เดรโกและเฮอร์ไมโอนี่ ฉันจะรักเธอตลอดไป Love U 4ever

ลำดับตอนที่ #1 : ฉันกับเดรโก **(ฉบับแก้สำนวนและคำผิด)**

- ณ ฮอกวอตส์ โต๊ะอาหารบ้านกริฟฟินดอร์ -
เฮอร์ไมโอนี่ในสีหน้าที่กำลังเคร่งเครียดเล็กน้อย กระซิบขึ้น "นี่จินนี่พี่ถามอะไรหน่อยสิ"
"ถามมาได้เลยค่ะ พี่เฮอร์ไมโอนี่" จินนี่ตอบกลับอย่างเป็นกันเองแล้วเธอก็ยิ้มให้
"พี่อยากรู้ว่าเมื่อไหร่พี่ชายเธอจะเลิกแทะกระดูกไก่งวงคริสต์มาสของเมื่อวานซักที" เฮอร์ไมโอนี่ถามพลางทำสีหน้าเบื่อโลก
"หนูก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ" จินนี่บอกพลางหันขวับไปหาพี่ชายจอมตะกละของเธอ
เฮอร์ไมโอนี่สะกิดถามจินนี่ว่า "นี่ๆแล้วเรื่องแฮร์รี่เธอกับเขาไปกันถึงไหนแล้วหรอ"
"ก็เรื่อยๆน่ะค่ะพี่" จินนี่พูดอย่างเขินอายหน้าเธอแดงจนเหมือนลูกตำลึง
"แหมๆแล้วพี่กับพี่เดรโกล่ะคะ" จินนี่ได้โอกาสถามมั่ง
"ช่ายๆเธอกับนายหัวทองของเธอเป็นไงมั่ง" รอนก็ได้โอกาสแซวกับเค้าด้วย
"ฉันกับเดรโกน่ะเหรอก็ดีอยู่นะแล้วนี่รอนเมื่อไหร่เธอจะเลิกเรียกเดรโกว่านายหัวทองซักที ห๊ะ!!!" เฮอร์ไมโอนี่ตอบและเทศน์รอนไปในตัวด้วย
"แหมๆๆๆๆหวงมากเลยนะเฮอร์ไมโอนี่แฟนเธอน่ะ" แฮร์รี่มาร่วมวงแซวด้วย
"นี่แฮร์รี่ รอน หยุดล้อชั้นซักทีจะได้มั้ย" เฮอร์ไมโอนี่บ่นพลางจะเอามือคว้ามีดมาขู่
"เอ่ออออ...วางมีดลงเถอะ เฮอร์ไมโอนี่ ไม่อายคนอื่นเค้ารึไง?" แฮร์รี่ยกมือขึ้นมาบัง
"เออ...แล้วนายมัลฟอยไปไหนซะล่ะเห็นปกติจะมาหาเธอตอนกินข้าวบ่อยๆหนิ" รอนถามอย่างสงสัย
"วันนี้เดรโกติดเรียนวิชาประวัติศาสตร์เวทย์มนตร์น่ะ" เฮอร์ไมโอนี่ตอบ
"มาแล้วที่รัก" เสียงของคนที่เพิ่งพูดถึงเดรโก มัลฟอยนั่นเองเค้าพูดพลางโบกมือให้กับแฟนสาวสุดที่รักของเค้า
"มาพอดีเลย..นี่ไง!รอนอยากเจออยู่ไม่ใช่เหรอ" เฮอร์ไมโอนี่ยิ้มกว้างแล้วหันไปหารอน
"อั๊นไอ้อ้ายอากเอออ๋ออี้อ๊ะอ่อย(ชั้นไม่ได้อยากเจอหมอนี่ซะหน่อย)" รอนที่มีไก่งวงอยู่ในปากพูดอย่างไม่รู้เรื่อง
"งั้นเหรอ" เฮอร์ไมโอนี่ทำหน้างุนงง
"เฮอร์ไมโอนี่ เราไปทะเลสาบกันดีกว่า เธอกินข้าวเสร็จแล้วไม่ใช่หรอ? ไปเดินย่อยอาหารหน่อยไป เดี๋ยวไขมันลงพุงกันพอดี" เดรโกพูดไปพลางหัวเราะไปพลาง
"หน็อยแน่!เดรโกชั้นไม่ได้อ้วนนะ แต่...ไปก็ได้ ^^" เฮอร์ไมโอนี่ตอบตกลง
"ฉันไปก่อนนะทุกคน" เฮอร์ไมโอนี่บอกลา
"เดินดีๆล่ะ ระวังสะดุดรัก" แฮร์รี่ยังแซวไม่เลิกพอพูดจบเฮอร์ไมโอนี่ค้อนใส่ทันทีแล้วก็ทำปากเหมือนจะพูดว่า "ถ้าชั้นขึ้นไป นายโดนดีแน่!"

******************************************************

- ณ ริมทะเลสาบ -
"เฮอร์ไมโอนี่ ที่นี่วิวสวยเนอะ? รู้มั้ยชั้นชอบที่สุดเลยเวลาอยู่ที่นี่โดยเฉพาะถ้าได้อยู่กับผู้หญิงที่ฉันรัก 'เฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์' คนนี้" เดรโกเอ่ยขึ้นมาเบาๆและหยิบมือของเฮอร์ไมโอนี่ขึ้นมาหอม
"ที่นี่ก็เป็นที่ที่ฉันชอบมากที่สุด เหมือนกัน เดรโก" เฮอร์ไมโอนี่พูดขึ้นมา
"เฮอร์ไมโอนี่ เธอรักฉันมั้ย?" เดรโกถามขึ้นมา
"ถ้าฉันไม่รัก ฉันจะมาอยู่ตรงนี้ ข้างๆนายได้ยังไงกันล่ะ" เฮอร์ไมโอนี่พูดอย่างแผ่วเบา
"ฉันขาดพ่อแม่ตั้งแต่ตอนเด็กๆ เพราะฉะนั้นเธอคือผู้หญิงคนเดียวที่เติมเต็มความรักให้หัวใจของฉันนะ" เดรโกบอก
"..." ตอนนี้หน้าของเฮอร์ไมโอนี่แดงมากแล้วเธอจึงไม่สามารถพูดอะไรต่อไปได้อีก
ในเมื่อเฮอร์ไมโอนี่ไม่ตอบ..เดรโกจึงค่อยประทับริมฝีปากลงไปบนริมฝีปากของเฮอร์ไมโอนี่อย่างแผ่วเบา
"เดรโก..ถ้าวันนึงเธอเกิดไปรักผู้หญิงคนอื่น สัญญาได้มั้ยว่าจะเลือกชั้น.." เฮอร์ไมโอนี่ทำหน้าเศร้าเล็กน้อย
"อย่าห่วงเลย เฮอร์ไมโอนี่ วันนั้นจะไม่เกิดขึ้นอย่างแน่นอน ฉันสัญญา" เดรโกพยายามเน้นคำว่าอย่างแน่นอนไว้ให้ได้มากที่สุดเพื่อให้เธอสบายใจและเค้าก็ลูบหัวเธอเบาๆ..
"ขอบคุณนะ เดรโก...ฉันก็รักนายที่สุด ^//^" พอเธอพูดจบทั้งสองก็ค่อยๆสวมกอดกันอยู่นานสองนาน

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@