Baby be mind my princess [Niall Horan #1D]

ลำดับตอนที่ #10 : [♕]::: CHAPTER 10.

คุณแม่ของไนเองทำอาหารเลี้ยงพวกเราเยอะแยะ และแต่ละอย่างอร่อยๆทั้งนั้นเลย

ครอบครัวนี้น่ารักมากอยู่กันอบอุ่น ไม่เหมือนกับครอบครัวของฉันเลยสักนิดนึง ...

มีแต่คนน่าเบื่อ มีแต่ธุรกิจ มีแต่ทะเลาะ 

 

แต่เอาเหอะ เอาเป็นว่าวันนี้แม่ไนทำอะไรมาฉันกิน ก็ชิมจนเกือบหมด จนตอนนี้

ท้องจะแตกแล้วเนี่ย เลยขอตัวออกมาเดินเล่นข้างนอกบ้าง อากาศที่นี่ รู้สึกว่าเอิ่ม ..

จะหนาวกว่าลอนดอนนิดหน่อยนะเนี่ยะ

 

 

@ Market 

 

ฉันเองเดินมาเล่นๆที่มาร์เก็ตที่อยุ่ไม่ไกลจากบ้านนัก เดินเลือกขนม นม เนย ของกินเล่นนั่นแหล้ะ (?)

[นี่ขนาดฉันอิ่มนะเนี่ยะ !! T^T ] แต่ก็กะไว้ตอนดึกๆ ซึ่งแน่นอน นิ่งเป็นหลับ ขยับเป็นกินก็ว่าได้

เมื่อฉันเลือกของที่ต้องการได้ทั้งหมด 1 ตระกล้าแล้ว ฉันก็เดินไปคิดเงินตามปกติ ...

 

" ... " (ฉันยืนตรงหน้าเค้าเตอร์ก่อนจะหยิบกระเป๋าตังขึ้นมา)

" เกลป้ะ ? " (ฉันได้ยินเสียงคุ้นๆ จึงเงยหน้ามอง)

" เจสป้ะ ? " (ฉันเองมองหนุ่มร่างยักษ์ที่เป็นแคชเชียร์อย่าคุ้นตา)

 

" กรี๊ดด คิดถึงว่ะ !!! " (เจสซี่ จับมือฉันไว้แน่นเหมือนด้วยความคิดถึง)

" เหมือนกันเว่ยย !! > < " (ฉันเองก็บีบมือมันแน่นเหมือนกัน) 

" ทำไมมาทำงานที่นี่ว้ะ ? " 

" คอสฝึกงานว้ะแกร ! อีเคทก็ทำที่นี่น้ะเว่ย " 

" เคทท !!! " (ทันที่ยัยเจสก็เรียกเพื่อนออกมาทันที)

 

" ห่ะ ? ไรว้ะ " (เพื่อนสาวร่วมอีกคนโผล่หน้าออกมาจากห้องเก็บของ)

" เกล !! กรี๊ดดด เกลจริงๆด้วย " (ยัยเคทรีบวิ่งมาสวมกอดทันที ..)

" หายไปแปปเดียว สวยขึ้นเยอะเลยน้ะ ... " (เคทเองมองฉันหัวจรดเท้าก่อนจะแซวเล่น)

" สวยเสยบ้าไรกัน พวกแกนั่นแหล้ะ น่ารักกันไม่เปลี่ยนเลย " 

 

" บังเอิญเนอะพวกแกเจอเนี่ยะ "

" นั่นดิ ! เทรก็มาน้ะ แต่มันอยู่บ้าน " (ฉันเองเอ่ยถึงเทร)

" บ้านพวกแกหรอ ? มากับใครว้ะ ? " 

" ก็กะ .. "

 

ไม่ทันขาดคำไนออลเองเดินเข้ามาในร้านพร้อมกับเหล่าแฟนๆ อีกกลุ่มสองกลุ่มประมาณ 5-6 คน

 

" หาตั้งนานแหน้ะ แปปเดียวเดินมาไกลเหมือนกันน้ะ ... "

" แล้วจะตามฉันมาทำไมเนี่ยะ ... " (ฉันเองพูดไปพรางมองสายตาแฟนคลับที่จ้องฉันยังกับจะกลืนกิน)

 

" แล้วนี่ใคร ทำไมมาจับมือถือแขนกันแบบนี้เนี่ยะ ! " (ไนออลกระชากมือฉันออกจากเจสซี่ทันที)

" ไนออล ฮอแลนด์ กรี๊ดดด !!! " (ไนออลตกใจนิดๆ เมื่อเห็นว่าเจสซี่เองไม่ใช่ชายเต็มร้อย // ถึงกับหน้าเสียเลยป้ะ ?)

" กรี๊ดดด ไนออลจริงๆด้วย แกรุ้จักเค้าหรอว้ะ ? " (เคทเองก็เหมือนกับจะรู้จักไนออลน้ะ)

" อ้ะ..อื้ม.. " (อย่าบอกไปเชียวล้ะว่าแฟนฉันเนี่ยะ เฮ้ออออ)

 

" ขอลายเซ้นหน่อยค้ะ //ฉันมาก่อนน //ไม่ฉันก่อน " (เมื่อเจสขอลายเซ็น นางอื่นๆก็ท้วงขึ้นทันที)

" ใจเย็นๆฮ้ะ ผมเซ้นให้ทุกคน " (ไนออลยิ้มๆและค่อยๆทยอยรับกระดาษหรือเคสโทรศัพท์มาเซ็น)

 

และไม่กี่อึดใจก็มีสาวคนอื่นๆ ที่ผ่านไปผ่านมาแล้วเห็นจึงแวะบ้าง แล้วก็แจ็กพอตแตก เจอไนออล !

คนอื่น ๆ ก็เริ่มเข้ามากัน ไม่ว่าจะซื้อของแล้วเห็นพอดีหรืออะไรยังไง ! ฉันจะได้ออกไปป้ะว้ะ !!!

ขอร้องหน่อยเหอะ ! ล็อคประตูร้านที !!!!! 

" ขอถ่ายรูปหน่อยน่ะค่ะ "

" ครับๆ .. " 




และในระหว่างที่ไนออลกำลังยุ่งๆอยู่นั่นฉันเองได้แต่ยืนเท้าเค้าท์เตอร์ยืนรออยู่ตรงนี้นิ่ง ๆ
 

" แกมากับเค้าหรอว้ะเกล ! " (เคทเองถามขึ้น)

" อ้ะ..เออ " 

" ได้ไงว้ะ ! รู้จักแม่งไม่บอกกันเลย " (ยัยเจสด่าพรางมองไนออลและยิ้มไป)

" รู้จักกันได้ไงว้ะ อยากรู้ว้ะ " (เคทเองยังคงมีคำถามขึ้นมาจากหัวเรื่อยๆ)

" โอ้ยยาว ไว้ค่อยเล่า! " (ฉันกะจะเล่าแค่ ไนเป็นเพื่อนเจเดนแฟนเทรแค่นั้นแหล้ะ = =')

 

 

" ไนออล นั่นแฟนคุณหรอ ? "

" ไม่จริงใช่ไม๊ ? " (มีแฟนคลับนางหนึ่งเจ๋อแทรกคำถามที่ไม่น่าถามขึ้นซะได้)

" ไนออลคะ ตอบทีสิ//ใช่ค้ะ ๆ "

" ครับ นี่แฟนผม ... " (ไนออลตอบด้วยสหน้าชิลๆและยิ้มบางๆ)

 

" [คนนี้ใช่ป้ะที่เป็นข่าวอ้ะ ..] "

" [อ๋ออ! ที่ในทวิตบอกว่าเห็นในสตูด้วย] "

" [ใช่ที่ไนบอกให้การ์ดไปเจอหลังงานมีตติ้งป้ะแก] " บราบราบรา //!!! กูได้ยินน้ะเห้ยยย !!!

 

" ที่รัก จะกลับบ้านได้ยังว้ะง่วงง !!!! " // เมื่อสติแตกกับความโมโหมาเจอกัน สงสัยนักเล่นแม่ง !

" ที่รักจะกลับแล้วหรอ " // แหม๋ ! พอเล่นแล้วร่วมมือจังเลยย !

" อ่า ! ถ้าไม่กลับ ฉันไปก่อนล้ะ " 

" เจส เคท ไว้เจอกัน เดี๋ยวค่อยนัดน้ะ ! " (ฉันยกมือบอกลาแล้วกำลังจะเดินกลับ)

" โอเคแก กลับบ้านดี ๆ "

" บายยเว่ยเพื่อนนน "

 

" เดี๋ยวรอฉันด้วยสิ  !! " (ไนรีบวิ่งตามฉันมาและจับมือฉันวิ่งไปด้วยเลย)

 

15 Min Later ...

 

แฮ่กกก แฮ้กกก .. ฉันเองวิ่งกลับบ้านมาพร้อมไนออล ด้วยความที่ไนล ขายาวกว่า

สูงกว่า วิ่งเร็วกว่าและแข็งแรงกว่านั่นเอง ทำเอาฉันแทบล้มไปหลายรอบแล้วนะเนี่ยะ

ตอนขาไปเดินชิลยังกับริมทะเล ขากลับนี่สิ เรนซิเด้น โซนรึไงกัน !!! จะตามมาทำต๊อยอาราย !

 

" จะตามฉันมาทำไมไม่รู้เนี่ย " 

" เห็นเธอไปคนเดียว เป็นผู้หญิงเลยห่วง "

" หึหึ [ถ้าไม่มีนายไปคงไม่มีอะไรหร้อกก] " (ฉันพึมพำอยู่กับตัวเองเบาๆ)

" ห้ะ อะไรน้ะ ขอใหม่ ? " 

" ป๊าววว !!! "

 

" ว่าไปเธอก็ทำได้ดีเหมือนกันนี่ " 

" ทำอะไรของนาย "

" ก็ที่เรียก 'ที่รัก' ไงล้ะ เชื่อซะสนิท "

" เหอะ ๆ ทำไปเพราะฉันหมั่นไส้ยัยพวกนั้นหรอกย้ะ "

" จะถามอะไรนักหนาไม่รู้ ลำคานแทนนายจริงๆ "

 

" ขอโทษด้วยน้ะ "

" ขอโทษฉันเรื่องอะไรของนาย " 

" ก็ที่ให้เธอต้องมาลำบากแบบนี้ไง "

 

" เล็กน้อย สนุกดีเหมือนกัน 55555 " (โกหก ตกนรกนะเกล !! T^T)

" อันที่จริง ฉันเป็นข่าวกับเธอ เลยอยากปกป้องดูแลเธอไง "

" ไม่ต้องก็ได้ ฉันดูแลตัวเองได้ - -' " 

" ให้ฉันดูแลเหอะ ตอนนี้ฉันขอแค่นี้ "

" แนวไหนเนี่ยะ 555 ไปอาบน้ำล้ะบายยย ! "

" เห้ยยเดี๋ยวดิ !! "

 

@ Morning, 07.20 AM

 

" ตื่นได้แล้ววว !!! " (เสียงไนออลมาตะโกนข้างหู)

" เอาน่าให้ฉันได้นอนพักสักนิดเหอะ " (ฉันพลิกตัวเอาหมอนปิดหู)

" ไม่ ! เธอต้องออกไปวิ่งกับฉัน " (ฉันเปิดตาข้างนึงมาดู ก็เจอเค้าในชุดออกกำลังกาย)

" นายไปเหอะ ฉันอยากนอน ... "

 

" ไม่ๆ ฉันไปเธอต้องไป "

" ม่ายอ๊าวววว ... "

 

และแล้วเค้าเองก็ลากฉันออกมาได้สำเร็จ.. โดยให้ฉันใส่กางเกงวิ่งของเค้าเอง (?)

ทั้งๆที่รู้ว่ามันหลวมแต่ทำยังไงก็ได้ให้ฉันได้ออกมากับเค้านี่สิ หึหึ ของนอนดีๆก็ไม่ได้

ทำไมนายเป็นคนแบบนี้ ทรมานฉันตั้งแต่วันแรกเชียวน้ะ หื้มมมมม ..

 

 

" เป็นไง อากาศดีน้ะสดชื่นใช่ไม๊ ? "

" .... " (ความสามารถพิเศษของฉันคือวิ่งกลับตา ..)

" ตอบฉันก่อนสิ ... "

" .... " 

" เกลล !! " 

" ห้ะ.. !! " 

" ทำไมให้ฉันพูดอยู่คนเดียวล้ะ "

" เพราะนายเพี้ยนไง ... " 

" เพราะเธอไม่ตอบต่างหาก "

" เพราะฉันง่วงไงล้ะ นี่แหล้ะเหตุผล .. "

 

" 55555 มาวิ่งแข่งกัน "

" ใครแพ้โดนทำโทษ .. "

" นายไม่ฟังฉันเลยใช่ป้ะ ? " (ขนาดเมื่อวานแรงดีๆ ฉันยังแพ้เลย)

" เอาล้ะ เริ่ม !! "

" โอ้ยยย - -' "

 

ไนออลรีบวิ่งออกตัวไปอย่างรวดเร็วในขณะที่ฉันเองกำลังเดินเอื่อยอยู่กับที

แทบจะไม่ขยับไปสักนิด ถนนนี้ช่างกว้างและยาวไกลเหลือเกินนนน T T'

 

ณ ตอนนี้ไนออลเองหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้ เฮ้ออออ ฮึดหน่อยเกลเอ้ยย !!!

 

และเมื่อฉันวิ่งไปจนพ้นโค้งไปก็เจอไนออลสักที .. แต่เหมือนกับว่า

เค้าเองกำลังยืนคุยกับใครสักคนอยู่ ฉันเองจึงวิ่งเข้าไปและหยุดหอบตรงนั้น

 

 

และจู่ๆ ฉันเองก็ได้ยินบทความที่เค้าทั้งสองคนสนทนากัน ไม่เห็นจะ

เหมือนเพื่อนปกติๆ ทั่วไปเลยสักนิดเลย ...

 

" คิดถึงไนนะ " (ผู้หญิงคนนั้นพูดขึ้น)

" อื้ม ไม่เจอกันนานเลย ... " (ไนออลยื่นมาไปจับมือเธอ)

" แล้วนั่นใครหรอ ? " (ผู้หญิงคนนั้นถามถึงฉันสิน้ะ)

 

" นี่หรอเกล .. "

" ส่วนนี่ฮอลลี่น้ะเกล "

" ยินดีที่ได้รู้จักค้ะ " (ฉันเองยิ้มให้)

" เช่นกันค้ะ "

 

" เธอเป็นเพื่อนไนออลหรอ ? "

" แฟนค้ะ ! " (ฉันเองก็ตอบไปตามทุกทีที่บอก)

" อ้ะเอ่ออ.. " (แต่หน้าไนออลเหมือนจะเหวอๆ)

" แฟนนายหรอ น่ารักดีนี่ "

" อื้มม "

 

" งั้นฉันไปล้ะน้ะ โชคดี " (ฮอลลี่บอกลาเราทั้งสอง)

" โอเค บาย " (ไนออลเองก็เหมือนจะหน้าจ๋อยๆ เมื่อเจอเธอ)

 

และตั้งแต่เจอเธอแล้ว ไม่ว่าฉันจะพยายามคุยกับเค้ายังไงเหมือนกับว่า

เค้าเองจะไม่ค่อยคุยกับฉันสักเท่าไหร่ พูดคำตอบคำ เหมือนคิดอะไร

อยู่ในหัวตลอดเวลา หรือไม่ฉันเองไปทำอะไรให้เค้าไม่พอใจเข้าสักอย่าง

นั้นแหล้ะ .. ฉันทำอะไรผิดกันล้ะเนี่ยะ ...

 

" นายเป็นอะไรเนี่ย ! " (ฉันเองหยุดเดินแล้วถามเค้า)

" ป่าวสักหน่อย " 

" เป็นไรก็บอกกันสิ !! "

" ป่าวนี่ เข้าไปอาบน้ำก่อนเลย เดี๋ยวตามไป ... "

 

ไนออลรีบไล่ฉันเข้าบ้าน ในขณะที่เค้าเองมัวแต่นั่งนิ่งๆอยู่ที่โซฟาชั้นล่าง

เงียบๆ โดยที่ฉันเองกำลังจะหาคำตอบเกี่ยวกับตัวผู้หญิงคนนั้น ในทวิตเตอร์

ของไนออล ที่เค้าเองเข้าค้างไว้ในมือถือของเค้า ...

 

และแล้วฉันเองก็เจอคำตอบจนได้ว่าเค้าเป็นใคร ...