Hello! Honey : คนนี้แฟนผม [Harry styles One direction]

ลำดับตอนที่ #7 : { Chapter 7. }

จะว่าแปลกก็แปลกแหล่ะ เพราะเมื่อวานตานี้ก็ไม่ไปผับ ไม่พาผู้หญิงมา หรือไม่มีน้ำยาซะแล้วล่ะ ..
' Ohh~ Baby oh baby oh baby baby i ~ ' ฉันรีบหยิบมือถือของฉันมา (เสียงริงโทนดังขึ้น)
และรีบรับทันที เพราะเพื่อนแสนดีของฉันนั่นเองที่โทรมา นานทีปีหนจะโทรมานะเนี่ย (อีเนรคุณ YY')
(ที่ฉันต้องมาลำบาก ทนอยู่กับผุ้ชายหัวฟูโรคจิตคนนี้เพราะใครว่ะคร๊ายยยย TT)

" ว่าไงย๊ะกระเทย 555 " (ฉันทำน้ำเสียงล้อเลียนมันที่พยายามจะทำเสียงเข้มๆให้แหลม)



" ไงล่ะแก! เสวยสุขกับนักร้องคนนั้นไปถึงไหนล้่ะ " (ควินซี่พูดน้ำเสียงประชดประชันนิดๆ)
" แหม๋!!! เพราะใครล่ะว่ะ ให้ฉันได้เสวยสุขแบบไม่มีกำหนดกลับแบบนี้ " (ฉันเองขึ้นเสียงใส่โทรสัพ)

" 555 อันที่จริงฉันจะไปเองซะมากกว่า .. " (ควินซี่ทำเสียงแบบเสียดายเล็กๆน้่อยๆ)



" ไม่มาล่ะ ฉันจะดีใจกว่านี้เยอะถ้าเป็นแก " (ฉันเองเดินออกมานอกระเบียงเพราะแฮซกำลังหลับ)
" เอาเหอะ ที่โทรมาน่ะ เำพราะอีก 1 สัปดาจะเปิดเรียนแล้วนะแก แกน่ะห้องเดยีวกับฉันย่ะ! "
(ฉันและควินซี่เผลอกรี๊ดหัวเราะ ระริกระรี้ตามประสาเพื่อนๆกัน)

" เออไว้วันก่อนเปิดเรียนฉันจะกลับ .. เฝ้าห้องดีๆล่ะ " (ฉันพูดด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง)
" เออแกด้วย อย่าไปจู๋จี๋กับเพลย์บอยคนนั้นเยอะไปล่ะ อิจฉา 555 " 



" แกน่ะแหล่ะอย่าพาผู้ชายเข้าห้องบ่อล่ะ บายย ^^ "
" เออบาย ไว้เจอกัน " .. เมื่อฉันวางสายเสร็จ ฉันเองก็มองดูวิวกลางคืนของเมืองลอนดอน ..



ส่วนถัดไปอีกนิดหน่อย .. ก็เป็นลอนดอนอายส์ > <' สถานที่ที่โรแมนติกม๊ากกก 



" เฮ้อออ.. " ฉันถอนหายใจและยืนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่กับวิวสักพักนึง จนตอนนี้อากาศเริ่มหนาวขึ้น
บวกกับฉันมีเพียงเสื้อกล้ามกับบ๊อกเซอร์ใส่นอนเพียงแค่นี้ .. และลมเย็นๆที่ต้องกายฉัน ทำให้รู้สึกหนาว

" ออกมาแบบนี้เดี๋ยวก็เป็นหวัดหรอก " (แฮร์รี่ที่ใช้ความเงียบเดินมาและกระซิบเข้าข้างๆหูฉัน)
ก่อนจะใช้ผ้านวมผืนหน้าที่เค้าเอาออกมาจากในห้องในฉันคลุมตัวไว้
" คิดว่าหลับไปแล้วซะอีก " (ฉันเองพูดนิ่มๆและตาเองเพลินไปกับวิวยามค่ำคืนของลอนดอน)
" ไม่รู้สิ..นี่มันแค่ 11.45 PM เองนะไม่ใช่เวลานอนฉันหรอก "
" ยืนตรงนี้แปปล่ะ เดี๋ยวฉันมา " (แฮร์รี่พูดจบก็เดินเข้าไปในห้องอีกครั้ง) สงสัยจะกลับไปเอาเสื้อ
เพราะเขามามีแต่เนื้อกับเนื้อทั้งนั้น ใครกันแน่ที่จะเป็นหวัดใส่แค่บ๊อกเซอร์ตัวเดียวนอน แอร์ในห้อง
หนาวกว่าอากาศด้านนอกตั้งเยอะ ตาเพี้ยนนน..

" มาแล้ว มาแล้ว " (แฮร์รี่ถือแก้วโกโก้ร้อนมาสองแก้วและยื่นให้ฉันหนึ่งแก้ว)



" ให้ฉันหรอ ? " (ฉันชี้มาที่ตัวฉันเขาก็พยักหน้า) และเขาเองก็ใช้ผ้าห่มของฉันคลุมตัวเค้าอีกผั่ง
" อื้มม..ฝีมือดีเหมือนกันนี่ " (ฉันจิบคำแรกถึงกับอึ้งได้เลย)
" 5555 ก็บ้่านฉันทำร้านขนมนี่หน่า " (เขาเองหันมายิ้มและเล่าพราง)
" ฉันก็ต้องทำเครื่ิองดื่มเป็นอยู่แล้ว ! ^^ " (แฮร์รี่มีน้ำเสียงที่สดใสมาก แบบที่ำไม่เคยได้ยิน)
" สอนฉันบ้างสิ "
" ไม่มีทาง .. เอาเป็นฉันจะทำให้กินละกัน "
" นานแค่ไหนเนี่ยะ ... " 
" ตลอดชีวิตเลย ^^ "
" บ้า 5555 "




เราทั้งสองคนคุยนั่นนี่เรื่อยเปื่อยกันจนฉันเองเริ่มรู้สึกง่วงง ... 
" ฮ๊าวววว ฉันเริ่มง่วงแล้วนะเนี่ยะ " (ฉันหาวไปพูดไปและบิดตัวเล็กน้อย)



" งั้นก็เข้าไปนอนกันได้ล่ะ " (แฮร์รี่มองหน้าฉันก่อนจะโอบไหล่ฉันไว้)



" นี่แหน่ะ ! " ฉันตีมือเขาก่อนจะมองหน้ากวนๆ
" เห็นว่าฉันยอมให้อยู่ในผ้านวมด้วยแล้วได้ใจหรอ! " ฉันดึงผ้านวมกลับแล้วกอดไว้แน่น
" 555 ก็เพราะฉันอยู่ในผ้านวมเดียวกับเธอไงล่ะ .. ไม่งั้นเธอก็หน้าทิ่มอีกแหล่ะ "
(แฮร์รี่พูดติดตลกและยินกอดอกอมองหน้าด้วยสายตาที่เอ็นดู เหมือนเห็นฉันเป็นเด็กๆ)
" หรออจ๊ะ! " (ฉันเองก็พูดแบบประชดไปนิดๆ เพื่อดูท่าที)
" ใช่ล่ะ! อย่างเธอน่ะ " เขาใช้สายตามองสรีระฉันอีกรอบแล้วพูดว่า ...
" ถ้าได้เธอง่ายๆเหมือนผู้หญิงพวกนั้นมันก็ไม่สนุกสิจ๊ะ ! " (แฮร์ร่พูดพรางทำหน้าตาและน้ำเสียงเจ้าเล่ห์)
" ชิส์ ! " ฉันทำงอลกลบเกลื่อนแล้วเข้ามาในห้อง ที่มีแต่แสงไฟจากนอกหน้าต่างลอดเข้ามา ...



" เฮ้! แล้วคืนนี้นายไม่ไปผับตามนัดสาวๆรึไง " (ฉันเองพลิกตัวไปถามเขาที่เอนตัวลงนอนข้างๆ)
เพราะทุกทีที่ฉันนอนเตียงเพราะแฮซซ่ากับสาวๆที่มาจะไปนอนโซฟา แต่ถ้้าเตียงมีแฮซกับสาวๆ
ฉันเองก็จะไปนอนที่โซฟานั่นน่ะแหล่ะ 
" นัดเนิดอะไรกันเล่่า! " (แฮร์รี่เองตอบเสียงสูงๆ) // โกหกสินะแหม่
" ฉันไปตามอารมไม่เคยนัดใครหรอก ... " 
" แล้ววันนี้อารมไหนล่ะจ๊ะถึงไม่ไปเนี่ยะ 555 " (ฉันใช้นิ้วจิ้มแก้มนุ่มๆของเขา)
แล้เขาเองก็ใช้มือว่างๆของเขาจับมือฉันไว้แบบนุ่มรวลเมากๆ
" คนมันไม่อยากไปจะต้องมีเหตุผลรึไง เด็กบ้า " (แฮร์รี่พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนเหมอืนพี่ชายพูดกับน้องสาวตัวน้อยๆ)
และเขาเอามือฉันกำเป็นหมัดมาต่อยหน้าผากตัวเองเบาๆ 
" เอาล่ะ นอนได้แล้วได้สูงๆ ได้โตไวๆ " (แฮร์รี่ลูบหัวพรางพูดไป)
" ย่ะ! ฝันดีนะนายหยองง ^^ " (ฉันเองบอกฝันดีเขา)
" อื้มม~ ฝันดีนะยัยตัวเล็ก "



ฉันเองแอบยิ้มกลับก่อนจะหันหลังให้ และคลุมผ้าห่มจนมิดตัวก่อนจะหลับไปในที่สุดดด ...

@ Morning' 09.20 AM

ฉันตื่นขึ้นมาก็เจอสภาพที่แฮซเองนอนกอดฉันอยู่ แต่ยังดีที่ไม่มีเสื้อผ้าฉันหลุดสักชิ้น 
ลองดูสิ นายเองจะได้ใส่ฟันปลอมแน่ตาบ้า



ฉันใช้แรงชกแขนที่มีแต่กล้ามเนื้อของเค้า ขึ้น ... อื๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ~
ไม่ไหว ไม่มีแรง หรือมันหนักกันแน่นะเนี่ยะ หายใจไม่มีออกซะด้วยสิ ! แปลกใจจริงๆ ว่าผู้หญิงที่นอน
กับตานี่ได้น่ะ เค้ากินอะไร ทนทานซะจริงๆ 

" นี่! เอามือออกไปได้แล้วว! " (ฉันใช้มือป้องเป็นเหมือนลำโพงแล้วกรอกหูเขา) แต่เขายิ่งจะกระชับกอดให้นอน
แทบจะบีบให้ฉันตายคาแขนเลยสินะ หยองบ้า !!!

" นี่ ... " // เอ๊ะหรือเมื่อวาน .. เค้าทำอะไรฉันไปบ้างเนี่ยะ 
" ฮื้ออออออออออ TT' " ฉันกลัวว่าเค้าจะล่วงเกินฉัน จึงนอนดิ้นไปดิ้นมาเป็นไส้เดือนโดนขี้เถ้า ...
" ดีๆสิฉันจะนอนนะ " เขาเองรู้สึกตัวแต่ยังไม่ลืมตา 
" นี่! ลืมตามาคุยกับฉันก่อนน " ฉันเอากิ๊บที่อยู่บนหัวนอนมาติดผมที่ปิดหน้าฝากเค้าอยู่ในโล่งโจ้งงง -0- (เหม่งหยอง)
" ห่ะหืมม.. มีอะไร " (แฮร์รี่เองก็เหมือนจะง่วงและงัวเงียเต็มที่)
" เอ่ยยคือ.. เมื่อคืนน่ะ " (ฉันเองก็เขินและเกือบจะพูดไม่ออก)
" นายได้ทำอะไรฉันรึเปล่า ? " (ฉันก้มหน้าและพูดออกมาจนได้)
" ห่ะอะไรนะ 55 " (แฺฮร์รี่ผงกหัวขึ้นมาดูหน้าฉันและหัวเราะ)



" หัวเราะอะไรเล่าา!! " (ฉันรู็สึกหน้าเสียจึงผลักหัวเค้ากลับลงไปนอนแต่แฺฮร์รี่ก็ยังหัวเราะไม่เลิก)
" ฉันบอกเธอแล้วไง ว่าผู้หญิงแบบเธออ่ะ ได้ง่ายๆก็ไม่สนุกน่ะสิ 555 " (แฮร์รี่จ้องหน้าฉันเพราะรู้จุดอ่อนว่าฉันเขิน)
" จริงๆเนี่ยะ ฉันมีโอกาสตั้งแต่วันแรกแล้วล่ะ .. " (แฮร์รี่พูดพร้อมมองไปรอบๆ เหมือนนึกๆดู)
" ถ้าฉันคิดจะเอาจริงๆล่ะก็นะ ... 55555 "



" เพราะถ้าผู้หญิงคนไหนที่ฉันจะเอาจริงๆล่ะก็ไม่รอดหรอก ให้ไม่เต็มใจก็เหอะ "
" แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย "



ฉันเองทนฟังคำพูดยั่วยวนของตานี่ไม่ได้จริงๆ หื่นไม่เลือกที่เลือกเวลา
" 5555555 ตลกชะมัดดเลยเธอเนี่ยะ " (แฮร์รี่หัวเราะสนุกสนานเพราะรู้จุดอ่อนของฉันเข้าซะแล้ว)
" เอาล่ะลงมานอนได้แล้ว " เขาเองตีที่หมอนตึกตึก แต่ฉันกลัวเขาซะจริงๆ 
" มองหน้าทำไมยัยเตี้ย เดี๋ยวก็... // กรี๊ดดดด !" ฉันเอนตัวลงแล้วเอาผ้านวมปิดหน้าไว้
ก่อนแฮซซ๋าจะแกล้งดึงผ้าห่มฉัน จนเขาพออกพอใจ (ไม่ใช่แค่คนใช้ แต่กลายเป็นของเล่นไปล่ะ)