Hey Girl ! I'm Badboy by Bradford.

ลำดับตอนที่ #14 : (✿) CHAPTER : 14

--------------------------------------------- Zayn's Part ---------------------------------------------

5555 ตลกช้ะมัด มันไม่ใช่ความบังเอิญแน่ๆ ที่ผมต้องมาอยู่ห้องข้างๆเธอ 

รู้รึเปล่าว่า ผมต้องอ้อนวอนพอล ผู้จัดการที่เป็นห่วงสวัสดิภาพของลูกลิง

ทั้ง 5 อย่างพวกผม เพื่อให้ผมได้มาอยู่ที่นี่ ..

 

แต่ก็ช่วยไม่ได้เหมือนกัน ที่ผมต้องมีบอดี้การ์ด สองคน (เหมือนเคย)

ที่ต้องมาคอยตามคุม ก็ดีเหมือนกัน เผื่อผมจะใช้เค้าทั้งสอง ไปฉุดเธอมาอีกก็ได้ 

 

@ 6.20 AM

 

ผมเองแอบสะกดรอยตามเธอ ออกมา ใช่ล้ะ ผมเองสั่งให้บอดี้การ์ด คอยสังเกตการณ์เธอ

ซึ่งตามสันนิฐาน เธอต้องไปออกกำลังกายเป็นอย่างแน่นอน ... บ๊ายยบายยเดี๋ยวเราเจอกันแน่

..ชาเดียที่รัก ♥

 

--------------------------------------------- End Zayn's Part ---------------------------------------------

 

@ Park

 

ฮ๊าวววว ~ เช้าวันศุกร์ สุดแสนจะเย็นเฉียบบบ บรื๋อออ หมอกอ่อนๆ ลงเต็มสวนแบบนี้

คิดไม่ผิดจริงๆ ที่พกแจ็กเก็ตหนาๆ มา ...

 

น้อยครั้ง นานที ที่ฉันคิดจะมาวิ่งเช้าๆ (ตอนเย็นก็เหอะเอาเวลาไปช้อบปิ้ง กะ เที่ยวผับหมด)

วันนี้เป็นวันที่ฉันตื่นเช้า .. 5555 ก็เลยกะจะมาออกกำลังกายให้หน้าท้องย้อยๆ หายไปสักหน่อย

ใช่ ~ เช้านี้คนยังน้อย อีกสักพักก็คงจะเยอะขึ้น แต่ดีล้ะ ฉันเองใส่ขาสั้นมา ไม่มั่นใจเอาซะเลย

กลัวคนอื่นเห็นไขมันที่หน้าขาฉัน และจะหัวเราะ ชิชิ ! ผอมน้ะผอมมม ~ 

 

ฉันเองวิ่งไปเรื่อยๆ ได้สัก เกือบๆ 500 เมตร .. แต่แล้วก็มีเสียงเท้าคนวิ่งตามมา ฉันเองจึงหันไปมอง

.. เฮ้ออ นอนดึกหรือนอนไม่พอกันแน่เนี่ยะ ที่เห็นเซน มาลิค มาวิ่งที่นี่ 5555 ชาเดียเอ๋ยย

เค้าไม่มาหรอก เค้าน้ะ ฟิตเน็ตเท่านั้นน้ะ ฟิตเน็ต เอ้าๆ ตื่นๆ วิ่งต่อดีกว่า ...

 

20 Min. Later ...

 

T^T จากที่ผ่านมา .. ฉันเองหันไปมองเป็นระยะๆ และนั้นมันยิ่งทำให้ฉันมั่นใจว่า 

ฉันไม่ได้ตาฝาดเป็นอย่างแน่นอน ! แหม๋ !! บังเอิญจังเลยน้ะเซนนน !!

 

ใครจะมองฉันว่าเป็นผู้หญิงโชคดีก็ช่างเหอะ .. อยากจะบอกว่าลองมาเป็นฉัน

มันคือสิ่งที่น่าลำคาญ และน่าเบื่ออย่างนึงในจิตใต้สำนึกลึกๆของฉันเลยทีเดียว

 

" นี่นายจะเดินตามฉันทำไม !! " (ฉันหันไปโวยใส่เซนที่วิ่งชิลๆ ตามฉันมา)

" หืม พูดอะไรน้ะอีกทีสิ .. " (เซน ทำหน้ายียวนและถามฉัน)

" ไม่มาไม่ผิดหรอก! ตามฉันมาทำไม ? "

" ถนนนี้พ่อเธอสัมปทานมารึยังไง ? " 

" จะยียวนกวนตีนฉันไปถึงเมื่อไหร่ ? "

" ใช่! ถ้าพ่อเธอไม่ได้สัมปทานมาก็อย่าบ่น "

" ฉันก็เดินของฉันดีๆนี่หน่า ไม่ได้ถนนส่วนบุคคลสักหน่อย -3- " 

" ก็ได้ !!! " (ฉันเองรีบวิ่งให้เร็วที่สุด แต่เหมือนนายนั่นก็ยังตามอยู่ดี)

 

เฮ้อออ .. ฉันเองวิ่งจนครบกำหนด เป็นอันพอใจฉันไปเรียบร้อยล้ะ ...

ตอนนี้ฉันเองกำลังเดินกลับมาที่รถ และควานหา กุญแจรถในกระเป๋ากางเกง

 

O_o !! โอ้ววไม่ !!! ยางรถฉันนน !!! ฉันเองเดินวนรอบรถหาสาเหตุ .. ฮื่มมม

ต้องมีใครมาปล่อยแน่ๆ ทำยังไงดีล้ะ มือถือของสำคัญดันไม่เอามา ตังสักบาทก็ไม่มี

ฉันต้องเดินกลับบ้านจริงๆ ใช่ไม๊เนี่ยะ ? 

 

" ยืนทำอะไรอยู่เนี่ยะ " (เซนเดินมายืนข้างๆฉัน)

" ฝีมือนายใช่ม้ะ !! "

" เฮ้! ใจเย็นสิ ฉันก็วิ่งตามเธอมาไม่ใช่รึไง "

" อ๋อ สรุปคือยอมรับแล้วใช่ป้ะว่าวิ่งตามฉันมา .. "

" ใครว่า !! ก็ตามที่เธอปรักปรำฉันไง .. " (แถนักน้ะนายย !!)

" ทำไงล้ะเธอ ยางแบนซะด้วยสิ "



(ฉันเห็นเค้าแอบอมยิ้มเล็กๆ - -' ยังไง)
 

" ยืมมือเธอนายหน่อยสิ " (นี่ฉันต้องขอความช่วยเหลือนายจริงๆหรอ !!!)

" หืม ? ไม่พกมาหรอก กลัวหาย " (เหมือนฉันสิน้ะ)

" เอ้ออ .. งั้นเธอก็ไปกับฉันสิ "

" เอ้า!! แล้วรถฉันล้ะ " 

" เดี๋ยวจะให้บอกี้การ์ดฉันพาไปซ่อมเอง "

" ส่งกุญแจมาสิ ... " /// (ฉันเองยื่นกุญแจใส่มือเซน)

" โอเค .. เอ้า ฝากด้วย ! " (O_o เซนโยนกุญแจฉันให้กับบอดี้การ์ดทั้งสองอย่างไม่ใยดี)

" เอาละ ! ส่วนเธอก็เชิญขึ้นรถฉันมาได้เลย "

 

เมื่อประตูรถปิดลงฉันเองก็ส่งคำขู่ไปเล็กๆ น้อยๆ ..

 

" นี่นาย !!! "

" หืม ? "

" ถ้านายหวังจะมาทำดีล้ะให้ฉันหายโกดล้ะก็ .. "

" บอกเลย ไม่มีทางง !!! " (ฉันเองพูดกรอกหูเขาระยะ 2 เซน)

" ฉันสงสารน่ะ .. เธอโดนใครฉุดไปก่อนฉันก็อดน้ะสิ .. "

" ห้ะ ? นายว่าไงน้ะ !! "

" ป้ะ.. ป่าว 5555 ไปกันเหอะ "

 

วันศุกร์ วันซวยไรว้ะเนี่ยะ !!! แมร่งง !!! เจอกับเซน มาลิคผู้ชายข้างห้อง (หึหึ)

นอกจากรถยางแบน แถมยังจะต้องมานั่งรถกับคนข้างห้องอีก ปัดโธ่ !!!!

 

 

" นี่เธอ .. " (ฉันเองนั่งทำหูทวนลม)

" นี่ เฮ้ ! " (เซนเองก็พยายมายเรียกเรื่อยๆ)

" ชาเดีย !! " (และแล้วเค้าก็จอดรถ)

" จอดทำไม ? ฉันจะกลับบ้าน " 

" ฉันเรียกดีๆแล้วไม่หันเอง ช่วยไม่ได้ "

" ไม่อยากหันอ้ะ ทำไม ? "

" แต่เธออาศัยรถฉันกลับน้ะ ... "

" อ่อหรอ งั้นฉันไม่ง้อก็ได้ ! " 

 

โอเค !! ขอบใจน้ะ ฉันรอเวลานี้มานานแล้วล้ะ หึหึ บ๊ายบายยย

เซน เป็นไปได้ ไม่อยากเจอนายอีกแล้วล่ะ !!

 

" กึ่ก .. " (ขณะที่ฉันจะเปิดรถก็มีเสียงแปลกๆดังขึ้น ..)

" เฮ้ !! นายทำอะไรของนายเนี่ยะ !! " (ฉันจำเป็นต้องโวยแหล้ะ เพราะประตูมันเปิดไม่ออก)

" โอ้ะ ! โทษทีน้ะ มือไปโดนหน้ะ .. " (เซนส่งยิ้มมาอย่าหน้าเอามือไปทาบแก้มจริงๆ)

" อยากให้รถสุดหรูของนายประตูหายป้ะ ! เปิดเดี๋ยวนี้ !!! " 

" เธอพูดอะไรน้ะ .. ฉันยังไม่ค่อยชัดเลย .. "



(เซนเองแกล้งทำหูทวนลมกลับ)

 

ฉันเองตัดสินใจเปิดกระจกรถออก และตะโกนออกไปให้คนข้างทางเค้าได้รู้ถึงความดีของตานี่ ..

" ช่วยด้วยค่าา !! คนโรคจิต .. กรี๊ดดด ~ " (เซนเอามืออุดปากฉัน และมือนึงหมุนพวงมาลัย)

" อยากดังรึไง " (เซนพูดไป และขับรถไปด้วยหน้าที่ฝังไปด้วยความแค้น 5555)

" หรือเมื่อกี้ยังดังไม่พอ ? " 

" แสบนักน้ะ ยัยตัวดี "

" โอ้ะ โฮ้ะ โฮ้ะ โฮ้ะ ขอบใจน้ะ !!! " 

 

15 Min. Later ...

 

เซนเองแก้แค้นฉันด้วยการ ดริฟรถมาจอดถึงหน้าหอพัก !! และก็คงสมใจเค้า เพราะฉันเอง

แทบจะหอบจับ กับการลุ้นว่าฉันจะมีชีวิตรอดกลับมาเจอหน้าพ่อ หน้าแม่อีกไม๊

 

" นี่ ! วันหลังไว้ไปกันอีกน้ะ ! " (เซนเองตะโกนตามหลังฉันมา)

" ไม่มีทางง !!!! ไปไหนก็ไปเลยป๊ายยย !! " (ฉันรีบหันตะโกนกลับ และวิ่งขึ้นลิฟต์ทันที)

 

ให้ตายเหอะ !! ผู้ชายอะไร เจอหน้านายทีไรมีแต่เรื่องซวยๆ ต้องไปทำบุญล้างซวย

หรือฉันควรจะไปสลัดเจ้ากรรมนายเวรแบบนายสักทีห้ะ !! เซน มาลิค !!