ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Baby be mind my princess [Niall Horan #1D]

    ลำดับตอนที่ #13 : [♛]::: CHAPTER 13.

    • อัปเดตล่าสุด 15 ก.ย. 57


    1 Hr. Later .. 
     
    ฉันเองเป็นเพื่อนนั่งข้างคนขับ พร้อมกับหลานน้อยธีโอ ที่กำลังดูดจุกนมหลับปุ๋ย น่ารักจังง ~
    ว่าไป หน้าก็แอบคล้ายกับอา พลุ้ยของเค้าเหมือนกันน้ะเนี่ย ไม่เอาน้ะธีโอ ! เธอต้องหล่อกว่าสิ
     
    " พร้อมไปกันรึยัง ? " (ไนออลหันมาถามธีโอน้อยที่ดูจะงอแงเล็กน้อย คงเพราะในนี้มันร้อน)
    " พร้อมแล้วน้ะ ไปกันเล้ยยย "
     
    " ว่าแต่นายจะพาพวกเราไปไหนกัน ? "
    " อื้ม .. หาไรกินก่อนดีไม๊ ? "
    " แล้วแต่เลยค่ะ คุณคนขับ "
     
    และแล้วไนออลเองก็พาเราทั้งสองลงจากรถพร้อมกับสั่งอาหารให้ธีโอน้อยแต่เหมือนกับว่า
    ธีโอน้อยยังคงไม่หิวสักเท่าไหร่ เพราะเค้าเองดูดขวดนมมาตลอดทางเลย 555555
     
    30 Min. Later ...
     
    อื้มม ฉันพึ่งค้นพบความจริงของไนออล ที่เค้าสามารถกินอาหารกองมหึมาได้ในเวลาแค่
    ครึ่งชั่วโมงเท่านั้น คงเป็นเพราะความเก็บกดที่นานๆ ทีจะได้มีอิสระในการกินของอร่อยๆ
    และตอนนี้ไนออลออกรถและกำลังจะมุ่งหน้าไปไหนก็ไม่รู้เหมือนกัน ...
     
    " อื้ออ .. ฮืออ... " (ในขณะที่ฉันกำลังรู้สึกเคลิ้มๆ กำลังจะงีบหลับ ธีโอน้อยก็ส่องเสียงงอแง)
    " เป็นอะไรจ้ะธีโอ "
    " ... " (ธีโอเริ่มเกิดอาการงอแง ฉันก็ไม่รู้ว่าเค้าต้องการอะไร ?)
     
    " เฮ้ไน ! ธีโอเป็นอะไรเนี่ยะ " (ไนออลหันมามองธีโอแว้บนึงและเปิดกระจกรถ)
    " นายจะทำอะไรเนี่ยะ "
    " เชื่อฉันเหอะ เค้าคงอึดอัด ไม่ก็เบื่อนั่นแหล้ะ "
     
    และแล้วเมื่อเปิดกระจก ธีโอก็เงียบและดูดจุกนมปลอมเฉยๆ พร้อมกับมองนอกหน้าต่างอย่างสบายใจ
    หึหึ ! สมกับเป็นอาหลานที่น่ารักกันจริงๆเลย รู้ใจกันดียังกับพ่อลูกซะงั้น  ^ ^
     
    แต่แล้วก็มีปัญหาเกิดขึ้น เมื่อมีเหล่าแฟนคลับ คนทั่วไปที่ขับรถไปมา หรือจะไม่แคล้วปาปารัสซี่
    ตามมาถ่ายรูปยังกับอะไร ไนออลเองใส่แว่นอยู่แล้วคงไม่รู้สึกอะไร แต่ฉันกับธีโอนี่สิรับหน้าเต็มๆ
     
    " ฉันกลัวอ้ะไนล ! " (ฉันหันหน้าเข้าหาไนออลทันที)
    " ช่างเค้าเหอะ เดี๋ยวฉันพาไปวนๆเวียนๆ เดี๋ยวก็เลิกตาม "
     
    และเมื่อไนพูดจบเค้าเองก็พาพวกเราไปในซอยนั่นซอยนี่ วกโน้นวนนี่ กี่ตลบก็ไม่รู้สิ  จนฉันกับ
    ธีโอแทบจะกอดกันกลมเลยแหล้ะ ว่าแต่ เข้ามาขนาดนี้จะออกไปได้หรือนี่ ?
     
    " จะไปไหนเนี่ยะ กลับกันได้แล้วมั้ง "
    " กลับออกไปก็เจออยู่ดีแหล้ะ "
    " ไม่งั้นจะไปไหนล้ะ "
    " งั้น .. ไปที่ที่เธอไม่เคยไปดีกว่า ^ ^ "
    " ห้ะ ? " // ฉันอยู่ที่นี่มีที่ ที่ไม่เคยไปด้วยหรอ ?
     
    @ Cliffs of Moher  

    ERICA COBURN
     
    ฉันไม่รู้หรอก ว่านายพาฉันกับธีโอมาที่นี่ทำไมน่ากลัวน้ะเนี่ยะสูงมากกก แต่ก็สวยเหมือนกันยิ่งเรามากัน
    ตอนที่พระอาทิตย์ใกล้ตกแล้ว มันเป็นอะไรที่ชวนฝันชะมัดเลย นายก็โรแมนติกเหมือนกันน้ะเนี่ยะ !!!!
     
    " เดินมานี่สิ .. " (ฉันเองเดินหลบอยู่หลังต้นไม้พร้อมกอดธีโอไว้แน่น)
    " ไม่เอาอ้ะลมแรงง .. "
    " เอาเหอะน่าา .. " (ไนออลเดินมาโอบไหล่ฉันและลากออกมาจากที่หลบภัย T T)
     
    ฉันหลับตาพริ้มแบบไม่ดูทางเลยก็ว่าได้ ทำไงได้ ฉันกลัวความสูง ลมก็แรงเกิดลมพัดตกลงไป
    ทั้งฉันและธีโอจะทำยังไงกัน กลัวน้ะเห้ยยย !!!
     
    " นี่ ฉันพามาเที่ยว ลืมตาดูสักหน่อยสิ .. " 
    " O_- " (ฉันค่อยๆเปิดตาทีละข้าง เพราะด้วยลมแรงฉันแสบตา)
    " สวยดีเนอะ ... " 
    " แชะ .. " (เสียงกล้องจากมือถือดังขึ้น)
     
    ฉันเองหันซ้ายหันขวาหาต้นเสียงแต่ก็ไม่เจอ .. คิดไปว่าเป็นปาปารัสซี่หรือแฟนคลับที่ตามมา
    ที่ไหนได้ .. ไนออลที่ยืนอยู่ตรงหน้านี่แหล้ะ ที่ทำตัวเป็นปาปารัสซี่แอบถ่ายรูปแบล็คเมลฉันเนี่ยะ!


    📷

     
    " เอามานี่น้ะ !! " (ฉันเดินเข้าไปหาไนออลเพื่อจะแย่งมือถือเค้ามา)
    " จะทำอะไรหืม ? "
    " ลบรูปไง เอามาน้ะ ! " 
    " เรื่องอะไร ?! " (ไนออลยิ้มร่าและเอากล้องไปแอบ)
     
    " ลมพัดหัวเถิกแบบนั้นนายต้องเอาลงทวิตแกล้งฉันแน่ .. "
    " ใครว่าล้ะ รูปของเธอมีค่ามากกว่าเอาไว้แกล้งอีก " 
    " น่ารักจะตาย ^ ^ "
    " ไม่เชื่ออ้ะ !! เอามา T T' "
     
    " แอร้ยยย " (ฉันเองเกือบสะดุดหินแต่ดีไนออลจับไว้ทัน)
    " ... " (ฉันมองธีโอเค้ายังคงโอเค ไม่ร้องก็ดีแล้ว)
    " ฉันเป็นห่วงธีโอน้ะเนี่ยะ เป็นไรรึเปล่าก็ไม่รู้ "
     
    " ... " (ชิส์ !!!)
    " แชะ .. " (เสียงชัตเตอร์จากกล้องไนออลดัง)
    " ถ่ายอะไรห้ะ !!! "
     
    " หน้าเธอไง .. แช้ะ ! " 
    " บอกให้หยุดไง .. " (ฉันหันหน้าหนีเค้าแต่เค้าเองก็ตามกวนใจตลอด)
    " ก็หน้าเธอเวลาโมโหเนี่ยน่ารักอย่าบอกใครเลยน้ะ "
    " สวยกว่าหน้าปกติอีก 555 ดูไม่จืดเลย ... " 
     
    " เออได้ !! งั้นฉันจะทำหน้าแบบนี้ให้นายดูไปตลอดชีวิตเลยก็แล้วกันน้ะ!!! "
    " ดีสิ ฉันจะได้เห็นหน้าเธอแบบนี้ไปจนแก่ไง ^ ^ "
    " -////////- " (ฉันยืนทำหน้าเขินและรีบเดินหนี)
    " เฮ้! เดี๋ยวสิรอฉันด้วย !! "
     
    @20.20 PM
     
    ณ ตอนนี้เราทั้งสาม (พ่อแม่ลูก แอร๊ยย ไม่ใช่ล้ะ) ก็กลับถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ ฉันเองกลับบ้านมา
    ปรากฎว่าทั้งบ้านยังไม่มีใครกลับมาถึงเลยสักคน มีแต่เทรซี่และเจเดนนอนดูทีวีกันอยู่ในห้องของเค้าทั้งสอง
     
    " เอ้าแก ! " (เทรซี่เปิดประตูมาก็เจอฉัน)
    " ชู่วว ! เดี๋ยวฉันพาธีโอเข้าห้องก่อนน้ะเดี๋ยวมา " (เทรพยักหน้ารับ)
     
    ตอนนี้ธีโอน้อยก็หลับปุ๋ยซะแล้ว หน้าตาเค้าเหมือนไนออลไม่มีผิดเลย แก้มป่อง แดงๆของธีโอเนี่ยน่ารักจัง
    ถ้าฉันมีลูก ฉันก็นึกว่าอยากได้ลูกน่ารักๆ แบบนี้เหมือนกันเน้อออ ...


    Niall and Theo sleep
     
     
    " เธอไปหาเทรก่อนก็ได้ เดี๋ยวฉันจัดการธีโอเอง " (เมื่อวางธีโอลงบนที่นอน ไนออลอาสารับช่วงต่อ)
    " โอเค ฝากด้วยน้ะ " (ฉันเองก็ไม่ไหวเหมือนกัน เหนื่อยอยากนอน T T)
     
    ฉันเดินตัวลอยมายังห้องของเทรและทิ้งตัวลงบนที่นอนของเค้าทั้งสองทันที
     
    " ไปเหนื่อยมาจากไหนเนี่ยแก " (เทรหันมาแซว)
    " พาธีโอไปเที่ยวหน้ะ เหนื่อยใจเล่น "
    " ใช่ๆ งั้นจำไว้อย่ามีลูก 5555 "
    " หืม ? อย่าพูดงั้นสิ เพื่อนผมจะลำบากเอาน้ะ " (เจเดนแทรกขึ้น)
    " เกี่ยวไรกับเพื่อนนายกันล้ะ ? " (ฉันเงยหน้าขึ้นไปถามเจเดน)
    " ก็แฟนกันไม่ใช่รึยังไง " 
    " 555 เพื่อนฉันยังจิ้นน้ะจ้ะ บอกไว้ ! " 
    " โอ้ยพูดเรื่องไรกันไม่รู้ ๆ " (ฉันส่ายหัวก่อนจะคว่ำหน้าลงดังเดิม)

    และผ่านไปได้ไม่นานไนออลเองก็เดินโซเซตามเข้ามาในห้องที่พวกเราทั้งหมดสุมหัวกันอยู่

    " เอ้าพอดีเลยไน สาวๆกำลังนินทานาย " (เจเดนเอ่ยทักขึ้น)
    " ห้ะหืม? ฉันหรอ? " (ไนออลทำหน้างงๆและมองมาหาฉัน)
    " อะไรกัน ไม่มีอะไรเกี่ยวกับนายสักหน่อย "

    " เออนี่ เกลออกไปเป็นเพื่อนฉันทีสิ "
    " ไปไหน? " 
    " หาอะไรกินนิดหน่อย " 
    " เพราะแม่ฉันจนกว่าจะกลับฉันคงหิวตาลายตาย "
    " อื้มๆ โอเคๆ " (ทำไมฉันตอบตกลงอย่างง่ายดายซะแบบนี้)

    " ฝากธีโอด้วยน้ะเทรเจเดน "
    " อื้มโอเค/ขับรถกันดีๆน้ะ " 

    และเมื่อเราหมดห่วงแล้ว ไนออลก็ขับรถออกมาจากบ้าน แต่เหมือนกับว่าทางที่เค้าจะพาฉันไปเนี่ย
    มันไม่ใช่ทางที่สมควรจะมีร้านอาหารเอาซะเลย T T' ฉันเชื่อมั่นในตัวนายน้ะแต่นายอย่าทำให้ฉันกลัวสิ
    หวังว่าคงไม่พาฉันไปฆ่า เพราะฉันน่าลำคานใช่ไม๊ พระเจ้า คุ้มครองหนูที !! 
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×