คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ไปส่งหน่อยสิ
รีน้อมออยู่นาน่อนะ่อยๆยิ้มให้มะปราที่เหมือนเหม่อๆอะไรสัอย่า
รีน : พี่มีอะไรอยาเล่า อยาแร์ แร์ไ้นะ (ยิ้ม) ถือว่าแร์ันในวเหล้า
มะปรา : ไม่มี แล้วเพื่อนเราไปไหน
รีน : ไปูวามเรียบร้อยอร้านมันแหละ พี่ะเอาไร บอนี่ไ้ เี๋ยวเอาให้
มะปรา : ะเ็บิล อยาลับละ
มะปราพูพร้อมหันมอ้ายมอวาพร้อมระเหล้าถี่ๆ
รีน : เอิ่ม แ่ถ้าอยาลับ็หยุื่มบ้าเถอะ ระไม่หยุเลย เมามาแล้วอะรู้ัวไหม?
มะปรา : ไม่้อยุ่น๊า เมา็ลับไ้ เี๋ยวหานพาลับ สบายมา
มะปรา็ยัพูไประเหล้าไป
รีน : หรอ (ยิ้ม) แล้ววันนี้ะให้ใรพาลับอะ? หาแล้วหรอ? หาอนไหน? และหายัไ?
พอรีนพูแบบนั้นมะปรา็หันมา้อหน้ารีนแบบนิ่มา
มะปรา : เพื่อนบอหรอ?
รีน : เอิ่มมมม ริๆมันไม่ไ้บอ แ่รีนถามมันเออะ แฮร่ๆ
รีน็หัวเราะแห้ๆไปหนึ่ทีเพราะสีหน้าอมะปราในอนนีู้ริัเหลือเิน
มะปรา : อือ ริๆยัไม่ไ้หา หรือเราว่าไหมละ ไปส่หน่อยสิ
รีน : ห้ะ ็…อือ ว่าๆๆ ไม่ไ้ไปไหน พี่พัที่ไหนอะ เี๋ยวไปส่
มะปรา : เี๋ยวบอ
มะปราพูบ็ยัระเหล้าื่มรัวๆ ส่วนรีน็ไ้แ่นั่มออย่าเียว
นระทั่สแน็ลับมา มะปรา็เ็บิลแล้วอัวไปเ้าห้อน้ำ่อน
สแน็ : ือไ ืนนี้มึะไปับเาหรอ?
รีน : อือ แู่ิว่า ูไม่น่าะเินเลยับเาหรอ เพราะเาไม่ไ้เลือูั้แ่แรอยู่แล้ว
สแน็ : เอ้า
รีน : ็ริ เหมือนเาน่าะลืมมอหานลับ้วยวะ เลยอใหู้ไปส่
สแน็ : แล้วมึไปแบบนี้ไม่ลัวะบบนเียหรอ?
รีน : ไม่หรอ เพราะไรรู้ป่ะ ั้แ่นัุ่ยันมาูยัไม่เห็นเาูมีวาม้อารอะไรในัวูเลย แม่ น่าะเป็นผู้หินแรเลยมั่ที่เยใสู่แบบนี้
พอรีนพูบสแน็็ถึับำ
รีน : ำเหี้ยไรเนี๊ย
สแน็ : เออๆ ไม่ำละ มึไปส่เาีละัน และ็ไปามเา้วย เ้าห้อน้ำนานแล้วอะ หลับไปแล้วมั่
รีน : เออวะ แม่ลืมเลย
แล้วรีน็รีบเินไปามมะปราในห้อน้ำทันที ึ่พอมาถึ็เอมะปรายืนมยาหลับาพิอ่าล้ามืออยู่
รีน : เอิ่ม พี่มะปรา (ยิ้ม) ไหวเปล่า
มะปรา็่อยๆลืมามอนเห็นรีนมายืนยิ้ม้อมอหน้าอยู่ใล้ๆ
มะปรา : อือ ลับเถอะ ่วอะ
แล้วมะปรา็เินนไหล่รีนไปเลย
รีน : โอ๊ะ ไรอเาวะ ยืนหลับหรอเมื่อี้
รีน็บ่นไปเาหัวไป่อนะรีบเินามมะปราไป พร้อมับมือมะปราไว้
รีน : เี๋ยวๆสิพี่ เินนำมาแบบนี้รู้หรอว่านี่อรถไว้ที่ไหน?
มะปรา : ไม่รู้ แล้วทำไมนที่รู้ถึไม่รีบเินนำอะ
มะปราพูพร้อมสะบัมือรีนออ
รีน : เอ้า ผิหรอ?
มะปรา : ไม่ผิหรอ รีบๆไปเถอะ
รีน : โอเร รีบ็รีบ ู่วแล้วอแเหมือนันนะพี่อะ (ยิ้ม)
รีน็ยัพูแวมะปรานมะปราถอนหายใัๆใส่รีน รีนึรีบเินนำมะปราไปที่รถอย่ารวเร็ว
……………………………………………..//………………………………………….
แล้ววันนี้รีน็อาสาไปส่มะปราามที่รับปาไว้ แ่พอมะปรา้าวาึ้นรถไ้ ้วยวามเมามา็ทำเอามะปราถึับหลับไป
รีน : พี่ บ้านไปอยู่ไหนอะ? บอทาไ้แล้ว
รีน็เอ่ยถามไปับรถไป
รีน : พี่ ฮัลโลลลลล พี่มะปรา
รีน็เริ่มพูเสียัพร้อมหันมอแ่็เอมะปราหลับแบบแน่นิ่มา
รีน : โอ๊ยยยยยย เอาไวะเนี๊ย เฮ้อออ
รีน็ถึับอรถนัุ่มมับมอมะปราหลับที่เบาะรถแบบนิ่มา
รีน : ถ้าพาลับห้อัวเอ เาะเ้าใผิไหมวะ? ไม่หรอมั่ เพราะเราบริสุทธิ์ใอยู่แล้ว (ยิ้ม)
แล้วพอิไ้แบบนั้นรีน็ัสินใเปลี่ยนแผนพามะปราลับอนโัวเอไป
และพอมาถึอนโ็ูเหมือนรีนะพามะปราึ้นห้อแบบทุลัทุเลมา แ่ีหน่อยที่มะปราัวเล็ว่ารีนมา มันเลยทำรีนอุ้มมะปราไ้ แ่อนที่อุ้มมะปราันรู้สึัวและลูบั้แ่อรีนึ้นไป แบบลามไปยันแ้มเลยทีเียว
รีน : โอ๊ะๆๆๆ เี๋ยวๆพี่ อะไรอพี่เนี๊ย อย่าเพิ่ลวนลามันสิเอ้อ
รีน็พยายามโยหน้าหลบไปมา และหลบอยู่อย่าั้นนมาถึห้ออรีน รีน็่อยๆวามะปราลบนเีย
รีน : เฮ้ออออออ เหนื่อยิบ
รีนนั่หอบอยู่บนเียพร้อมมอมะปราที่อนนี้่อยๆลืมาหรี่ๆึ้นมามอรีน
รีน : เอ้า ื่นไ้เวลาั (ยิ้ม) ไม่ไ้ไปส่ห้อพี่นะ พี่เมาหลับอะ ปลุไม่ื่นสัทีเลยพามาที่นี่ เี๋ยวเ็ัวให้นะ
รีนพูพร้อมะลุไปเอาผ้ามาเ็ัวให้มะปรา แ่พอะลุ็โนมะปราับมือไว้
มะปรา : อยาเ้าห้อน้ำอะ
รีน : ะอ้วหรอ?
มะปรา : ปวี่
รีน : อ๋อ ป่ะิป่ะ
แล้วรีน็พยุเอามะปราไปเ้าห้อน้ำในสภาพที่ึ่หลับึ่ื่น นมะปราทำธุระเสร็รีน็่อยๆพยุลับมาที่เีย
รีน : เบาๆ เบาๆนะะ
แ่อนที่บอนเมาว่าเบาๆนี่แหละมันไม่ไ้เป็นอย่าที่ิเลย เพราะมะปราเไปเมานทำเอารีนเสียล้มลไปที่เียโยมีมะปราล้มทับลไปบนัวอรีน
รีน : โอ๊ะ บอว่าให้เบาๆไ
มะปราล้มลไปบนัวรีนพร้อมปา็ุ๊บเ้าที่แ้มรีนแบบเ็มๆ ส่วนมือ็ับอยู่ที่เนินออรีนนทำให้มะปรารับรู้ไ้ว่า อนนี้รีนใเ้นแรมา
มะปรา่อยๆึปาออาแ้มรีน แ่็ไม่ไ้ลุหนีาัวรีนแ่อย่าใ แถมมะปรายั่อยๆเลื่อนมือึ้นไปเรื่อยๆพร้อมับหน้ารีนให้หันมอน
มะปรา : เป็นไรอะ ใเ้นแรั
มะปราพูพร้อมลูบวนไปมาบนเนินอออรีน
มะปรา : ไม่เยอยู่ับผู้หิสอนแบบนี้หรอ ื่นเ้นใ่ป่ะ?
มะปราพูพร้อมเอามือเี่ยริมฝีปารีน้วยสายาที่หยาเยิ้มมา
และรีนในอนนั้นือใเ้นแรริๆ และ็ไม่รู้ว่าทำไมรีนถึ้อใเ้นแรให้ับมะปราแบบนี้้วย
รีน : ใระไม่เยละ โนานี้แล้ว
มะปรา : อือ นั่นสินะ แล้วหน้าอย่าเราอะ มันน่าะเยมาว่าหนึ่น้วย้ำ
รีน : เหอะ เาไปเรื่อย
มะปรา : หรือไม่ริ
รีน : ไม่เถียีว่า (ยิ้ม) เถียับนเมาเี๋ยวยาว
มะปรา : ั้น….ถามอะไรหน่อยไ้ไหม?
รีน : อะไระ?
มะปรา : อนนี้แฟนไหม?
รีน : มะ ไม่มี ถามทำไมหรอะ
มะปรา : อือ ็ี เพราะพี่ไม่อบยุ่ับนมีแฟน
มะปราพูบ็ึเอารีนมาูบแบบรวเร็วนทำเอารีนถึับใมาที่โนมะปรารุแบบนี้ รีนึรีบ่อยๆันมะปราออเบาๆ
รีน : ะ เี๋ยวๆๆสิพี่
มะปรา : ทำไม? ไม่อยาหรอ?
มะปราพูพร้อมลุพรวึ้น แล้วนั่่อมบนัวอรีนพร้อมๆับถอเสื้อออนเหลือแ่เสื้อใน ึ่อนนั้น็ทำเอารีนใเ้นแรอีรั้เพราะเรือนร่าอมะปราภายในเสื้อนั้นมันาวแบบมีออร่ามา แถมหน้าอยัูลมโเหลือเิน
มะปรา : ะปิเสธไหม? อยาปิเสธ็ไ้นะ พี่แ่ใส่เสื้อลับ แ่บอไว้่อนนะ ไม่มีใรล้าปิเสธพี่เลยนะ
มะปราพูบ็่อยๆโน้มัวลไปหารีนใล้ๆนหน้าออมะปราแนบิับลำัวอรีน รีน็ลืนน้ำลายเบาๆ่อนะ้อที่าอมะปรา
มะปรา : ทำไมไม่อบอะ ะปิเสธไหม?
พอมะปราพูบรีน็อบสนอำพูอมะปราโยาร่อยๆลูบไปที่แผ่นหลัอมะปราพร้อมปละอเสื้อในมะปราออ
รีน : ไม่มีเหุผลอะไร ที่รีนะปิเสธนสวยๆแบบพี่หรอ
รีนพูบ็เป็นฝ่ายึมะปรามาูบแล้วพลิมะปราลไปอยู่้าล่าแทน
และแล้ว….ทั้สอ็เริ่มบรรเลเพลรัั้แ่วันแรที่รู้ัันในทันที
ความคิดเห็น