คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Your're My mind [ 4. Parents' ]
ระหว่างทางขับรถกลับบ้าน
----------- Cody part -----------
' I can't get you off my mind
Give me the chance to love you
I'll tell you the only reason why
Cause you are on my mind '
เสียงริงโทนโทรศัพท์เข้า ดูหน้าจอขึ้นชื่อแอลลี่โทรมา ผมจึงกดรับ
" ว่าไง "
( เฮ้พี่ ! เดี๋ยวพ่อกับแม่จะมาบ้านน่ะ รีบกลับมานะ )
" ห่ะ !! จะมาทำไม จะมาตอนที่ฉันกำลัง .. "
( รีบๆมาก่อนพ่อแม่จะมาล่ะ เข้าใจนะ .. ตู๊ดๆ )
" มีอะไรหรอ " เกรย์สันถามผมขึ้นมา
ผมไม่ทันได้ตอบใครทั้งนั้น เหยียบมิด ถึงบ้านภายใน 5 นาที
----------- End Cody part -----------
@House
ก่อนหน้านี้ ฉันคิดว่าจะพิการไปทั้งรถซะแล้ว แต่รู้สึกตอนที่เค้าตั้งใจขับจะอันตรายกว่าตอนรีบๆเยอะ
.. เอ ! แต่ .. ทำไมต้องรีบซะขนาดนี้ด้วยน้อ ?
" ไหนพ่อ ไหนแม่ ? " เมื่อฉันเดินตามหลังมาเห็นโคดี้กับลังเขย่าตัวแอลลี่อย่าง .. เอาเป็นเอาตาย
" เดี๋ยวๆ ยังไม่มาที!!! " แอลลี่ผลักตัวออกจากโคดี้ ถึงกับทรุดลงกับโซฟา
" ปิ๊งป่องง " ไม่ทันไร มีเสียงกริ่งจากรั้วหน้าบ้าน .. โคดี้แอลลี่ จึงรีบวิ่งไปหน้าบ้าน
" พ่อแม่ " โคดี้และแอลลี่ วิ่งเข้าไปกอดทั้งสองพร้อม คุยพรางเดินพรางเข้ามาในบ้าน
(•• )(•/\•)(_/\_) , เมื่อฉันกับบอส เห็นพ่อและแม่ของโคดี้เดินเข้ามาในบ้านก็เผลอสวัสดีไป
พวกเขาทำหน้างงๆ มาก แต่ก็ยิ้มให้แล้วเดินมานั่งล้อมวงที่โซฟา ( ล้อมวง คล้ายจะเล่นไพ่ -0- )
" หนูชื่ออะไรจ๊ะ? " คุณแม่ของโคดี้ถามฉัน
" อันลิเซีย ฟรานเชสก้าค่ะ " ฉันตอบแบบกลัวๆ
" เจ้าลูกคนนี้ได้ไปทำอะไรให้หนูเดือดร้อนหรือเปล่า ? "
" เอ่อ.. " ฉันนั่งคิดทบทวน .. เว้ยยยไม่ใช่ๆ นั่งเรียบเรียงคำอยู่แต่ ..
" ฟรานเชสก้า " คุณพ่อพูดขึ้นทำให้ฉันหันไปมอง
" หนูเป็นญาติกับ ณอน ฟรานเชสก้า หรือเปล่า "
" พะ..พ่อหนูเองค่ะ " ฉันงงมากๆ เอ .. เค้ารู้จักพ่อฉันได้ยังไง เจ้าหนี้หรอแอร๊ยย พ่อ TT'
" นี่คงจะเป็นลูกสาวคนเดียวของ คุณณอน ใช่ไหม ? ฉันชื่อ Brad Simpson ส่วนนี่ภรรยาผม Angie Simpson "
" ค่ะ " ฉันแอบงงๆ เขาไปรู้จักพ่อฉันได้ยังไงน๊าาาา
" หนูอันลิเซีย เป็นอะไรมากหรือเปล่า ที่เรามาเพราะเห็นรูปออกทางนิตยสาร ว่าโคดี้พาผู้หญิงไป โรงพยาบาล พวกเราเลยเป็นห่วงว่า .. "
" เอ่อ.. หนูไม่เป็นอะไรค่ะ เข้าเฝือกนิดหน่อยเดี๋ยวก็หาย ^^ " ฉันยิ้มแย้ม ทำตัวร่าเริงๆ ให้เขาไปๆ กันสักที tt'
" ยังไงโคดี้ ต้องดูแลหนูเค้าดีๆนะ ยิ่งเป็นลูกเพื่อนของพ่อ ถ้าลูกทำให้เธอเป็นอะไรไปโดนดีแน่ๆ " พ่อโคดี้สั่งก่อนที่จะขอตัวกลับบ้าน
" ขับรถดีๆนะคะพ่อ " แอลลี่ บอกลาก่อนที่พ่อและแม่จะออกรถไปจากบ้าน = =' โล่งอกไป 1 วัน (( แค่ไม่กี่วันฉันมีเรื่องเยอะขนาดนี้ อีก 2 เดือนกว่าๆข้างหน้าฉันคงเละแน่ๆ TT"
หลังจากพ่อเขากลับบ้านไป โคดี้จึงลากตัวฉันไปในห้องครัว ..
" นี่ ครอบครัวเธอกับครอบครัวฉันรู้จักกันได้ยังไง ? " เขาผลักฉันชิดกับเค้าเตอร์ในห้องครัว แล้วก้มหน้ามาชิดมากกก > <"
" ฉะ..ฉันจะไปรู้ได้ยังไง นายจะทำไมห่ะ ? " ฉันหันหน้าหนี เพราะ จมูกเขาเริ่มไกล้ขึ้นๆ จนฉันขนลุกไปทั้งตัว
" ทำไมน่ะหรอ ? ฉันก็แกล้งเธอไม่ได้น่ะสิ่ " เขาจับหน้าฉันไว้ สายตาเขาสะกดฉันให้สตั้นไปสักแปป
" ฮึ่มม ! พวกฉันจะทำอาหารเย็นไปสวีทที่อื่นได้ไหม ? " เสียงแอลลี่กะแอมขึ้นจากทางประตูห้องครัว ทำให้โคดี้สะดุ้งออกจากฉัน
" ยัยน้องตัวแสบบบ! " โคดี้วิ่งไล่แอลลี่ไปรอบๆห้องครัว // พี่น้องคู่นี้น่ารักกันจิงๆ ! > <"
เมื่อเราทานอาหารเย็นกันเส็จฉันกำลังช่วยบอสเก็บจาน
" นี่ ! พรุ่งนี้ไปที่บริษัทเป็นเพื่อนฉันหน่อย " โคดี้เดินมากระซิบข้างหูฉัน
" ฉันนี่นะ ? " ฉันทำหน้างงๆ เพราะ นายจะพาฉันไปเป็นภาระทำไม ?
" ใช่แล้ว ฉันไม่มีเพื่อนนั่งรถ ไปนะ โอเค พรุ่งนี้เจอกันนะ ผู้หญิงของผม " เขาพูดเอง เออเอง ก่อนจะเอาจมูกแตะแก้มเบาๆ แล้วรีบวิ่งขึ้นห้อง
(( นายพวกฉวยโอกาส )) > ////// <
@Morning
ฉันตื่นขึ้นมาสายันสวัสยามเช้าา ฮ๊าววววววววว (- -) ( •_•)* เอ๊ะ ? ฉันเหลือบไปเห็นชุด
(( เอ๊ะ ! ฝีมือใครอีกล่ะเนี่ยะ )) ฉันนั่งเกาหัวแกรกๆอยู่บนที่นอน
" เฮ้! ยัยเดี้ยงตื่นไวเหมือนกันนะแก " ยัยบอสเดินโซซัก โซเซ ไปที่ห้องน้ำเพื่อมาขโมยโฟมของฉันใช้ - -
" เอ้ออออแก ! เอาชุดนี้มาจากไหนสวยดีนี่ " ฉันเดินไปจับชุดที่แขวนที่ตรงลูกบิดประตูแล้วยกมันขึ้นมองอย่างพึงพอใจ ..
" หือ !!' ชุดอะไรว่ะ ? ไม่ใช่ของฉันสักหน่อย " เพื่อนฉันทำหน้างงๆ
" อ่ะอ้าวว .. " ฉันจึงนึกทบทวนไปๆมาๆ อ๋อเห้ยย ! ฉันนัดกับโคดี้ไว้ตายล่ะ
" บอสส ! แกออกไปบริษัทของนายนั่นเป็นเพื่อนฉันที.. " ฉันไปยืนเกาะประตูห้องน้ำพร้อมส่งสายตาวิงวอนเพื่อนรักก > <"
" โน๊ววว !!!' เค้านัดแก แกก็ไปเอง ทำหน้าที่ให้ดีนะเพื่อน " ยัยบอสเดินมาตบบ่าฉัน พร้อมคืนโฟมแล้ว ปัง ! ปิดประตูแบบไม่สนใจแล้วว่าฉันจะพูดอะไรตามหลัง
... 20 Min later ...
เมื่อฉันแต่งตัวเส็จจึง หมุนตัวเองรอบกระจก 3-4 รอบจนเวียนหัว
" ฉันต้องไปจริงๆหรอเนี่ยะ ? " ._. บ่นกับตัวเองเบาๆก่อนจะเดินลงไปข้างล่าง
เมื่อฉันมองลงไปเจอโคดี้เขานั่งดีดอูคูเรเร่ , ลุ๊คนี้ก็น่ารักดีนะนาย ^^
" รอนานไม๊ " เมื่อฉันลงมาถึง โคดี้เงยหน้าและถอดแว่นออกแล้ว มองแบบอึ้งทำให้ฉันเขินจนแทบจะ บิดตัวเป็นเกลียวได้เลย
" มองอะไรของนาย สายตาลามก !!! " -/////////////- ฉันเดินไปที่หน้าประตูเพื่อหลบหน้า แต่โคดี้ก็เดินตามมา
" แต่งตัวแบบนี้น่ารักกว่าเยอะเลย " เขาอมยิ้มและโน้มตัวมาจ้องหน้าฉันไกล้ๆก่อนจะ ยื่นมาจับมือฉันแล้วมุ่งหน้าสู่บริษัท
ความคิดเห็น