You are mine เธอคือเจ้าของหัวใจฉัน [เดร/เฮอร์]

ลำดับตอนที่ #14 : Chapter 14 : Maze

"นี่น่ะหรอ เขาวงกตกับดักใหม่ของมัลฟอยน่ะ" เฮอร์ไมโอนี่ตกตะลึงเล็กๆเพราะเขาวงกตนั้นใหญ่มากมีเนื้อที่

ประมาณ 10กว่าไร่ แต่ถึงเธอจะใช้เวลาซักกี่วัน เํธอก็จะต้องออกไปให้ได้

และแล้วเฮอร์ไมโอนี่ก็เดินลอดทะลุตามที่ต่างๆไปเรื่อยๆเรื่อยๆจนที่สุดก็ถึงทางตัน

"โอ๊ยยย!! ทางตันอีกแล้วอะไรกันเนี่ย จะต้องอีกกี่รอบกัน" เฮอร์ไมโอนี่สบถ

"ไม่ได้ๆ ฉันห้ามบ่น ฉันจะต้องสู้เพื่อกลับไปหาเพื่อนรักของฉันให้ได้" เฮอร์ไมโอนี่พูดอย่างมุ่งมั่น

"เอ๋?? นั่นอะไรกันน่ะ" เฮอร์ไมโอนี่เหลือบไปเห็นอะไรแวบๆที่มุมทางเดิน

ร่างสีดำสูงใหญ่ค่อยๆขยายตัวขึ้นเรื่อยๆเขาคือ'พ่อมดและแม่มดในตำนาน!!!'

"แม่หนู เจ้าเป็นใครกันน่ะ" หญิงชราผู้มีอำนาจเหลือหลายมากกว่าเฮอร์ไมโอนี่ถาม

"หนูชื่อเฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์ค่ะ" เฮอร์ไมโอนี่ตอบอย่างสุภาพ

"แม่หนูจะคิดออกจากคฤหาสน์มัลฟอยงั้นเรอะ!" พ่อมดสบถถ้อยคำเสียงดังด้วยอารมณ์โทสะ

เฮอร์ไมโอนี่สะดุ้งเล็กน้อย!

"ใจเย็นๆ ชาร์ลี แม่หนูคนนี้คงไม่ได้มีเจตนาร้ายหรอกน่า" แม่มดกล่าวเตือน

"คุณ..เป็นค..ใครกันคะ" เฮอร์ไมโอนี่ถามอย่างกล้าๆกลัวๆ

"ฉันชื่อเจนนิเฟอร์ส่วนนี่ชาร์ลีเป็นพ่อมดและแม่มดในตำนานผู้คุมเขาวงกตแห่งนี้" หญิงชรากล่าวแนะนำตัว

"คุณรู้ไหมคะว่าทางออกอยู่ที่ไหน??" เฮอร์ไมโอนี่ลองถามดู

"ที่นี่น่ะ ไม่มีทางออกหรอก" พ่อมดกล่าวเบาๆ

"ว่าไงนะคะ??" เฮอร์ไมโอนี่พยายามทวนคำ

"ทางออกน่ะ มันจะเปิดต่อเมื่อเป็นคนของคฤหาสน์มัลฟอยเท่านั้น" แม่มดกล่าวอธิบาย

"ง...งั้นหนู..ก...ก็" เฮอร์ไมโอนี่พูดอย่างกลัวๆ

"เธอไม่มีวันออกไปได้" แม่มดผู้นั้นเน้นเสียงคำว่าไม่มี

"..." เฮอร์ไมโอนี่ถึงกับพูดไม่ออกและได้แต่ถอนใจกลับห้องไป

"ไกด์ ทู เบดรูม" คาถาชี้ทางเธอไปที่ห้องนอนดังเดิม

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@