Hey Girl ! I'm Badboy by Bradford.

ลำดับตอนที่ #12 : (✿) CHAPTER : 12

2 Week Later ...

 

ไม่ต้องห่วงเลย หลังจากที่ฉันเองกลับมาอยู่ที่ห้องนั้น มีทั้งคำถามมากมาย

จากคนอบข้าง เพื่อน คนข้างห้อง บราบราบรา มามากมาย เฮ้ออออออ ...

แม้แต่แฟนเก่าเองยังไม่เว้นเลย และแล้ววันนี้ฉันเองก็โดนทิ้งเหมือนคนแก่อีกแล้ว
(คือ .. หมายถึงว่า ให้ฉันเฝ้าห้องอีกแล้วงั้นรึ ? ) เรื่องอะไร ว่างๆแบบนี้ไปเดินห้างดีกว่า

@ Shopping mall 



ในที่สุดฉันเองก็ต้องมาคนเดียวอีกตามเคย ไม่มีใครจะว่างมากับฉันหรอก .. ยังไงก็ยังไง .. เคยมีตัวคนเดียว
ก็แค่มีเท่าเดิม ก็แค่ไม่เหลือใคร - -" (แหว้่ะ ลิเกจุงงง !!!!) ฉันเองมาสภาพแบบเอิ่ม ..



จะเป็นยังไงก็คิดเอาเอง เหอะเหอะ .. ตุ่นเดินห้าง ไม่เคยเห็นก็ดูไว้ซะ .. 5555555555555555 - 3 -

2 Hr. Later ...

ฉันเองเดินช็อปเสื้อผ้าลดราคาไปเป็นสิบๆร้าน ทำนองว่า ลืมคิดไปเลยว่าขากลับฉันจะหอบกลับยังไง 
ตอนนี้ฉันหอบกลับแทบจะไม่หมด .. ฉันจึงตัดสินใจลงเอามันไปไว้ในรถและจากนั้นก็เดินเล่นๆ
หาอาหารเย็น อร่อยๆ กินกันซะที่นี่เลยดีกว่าน้ะ .. 

อื้ม .. ไอศกรีม ฉันตัดสินใจซื้อมันมาและเดินกินไปอย่างไม่แคร์สายตาใครทั้งสิ้น แล้วยังไงล้ะ ฉันไม่ใชเซเลบซะหน่อย
ว่าไปแล้ว ขณะที่ฉันกำลังเดินอยู่นั่นเอง เสียงทักก็ดังขึ้นทันที โดนที่ฉัน ไม่ทันได้ตั้งตัวใดๆ ทั้งสิ้น ...

" ไง ไม่เจอกันนานเลยน้ะ... " (ฉันเองหันหน้าไปมองตาเสียงก็เจอกับ ..)



" O_o เลโอ .. " (แฟนเก่าที่แสนน่ารัก และหวงแหนฉันยิ่งกว่าของเล่นของเค้าตอนอนุบาลซะอีก)
" อย่าทำหน้าอย่างนั้นสิ .. " (ฉันเองเดินถอยหลังมาเป็นระยะๆ ดูเชิงเค้าก่อนจะรีบเผ่นอย่างรวดเร็ว)
" เดี๋ยวสิ .. " (เสียงของเลโอไล่ตามหลังมาอยู่ห่างๆ มันทำให้ฉันกลัว)

10 Min. Later ..

ฉันเองมายืนหลบมุมอยู่ที่ KFC เอาล้ะ .. เมื่อฉันเห็นว่ามันเริ่มจะเป็นระยะปลอดภัยของฉัน .. ฉันเองก็
เดินมองซ้าย มองขวา เดินถอยหลัง หันหน้า ไปช้าๆ และระมัดระวังอย่างที่สุด .. และแล้วฉันเองก็ตัดสินใจ ..

วิ่ง !!!!! แต่เหมือนกับว่า .. ฉันเองวิ่งไม่มองด้านหน้าจนไปชนกับร่างสูงๆ ของใครเข้าสักคนเค้าเองพยุงฉัน
ให้ยืนได้ ฉันที่ก้มหน้าก้มตาอยู่ ก็เอ่ยขอโทษ และ ขอบคุณ อย่างสุดซึ้ง ...

" ขอโทษน้ะค้ะที่ชน .. ขอบคุณน้ะค้ะที่ช่วย ..  " (ฉันเองกำลังเงยหน้าขึ้นมาแต่ก็ ..)
" ไม่เป็นไร .. " (O_o เจ้าของเสียงนั้นทำให้ฉันตะลึง ตึงตึงจนน้ำตาแทบจะไหลเลยทีเดียว)



" กรี๊้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ... " (สัญชาตญาณฉันสั่งให้ผลัดตัวเค้าออกและเด้งให้ไกลทันที)
" นี่ .. คือฉัน.. " (ฉันเองวิ่งออกมาจากตรงนั้นให้เร็วที่สุดแต่ก็เจอกับเลโอ ที่เดินตามมาอย่างหัวเสีย)

อะไรกันเนี่ยะ !!! วันนี้มันมหกรรมแฟนเก่าแห่งชาติรึเปล่าว้ะ ... เดินหน้าก็เซน ถอยหลังก็เลโอ ..

เอาไงดีว้ะเอาไงดี !!! ฉันมัวแต่ฟุ้งซ่านในจิตเบาๆ และในขณะที่ฉันเองกำลังสับสนเส้นทางอยู่นั่นเอง

 

เหมือนว่าเซนเองเห็นฉันเข้าซะแล้ว เซนเองก็ค่อยๆเคลื่อนตัวมาใกล้ฉันช้าๆ ส่วนด้านหลังก็ค่อยๆ

มองหาฉันและเดินมาบรรจบกันตรงนี้เช่นกัน .. เอายังไงดีชาเดีย เอายังไง เอายังง๊ายย !!

 

ฉันจึงมองไป ณ จุด จุดนั้นที่ฉันเองยืนอยู่ มันคือ ...



' โรงหนังง !!! '

สวรรค์ !!!!! แค่นี้ฉันก็รอดพ้นแล้วนี่หน่า ... 

 

ฉันเองวิ่งเข้าไปซื้อตั๋วในโรงหนังที่ค่อนข้างจะ (ว่าง ..ถุ๊ยยย) และรีบเผ่นแน่บเข้าไปในโรงอย่างลนลานแบบ
ไม่สงไม่สนเงินทอนกันเลยทีเดียว .. เฮ้อออ ทำไงได้ เจอแต่คนที่ไม่อยากจะเจอทั้งนั้นวันนี้มันวันซวยอะไร
ของฉันกันเนี่ยะ แต่เช้ายันเย็นเลยหรอ !! ต้องทำบุญ 9 วัด ล้างซวยแล้วมั้ง ... 

และทันทีที่ฉันเข้ามาในโรงหนัง ฉันเองแทบจะคลานเข้าที่นั่งเลยก็ว่าได้ ... แต่ทำไม
ฉันว่าหน้าโรงหนังคนมันก็เยอะอยู่หรอก .. แต่ในโรงนี่สิ มีฉันคนเดียวรึงายยยยย !!!!!

' พรึ่บบ ! ' T^T ไฟก็เสือกดับลงตอนที่ฉันหาที่นั่งอีกใช่ไม๊ ทำไมโชคดีอะไรแบบนี้ว้ะ เดีย !!

" อย่าเสียงดัง ... " (O_o ไม่ทันที่ฉันจะได้นั่งเซนเองก็ตามมาติดๆ และกระซิบข้างหูฉัน)
" ... !!!! " (ด้วยความตกใจฉันจึงดันตัวเค้าออกแต่เค้าจับเอวฉันไว้แน่น)
" นั่งดูหนังกันก่อนสิ อย่ารีบ .. "



(เค้าใช้สายตาและคำพูดกดดันฉัน คล้ายกับเอาปืนมาจ่อยังไงอย่างงั้น เป็นใครใครจะกล้าหือบ้าง ? TT)

 25 Min. Later ...



หนัง (ผี) ดำเนินมาได้ 1 ส่วน ห้าของเรื่อง และแล้วฉันเองก็เริ่มเปิดประเด็นคุยขึ้น ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ 
ฉันและเค้านั่งเงียบกริบกันมาตลอด (เค้าเองจ้องหน้าฉันตาไม่กระพริบ แทบจะกินกันเลยก็ว่าได้ ..)

" นายมีธุระอะไร .. " (ฉันเองพูดแบบไม่สบตาเค้า จงใจสุดๆ > <)
" ฉันซะมากกว่านะที่ควรจะถามเธอ .. " (เค้าเองจับหน้าฉันหันตาเสียงกันเลยทีเดียว)

" แล้วไหนล้ะ มีธุระอะไร ? " (ฉันเองทำหน้าท้าทายใส่เค้า)
" เธอน้ะ .. อยู่ดีๆ หนีหน้าฉันทำไม ? " (เซนเองทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น)
" ยังจะต้องมาถามอีกหรอ ! " (ฉันเกิดอาการย้วะขึ้นมาทันทีที่เค้่าพูด)
" ฟังฉันบ้างก็ไม่เสียหายนะ .. " (เซนเองพูดด้วยสีหน้าวิงวอนอย่างสุดซึ้ง)

" ขอโทษด้วยน้ะ .. ฉันเลิกกับนายไปล้ะ .. " (ฉันพูดพร้อมกับจะยืนขึ้น)
" งั้นหรอ .. "  (เซนเองยืนดักทางออกของฉันเอาไว้)
" แล้วถ้าฉันไม่ยอมเลิกล้ะ .. เธอจะว่ายังไง ? " (เซนพูดด้วยสีหน้าที่มั่นใจมาก)
" ไม่มีทาง ใครๆก็คิดว่าเราสองคนจบไปแล้ว "
" อีกอย่างนายก็มีคนใหม่ไปแล้ว ใครๆเค้าก็รู้ .. "
" รวมถึงตัวนายเองด้วย .. ที่น่าจะรู้ดีที่สุด " (ฉันพูดคอมโบใส่เต็มที่ก่อนจะดันตัวเค้าออก)

" ไม่เลิกก็คือไม่เลิก เดี๋ยวเธอก็จะได้รู้ชาเดีย ว่าฉันทำอะไรได้มากกว่าที่เธอคิด .. " 
" แล้วฉันจะคอยดูน้ะ .. เซน มาลิค ! "