ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : { ⋆ Ep. 3 }
@ San Antonio, Texas
ตอนนี้ฉันกำลังจัดห้องนอนอยู่ในคอนโด ที่นี่ไม่ห่างจากโรงเรียนเท่าไหร่ ดีที่พ่อติดต่อไว้ และฉันก็ทิ้งตัวนอนลงบนที่นอนนุ่ม ๆ
ยิ่งนึงถึงเรื่องเมื่อคืนทำเอาฉันโลกหมุนไปเลยทีเดียวล้ะเรียกกันได้ว่าเมาหัวราน้ำกันเลยทีเดียว ตื่นก็สายเกือบขึ้นเครื่องไม่ทัน
วันนี้ก็ดีที่เพื่อน ๆ ยังมาส่งฉันที่สนามบิน แต่เจเรมี่ .. เฮ้อออ ช่างเถอะ ไหนๆก็ห่างกันซะขนาดนี้แล้ว เริ่มชีวิตใหม่เถอะเวย์ !!!!
อีกตั้งสัปดานึงถึงโรงเรียนฉันจะเปิด เห็นได้ยินว่าเป็นโรงเรียนอะไร เลดี้ ๆ สงสัยจะเป็นโรงเรียนสตรี หึหึ ดีเลย ! ฉันจะได้
ตั้งใจเรียน 5555 (มั้งน้ะ) ถึงจะโดดบ้าง เกเรบ้าง แต่คือถ้าเป็นโรงเรียนสตรี คงไม่มีเรื่องผู้ชาย (เว้นแต่ฉันจะหานอก 555.)
------------------------- Austin's Part ---------------------------------
ให้ตายสิ ! ปวดหัวชะมัด ผมค่อยๆ ยันตัวขึ้นจากที่นอน ตอนนี้ผมพักอยู่ในโรงแรม ซึงอีกไม่นานผมเองก็จะกลับไปบ้านผมล้ะ
หลังจากที่ร้านเมื่อคืน ทำเอาผมหน้าชาไปเลยก็ว่าได้ เพราะไม่เคยมีใครลุกพรวดออกจากเก้าอี้กลางเวทีแบบนั้นมาก่อนเลย
เหมือนตบหน้าผมกลาง ไทม์ สแควร์ เลยก็ว่าได้ ฉีกหน้าผมชะมัดยัยนั่นน้ะ !
จากนั้นไม่ต้องนึกหรอก ผมลงจากเวทีก็ซั้ดเหล้าไปซะเยอะ ทั้งเสียหน้าและเจ็บใจ หึหึ ตื่นมาก็เลยเป็นแบบนี้นี่แหล้ะ
" ตื่นล้ะหรอออสติน "
" อื้อ " (ผู้จัดการส่วนตัวผมมาปลุก)
" นี่เมื่อคืนรู้มั้ย ว่าผู้หญิงคนนั้นเค้าเป้นใคร "
" ไม่รู้สิ ทางร้านเค้าไปหามา อยู่ในนั้นล้ะ "
" ทำไมหรอ ? "
" น่าสนใจดี !! " (ทำได้เจ็บแสบแบบน่าสนใจไง)
" 555 แปลกจัง เห็นทุกทีไม่เคยสนใจใคร "
" กรณีพิเศษน้ะ "
" เอาล้ะ เตรียมตัวเดินทางกันเถอะ "
" แล้วยังเหลืออีกกี่คิวถึงจะหมดเนี่ย "
" ไม่เกินอาทิตย์นี้แน่นอนมั่นใจได้ "
" อื้อ ๆ งั้นขออาบน้ำก่อนละ "
ในปีนี้ผมขอเน้นเรื่องการเรียนไว้ก่อน จึงขอเว้นคิวไว้เพื่อเรียนให้มากกว่าเดิม แต่ยังไงผมก็ไม่ใช่ว่าจะทิ้งงานน้ะ แค่อยากจะ
เรียนให้หนักกว่าเดิม ก็ไม่รู้ทำไมเหมือนกันเพื่อพักสมองจากเรื่องงานด้วยล้ะมั้ง คิดถึงจังโรงเรียนของผม ...
------------------------- End Austin's Part ---------------------------------
@ 20.20 PM
ฉันลงมาหาอะไรกินที่ไม่ไกลจากที่พักมากนัก และก็เดินเล่นๆไป ตามถนนแถบนั้น ร้านอาหาร ร้านนั่งดริ้งและอื่นๆ น่าสนใจก็มาก
และแล้วฉันก็ไปหยุดที่ร้านอาหารบรรยากาศดีๆ ร้านหนึ่ง ซึ่งมันเขียนว่าเป็นร้านอาหารไทย ? เอิ่มมม ไม่เคยกินลองดูก็ไม่เสียหายน้ะ
" รับอะไรดีค้ะ " (สาวพนักงานรับออเดอร์ยื่นเมนูมา)
" เอ่ออ ... " (ฉันมองเมนู พร้อมกับงงนิดๆและจึงตัดสินใจสั่งเพราะหิวมาก)
" ต้มยำกุ้ง ? ข้าว ? " (ฉันพูดออกไปพร้อมมองหน้าพนักงานแบบงงๆ ทำไงได้ขัดปากนี่หน่า)
" ค่ะ งั้นตามนี้น่ะค่ะ "
30 Min. Later ...
ฉันกำลังสนุกกับการแกะกุ้ง (?) และเสียงมือถือก็ดังขึ้นมา หึหึ โทรมาตอนฉันกินข้าวเนี่ยน้ะ ?
" ฮัลโหล "
[ไงย๊ะ อีแรด]
" เห้ยย "
[คิดถึงว้ะ ได้ข่าวว่ามาที่เท็กซัส]
" ก็ใช่แหล้ะ มาเรียนว้ะ "
[หรอแกรเรียนไหนว้ะ]
" เลดี้ๆอะไรสักอย่าง "
[เห้ยจิงดิว้ะ ! งั้นไว้ก่อนเปิดเรียนไปเที่ยวกัน]
" เออได้ๆ "
[เครๆ ไว้จะโทรไปชวนอีกทีน้ะเว้ย]
" ค้าๆ บายย "
เฮ้อออ พอจะโล่งใจขึ้นมาหน่อย เพราะยัยลิซ่า เพื่อนสนิทเก่าตั้งแต่อยู่โรงเรียนโน้นมาอยู่ที่นี่ มันย้ายออกจากที่ลาสเวกัสตั้งแต่ฉันยังประถม
ไม่ได้ติดต่อมาช่วงหลังๆนี้ ไม่ยักจะรู้ว่ามันอยู่ที่นี่ สงสัยคุยกับพวกนั้นเลยรู้ว่าฉันมาที่นี่สิน้ะ โห้ยยมีเพื่อนแล้วน้ะเวย์ ~
@ Sunday, 19.30 Pm
ลิซ่า มารับฉันถึงหน้าห้องเลยก็ว่าได้ กอดกันก่อนจะไปทำไงได้คิดถึงนี่หว่า และระหว่างขับรถไปก็คุยกันไปชิลๆ
" นี่แกเรียนโรงเรียนอะไรว้ะ "
" Lady Bird Johnson High School "
" เป็นไปได้โรวเรียนเดียวกันนี่หว่า วันนั้นฉันเองได้ยินไม่ชัด "
" เลยไม่คิดว่าแกจะมาอยู่ รร เดียวกับฉัน "
" ก็ดีสิ ! 555 ยิ่งไม่มีเพื่อนอยู่ "
" พ่อแม่แกคงเส้นใหญ่เนาะ ให้เข้ามากลางเทอมเนี่ย "
" อื้อ ทำไงก็ได้เพื่อให้ฉันอยู่คนเดียวเนี่ย "
" 555 เอาน่าเดี๋ยวก็ชิน มาสนุกกันดีกว่าน้ะ !! "
และเมื่อถึงร้านเหล้า พวกเพื่อนๆ ของลิซ่าทั้งชายทั้งหญิงก็ต้อนรับฉันอย่างเป็นกันเอง เริ่มสนุกแล้วสิ !
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น