ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : [♛]::: CHAPTER 3.
@ Mornin, 09.40 AM
" O_o เช้าแล้ววว !!! " (ฉันเองเดินไปปลุกเพื่อนสนิทสุดสวยทันทีที่ลืมตาขึ้น)
" อารายว๊าาา ฮ๊าววว !!! "
" ไปหาโลแกนเป็นเพื่อนทีสิ .. ฉันจะคุยกับเค้าเรื่องแต่งงาน ! "
" ห้ะ !!!!~ แต่งงาน !!!!!!!!! " (เพื่อนฉันเบิกตาโพลงขึ้นทันที)
" แกยังไม่บรรลุนิติภาวะเลย จะรีบไปไหนว้ะ ? "
" หมั่นก็ได้ ! ไม่งั้นพ่อฉันให้ฉันแต่งกับพ่อค้ามาเฟียไรนั่นแน่ ! T^T "
" พ่อแกอาจจะอำเล่น ! "
" งั้นฉันให้แกแต่งแทน !! เอาม้ะ !!! " (ฉันเริ่มทำหน้าเศร้า ..)
" เออๆ อาบน้ำแปปน้ะงั้น .. "
" 15 นาทีขาดตัว !! "
" แกก็ยังไม่อาบทีนี่หว่า ... " (เทรหันมาเถียงคอขึ้นเอ็น)
" แต่ฉันไม่แต่งหน้าเหมือนแก ! ไปแปปเดียวอย่ามาเรื่องน่า.. "
10 Min. Later ...
ฉันลากยัยเทรขึ้นรถในสภาพหน้าโทรม (มันกะเวลา 5 นาทีทารองพื้นสักนิด) แต่ฉันเอง
ไปดึงมันมาทั้งๆที่ยังไม่ได้ทำไร ประมาณว่าเส็จเร็ว มาเร็ว กลับเร็วไรงั้นแหล้ะ ...
และตอนนี้ฉันก็ถึงหน้าบ้านของโลแกนเรียบร้อยแล้ว ...
ฉันกำลังจะกดกริ่งแต่เค้าเองอยู่คนเดียวเช้าป่านนี้อาจจะยังไม่ตื่น
" กึ่ก .. " (เอ๊ะ ! ประตูไม่ได้ล็อคนี่หน่า ...)
" โลแก ... " (O_o)
" (กรี๊ดดดดดดดดดดดดด !!!) " (ฉันปรี๊ดแตก และวิ่งไปด้วยความเร็วแสงก่อนจะจิกนางนั่นตบเพี้ยะ !!!)
" ชอบยุ่งกับของคนอื่นนักหรอ !!!//อะไรกันเนี่ยะ ... " (ยัยนั่นไม่ตบตอบฉันสักนิด เพราะฉันใส่รัวเป็นกระสุน)
" นี่ ! เกลหยุดน้ะ หยุด ! " (เสียงโลแกนที่ห้ามฉันด้วยสายตาและพยายามเอามือมาดึงออกแต่ไม่เป็นผล)
" รักกันมากใช่ไม๊ !!! " (ฉันจิกหัวนางร่านนั่นจนไม่มีทางสู้)
" ปล่อยเค้าเถอะ ผมเลือกคุณนะเกล .. " (ฉันแสยะยิ้มมุมปาก)
" เอาไปเลย !! " (ฉันเหวี่ยงหัวนังนั่นใส่โลแกน จนทั้งสองล้มไปด้วยกัน// ตัวโตซะเปล่ารับไม่ไหว ?)
" รักกันนานๆล้ะ จะได้ไปปีนต้นงิ้วด้วยกันในนรก !! "
" บาย !! "
" เดี๋ยวเกล ฟังผมก่อนสิคือ ... "
ฉันวิ่งและเอาไม้วาดหน้าบ้านของโลแกนกั้นประตูไว้ ! เชิญโซเดมาคอมกันให้พอใจกันไปเลยย !!!
และจากนั้นเสียงทุบประตูก็ตามหลังฉันมาติดๆ ทำให้ฉันต้องรีบวิ่งขึ้นรถและขับออกไปอย่างเร็ว
ฮือออ .. ระหว่างทางฉันเอาแต่ร้องมือนึงขับมือนึงปาดน้ำตา ยัยเทรก็มัวแต่ถามเรื่องที่ฉันเอง
ไม่อยากเล่าอยู่นั่นแหล้ะ อะไรของมันว้ะชีวิต !!!!! T^T
" แก .. ใจเย็นๆ มีไรเล่าให้ฉันฟัง .. "
" ก็โลแก... แอร๊ยยยยยย !! "
" ปี๊นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน !!! " (ฉันเองขับรถไปเศร้าไปจนเกือบไปชนรถเก๋งที่ขับข้างทาง)
" เห้ยๆ ไอเกล ใจเย็นๆ ... "
" มามาฉันขับเองๆ " (พูดจบมันก็เดินอ้อมมาทางคนขับและฉันก็ปีนไปด้านคนนั่งข้าง)
" ฮึกก .. ฮื้ออ .. "
" แกจะไปไหน ... "
" ฮึกก ที่ไหนก็ได้ .. ฉันเสียใจ .. อยู่ " (ฉันเองนั่งเอาทิชชู่จากเก๊ะด้านหน้ามาใช้ซับน้ำตา)
" โอเคๆ เดี๋ยวไปร้านไอติมกัน นั่งกินไอติมเย็นๆ จะได้อารมดี "
" อื้ม .. " (ฉันรับคำทั้งนั้นแหล้ะตอนนี้น้ะ.. )
@ Gelatorino
ร้านไอติมในห้าง แฮร์รอดส์ใจกลางเมือง ผู้คนเยอะแยะไปหมด หลายคนมองหน้าฉันเป็นตัวประหลาด
แหงล้ะ !! ที่นี่ลอนดอนขึ้นชื่อเมืองผู้ดี แต่ฉันกลับใส่เสื้อเอวลอยกางเกงยีนส์สั้น ลืมไปไม่ใช่เมกา หึหึ
" เหี้ยว้ะ !!! " (ฉันใช้เวลาเล่าไปกลืนน้ำตาไป จนทำให้เพื่อนฉันถึงกับปรี๊ดแตกแทนทันที)
" กลับไปซั้ดอีกสักหมัดป้ะ ? "
" พอเหอะ ฉันบอกเลิกกับเค้าไปในแชททวิตเตอร์ล้ะ "
" มันว่ายังไง ? "
" ฉันก็ .. ไม่ได้เปิด ไม่อยากรับรู้อะไรแล้ว "
" เออดีเลิกยุ่งไปเลยผู้ชายแบบนี้อ้ะ ระยำว้ะ "
" ฉันว่าล้ะ ว่าต้องแบดสมหน้าตาแน่ๆ โอ้ยยย!! น่าเจ็บใจว้ะ "
" แกก็ดีน้ะคนนั้นน้ะ ... " (ฉันยิ้มไปพูดไป กินไอติมไป)
" เจเดนไง .. เค้าน่ารักมากๆเลย "
" บ้าหรอ! พึ่งรู้จักกันเมื่อวานเอง "
" แต่ไปดริ้งมาฉันเห็นเค้าก็ไม่ได้ทำไรแกไม่ใช่รึไง ? "
" ก็ใช่ ! แอร๊ยยยเขิน "
" โชคดีเนอะ สมหวังในเรื่องทุกๆเรื่อง "
" ไม่เหมือนฉันมีแต่ปัญหา TT "
" เอาน่า .. เจ้าชายในฝันแก อาจจะกำลังมาช่วยก็ได้ "
" ใครจะไปรู้ .. "
" ขอบใจน้ะที่ปลอบ 555 "
30 Min. Later ...
เราทั้งสองคนกำลังเดินๆ ช็อปปิ้งในห้าง แต่กลับไม่ได้อะไรติดไม้ติดมือกันสักคน
เพราะปกติฉันและเทรเป็นขาช็อปอยู่แล้วด้วย ทำไมถึงเดินมือโล่งแบบนี้ล้ะหืม ?
" จะกลับกันยัง ฉันเริ่มอยากจะนอนพักล่ะ เจ็บจมูก เจ็บตาไปหมดล้ะ "
" เออๆ ไปเหอะ ไม่รู้จะซื้อไรดี 55 แปลกเหมือนกันน้ะ "
และแล้วระหว่างทางเดินกลับไปที่รถนั้น พวกเราเองก็เดินดูของตามสโตร์ต่างๆไป
แต่อะไรดลใจยัยเทรให้ไปที่โซนลานว่างก็ไม่รู้ ซึ่งมหกรรมลดราคา 80% รึยังไง
สาวๆถึงได้ไปรุม ไปแย่งไปกรี๊ดๆกัน และยัยเทรก็ด้วย ...
" อะไรของแกว้ะเทร เดี๋ยวสิเดี๋ยว !! " (ยัยเทรเหมือนโดนสะกดจิต เดินฝ่าฝูงชนเข้าไปด้านในอย่างรวดเร็ว)
" อุ้ย ขอโทษน้ะค้ะ ขอโทษค้ะ.. " (อะไรกันมีแต่สาวๆวัยรุ่นทั้งนั่น ..)
เมื่อฉันมองไปด้านหน้า เอ๊ะ ! ผู้ชาย 4-5 คนกำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะ โดยพวกสาวๆมีกระดาษหรือโปสเตอร์
ไม่ก็หนังสือติดมือมาทุกคน และยัยเทรก็กำลังหยิบสมุดโน๊ตในกระเป๋าตัวเองมาเพื่อฉีกกระดาษเช่นกัน
" เค้าเป็นใครว้ะ ? " (ฉันถามด้วยอาการมึนงง..)
" One Direction ไงแก !! ที่พวกเพื่อนๆที่โรงเรียนชอบเอ่อยถึงไง นี่แหล้ะตัวเป็นๆเลยน้ะ .. "
" อ่อหรอ ? " (คืออยู่โรงเรียนเนี่ยะ ฉันชอบไปสายหรือไม่ก็ไม่ไปเลย ไม่มีเวลาเม้าหรอกย้ะ - -")
เวลาผ่านไป 30 นาที (ฉันยืนที่นี่มาเป็นชั่วโมงล้ะน้ะ..) ขาเริ่มล้า ตาเริ่มง่วง ทั้งๆที่ฉันไม่ได้อยากมา
แต่ดันติดร่างแห มาซะงั้น เพราะจะเดินออกไปก็ต้องผ่านหน้าโต๊ะที่หนุ่มๆนั่งอยู่ก่อน เพราะมีรั้วกั้น
ให้เดินเข้าทางนึง เดินออกทางนึง และฉันก็เหมือนจะเริ่มหายใจไม่ออก ...
-------------------------------- Niall Part's --------------------------------
บ้าชะมัดเลย ! จู่ๆผมก็ถูกปลุกโดยเพื่อนๆ แต่ผมยังดีนะที่ตื่นเร็ว ใครคนสุดท้ายก็มักจะโดนแกล้ง
ไม่แฮซก็เซนนี่แหล้ะ และบางทีผมก็มันจะไปร่วมมือกับพวกนั้นด้วย แต่เอิ่มม .. ไม่ใช่ประเด็น
คือผู้จัดการไม่ให้ผมกินข้าวเช้า และต้องมามีตติ้งที่ห้างแฮร์รอดส์อีกเกือบๆ 1 ชั่วโมงกว่าให้ตาย !
ผมเริ่มจะไม่ไหวแล้ว ทั้งๆที่อ้อนขณะนั่งรถก็แล้ว อะไรยังไง ดิ้นให้ตายก็แล้ว ผมก็ยังไม่ได้กินอะไรอยู่ดี
ผมนั่งเซ็นลายเซ็นเป็นเวลาหลายนาทีติดต่อกัน โดนถ่ายรูปจนสมองผมเบลอไปหมดล้ะ คนยิ่งแน่น
อากาศก็เริ่มร้อน แต่อดใจรออีกนิดเดียวนะไนออล อีกไม่นานนายก็ได้กินอะไรที่นายอยากกินสมใจล้ะ
" ลูอิส ฉันชอบคุณมากเลย ..//ไนออลฉันรักคุณ//เซนคุณหล่อมาก " (ผมเองนั่งฟังคำบอกรักจากแฟนๆมากมาย)
และผมเองไม่ได้มองหน้าแฟนๆเลยแม้แต่น้อย ถึงจะมองก็ยิ้มให้ปกติๆ เฮ้ออใครจะไปตาเหยี่ยวเหมือนเซน
เจอสาวๆสวยๆไม่ได้ ผมนี่สิ นับถอยหลังรอเวลาออกจากที่ตรงนี้เต็มทน ..
และแล้วสิ่งที่ผมไม่คิดว่ามันจะเจอก็เมื่อเธอคนนั้น .. ที่นั่งกับผมที่ร้านนันโด และเธอลืมกระเป๋าไว้
ผมเลยอาสาจะเก็บไปคืนให้แต่หาตัวเธอไม่เจอซะแล้ว และตอนนี้เธอเองก็อยู่ตรงหน้าผม ..
ผมได้แต่จ้องหน้าและอ้ำอึ้งโดยไม่กล้าพูดอะไรมาก ด้วยความตื่นเต้นและเขินอายที่อยู่ในใจนั่นเอง
และไม่นานผมก็รวบรวมความกล้า เอ่ยยทักเธอซะในตอนนั้นเลยยย ...
ผมได้แต่จ้องหน้าและอ้ำอึ้งโดยไม่กล้าพูดอะไรมาก ด้วยความตื่นเต้นและเขินอายที่อยู่ในใจนั่นเอง
และไม่นานผมก็รวบรวมความกล้า เอ่ยยทักเธอซะในตอนนั้นเลยยย ...
" เอ่ออ คุณ .. // ไนออล ขอลายเซ็นหน่อย // ไนออล @%%$(_*@#!@_ " (ผมกำลังจะเอื้อมมือจับเธอ)
แต่เหมือนกับว่าแฟนคลับที่คลั่งไคล้ในตัวผมจะทำลายสิ่งที่ผมกำลังทำ ซึ่งเธอเองเดินแอบหลังเพื่อนตลอด
หน้าเธอดูซีดเซียว แต่ปากสีแดงน่าจูบ .. อุ๊บบบ ผมแค่อยากจะบอกว่าปากเธอแดงอยู่แค่นั้นเอง จริงๆ .. -////-
ขณะที่ผมกำลังเหม่อมองตามหลังเธอไป เมื่อเพื่อนเธอของลายเซ็นลูเส็จ เธอทั้งสองก็เดินออกไป
ผมจึงลืมไปว่าต้องรั้งเธอเอาไว้ก่อน จึงพยายามจะเรียกแล้วเรียกอีก แต่เหมือนแฟนคลับที่หลงตัวเอง
ทั้งหลายจะรับหน้าแทนเธอทั้งหมด ...
ผมเห็นท่าไม่ดีจึงเรียกการ์ดมากระซิบก่อนจะให้การ์ดสองคนเดินตามเธอไป แต่ด้วยคนที่เยอะมาก
ไม่รู้จะไหวรึเปล่าเนอะ ....
--------------------------------End Niall Part's --------------------------------
ฉันเองกำลังจะรอดพ้นจากขุมนรกย่อมๆตรงนี้ .. ทันใดมีการ์ดร่างใหญ่เดินมาจับแขน ทำให้ฉันตกใจ
และสะบัดออก .. เค้าเองพยายามจะดึงฉันไปไหนกัน ? ก่อนที่เค้าเองจะพูดกับฉันมาว่า ...
" ขออภัยนะครับ เดี๋ยวมีคนขอพบเป็นการส่วนตัว เจอกันหลังงานน้ะครับ "
" ฉัน ? "
" ครับ "
บทสนทนา งงๆ สั้นๆก็จบลง แต่สิ่งที่ไม่จบ .. น่าจะเป็น
หมู่แฟนคลับของนักร้องวงนี้ ที่มองเขม่นเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อตั้งแต่
โต๊ะเซ็นลายเซ็นมายันหน้าทางออก (นี่ถ้าไม่มีการ์ดกันทางออกให้)
หมู่แฟนคลับของนักร้องวงนี้ ที่มองเขม่นเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อตั้งแต่
โต๊ะเซ็นลายเซ็นมายันหน้าทางออก (นี่ถ้าไม่มีการ์ดกันทางออกให้)
ฉันคงจะโดนจิกหัวและรุมยำเป็นปลากระป๋องไปแล้วมั้ง ..
" คุณรออยู่ตรงนี้ก่อนนะครับ อีก 10 นาที งานมีตติ้งจะจบลง "
" ... " (การ์ดแว่นดำเดินกลับไปยังในงาน)
" ไปเหอะแก ... " (ฉันรีบจูงมือยัยเทรวิ่งอย่างรวดเร็ว)
" เอ้า ! ทำไมไม่อยู่คุยว้ะว่าใครเรียก "
" ฉันกลัว ไม่เอาๆ ไม่ยุ่งดีกว่า "
ติดตามเรื่องนี้
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
" เออๆ ก็ได้ๆ " (เมื่อจบบทสนทนา ฉันก็รีบดริฟรถกลับคอนโดอย่างรวดเร็ว)
พวกคนบ้า อย่ามาหลอกฉันให้โง่เลย ฉันไม่อยู่ให้พวกแกทำอะไรฉันหรอก
ไม่ว่าจะอริพ่อฉัน หรือลูกน้องพ่อ ใครอยู่ก็โง่ล้ะ !!!! TTT^TTT
ฉันกลายเป็นคนระแวงสิ่งรอบข้างตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ...
พวกคนบ้า อย่ามาหลอกฉันให้โง่เลย ฉันไม่อยู่ให้พวกแกทำอะไรฉันหรอก
ไม่ว่าจะอริพ่อฉัน หรือลูกน้องพ่อ ใครอยู่ก็โง่ล้ะ !!!! TTT^TTT
ฉันกลายเป็นคนระแวงสิ่งรอบข้างตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น