ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Sweet SOTUS พี่ว๊ากของปีหนึ่ง

    ลำดับตอนที่ #1 : พี่ว๊ากของปีหนึ่ง 1

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 159
      0
      6 เม.ย. 57

    ปีหนึ่งรวม!!!
     
    ทันทีที่เสียงตะโกนของรุ่นพี่คนหนึ่งดังขึ้น ก็ทำให้เฟรชชี่ปีหนึ่งคณะวิศกรรมศาสตร์ร่วมพันชีวิตที่ต่างทำกิจกรรมของตัวเอง ต้องหยุดและรีบวิ่งหน้าตั้งไปรวมกันที่ลานหน้าตึกคณะ ซึ่งมีรุ่นพี่หน้าโหดๆ โฉดๆ ยืนตะโกนอยู่
     
    "เชี่ยกล้อง มึงยืนทำไรวิ่งดิว่ะวิ่ง" 
     
    "แม่งถ้ามึงรีบขนาดนั้น ทำไมมึงไม่นั่งรอตั้งแต่เมื่อวานเลยว่ะ". เชี่ย นี่พวกมึงจะรีบไปไหนก๊านนนน. พี่เค้าแค่เรียกรวม. พวกมึงนีาวิ่งกันยังกะพี่เค้าแจกเบนช์. คนหล่อละไม่เข้าใจพวกมึงจริงจริ๊งงงง><
     
    "พูดมากน่ารำคาญว่ะมึง". ไอ้ต้นข้าวเพื่อนสาวสุดสวยแต่นิสัยโครตเหี้ยของผมพูดขึ้น. และที่สำคัญมันไม่พูดเปล่า เพราะมันเดินมาตบหัวผมพร้อมกับ ฉุดกระซากลากถู ผู้ชายที่แสนบอบบางน่าถนุนอนแบบผม เพื่อให้วิ่งไปดับมัน
     
    "โอ๊ยมึงกูเจ็บบบ" 
     
    "โว๊ะ เชี่ยข้าวกล้อง มึงแม่งพูดมากว่ะ เดี๋ยวกูก็ปล่อยให้ "พี่ไวน์" ซ่อมแม่ง!!
     
    ไอ้ต้นข้าวมันกระชากผมไป วิ่งไป บ่นไป       
    จนเรามาถึงลานหน้าตึกคณะ ซึ่งมีพวกพี่ๆหน้าโหดๆยินคุมอยู่  ไอ้ต้นข้าวมันบอกว่าพี่พวกนั้นคือพี่ว๊าก ตอนแรกกูก็งงนะว่าพี่ว๊ากคือไร แต่พอผมถามมัน มันก็ตอบว่า "พี่ว๊ากก็ผัวมึงในนาคตไง" เท่านั้นละผมตบมันทิ่มเลย. เชี่ยนี่แม่งเป็นไรมากป่ะว่ะ. ชอบนักให้เรื่องจะหาผัวให้กูเนี่ย. คือกูเป็นผู้ชายมึงเขัาใจม๊ายยยยย. 
     
    "ช้า อืดอาด ยืดยาด" 
     
    "ไม่เคยมีใครสอนคุณหรอครับ ว่าให้ผู้ใหญ่รอมันไม่ดี" เอ่อ. พ่อแม่กูเคยสอนนะ แต่หูไม่จำเอ๊งง ฮ่าๆๆๆ
     
    หลังจากนั้นก็มีคำดุคำด่าอีกล้านแปดหลุดออกมาจากปากพวกพี่ว๊ากก. คือแบบมึงด่าเหมือนกูไปฆ่าคนตายมา คือพวกกูแค่วิ่งช้าเแงนะโว้ยยย  ยังไม่ทันที่ผมจะบ่นจบก็มี ผู้ชานคนหนึ่งแต่งตัวถูกระเบียบตั้งแต่หัวจรดเท้าเดินออกมา
     
    "มึงๆ เฮดว๊ากเดินมาแล้ว"
    อ๋อ ไอ้พี่หน้าหล่อๆนั่นอ่ะนะเฮดว๊าก  เชี่ยทำไมคนเป็นเฮดว๊ากต้องหล่อ ต้องสูง ต้องดูดีว่ะ. คือแบบกูอยากเป็นแบบนั้นม่างงงงงง
     
    "ปีหนึ่งเงียบด้วยครับ" ไอ้พี่เฮดว๊ากพูดขึ้น พอมันพูดเท่านั้รแหละครับ ทุกคนนี่เงียบกริบกันเลยทีเดียว. มีแต่ผู้หญิงตัวข้างๆผมนี่แหละครับ ที่นั่งสกิดผมยิกๆ แล้วบอกว่าคนนี้แหละผัวมึง กูจะถวายมึงให้พี่เค้า. ผมหันไปมองแบบหน่ายๆ กูล่ะเบื่อ เจอคนหล่อๆสูงๆทีไร อีนี่แม่งจะจับเค้ามาให้เป็นผัวกูอยู่ได้. คือมึงครับ กูผู้ชายนะครับ 
     
    "วันนี้ผมจะมาบอกรายละเอียดต่างๆให้พวกคุณฟังนะครับ ตั้งใจด้วย" พีาเฮดว๊ากหน้าหล่อพูดขึ้น ก่อนขะอธิบายรายละเอียดต่างๆให้พวกเราปีหนึ่งฟัง 
     
    ระหว่างฟังพี่หน้าหล่อพูด กระผม นายข้าวกล้องสุดหล่อ ขอแนะนำตัวหน่อยนะคร๊าบบบ กระผมชื่อ ข้าวกล้อง ตอนนี้เป็นเฟรชชี่หน้าหล่อแห่งคณะวิศกรรมศาสตร์ ผมเป็นลูกคนเดียว ไม่มีไม่มีน้อง มีแต่อีติ่งตัวข้างๆ ที่มัยสถาปนาตัวเองมาเป็นพี่ผม จนผมกลายเป็นน้องสุดท้อง ที่มีพี่ชายหนึ่งคนชื่อพี่ข้าวกล้า. มีติ่งที่มโนว่ามันเป็นพี่สาวชื่อ ต้นข้าว และผมเป็นน้องสุดท้อง ทุกคนกันละซี๊ว่าตกลงผมเป็นลูกคนเดียวหรือตกลงมึงมีพี่กันแน่ คืองี้นะไอ้ต้นข้าวกับพี่ข้าวกล้าอ่ะพี่น้องกัน แต่ผมอ่ะไม่เกี่ยว55555 แต่คือพ่อแม่สนิทกันไง บ้านก็ใกล้กัน และเราสามคนก็โตมาด้วยกัน พวกเราก็เลยสนิทและรักกันมากเหมือนเป็นพี่น้องกันจริงๆ เรื่องมันก็เป็นแบบนี้แหละจ๊ะทุกคน ฮุๆ โฮ๊ๆ กุกิ งุงิ คฺุ.. 
    "คุณคนนั้นหน่ะ คุยอะไรครับ" ห๊ะ ไอ้พี่หน้าหล่อแม่งชี้มาตรงไอ้ข้าว 
    "เอ่อคือ ข้าวยังไม่ได้คุยเลยค่ะพี่"
    "ข้าว? คุณชื่อข้าวหรอครับ คุณข้าวครับก่อนคุณจะพูดกรุณาพูดชื่อ รหัสนักศึกษา ก่อนจะพูดกับผมด้วยนะครับ และที่คุณบอกว่าไม่ได้คุยคุญโกหก เพราะผมเห็นอยู่ว่าคุณพูด"
    ห๊ะ ไอ้ข้าวอ่ะนะจะคุย มันอ่ะชอบเรื่องรับน้องจะตาย. ไอ้พี่นี่แม่งโม้. เดี๋ยว เจอกูๆ 
    "พี่ครับเพื่อนผมไม่ผิดครับ!!!"
     
    "ปีหนึ่งใครอนุญาติให้คุณออกความเห็น!!"
     
    "ผมอนุญาติตัวเองครับ " 
     
    "นี่คุณ.." อย่าๆ อย่าปล่อยให้แม่งพูดเดี๋ยวแม่งด่ากูอีก. กูต้องชิงพูดก่อนสินะ โฮ๊ะๆๆ
     
    "หยุดพูดก่อนได้ป่ะพี่ จะแหกปากไรนักหนา. 
    ผมแค่จะบอกว่าเพื่อนผมยังไม่ได้คุยเลยนะ 
    มันจะไปคุยกับใครวะ มันรู้จักผมคนเดียวเนี่ย มั
    นนั่งฟังของมันเฉยๆ ก็หาว่ามันคุย. พี่บ้าป่ะ??"
     
    "คุณ คุณ!!!" เป็นไงงง เงิบล่ะซี้ๆๆ. กูนี่เก่งเนอะทำพี่ว๊ากเงิบ โฮ๊ัๆๆ
     
    "ผมชื่อ นที เทพสกุล ชื่อเล่น ข้าวกล้อง รหัส 0078 ครับ จะซ่อม ใช่ป่ะพี? 
    ขอวิ่งนะพี่ สัก5 รอบก็น่าจะพอมั้ง โอเคนะพี่ ขอบคุณครับ 
    ไปดิไอ้ต้นข้าว ไปวิ่งเป็นเพื่อนกูหน่อยเมียรักจุ๊บๆ" พูดเสร็จก็หันไปชวนไอ้ข้าวไปวิ่งรอบตึกเพื่อซ่อมตัวเอง55555 
     
    "เชี่ยข้าวกล้อง กูว่าไม่รอดแน่ๆมึง. พี่ไวน์เล่นมึงหนักแน่ๆ" อะไรไวน์ๆนะ
     
    "อะไร ใครพี่ไวน์" 
     
    "พี่ไวน์ก็เฮดว๊ากว่าที่ผัวมึงไง พี่แกแม่งโหดนะมึง เอ่อกูหมายถึงโหดกับ ผู้ชาย แต่กับกูพี่แกใจดีนะ กูอ่ะอาจจะรอด แต่มึงอ่ะไม่รอดแน่~~~"
     
    "ห๊ะใจดีกับมึง? มึงรู้จักพี่เค้า?"
     
    "เออดิก็พี่แกเป็นรุ่นน้องพี่ข้าวกล้าไงมึง และพี่แกก็เป็นเฮดว๊าช๊ะ? แล้วทีนี้ข้าวกล้าทันก็ต้องสอนรุ่นน้องมันว๊ากป่ะว่ะ กูก็เลยรู้จัก แล้วเมื่อกี๊กูแกล้งพี่ไวน์ไงกูแอบแลบลิ้นใส่พี่แก พี่แกเลยจะแกล้งกูกลับละมั้ง แต่มึงดันเสือกก่อนเองนะ เลยโดนวิ่งเป็นเพื่อนกูเลย โฮ๊ะๆๆๆๆ ><"
     
    "เชี่ย ทำไมมึงไม่บอกกูก๊อนนนน" ทำไมกูลืมว่าพี่กล้าก็เป็นเฮดว๊าก ทำไมกูไม่เอะใจว่าอาจจะเป็นไอ้ข้าวที่กวนตีนพี่เค้า ทำไมกูไม่เอะใจในความเชี่ยของเพื่อนว่ะ. กูจิร่ำไห้ ฮรืออออ
     
     
     
     
     
    สวัสดีค่าาาาา รีดเดอร์ทุกคนนน คือเราต้องขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านกันนะ คือเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่เราแต่ง มันอาจจะไม่ค่อยดีเท่าไหร่ มีไรอยากให้ปรับปรุงก็แนะนำได้นะจ๊ะ จุ๊บๆๆ
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×