You are mine เธอคือเจ้าของหัวใจฉัน [เดร/เฮอร์]

ลำดับตอนที่ #11 : Chapter 11 : Pancy Parkinson

"เฮ้ออออ" เดรโกถอนหายใจอย่างวิตกกังวลอีกไม่กี่ชั่วโมงแพนซี่จะต้องมาแน่ๆ

"นายน้อยเป็นอะไรหรอ ขอรับ" เอลฟ์แก่นาม'เวล์น'ถาม

"ไม่มีอะไรหรอก ช่วยยกสำรับอาหารมาที่นี่หน่อยได้มะ" เดรโกสั่ง

"ขอรับ" เวล์นตอบพลางโค้งคำนับ

และไม่กี่นาทีถัดมามันก็หอบสำรับอาหารและยาบำรุงประจำวันของเดรโกที่มีควันลอยคุกรุ่นอยู่

"ฮายยย เดรโก ฉันมาแล้ว" เสียงแหลมๆของหญิงสาวคนหนึ่งที่เดรโกคุ้นเคยกับมันดี 'แพนซี่ พาร์กินสัน'

"เธอมาทำอะไรที่นี่" เดรโกแสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง

"ฉันว่าเธอน่าจะรู้เรื่องทั้งหมดในพินัยกรรมแล้วนะ" แพนซี่พูดอย่างรู้ทัน

"..." เดรโกพูดไม่ออก

"ฉันคุยเรื่องงานแต่งงานกับพ่อและแม่แล้ว เราจะจัดงานในอีก 1 เดือนข้างหน้า" แพนซี่พูด

/โอ้ ขอบคุณสวรรค์ อย่างน้อยมันก็ยังมีเวลาให้เค้ารับมือกับเรื่องนี้บ้าง/ เดรโกคิดในใจ

"ฉันขอตัวไปเข้าห้องน้ำ แป๊ปนึงนะ" แพนซี่กล่าว

ระหว่างที่แพนซี่กำลังเดินไปเข้าห้องน้ำนั้น เฮอร์ไมโอนี่ก็กำลังจะไปเข้าห้องน้ำพอดิบพอดี

"เอ๊ะะ!! นั่นใครน่ะ" แพนซี่สงสัยตะหงิดๆ

"นังเลือดสีโคลนนน!!" แพนซี่ตะคอกใส่เฮอร์ไมโอนี่อย่างไม่ใยดี

"อ้าวววว คุณแพนซี่ พาร์กินสันมีอะไรหรอคะ" เฮอร์ไมโอนี่พูดด้วยน้ำเสียงประชดอย่างไม่เกรงกลัว

"แกมาทำอะไรที่คฤหาสน์ของเดรโกสุดที่รักของฉัน" แพนซี่พูดด้วยน้ำเสียงมีโทสะ

"คุณควรไปถามสุดที่รักของคุณมากกว่านะคะ ว่าเค้าพาฉันมาทำอะไรที่นี้ ฉุดฉันกลางงานแต่ง

แล้วลากฉันมาที่คฤหาสน์หลังนี้" เฮอร์ไมโอนี่เล่าเรื่องทั้งหมด

"ฉันไม่เชื่อ มานี่เดี๋ยวนี้" แพนซี่เอ่ยพลางฉุดกระชากลากเฮอร์ไมโอนี่ไปที่ห้องนอนของเดรโก

"เฮอร์ไมโอนี่!!!" เดรโกร้องด้วยความตกใจ

"โอ๊ยยย!! ปล่อยฉันสิ" เฮอร์ไมโอนี่พยายามขัดขืน

"ปล่อยเฮอร์ไมโอนี่เดี๋ยวนี้ แพนซี่" เดรโกสั่ง

"เธอต้องเล่าเรื่องทั้งหมดก่อน เดรโก ว่านังเลือดสีโคลนเนี่ย มาอยู่ในคฤหาสน์ของเธอได้ยังไง"

แพนซี่ถาม

"ฉัน..." เดรโกพูดไม่ออก

"ไล่เํธอออกไปจากคฤหาสน์หลังนี้ซะ!!" แพนซี่สั่งเอลฟ์ชรา

"หยุด!!" เดรโกสั่ง

"ฉันกำลังจะแต่งงานกับเธอนะ เธอไม่ควรมีผู้หญิงคนอื่นอยู่ในคฤหาสน์หลังนี้"

แพนซี่พูดด้วยน้ำเสียงอ้อนวอน

"นังเลือดสีโคลนเนี่ย คงมาขออยู่ที่นี่ล่ะสิ เธอก็เลยไม่กล้าไล่เธอไป" แพนซี่กล่าว

"ใครขออยู่ที่นี่กัน ฉันขยะแขยงบ้านหลังนี้จะตาย" เฮอร์ไมโอนี่แทรกขึ้นมา

"หุบปากก!!" แพนซี่ตะคอก

"ฉันขอถอนงานแต่งงาน" เดรโกพูด

"ว่าไงนะ ไม่งั้นเธอก็อดได้สมบัติทั้งหมดนะ" แพนซี่กล่าว

"ฉันไม่ใช่คนโลภมากที่จะต้องการสมบัติ" เดรโกพูด

"แต่.." แพนซี่พึมพำ

"แค่มีเฮอร์ไมโอนี่ เธอก็เป็นสมบัติของฉันแล้ว ฉันไม่ต้องการอะไรอีก!!" เดรโกกล่าว

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@