Hey Girl ! I'm Badboy by Bradford.

ลำดับตอนที่ #6 : (✿) CHAPTER : 6

@ 18.20 PM

 

" นี่นาย ฉันกินน้ำจนอิ่มแล้วน้ะ!!!! " (ฉันโวยออกไปหลังจากฉันนั่งกินน้ำส้มกับเค้ามาเป็นแก้วที่ 8 ล้ะ).


 

" เฮ้นาย !!! " (ฉันพูดคนเดียวเหมือนคนบ้าไม่มีผิด ..) เอ้าาเอ๋ะ ?


 

ให้ตายสิ !!! กินเบียร์จนหลับแอ๋ไปซะแล้วหรอเนี่ยะ ? 

" เห้ยๆ " (ฉันเองใช้มือช้อนคอเค้าขึ้นมาแล้วเขย่าๆตัว)

" ... " (ท่าทางจะเมาจิงไรจิง ) 

นี่มันก็เย็นย่ำจนพระอาทิตย์ตกดินซะแล้ว



ไม่ได้การล้ะ ต้องรีบหามตานี่กลับห้อง

ฉันไม่หาม เดี๋ยวคืนนี้ตานี่ก็ได้โดนยุงหามไปชัวป๊าบบ

@ Room.
 

.. ให้ตายเหอะ ทำตัวให้มันเบาๆ หน่อยไม่ได้รึไง สูงแล้วไม่ดูตัวคนหามเลยน้ะตาบ้า

ที่แท้ก็ชวนฉันมา เพื่อให้หามกลับห้องนี่เอง รู้ทางนายล้ะ สาบานเลยล้ะ ว่าจะเป็น

ครั้งแรกและครั้งสุดท้ายย !! ถึงจะอยู่ผับอยู่บาร์ ก็ไม่เคยทำกับใครแบบนี้เลยน้ะเฟ้ยยย

" โอ้ยย ! " (ฉันทุ่มเค้าลงที่นอนอย่างไม่ใยดี .. เอิ่มที่จริงก็ด้วยร่างที่ออกแนวว่าฉันเองจะแบกไม่ไหวนั่นน้ะแหล้ะ)
ฉันห่มผ้าให้เค้าเรียบร้อยและฉันเองกะจะล้างเนื้อ ล้างตัวสักนิดและเปลี่ยนเสื้อผ้าไปทานดินเนอร์

 

" นายนี่มัน .. " (ฉันเองแอบมองหน้าเค้าตอนนอนพรางๆก็นึกในใจว่า ..)
(อื้ม .. ขนาดตอนนอนยังแบดขนาดนี้เลยน้ะ ดีล้ะนอนเงียบๆแบบนี้น่ารักกว่าตื่นมากัดฉันเยอะเลย)



" กรี๊ดดดด ด .. อุ้บบ ..  " (จู่ๆ เขาก็ลุกขึ้นมาดึงตัวฉันเฉยๆเลย จนฉันกรี๊ดออกมา)
" ชู่ววว ... อยากให้คนข้างห้องมาดูกันรึไง " (เซนเองยังมีอารมกวน)
" นี่!! " (ฉันทุบลงตรงหน้าอกเค้าดังตุบ)
" ลองทำให้มากกว่านี้ดูสิ " (เซนเองท้าทายเหมือนกับฉันจะไม่กล้า)
" ท้าทายงั้นหรอ ได้ฉันล้ะชอบนัก " (พอดีว่าฉันเองก็ไม่ชอบขัดใจใครซะด้วยสิ)
" ก็เอาสิ " (เซนลุกขึ้นมานั่งอยู่ตรงหน้าพร้อมกับรอยยิ้มที่ท้าทาย)



" ได้ !!!~ "



(ฉันใช้ฝ่ามือตบลงบนหน้าเค้า .. เอิ่มฉันว่านี่แค่เล่นๆน้ะ) และเมื่อตบปุ้บ ..

" O_o !!! " เขาใช้มือบีบปากฉันแล้ว ..



" 555 เป็นไงล้ะ " (เซนเองถอนจูบออกแล้วพูดทั้งๆที่ยังบีบปากฉันไว้)
" กรี๊ดดดดดดดดดด !!! อุ้บบ.. " (เซนเองประกบปากลงมาต่อ)
" จำไว้ถ้าเธอยังไม่หยุดกรี๊ด ฉันจะกัดปากให้ห้อยกว่าเดิมแน่ๆ "
(เซนพูดจบก็ตะบี้ตะบันจุบโดยไม่ถามฉันสักคำ)
" ปล่อยยย !! " (ฉันผลักตัว ผลักหน้าเขาออกไปแล้วดิ้น วุ่นวายทั้งเตียง)
" นายโรคจิต !! นายมันบ้า ปัญญาอ่อนที่สุดเลย!! "
" รู้ไม๊ทำอะไรลงไป ขโมย Fist kiss ของฉันไปได้ยังไงกัน T^T "
" ฉันเก็บไว้ให้คนที่ฉันรัก แต่นายนี่มัน ... !!! " 
" ว่าล้ะ !! ไม่มีอรรถรสเอาซะเลย เฮ้อออแอบผิดหวังน้ะเนี่ยะ .. "
" ปัง !!!! "

 

----------------------------- Zayn's Part -----------------------------

ให้ตายสิ ผมแทบอยากจะตะโกนดังๆ ยัยนี่ยังเวอจิ้นงั้นหรอ (หืมม .. ดูจากหน้าแล้วไม่รู้เลยน้ะเนี่ยะ)
อันที่จริง ผมเองก็แค่อยากจะทดสอบความมีน้ำใจของรูมเมทก็เท่านั้นเองแหล้ะ แต่ผลที่ได้มันคุ้มเสียยิ่งกว่าคุ้ม
อ๊ะๆ อย่าหาว่าผมเจ้าเล่ห์ไม่ได้ล้ะ ผมมันแบดบอยใครๆก็รู้ !



ว่าแต่ยัยนกหวีดงอลผมไปไหนซะแล้วล้ะเนี่ยะ โธ่!! ให้ตายเหอะัทั้งชีวิตนี้ผมไม่เคยง้อผู้หญิงคนไหน (ยกเว้นแม่)
ทำไมต้องมาง้อเธอด้วย ทำไมต้องคิดถึงยัยนั้น (ถึงผมจะผิดผมก็ไม่เคยง้อ คิดไว้ว่าเมื่อเค้าหายโกดก็กลับมาเอง)
เอาเหอะ คืนนี้ผมจะนอนรอในห้องเงียบๆล้ะกัน .. ไว้เธอ คิดถึงห้องนอนกับกอดอุ่นของผมเมื่อไหร่ก็ค่อยกลับมา ..

@ 11.11 PM



" O_o !! ให้ตายเหอะ .. " (นี่มันกี่โมงกี่ยามกันแล้วทำไมเธอยังไม่กลับมาอีก)
" กลับมาจะลงโทษซะให้เข็ด .. " (ผมบ่นๆกับตัวเองก่อนจะแอบย่องไปดูเธอที่ห้องของเพื่อนๆ)

มีใครเคยมาทำลายความเป็นห่วงของฉันแบบนี้บ้างไม๊ ? คนที่ผมเป็นห่วงยังน้อยเลย
" ก๊อกๆ " ผมเองตัดสินใจเคาะประตูห้องเพื่อนเธอ
" อ้ะอ้าววว่าไงคะ "
" ชะ..ชาเดีย .. ล้ะคับ " (ผมพยายามเขย่งตัวให้พ้นหัวเธอและมองหาด้านใน)



" อ๋ออ เราแยกกับเค้าตั้งแต่ตอนที่คุณพานางไปไหนไม่รู้นั่นแหล้ะ "
" อ้าวว ไม่ได้อยู่บนห้องกับเซนหรอกหรอ เอ.. แปลกจัง .. "
" ครับ เดี๋ยวผมไปหาเอง ถ้าเธอติดต่อมาบอกผมด้วยน้ะ " (ผมรีบวิ่งไปใส่เสื้อและลงไปตามตัวเธอทันที)

45 Min. Later ...

 

อะไรกันที่นั่นก็ไม่มี ที่นี่ก็ไม่เจอ ผมจนปัญญาและกำลังจะเดินกลับห้อง ผมเดินคอตกและคิดต่างๆนานามากมาย
เช่นว่า .. ถ้าเธอเป็นอะไรไปผมคงไม่ให้อภัยตัวเองไปตลอดชีวิตแน่ๆ เลย ฮื้อออ ๆ ... 

ผมกลับมาที่ห้อง เธอเองก็ยังไม่กลับมา ผมคิดอะไรไม่ออกจึงอยากไปนั่งตากลมสบายๆที่ชั้นดาดฟ้า ..

" เอี้ยดดด .. " ผมเปิดประตูและเดินมองรอบๆ ไปช้าๆ สระน้ำที่ว่างเปล่าและที่โล่งๆ 
" O_o .. " นั่นชาเดียนี่หน่า ผมว่าผมตาไม่ฝาดแน่ๆ

ผมเดินเข้าไปใกล้ๆ และใช้นิ้วจิ้มตัวเธอดู ... (หันหลังอยู่กลัวว่าเธอไม่ใช่คนผมทำไงล้ะ T^T)



" มี อะ ไร .. " 
" O_o !! " ผมตกใจเธอที่หันมาช้า ๆ ป่าวน้่ะผมป่าวว่าเธอหน้าเหมือนผี แต่เสียงน้ะ ...
" ตอบเด้ ! ตามมาทำไมหืม อยู่ส่วนของนายไปสิ " 
" ขอโทษ .. " 
" ห้ะ อะไรน้ะ !!! " (เธอเองหันขวับมาและย้อนประโยคเมื่อกี้)
" ไม่ .. ไม่พูดล้ะ!! " (ผมพูดเสียงแข็ง และเบี่ยงหน้าหนี)
" ก็ได้ !.. " 
" ... "
" ... " (ระหว่างนั้นเราทั้งสองก็นั่งเงียบกันมาสัก 5 วิ)
" ฉันขอโทษ " (ผมจึงตัดสินใจง้อยัยนี่สักที มันยากมากเลยน้ะ ขอโทษเนี่ยะ -//////-)
" ขอโทษชาวบ้านเป็นเหมือนกันหรอคนอย่างนายน้ะ .. " (เธอเองใช้มือมาบีบปากผมเหมือนที่ผมเคยทำกับเธอ)
" ... " (ผมแอบอมยิ้มออกมา)
" ที่ทำแบบนี้ แสดงว่าอยากแก้แค้นที่ฉันทำเธอเมื่อเย็นนั้นรึไงกัน " (ผมถามเธอพร้อมจ้องตาไม่กระพริบ) // ของถนัด
" บ้า !! ลากมก !! จิตใจของนายนี่มัน ! " (เธอกระชากมือออกจากคางผม ถ้ามีกาวหนังหน้าผมคงลอกแล้วล้ะ) // แรงมาก
" จิตใจของฉันทำไมน้ะหรอ ? น่ารัก หรือว่าดีสุดๆไปเลยล้ะ 5555 "
" บับซกทีี่สุดเท่าที่ฉันเคยเจอมา โว้ยยยย !!!! " (55555 นั่นไงเริ่มกลายเป็นคนเดิมแล้ว)

ผมชอบเธอในแบบนี้ที่สุดเลย ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ววววว ♥ 

----------------------------- End Zayn's Part -----------------------------