คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ครั้งที่ 2
มะปรานั่้อมอรีนอยู่นาน นรีนถึับแอบำเบาๆ
รีน : มีอะไรหรือเปล่า ทำไม้อนานั (ยิ้ม) หรือำลัิว่าไอ้เ็ที่วนประสาทนนี้ ทำไมมันีัวะ ใ่……
รีนำลัะพูำว่า “ใ่ไหม?” แ่ำว่า “ไหม?” ยัไม่ทันะออาปารีน มะปรา็ึรีนไปูบทันที
และูบนั้นามะปรา็ทำเอารีนใเ้นแรเหมือนโนู่โมรั้แรเลย
รีน : ะ เี๋ยวพี่ พี่บอว่า ะไม่ ไม่ใ่ไหรอ?
มะปรา : อือ และเรา็บอเอ ะไม่ทำไรพี่ถ้าพี่ไม่ยอม และถ้าพี่ยอม เราะทำป่ะ
มะปราพูบ็พลิัวไปนั่ัรีนบนโฟาพร้อมูบรีน่อแบบูื่ม
ส่วนรีนในอนนี้็ูบลับแบบุเือเ่นัน
รีนนัู่บับมะปราอยู่นาน่อนที่มะปราะูบ่ำมาูที่ออรีน
รีน็แหนหน้าหายใแรพร้อมทั้่อยๆลูบไปทั่วเรือนร่าอมะปรา ่อนะอุ้มแเอามะปราไปนอนบนเียอมะปราพร้อม่าฝ่าย่าเปลือผ้าันและันอออย่าเร้าร้อน
และเมื่อทั้สอเปลือยเปล่าอยู่บนเียเียวันบวับวาม้อารันและันในอนนี้มันล้นลาม ึทำให้บทเพลรัที่เิใน่ำืนนี้มันเร่าร้อนมา
" พรึ่บๆๆๆ พั่บ!!! "
มะปรา : อืออออ ี๊
เสียารึ้นนิ้วเเละโยัวอย่ารุนแรและ่อเนื่ออมะปราในอนนี้นั้น็ทำเอารีนถึับนอนยิ้มมอวามเ็ี่อร่าายอมะปรา
นระทั่ปราหยุโยพร้อมิที่หน้าท้ออรีนอย่าแรเพื่อเป็นารส่สัาว่าเสร็แล้ว
มะปรา : อ่าส์ แฮร่ๆๆ
รีน็ยันอนยิ้มมอมะปราเร็ิหน้าท้อน ่อนะเปลี่ยนระบวนท่าับมะปราลไปนอน้าล่าแล้วถ่าามะปราออพร้อม้ม่ำไปูลืนน้ำรัหลัารเสร็อมะปรา
มะปรา : อะ อ่ะ อือออออออออ ี๊
แน่นอนว่าสิ่ที่รีนทำอนนี้นั้นมันทำเอามะปราเสียว่านอย่าแระ้อเลื่อนมือมายำหัวและหัวรีนาไว้ในบา่วเวลา
รีนในอนนี้ทั้ละเลลิ้นและูลืนน้ำรัอยู่นาน่อนที่ะลุนั่ ับมะปรานอนะแ้าแล้วยา้านึอมะปราึ้นพาที่บ่า พร้อมๆับ่อยๆนาบอลับอนใส่ับอมะปราแล้วทำารีิ่ทันที
“ พั่บๆๆๆๆๆ”
มะปรา : อื้อออออ
ทุ่วเวลาอารถูไถและีิ่ ร่าายอมะปรา็โยามแรที่ถูอรีน นรีนเห็นหน้าอมันระเพื่อมามแรโย แถมมะปรายันอนัปาเบาๆ มันยิ่ทำให้รีนแพ้ในวามเ็ี่นี้
รีนมอไป ถูไป ่อนะโยหน้าไปหอมที่าอมะปราเรื่อยๆ พร้อมๆับเร่ัหวะารถูให้แรึ้นและเร็วึ้น
“ เอี๊ยๆๆๆๆ / พั่บๆๆๆๆๆ ”
นระทั่่าฝ่าย่าเสร็พร้อมัน
มะปรา : ี๊ อู้วววววว
รีน : อ่าส์ แฮร่ๆๆๆๆๆๆ
รีนึ่อยๆทิ้ัวลไปนอน้าๆมะปราพร้อมทั้โอบอมะปราแน่น
และแล้วารเริ่มูบอมะปราใน่ำืนนี้แหละมัน็ไ้นำไปสู่ารมีอะไรันในรั้ที่ 2 อทัู้่อีรั้
…………………………………………….//…………………………………………
เ้าวัน่อมา รีนลืมาึ้นมา่อนมะปรา และเห็นว่ามะปรายัหลับรแนนอยู่
รีนนอนมอมะปราไปยิ้มไป ่อนะ่อยๆโน้มัวไปหอมหน้าผามะปราเบาๆแบบอบอุ่นราวับนเป็นแฟนัน แ่อนที่หอมนั้นมะปราันื่นมาพอี มะปราึรีบผลัรีนออ
รีน : โอ๊ะ อะไรเล่า ทีี้ทำเป็นผลั ไม่เห็นเหมือนเมื่อืนเลย โยเียแทบทรุ
มะปรา็ถอนหายใพร้อมทำิ้วมวใส่รีน ่อนะ่อยๆลุึ้น
มะปรา : แล้วทำไมยัไม่ลับ ไม่ไปทำานหรือไ
รีน : เอิ่มมม (ยิ้ม) อไปพร้อมพี่เลยไ้ไหม? ไหนๆเ้าโมเรา็นัุยานันแล้ว พี่ไม่้อเ้าร้านพี่หรอ อาบน้ำแ่ัวแล้วไปพร้อมรีนเลย เี๋ยวรีนแวะไปอาบน้ำแปปเียว
มะปรา : ไม่อะ เี๋ยวพี่ามไปีว่า
รีน : ทำไมอะ
มะปรา : ็แล้วทำไมพี่้อพร้อมเราอะ
รีน : ็ไม่ทำไม อยาให้ไปพร้อมันเยๆ
มะปรา : ไม่้อ ่อยเอันามเวลานั
รีน : อ่ะ ็ไ้ ั้นเที่ยิน้าว้วยันนะ
รีนพูพร้อมโยหน้าไปใล้ๆมะปรา
มะปรา : อือ
รีน : โอเร (ยิ้ม ) ั้นลับแล้วนะ ไว้เอันเ้าโมนะะ
รีนพูบ็ลุแ่ัวออาห้อมะปราไป
ส่วนมะปรา็่อยๆทิ้ัวลนอนแล้วนึถึเรื่อเมื่อืนที่นเป็นนเริ่ม่อน อีทั้เรื่อเมื่อืนนั้นมันทำให้รีนลายเป็นนแรในหลายๆอย่าเลย็ไ้
“ ไม่ว่าะเป็นนรู้ัที่เริ่มมาาารเป็นนแปลหน้าที่มะปรายอมมีอะไร้วยเป็นรั้ที่สอ แถมยัเป็นนแรที่มีอะไรับมะปราบนห้ออมะปราอี ทั้ๆที่่อนหน้านั้นมะปราไม่เยิพาใรมานอนห้อเลย”
มะปราิไปถอนหายใไป ่อนะลุไปอาบน้ำแล้วเ้าร้านไปเอาอ่อน แล้ว่อยออไปหารีนามเวลานัหมาย
…………………………………………//………………………………………….
ทา้านรีนพอไ้มะปราเมื่อืน็เหมือนะแฮ๊ปปี้มา และเหมือนว่ารีนไ้เริ่ม้าวเ้าไปในีวิที่แปลๆอมะปราในระับนึละ
รีน : แอล เรียมห้อเรียบร้อยแล้วใ่ไหม?
แอล : ใ่่ะ ทั้ห้อ ทั้อว่าพร้อม่ะ (ยิ้ม) แุรีนมาแล้วหรอะ
รีน : น่าะำลัมา ไปรอรับให้หน่อยสิ (ยิ้ม) เาื่อุมะปรา
แอล : ห้ะ อย่าบอนะว่าุมะปรานสวยสัหารที่สั่ระทืบนัสืบเราอะ
รีน : อือ ใ่ (ยิ้ม) แ่ริๆเาไม่ใ่นโหไรหรอ แ่วันนั้นเราไปล้ำเส้นเาเินไป
แอล : เราที่ไหนละะ แอลไม่เี่ยวนะ บอสนเียว่าหาละ
รีน : อื้อออออ ันนเียวแหละ ลไปรอรับเาไ้แล้วไป เี๋ยวันไปรอที่ห้อนะ
และพอรีนสั่แอลบรีน็ไปนั่รอที่ห้อประุม
ส่วนแอล็ลไปรอรับมะปรา นระทั่มะปรามาถึ แอล็ถึับะลึในวามสวย
“ สวยยัะารา ัวริสวยว่าในโทรศัพท์อี มิหน่าละบอสถึูสนใเป็นพิเศษ”
แอล : สวัสี่ะุมะปรา (ยิ้ม) อนนี้บอสรอที่ห้อรับแแล้ว่ะ
มะปรา : ่ะ
มะปรา็่อยๆเินามแอลไป พร้อมหันมอไปรอบๆโรแรมในทุๆารเิน
นระทั่มาถึห้อที่รีนรออยู่ มะปรา็เอรีนนั่ื่มาแฟแบบิวมา
แอล : ถ้าบอสอยาไ้อะไรเพิ่มเิมเรียไ้ลอนะะ (ยิ้ม)
รีน : เอ่อ ่วยเ็ห้อว่าๆให้หน่อยสิ เี๋ยวันะพาพี่มะปราูห้อ และทสอบเียหน่อย (ยิ้ม)
พอรีนพูแบบนั้นมะปรา็หันวับไปมอหน้ารีนทันที
แอล : ห่ะ บอสสสสส ลาวันเลยหรอะ (ยิ้ม)
แอล็ยิ้มพร้อมทำหน้าาทะเล้นมา
รีน : ลาวันอะไร อย่าิทะลึ่ไ้ไหม? ให้เียริแัน้วย ันแ่ะพาเาไปูห้อ เพื่อถ่ายรูปโปรโมท อาะลอนั่เียูถ่ายให้เห็นวามนุ่มอเียแ่นั้น (ยิ้ม)
รีนพูพร้อมยิ้มหวานใส่มะปรานแอลถึับยิ้มาม
แอล : แอลไม่ิอะไรทะลึ่หรอะ แ่สายาบอสอะ แปลๆนะ (ยิ้ม)
มะปรา : อโทษนะ วนมาทำานหรือวนมายืนฟัเราุยันอะ
พอปราพูแบบนั้นแอล็ถึับหุบยิ้มทันที
แอล : เี๋ยวแอลไปูห้อให้นะะ (ยิ้ม)
แอลพูพร้อมรีบวิ่ออาห้อไปเลย
ส่วนรีน็ยัยืนยิ้มมอมะปรา นมะปรา้อิ้วมวใส่รีนอีรอบ
มะปรา : เวลาอยู่่อหน้าอื่น เลิพูให้เาิไปไลในเรื่ออเราสัทีเถอะ
รีน : พูไร รีนว่ารีนปินะ แล้วใระมาิไร่อน มันไม่มีนิหรอ แ่เี๋ยวนะ หรือว่า…..พี่ิ (ยิ้ม) บ้าน๊า เมื่อวานยับอห้ามีบอยู่เลย หรือวันนี้เปลี่ยนใะละ
“ เพลี๊ยะ”
มะปรา็บเ้าที่แ้มอรีนเบาๆทันที
รีน : โอ๊ะ บทำไมเนี๊ย
มะปรา : ะไ้เลิพูเพ้อเ้อไ รำาิบหายละอนนี้ มาุยานไ้แล้ว
มะปรา็เินนำไปนั่ที่เพื่อเรียมุยานับรีน ส่วนรีน็เอาแ่ยิ้มมอมะปราไม่หุบเลย
ความคิดเห็น