คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : Chapter 15 : Hermione's Plan
Chapter 15 : Hermione's Plan
คุยกันก่อนอ่านนิดนึงนะคะ
คือช่วงนี้เราไม่ค่อยว่างมาอัพก็เลยเซฟในเวิร์ดก่อนแล้วค่อยเอามาลงน่ะค่ะ ลายมือหรือขนาดอาจจะเปลี่ยนไป
อ่านไม่สะดวกก็บอกด้วยนะคะ
********************************************************
“มันต้องมีวิธีให้ฉันออกไปได้สิน่า” เฮอร์ไมโอนี่นั่งครุ่นคิดสักครู่หนึ่ง“เอ๊ะ!! เดี๋ยวก่อนนะ เมื่อกี๊นี้คุณเจนนิเฟอร์บอกว่า...” ‘เธอต้องเป็นคนในคฤหาสน์มัลฟอยเท่านั้น’ เฮอร์ไมโอนี่เริ่มคิดออก “ใช่แล้ว มันต้องมีทางออก เพราะ ถ้าฉันแต่งงาน(หลอกๆ)กับมัลฟอย ก็ต้องเป็นคนในคฤหาสน์ แล้วมัลฟอยชอบชั้นซะด้วย” เฮอร์ไมโอนี่ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์นิดๆ /ฉันต้องหว่านเสน่ห์นายมัลฟอย ให้เค้าเชื่อ และก็จะหนีออกไป/ เฮอร์ไมโอนี่คิดอย่างเจ้าเล่ห์ (ดูไม่ใช่เฮอร์ไมโอนี่เลย -_-“)
“มิลลี่ ฉันเริ่มหิวข้าวแล้ว ข้าวได้รึยัง??” เฮอร์ไมโอนี่เรียก “ค่าๆๆ มาแล้วเจ้าค่ะ” มิลลี่รับ “เอ๊ะ!! มิลลี่นี่มันอะไร??” เฮอร์ไมโอนี่ถามด้วยความสงสัยพลางยื่นนิ้วชี้เรียวยาวของเธอชี้ไปที่คนโทสูงๆอันหนึ่งที่มีควันคุกรุ่นลอยอยู่เหนือด้านบน “นายน้อยสั่งให้มิลลี่ปรุงยาบำรุงมาให้เจ้าค่ะ” มิลลี่ตอบ “ฉันกคง..รู้สึกผิดนะ ถ้าทำอย่างงั้นน่ะ” เฮอร์ไมโอนี่บ่นอุบ “รู้สึกผิดอะไรเจ้าคะ” มิลลี่ซัก “ป..เปล่าๆๆๆ” เฮอร์ไมโอนี่รีบปัด /เอาไว้ฉันคิดแผนใหม่ดีกว่า/ เฮอร์ไมโอนี่คิดในใจ “เอ?? รึว่าฉันจะลองเก็บลายนิ้วมือของมัลฟอยแล้วเอามาแปะที่มือจะได้เปิดประตูออกไปได้ดี??” เฮอร์ไมโอนี่นั่งครุ่นคิดอยู่บนเก้าอี้สีแดงพอกินอิ่มสมองเลยไว “เอาแผนนี้ละกัน” เฮอร์ไมโอนี่ดีดนิ้วดังเป๊าะพร้อมกับพูดไปด้วย “แต่ว่า วันนี้นายมัลฟอยไปทำงานแล้วนี่นา” เฮอร์ไมโอนี่พูด “ฉันไปห้องสมุดดีกว่า” เฮอร์ไมโอนี่ปิ๊งไอเดียขึ้นมา
“มิลลี่ๆ!!” เฮอร์ไมโอนี่ตะโกนเรียก “มีอะไรให้มิลลี่รับใช้เจ้าคะ” มิลลี่ถามด้วยน้ำเสียงใสๆ “พาชั้นไปห้องสมุดหน่อยสิ” เฮอร์ไมโอนี่บอก “แต่...” มิลลี่แสดงออกด้วยสีหน้ากังวลนิดๆ “เถอะน่า..ฉันไม่หนีไปไหนหรอกจ้า” เฮอร์ไมโอนี่พูดด้วยใบหน้าอมยิ้มนิดๆ “ค่ะ” มิลลี่รับ และเฮอร์ไมโอนี่ก็เดินตามมิลลี่ไปที่ทางเดินยาวๆแห่งหนึ่งมองจากต้นทางก็ไม่เห็นสุดทางแหละ (เพราะมันยาวมาก) “เดินไกลนิดนึงนะเจ้าคะ” มิลลี่หันหน้าไปบอก “จ้า ไม่เป็นไรหรอก” เฮอร์ไมโอนี่กล่าว เดินมาซัก 15 นาที เธอก็มองเห็นสุดทางแล้วพร้อมกับป้ายอันใหญ่เบอเริ่มเทิ่มเขียนว่า’ห้องสมุดตระกูลมัลฟอย’ “ให้มิลลี่ช่วยหาหนังสือมั้ยเจ้าคะ” มิลลี่กล่าวหลังจากที่เข้ามาในห้องสมุดแล้ว “ไม่ต้องหรอกจ่ะ เดี๋ยวฉันต้องการความช่วยเหลือ จะเรียกเธอนะ” เฮอร์ไมโอนี่พูดด้วยใบหน้าที่แสดงออกว่า’ไม่ต้องห่วง’ “เจ้าค่ะ มิลลี่ไปทำอาหารรอก่อนนะเจ้าคะ” มิลลี่กล่าวก่อนที่เธอจะจากไป “เอาล่ะได้เวลาเก็บข้อมูลแล้ว” เฮอร์ไมโอนี่พูด “หนังสือเรื่อง ข้อมูลทั่วไปเกี่ยวกับการออกจากกับดัก” เฮอร์ไมโอนี่บ่นอุบและชี้นิ้วหา “มันอยู่ไหนกันนะ” เฮอร์ไมโอนี่หงุดหงิดเล็กน้อย “เจอแล้ว!!” เฮอร์ไมโอนี่ตะโกน “วิธีการหนีออกจากกับดักข้อที่ 1 เก็บลายนิ้วมือ ใช้แผ่นพลาสติกใสแบบมักเกิ้ล แปะติดไปที่มือของคนที่เราต้องการและแปะสติ๊กเกอร์ติดที่มือของเรา แปะมือของเราไปที่เครื่องตรวงสอบลายนิ้วมือ แล้วจะออกไปได้” เฮอร์ไมโอนี่อ่านโดยละเอียด “คงมีแต่ทางนี้สินะ” เฮอร์ไมโอนี่ทำหน้าเบื่อโลกพลางถอนหายใจยาว “ฉันคงจะต้องลองดู นี่เป็นทางเลือกสุดท้ายจะโดนจับได้หรือหนีไปได้ ก็ขึ้นอยู่กับฉันนี่แหละ” เฮอร์ไมโอนี่พูดอย่างไม่มีทางเลือก “ฉันจะเริ่มแผนการใหม่อีกครั้งภายในอาทิตย์นี้” เฮอร์ไมโอนี่กล่าวอย่างมุ่งมั่น “นี่คือทางเลือกสุดท้าย!!” เฮอร์ไมโอนี่ตะโกน
/พ่อคะแม่คะ ช่วยภาวนาให้หนูออกไปได้ด้วยนะคะ แฮร์รี่ รอน ชั้นจะต้องออกไปเพื่อเจอเธออีกครั้งให้ได้!!/ เฮอร์ไมโอนี่คิดอย่างมุ่งมั่น
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ความคิดเห็น