ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : [♕]::: CHAPTER 8.
@21.30 PM
ไนออลมาส่งฉันปุ๊บเค้าเองก็บอกทิ้งท้ายไว้ว่าคืนนี้เค้าจะโทรมาคุยเรื่องไปไอร์แลนด์
อื้มม .. เห็นบางทีไม่มีธุระยังโทรมาเลย เหอะๆ แค่นี้ทำเป็นมาบอกก่อน ฉันไม่หลับง่ายๆหรอก !
2 Hr. Later ...
' miss call 35 x ' O_o !! อุ๊ยย แย่จังเพลียไปนิดเดียวเอง T^T
ฉันจึงตัดสินใจโทรกลับไปหาเค้าทั้งๆที่ยังงัวเงียอยู่แท้ๆ
" ฮัลโหลว่าไง ? " (ไนออลเองรับสาบเร็วมาก)
[เฮ้ออ ฉันโทรมาเธอจนสายจะไหม้แล้วน้ะ]
" ทำไงได้ฉันทำธุระอยู่ " (ฉันไม่อยากจะบอกเลยว่าแอบหลับ)
[หืม ? ทำอะไรนานขนาดนี้ ..]
" เออช่างฉันเหอะน่า ! "
" มีอะไรก็รีบๆพูดเหอะ จะสี่ทุ่มล่ะ .. " (ฉันจะนอนต่อ เหนื่อยมาทั้งว้นล้ะ)
[ก็แค่อยากจะบอกว่าไฟร์ทของพวกเรา 05.10 AM แค่นั้นแหล้ะ]
" โห้ยยเช้าแบบนั้นฉันไม่ไหวหรอก.. "
" อีกอย่างป่านนี้แล้วยัยเทรยังไม่กลับบ้านเลย "
[อ่ออ เจเดนบอกว่าคืนนี้เทรนอนกับเค้า]
" เห้ยยย ! อย่ามาอำอะไรบ้าๆนะ T^T "
[จริงๆ เพราะเทรเองมือถือบแบตหมดคงยังไม่ทันบอกเธอ]
[เค้าทั้งสองบอกว่า ค่อยเจอกันพรุ่งนี้ที่สนามบินทีเดียวเลย]
" อ้าว แล้วฉันจะไปยังล้ะเนี่ยะ "
[ฉันจะไปรับเธอเอง ...]
" คือคืนนี้ฉันต้องนอนคนเดียวใช่ม๊ายย T^T " (เทรน้ะเทร ยิ่งรุ้ๆอยู่ว่าฉันกลัว ..)
[ให้ฉันไปอยู่เป็นเพื่อนได้น้ะ ..]
" ไม่ต้องหรอกเกรงใจ !! "
[โอเค งั้นฉันจะจัดกระเป๋าเดี๋ยวไปอยู่เป็นเพื่อนน้ะ]
" ฉันบอกแล้วไงว่าไม่ต้อง "
[ไม่กลัวรึไง ผู้หญิงอยู่ในคอนโดคนเดียวหน้ะ ...]
" ... " // ฉันฉุคิดถึงโจรขึ้นมาในหัว แอร๊ยยย !!! กลัวววว กลัววผี TT
" เห้ยยย พูดทำไมว้ะ !! "
" งั้นฉันไม่คุยกับนายแล่ววว .. "
[555 อีกครึ่งชั่วโมงเจอกัน ..]
" ห้ะ ? " (นายจะมาจริงๆงั้นหรอ)
[เคน้ะ บายย.]
ฉันรีบวิ่งไปปิดผ้าม่านที่หน้าต่างติดระเบียงลงทันที แม้อากาศจะอบอ้าวไปหน่อย
ร้อนนิดๆ ถึงลมจะไม่เข้า ไม่ได้ดูวิว แต่มันก็ทำให้ฉันอุ่นใจสักนิดสักหน่อยก็ดี
เอาล้ะ ! ระหว่างที่ฉันกำลังรอเค้ามา (อันที่จริงก็ปากไม่ตรงกับใจปากบอกไม่ แต่อยากให้มา)
เพราะฉันไม่เคยนอนคนเดียวสักครั้งเลยตั้งแต่เกิดจนโต แค่คิดก็รู้สึกหว่าเว้ ฮื้ออออ ..
1.20 Hr. Later ...
ฉันนั่งรอเค้าแบบใจจดจ่อแปลกๆ ก็ไม่รุ้ทำไมถึงนอนไม่หลับเหมือนกัน ไม่ได้ตื่นเต้นหรอกน้ะ
จริงจริง !!! อาจจะเพราะนอนมาทั้งวันแล้วก็ได้เลย ไม่รู้สึกง่วงสักนิดเลย ..
ฉันเดินไปเปิดโทรทัศน์ช่องนั่นช่องนี่ดู มีสารคดีประวัติศาสตร์ทั้งนั้น ฉันเรียนมาหมดล้ะ
ไม่เห็นมีอะไรน่าสนใจเล้ยย ... ปิ้บ .. ฉันเปิดมายังช่องเพลง ก็มีแต่เพลงโบราณ ๆ
สมัย the beatle ถึงมันจะเพราะ แต่ชวนวังเวงยังไงไม่รู้ ไม่เอาเปลี่ยนๆ ปิ้บ .. โอ้เย้ !!!
นีโม่ !!!! ในที่สุดฉันเองก็เจอช่องที่ถูกใจสักที การ์ตูนเดินเรื่องมาได้ไม่นาน ตอนที่
นีโม่กับพ่อไปโรงเรียนพอดีเลย ฮิฮิ
" ก๊อกกก ก๊อกกก .. " (อะไรกันเนี่ยะ ไม่ทันจะได้นั่งดู ใครมาขัดใจอีกห้ะ)
" ... O_o "
(ไนออลในชุดเสื้อขาวและทับด้วยเสื้อสีน้ำตาลแขนยาวพร้อมแว่น ฉันไม่เคยเห็นจะแต่งดูดีอะไรแบบนี้เลย)
" เข้ามาสิ .. " (ฉันชวนเค้าเข้ามาและเอามือคว้าผ้าเช็ดตัว มาคลุมไหล่เอาไว้)
" ทำอะไรอยู่เนี่ยะ ... " (เค้าเองลากกระเป๋าเข้ามาในห้องอย่างทุลัก ทุเล)
" รอนายไงล้ะ ! "
" บอกครึ่งชั่วโมง นี่เกือบชั่วโมงครึ่ง พึ่งมาถึง! "
" ... " (ไนออลหยุดมองหน้าแล้วอมยิ้ม)
" อ้ะ 55555 ไหนบอกไม่อยากให้ฉันมาไง "
" อ้าวว !! ก็นายบอกจะมาก็ต้องรอน้ะสิ ! "
" งั้นกลับบ้านไปเลยไป ! " (ฉันใช้มือทั้งสองข้างผลักเค้า)
" ไม่เอาน่าล้อเล่นแค่นี้เอง .. " (เค้าเองเหลือบไปเห็นทีวี ที่เปิดนีโม่อยู่เข้า)
" นี่เธอดูด้วยหรอ ? .. "
" อ้ะ..เอ่ออคือ .. " (ตายล้ะ ! ต้องหาว่าฉันเป็นเด็กไม่โตทีแน่ๆเลย)
" เห้ยย ! 555 มานั่งดูด้วยกันดีกว่ามา "
เค้าไม่รอช้ารีบกระโดดขึ้นโซฟาโดยไม่ปรึกษาใครทันที ...
ฉันเองนั่งข้างๆเค้าในขณะที่เค้าเองดูตื่นเต้น เหมือนเด็กๆ ไม่มีผิด
" ขยับไปหน่อยสิ ที่แค่นี้ฉันจะนั่งได้ยังไงล้ะ .. "
" ได้ๆมาดิ " (เค้าขยับและโอบไหล่ฉันนั่งดูด้วยกัน)
" อย่าเยอะ !!! " (ฉันแกะมือเค้าออก)
" ฉันรู้น่าว่าเธอขี้หนาวจะตาย ไม่ได้ฉวยโอกาสสักหน่อย .. "
" แต่ตอนนี้ฉันไม่หนาว เพราะฉนั้นเอามือออก ! " (เค้าลดมือลง แต่ตายังคงจดจ่ออยู่กับการ์ตูน)
เค้าเองนั่งหัวเราะ นั่งลุ้น ทำนั่นทำนี่ แต่ฉันเองกลับนั่งมองหน้าเค้าอยู่เฉยๆ
เหมือนโดนมนต์สะกดอะไรเข้าไปสักอย่าง .. อย่าเป็นแบบนี้สิเกลลล .. !!!
2 Hr. Later...
" เฮ้ .. "
" เกล !! "
" เกลล .. "
" ห้ะ .. !!! " (ฉันมัวแต่เหม่อจนเค้าใช้มือเย็นๆมาจับแก้มฉัน)
" ไม่สบายรึเปล่า ? "
" ไม่ได้ เป็นอะไร 555 " (บอกว่าเหม่ออยู่ก็สนุกน่ะสิ)
" ขอโทษน้ะ .. " (เค้าเหมือนจะเอาหน้าเค้าเข้ามาใกล้หน้าฉัน)
" นี่ .. นายจะทำอะไร ? " -////////-
" อยุ่เฉยๆน่า .. " (ไนออลเข้ามาใกล้เรื่อยๆ จนฉันหลับตาพริ้ม)
" ... " (เค้าเอาหน้าผากเค้ามาชนกับฉัน)
" ตัวอุ่นๆนี่ๆ เธอไหวรึเปล่าเนี่ยะ ... "
" ฉันบอกแล้วไงว่าฉันโอเค .. "
(ริงโทน ..) // เสียงมือถือฉันดังขึ้นจึงเอื้อมไปหยิบมา
" ฮัลโหล ! "
[เออแกอยู่ไหนว้ะ !]
" บ้านไง .. "
" แกนั่นแหล้ะ ไม่คิดจะโทรบอกเลยนะ "
[555 โทษทีว้ะ นี่ใช้เบอเจเดนโทรมาตามนะเนี่ย]
" รีบไปไหนว้ะ นี่พึ่งตีสามกว่าเอง "
[ก็เจเดนกับไนออล นัดกันไปหาอะไรกินก่อนขึ้นเครื่องไง]
[เค้าไม่ได้บอกแกทีหรอ ?]
" ถ้าบอกฉันบอกเหวอแบบนี้หรอว้ะ ? "
[5555 เออๆ เอาที่ชารตฉันมาให้ด้วย]
[แล้วเดี๋ยวเจอกัน]
" โอเค "
[โอเคบายยย]
" เออจ้ะ บายย "
" ใครโทรมาอ้ะ ... "
" นายนัดเจเดนไปหาไรกินงั้นหรอ ? "
" เอ้ออใช่ 555 เกือบลืมแหน้ะ .. "
" ยังจะมาหัวเราะอีก "
" นี่ถ้ายัยเทรไม่โทรมาสนุกแน่ - - " // ไนออลก็ทำหน้าไม่สำนึกผิดสักนิด
" งั้นเราไปกันเถอะ " (ไนออลลุกขึ้นเตรียมพร้อม)
" โอเคงั้นฉันแต่งตัวแปปเดียว "
" แปปเดียวจริงๆน้ะ " (ไนออลพูดย้ำ)
" จริงๆจ้ะจริงๆ "
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น