยาวสยายเต็มพื้นก็เผยขึ้น

หลังจากคำสัญญาที่ให้กันล่าสุดที่โรงพยาบาลครั้งนั้น แทยอนก็ไม่เคยผิดสัญญาอีกเลย ไม่เลยแม้สักครั้ง

...พี่กลับมาแล้วนะ จะไม่ไปไหนอีกแล้ว สัญญา...

“ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เชียวนะเพื่อนฉัน มีความสุขมากล่ะสิ” เสียงแหลมหวานของเจสสิก้าดังขัดมโนของเธออยู่ด้านหลัง เจสสิก้าเข้ามาช่วยเธอแต่งตัวกับซันนี่อีกคน แน่ล่ะเพื่อนเจ้าสาวจะเป็นใครไม่ได้นอกจากยัยแสบแก๊งคุณหนูเพื่อนซี้ ส่วนเพื่อนเจ้าบ่าวก็ลูกน้องคนสนิทนั่นละ (แถมพวกนั้นก็เป็นแฟนกับยัยพวกนี้แล้วด้วยนะคะ)

“แน่สิยะ ก็คนมันมีความสุขมาก~” ทิฟฟานี่หันไปเชิดยิ้มให้เพื่อนดอกนึง เยาะเย้ยผ่านสายตาประมาณว่าฉันได้แต่งก่อนนะยะ

“ชิ ยัยหมีขาว... ได้แต่งก่อนแล้วไง เดี๋ยวคู่ฉันจะมีลูกก่อนให้ดู” กรี๊ด ยัยเพื่อนบ้ามันพูดอะไร ทิฟฟานี่กับซันนี่หันมองแทบไม่ทัน

“แกพูดไรเนี่ยยัยสิก้า แกกับคุณยูลเป็นผู้หญิงทั้งคู่จะมีลูกได้ไงยะ” ซันนี่แวดถาม ส่วนคนที่ทำเพื่อนเกือบตกเก้าอี้ก็ไม่สะทกสะท้านแถมยังกอดอกเชิดหน้าพร้อมยิ้มอย่างมีชัย

“ไม่รู้อะไรซะแล้วพวกแก การแพทย์สมัยนี้เขาพัฒนาไปไหนต่อไหนแล้ว ทำกงทำกิฟท์ก็เยอะแยะ โอ๊ย มีตั้งหลายวิธีที่ผู้หญิงอย่างเราจะมีลูกด้วยกันได้” ทิฟฟานี่ทำตาวาวอย่างสนใจ ก็เธอเป็นคนไม่ค่อยสนใจเรื่องพวกนี้เท่าไหร่ แล้วไอเรื่องอย่างว่าเธอก็ยังเด็กอ่อนหัด ขี้อายจะตายไป ถ้าไม่ใช่เพาะแทยอนนะเธอคงไม่ยอมหรอก (พูดแล้วเขินค่ะ >///< พวกคุณไม่รู้หรอกว่าเขาเร่าร้อนแค่ไหน กรี๊ด!)

“อย่าบอกนะว่าพวกแกไม่รู้น่ะ แหม่ ละอ่อนต่อโลกเกินไปแล้ว” เจสสิก้าจุ๊ปากอย่างน่าหมั่นไสมากในสายตาของบรรดาเพื่อน โดยเฉพาะเจ้าสาวที่อยากเอาช่อดอกไม้ในมือโบกหัวสักที

“ใครมันจะไปช่ำชองเรื่องอย่างว่าแบบแกล่ะ ยัยสิก้า” ซันนี่ยิ้มมุมปาก แต่คนถูกมองว่าช่ำชองกลับหน้าแดงแปร๊ดหันมาเขย่าตัวเพื่อนหัวแทบหลุด

“กรี๊ด! ยัยบ้าซํนนี่ ใครบอกฉันเก่งเรื่อง... เรื่อง อ้าย อย่าเอามาเหมารวมกันสิ ฉันยังสาวยังซิงอยู่นะยะ”

“ฮึ ฮ่าๆๆ โธ่ๆ ก่อนแกจะมาพูดเรื่องมีลูกกับฉันนะ แกควรไปทำการบ้านเปิดซิงกับแฟนก่อนจะดีกว่า” โถ ช่างไม่น่าเชื่อว่าเจสสิก้าจะยังซิงอยู่ ขนาดซอฮยอนน้องเล็กในกลุ่มผู้ยึดมั่นในศีลธรรมยังนำหน้าเพื่อนสาวผมบลอนด์ไปแล้วเลย

“ชิ เดี๋ยวฉันจะแซงหน้าพวกแกให้หมดเลย ยัยเพื่อนบ้า” เจสสิก้าสะบัดบ๊อบใส่อย่างงอนๆ สองสาวเลยหันมาหัวเราะคิกคักกัน

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

“เข้ามาเลยค่ะ” ทิฟฟานี่พูด ก่อนประตูจะเปิดกว้างออกให้เห็นคุณหญิงแม่สุดสวย (น้อยกว่าฉันนิดนึง หุๆ) ทุกย่างก้าวยังคงความเป็นนางพญาได้เสมอ

“ถึงเวลาแล้วค่ะคุณลูกสาว” เท่านั้นล่ะความตื่นเต้นที่เพื่อนช่วยคลายให้เมื่อกี้ก็กระแทกกลับเข้ามาเต็มอก เหมือนคนเป็นจะรู้เพราะเคยประสบมาก่อน มิยอนเดินมาโอบกอดลูกสาวแนบแน่นแล้วเอ่ยปลอบอย่างใจดี

“วันนี้คือวันที่ลูกจะสุขที่สุดครั้งนึงในชีวิต ลูกกับแยอนผ่านอะไรกันมามาก แม่ดีใจที่ลูกได้พบความสุขสักที แม่รักลูกนะฟานี่”

“ขอบคุณค่ะ... หนูก็รักแม่เหมือนกัน รักที่สุดในโลกเลยค่ะ”

มิยอนนำผ้าคลุมขาวบางมาจัดการคลุมให้ทิฟฟานี่ จากนั้นจึงพาเจ้าสาวแสนสวยไปพบกับเจ้าบ่าว(สาว)แสนดีที่ยืนรอด้วยความตื่นเต้นในพิธี

เสียงบรรเลงเพลงหวานแสนไพเราะคละเคล้ากับกลีบดอกไม้สีขาวบริสุทธิ์ที่ลอยฟุ้งดูสวยงามตา เด็กน้อยคิมฮายอนในชุดกระโปรงฟูฟ่องดูน่ารักก็ยิ้มแย้มกว้างสนุกสนานปับการทำหน้าที่โปรยดอกไม้นำหน้าเจ้าสาวเพื่อพาไปส่งให้พี่สาวที่รักที่ยืนรออยู่หน้าพิธีกับบาทหลวง เบื้องหลังสาวน้อยคือเจ้าสาวที่งดงามที่สุดในงาน ภายใต้ผ้าคลุมหน้าบาง เธอไม่อาจห้ามใจไม่ให้เห็นเต้นได้เลย มันอัดแน่นด้วยความตื่นเต้นและความสุขที่รอคอยมาเกือบสิบปี

แต่ละเก้าช่างสั่นสะท้านไปทั้งตัวจนผู้เป็นแม่ที่รับหน้าที่ส่งเจ้าสาวต้องกระชับแขนี่คล้องอยู่อย่างเข้าใจ เพราะนี่ถิอเป็นงานใหญ่ครั้งนึงในชีวิตของหญิงสาวทั้งหลาย

เจ้าสาวในชุดแต่งงานขาวยาวสลวยกำลังเก็บอาการแค่ไหน เจ้าบ่าว(สาว)ชุดสูทหน้าพิธีก็ไม่ต่างกันเท่าไรแค่เพียงเก็บอาการได้มิดชิดแบบไม่มีใครสังเกตุเห็นสมเป็นผู้นำมาเฟียตระกูลคิม

จนกระทั่งเจ้าสาวผู้เป็นดั่งชีวิตอีกครึ่งได้มาหยุดยืนอยู่ข้างกาย เท่านั้นล่ะเจ้าก้อนเนื้อที่อกซ้ายก็กระทุ้มรัวราวกลองชุด สายตาเหลือบมองหญิงสาวชุดแต่งงานสีขาวอย่างไม่คิดหักห้ามใจ เธอช่างสวยจริงๆ สวยจนเหมือนเขาเห็นนางฟ้าบนดิน ยิ่งมองยิ่งส่งผลต่อหัวใจดวงน้อยเสียจริง

ทิฟฟานี่ก้มหน้างุดเก้อเขินเพื่อหลีกหนีสายตาหวานเยิ้มของอีกคน อะไรจะหวานช่ำขนาดนั้น ถ้าเปิดผ้าคลุมขึ้นทุกคนคงได้เห็นใบหน้าที่แดงก่ำแบบมะเขือเทศแน่ ใครจะห้ามอาการของตนได้ล่ะเมื่อมีคนบ้าบางคนมายืนมองราวกับจะกลืนกินเธอแบบนี้ มันอดไม่ได้ที่มือบางจะยื่นไปตีแปะเบาๆที่แขนเสื้อสูทของเขา

ยิ่งร่างบางแสดงออกว่าเขินแค่ไหน แทยอนก็ห้ามความต้องการที่จะเอื้อนเอ่ยกระซิบแนบหูไม่ได้

“ฟานี่สวยมากเลยนะคะ สวยจนพี่ห้ามใจไม่ไหวเลยล่ะ...”

“>///<” และเธอก็หยุดการสูบฉีดเลือกบนหน้าไม่ได้เหมือนเดิม

และพิธีมงคลก็เริ่มขึ้นจากการกระแอมไอเรียกความสนใจจากคู่บ่าวสาวที่กำลังสวีทกันจากบาทหลวง(ฮ่า) คู่เจ้าของงานก็ตื่นเต้นปนความสุขกันไป ส่วนบรรดาพ่อแม่พี่น้องเครือญาติและเพื่อนซี้ก็ยิ้มแก้มแทบปริไม่แพ้กัน ทุกคนต่างยินดีแก่คู่รักคู่ใหม่ด้วยใจจริง

ทุกอย่างดำเนินไปดี รอบบริเวณอบอวลด้วยความรักสีชมพู โดยเฉพาะตอนที่ต้องจูบต่อหน้าประชาชนเต็มงานนี่แทบทำภรรยาหมาดๆเกือบมุดคนรักหนี แถมคนเป็นสามียังดีฟคิสเธออีก อ้าย มันน่าอายนะแต่ก็รู้สึกดีตัวจะลอย

แต่หญิงสาวกำลังมึนงงว่าทำไมพิธีแต่งงานถึงไม่มีตอนแลกแหวนกันสวม? คนสวยไม่เข้าใจค่ะ?

อีกทั้งผู้คนรอบงานที่กำลังมุงเพื่อแย่งพื้นที่ในการรับช่อดอกไม้จากเธอก็ไม่เห็นมีใครสะกิดใจเรื่องนี้เลยสักคน ยิ่งคนข้างกายเธอยิ่งยิ้มเฉยยู่อย่างเดียวหลังจบพิธี นี่จะไม่มีใครอธิบายเธอกันเลยหรอค่า อืม แต่ช่างเถอะเดี๋ยวค่อยถามก็ได้ ยามนี้เธอต้องมอบคิวมงคลต่อซะก่อน ทิฟฟานี่แอบหวังว่าเจสสิก้าเพื่อนรักคงได้ไปนะ ไม่งั้นคงจะน่าสงสารแย่ที่จะตามคู่เธอไม่ทัน โฮ๊ะๆ

แทยอนหลุดขำทันทีที่เห็นคนรักเอี้ยวตัวมองเพื่อนรักแล้วหันกลับมาทำท่าเล็งๆอยู่หลายครั้งคล้ายทดสอบ จะน่ารักไปไหน สุดท้ายช่อดอกไม้ก็ลอยละลิ่วข้ามหัวเจ้าสาวไปตกลงบนมือของหญิงสาวคนหนึ่ง ซึ่งก็คือ...

...ซอ จูฮยอน...

ทิฟฟานี่ระเบิดหัวเราะคิกระหว่างอยู่ในอ้อมกอดของแทยอน จะว่าสงสารก็ใช่จะฮาก็ไม่เชิง ส่วนคนที่พลาดตั๋วแต่งงานแบบเฉียดมือไปก็ตกอยู่ในอาการอ้าปากค้าง ค่อยๆหันมองน้องสุดท้องของแก๊งไฮโซที่กำลังมองช่อดอกไม้ในมืออย่างงงๆ คนที่โดดโลดเต้นดีใจกลับเป็นคุณแฟน(อิม ยุนอา) จนยูริต้องโบกหัวไปสักทีข้อหาทำตัวน่าหมั่นไส้แล้วโอบไหล่เจสสิก้าปลอบใจ

“ทำไมทำกับพี่อย่างนี้~ ซอจูฮยอน~” สาวผมบลอนด์เริ่มคร่ำครวญก่อนจะเหวอปนจุกกับคำตอบของสาวน้อย

“ซอก็ไม่ได้ทำอะไรนี่คะ สงสัยคงเพราะบุญวาสนามันต่างกันล่ะมั้งคะ พี่สิก้า”

และทั้งงานก็เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะของคนในงานกับการแสดงของเจสสิก้าที่ทำเหมือนตัวเองโดนของมีคมปักอก แถมยังแสร้งเซซบลงอกของยูริอีกต่างหาก

หลังจบงานทุกอย่างเรียบร้อยแทยอนตัดสินใจพาทิฟฟานี่ที่ยังไม่เปลี่ยนชุดมาเข้าเรือนหอริมทะเลหรือบ้านตากอากาศส่วนตัวของเขาที่เคยพาเจ้าหล่อนมาเที่ยวจนเกิดเรื่องมากมายเมื่อคราวนั้น แทยอนดับเครื่องยนตร์คู่ใจหลังจอดสนิทในลานจอดรถของบ้าน

หญิงสาวยิ้มรับให้คนที่ช่างสุภาพบุรุษเดินอ้อมมาเปิดประตูรถแล้วผายมือเชื้อเชิญ แต่แทนที่เขาจะพาเข้าบ้านกลับบอกให้เธอหลับตาลงซึ่งเธอก็ยินดีเดินตามแรงที่เขาพาไปอย่างเต็มใจ ในใจแอบตื่นเต้นว่าคนที่เพิ่งกลายเป็นคู่ชีวิตคิดจะเซอไพรส์อะไร

ก้าวเดินได้สักพักความรู้สึกใต้เท้าเริ่มนุ่มนิ่มเต็มไปด้วยเม็ดเล็กๆมากมายประกอบกับเสียงคลื่นซ่าก็รู้ได้ไม่ยากว่าที่ที่เขาจะพาไปคือชายหาด

“เอาล่ะ ลืมตาได้แล้วค่ะฟานี่” สิ้นเสียงทุ้มนุ่มกระซิบหูจบลง ทิฟฟานี่จึงเบิกตาขึ้นตามคำของคนรัก ภาพที่ปรากฏตรงหน้าทำให้เธอต้องจ้องมองค้างอย่างหลงใหลและซาบซึ้ง

เทียนหอมกลมแบนจำนวนหลายสิบอันวางเรียงรายอยู่รอบพื้นทรายที่สะท้อนต้องแสงจันทร์เป็นประกาย พื้นน้ำทะเลก็ระยิบระยับดูโรแมนติกและที่ว่างอีกบริเวณใช้เทียนสีชมพูรูปหัวใจวางเป็นรูปหัวใจดวงใหญ่อีกทีโดยตรงกลางมีตัวอักษร LOVE ’10 Year & Forever’ ที่เขียนเองบนทราย

“...” หญิงสาวทำได้แค่ยืนนิ่งเพื่อซึมซับความโรแมนติกที่อีกคนจัดให้ หยาดน้ำใสไหลผ่านแก้มเนียน

“เป็นยังไงคะ? ชอบไหมฟานี่” แทยอนสวมกอดจากด้านหลัง ยืนเป็นหลักให้คนรักทิ้งตัวลงแนบกาย

“ไม่คิดเลยนะคะ...” ทิฟฟานี่เอียงหน้าขึ้นส่งยิ้มหวานทั้งน้ำตาให้อีกคนที่ทำหน้าสงสัยกับประโยคคำพูดเมื่อกี้ “อะไรหรอคะ?”

“ฟานี่ไม่คิดเลยนะ... ว่ามาเฟียคนนี้จะโรแมนติกเป็นกับเขาด้วย”

คนที่ไม่ค่อยโรแมนติกอมยิ้มเข้าใจก่อนจะเอ่ยถามอีกครั้ง “แล้วตกลงชอบไหมคะ?”

“มากเลยล่ะค่ะคุณสามี เอ๊ะ พี่แทต้องสามีสินะคะ” ร่างบางเอียงคอสงสัยให้คนที่ต้องเป็นสามียีหัวอย่างหมั่นเขี้ยว “หรือฟานี่จะเป็นสามีล่ะ เดี๋ยวพี่เป็นภรรยาให้ก็ได้นะคะ ฮ่าๆ”

“ฮึ ไม่เอาค่ะ พี่แทน่ะเป็นสามีก็ดีแล้วค่ะ แมนๆแบบพี่ไม่เหมาะเป็นภรรยาหรอก ไหนๆก็เคยเป็นผู้ชายมาด้วยนี่” ทิฟฟานี่ย่นจมูกใส่ ถ้าให้เธอเป็นสามีก็ได้อยู่หรอกแต่ไม่เอาดีกว่าแสลงใจตัวเอง สวยแบบนางฟ้าเรียกพี่อย่างเธอต้องภรรยาค่ะ(อีกอย่างคนที่เป็นภรรยามักเป็นฝ่ายควบคุมเรื่องในบ้านนะคะ คิกๆ) แต่ถ้าให้แทยอนมาเป็นภรรยาร่วมกันก็ไม่น่าเวิร์คอ่ะ แมนอย่างสุภาพบุรุษเนี่ยก็เป็นสามีไปเถอะค่ะ เรื่องนี้ทิฟฟานี่ตัดสินใจแล้ว จบนะคะทุกคน “เข้าใจมั้ยคะ พี่แท”

“ฮ่าๆ โอเคค่ะที่รัก” แทยอนอดหัวเราะไม่ได้จริงๆ นิสัยนายหญิงของบ้านเริ่มออกลายเสียแล้วสิ ท่าจะลำบากซะแล้วในอนาคต เอาเถอะ เขายอมให้เธอคุมไปตลอดเลยล่ะ

“มาตรงนี้สิฟานี่ พี่มีอะไรจะให้ฟานี่อีกอย่าง” ทิฟฟานี่เดินตามหลังอีกคนไปยืนอยู่ตรงกลางข้างหัวใจชมพูดวงใหญ่ “มีอะไรคะพี่แท?”

แทยอนคุกเข่าข้างนึงลงกับผิวทรายแทนคำตอบ แขนข้างซ้ายช้อนมือเรียวของหญิงสาวขึ้นก่อนที่แขนอีกข้างจะมุดไปหยิบกล่องกำมะยี่สีแดงในกระเป๋ากางเกงออกมา ทิฟฟานี่เบิกตากว้างเมื่อเริ่มรู้แล้วว่าอีกคนคิดจะทำอะไร แหวนมาอยู่กับแทยอนนี่เอง แล้วทำไมเขาถึงไม่สวมให้เธอในพิธีล่ะ

“พี่ขอไว้น่ะค่ะ ว่าจะมาสวมแหวนที่นี่... พี่อยากให้เวลานี้ตรึงตาใจเราให้มากที่สุด” อ่า ไม่ใช่แค่โรแมนติกธรรมดาเสียแล้วสิ เขาช่างโรแมนติกสุดๆเลยล่ะค่ะท่านผู้อ่าน เธอกำลังรู้สึกว่าน้ำตาจะไหลอีกแล้ว

“ฮึก T^T” แทยอนยิ้มขำเอ็นดูอาการร้องไห้กระซิกของคนรักที่ไม่ว่าจะโตแค่ไหนก็ยังเหมือนเดเกน้อยเมื่อสิบปีที่แล้วอยู่ดีสำหรับเขา

แทยอนหยิบแหวนสีเงินมันวาวที่ทำจากเงินแท้ประดับด้วยอัญมณีสีขาวขนาดเล็กอีกหลายเม็ดออกจากกล่องใส่อย่างดีก่อนจะสวมมันลงบนนิ้วนางอย่างแผ่วเบาและจูบสัมผัสผิวเนียนทิ้งท้ายให้เจ้าตัวหน้าเห่อร้อนขึ้นทันที

ทิฟฟานี่ยกมือที่เขาสวมแหวนให้ขึ้นกุมแนบแน่นบนหน้าอกที่ข้างในกำลังเต้นรัวไม่หยุด

“คราวนี้ฟานี่สวมให้พี่นะคะ” หญิงสาวรับแหวนเงินที่มีลักษณะเหมือนวงที่เธอสวมอยู่ทุกอย่าง

ขณะสวมแหวนให้คนที่รักนี่มันใจเต้นเหมือนตอนอีกคนสวมให้เลย ไม่รู้ว่าเขาจะรู้สึกเหมือนเธอหรือเปล่านะ เก็บอาการซะนิ่งเชียว แต่สักพักเธอก็มั่นใจว่าเขาต้องเขินไม่น้อยไปกว่าเธอแน่ ดูจากหน้าขาวๆที่เริ่มแดงของเขาสิ อ่า น่ารักจัง

“พี่แทคะ...”

“คะ?” แทยอนเลิกคิ้วมองคนที่กำลังก้มหน้ามองทราย ไม่รู้ทรายมันมีอะไรเจ้าตัวถึงได้สนใจมันนัก แถมยังยืนบิดตัวไปบิดตัวมาอีก กำลังเขินอยู่เรอะ

“คือว่า... ฟานี่ขอกอดหน่อย...” เมื่อเงยหน้าสบตากันและกัน เขารู้เลยว่าทิฟฟานี่เขิน(มาก) เพราะหน้าเธอมันแดงก่ำจนเห็นได้ชัดแม้ในที่สลัวเลยล่ะ

“ไม่เห็นต้องขอเลยนี่คะฟานี่” เอ่ยตอบพร้อมเป็นฝ่ายฉุดร่างบางเข้าสู่อกซะเอง เมื่อได้ทีหญิงสาวก็มุดแทบสิงเพื่อซ่อนความเขิน

“อืม ฟานี่ขอพี่ไปแล้วคราวนี้พี่ขอฟานี่บ้างได้มั้ย?”

“อะไรคะ?” ทำมองตาแป๋วเหมือนลูกแมวอีกแล้วนะ ชอบทำให้เขาหวั่นไหวอยู่เรื่อยเลย ไม่ไหวล่ะขอทำเลยแล้วกัน ช่วยไม่ได้อยากน่ารักมากทำไมล่ะลูกหมีน้อย

“...อื้อ” คุณหนูไฮโซครางแผ่วเมื่อริมฝีปากถูกมาเฟียขโมยไม่ทันตั้งตัว(อีกแล้ว) ความรู้สึกดีเริ่มมากขึ้นเมื่อโพรงปากถูกรุกล้ำจากลิ้นนุ่มของอีกฝ่าย สุดท้ายเธอก็เผลอตัวจูบตอบ ช่างโรแมนติกเสียจริง จูบอันละมุนละไมท่ามกลางแสงจันทร์และคลื่นทะเลคอยเป็นพยานรัก

“อ..อื้อ...” เธอส่งเสียงประท้วงเมื่อเริ่มหายใจไม่ทัน จะจูบเก่งเกินไปแล้วนะมาเฟียคนนี้

“ถ้าจะจูบเลยแบบนี้ไม่ต้องขอก็ได้มั้งคะคุณมาเฟีย”

“อ่า งั้นขออีกทีนะ” ทิฟฟานี่รีบยกมือปิดปากคนที่ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ “ไม่ค่ะ แค่นี้ฟานี่ก็แทบระทวยแล้วนะ ฮึ”

“ฮ่าๆ ถ้างั้นขอแค่หอมแก้มได้มั้ยคะ?”

“...ก็ได้ค่ะ”  ฟอด~ อนุญาตปุ๊บหอมปั๊บเลยเนี่ยนะ ไม่คิดให้เตรียมหัวใจหน่อยหรอ

“ -////- “

“อืม จะว่าไปพี่ยังไม่ได้บอกฟานี่เลย..”

“หือ?”

“มาเฟียหน้าตายคนนี้รักคุณหนูฮวังนะคะ รักมากกว่าใครในโลกนี้และจะรักตลอดไป พี่สัญญา”

“ไม่ว่าจะ ฮวัง มิยองหรือ ทิฟฟานี่ ฮวัง ก็รักคนๆนี้มากเหมือนกัน รักมาตลอดสิบปีและตลอดกาลเลย คุณมาเฟียที่รัก”

FIN.

__________________________________________________________________________________

จบแล้วววววววค่า จบเร็วไปสินะ 5555  ขอพิจารณาก่อนนะว่าจะแต่งตอนพิเศษหรือเปล่า

ลองๆบอกกันดูนะคะว่าอยากได้ตอนพิเศษเป็นยังไง? คือขี้เกียจคิดอ่ะ5555

ต้องขอขอบคุณทุกคนที่ตามอ่านและคอมเมนด้วยนะคะ ถึงแม้เรื่องนี้จะมาช้ามากกกกและ

ภาษาหรือเนื้อเรื่องอาจจะยังไม่ดีนักเพราะเป็นเรื่องแรกๆของไรท์เองล่ะ 

สุดท้ายเรื่องต่อไปจะมาลงต่อนะคะแต่ยังไม่กำหนดวันนะ ไรท์จะพยายามฝึกปรือฝีมือให้

ดีขึ้นนะคะ ภาษาไรท์ก็อ่อนๆอยู่555  หรือเพราะไม่ถนัดแนวเรื่องสบายๆ เฮฮาแบบนี้น้า = =

ปล. ขอบคุณอีกทีนะคะ ขอบคุณมาก แล้วเจอกันเรื่องต่อไป