ลำดับตอนที่ #20
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #20 : (✿) CHAPTER : 20 * END
5 Years Later ...
" ฮัลโหล "
[อื้มว่าไง ?]
" อยู่ไหน ? "
[เธอน่ะอยู่ไหน]
" ย้อนฉันงั้นหรอเซน ? "
[ฉันอยู่ที่สตูดิโอน่ะโทษที ..]
" อ้าวแล้วโจอี้ล่ะ? "
[ก็ไปรับเค้าบ้างสิ จะเป็นลูกแหง่ติดพ่ออยู่ล้ะ]
" อย่าหาว่าฉันไม่ใส่ใจนะ นายเองต่างหาก "
" โอเค เจอกันเย็นนี้ฉันไปล้ะ "
คือ .. กะจะไม่ให้ฉันมีเวลาว่างเลยใช่ป้ะหืม ? แหม๋ ! นี่ถ้าฉันจับได้น้ะว่าเค้าอ้าง
เพื่อให้ฉันออกไปโดยไม่มีเหตุผล คืนนี้นายนอนนอกบ้านแน่เซน !!!!!!!!!!!!!!
@ 12.30 PM, Bilingual Nursery?
ฉันเองเดินลงจากรถมาด้วยหน้าตาที่ยิ้มแย้ม และฉันเองก็เดินไปรอลูกชาย
คนเดียว สุดที่รัก แก้วตาดวงใจของฉันก่อนที่เค้าจะเดินออกมากับครูและเพื่อนๆ
" คุณแม่น้องโจอี้หรอค้ะ ? " (แหม๋ ! เป็นแม่ซะล้ะเผลอแปปเดียวแก่ล้ะ TT)
" ใช่ค้ะ .. " (ฉันเองลดแว่นลงก่อนจะมองหาลูก)
" เอ้าโจอี้คุณแม่มารับแล้วจ่ะ .. " (เมื่ออาจารย์กวักมือเรียกมาเค้าเองก็รีบวิ่งมาทันที)
" แม่ฮ้ะ !! ^^ "
(เด็กน้อยขนตายาว ผมสีเข้ม ดูเหมือนพ่อมันซะไม่มีเลย สมล้ะที่เป็นลูกฉันแต่งตัวเลิศค่ะ//แม่แต่งให้ = =')
" ขอตัวก่อนน้ะค้ะ.. "
" กลับบ้านกันดีๆน้ะค้ะ เดินทางปลอดภัย .. " (ฉันยิ้มรับก่อนจะใส่แว่นและเดินจูงลูก)
@ House
ตอนนี้โจอี้เองกำลังนั่งดูการ์ตูนอย่างสนุกสนานอยู่ที่หน้าจอทีวีขนาดยักษ์ เอาเหอะ
ให้ฉันได้พักสมองบ้าง ฉันล้ะเหนื่อย เหนื่อยจริงๆ คิดผิดรึเปล่าเนี่ยะที่ทำกิจการเปิด
ผับเองแบบนี้ ฉันก็แก่ลงเรื่อยๆ จะดูแลไหวป้ะเนี่ยะ !!! ไม่เหมือนเซน เอาตัวรอด
ไปซะทุกเรื่องจริงจริ้งงงง ..
5 Hr. Later ...
= =' โอ้ยยปวดหัวจัง .. ฉันพึมพำในหัวก่อนจะมองนาฬิกา อุ๊ยตาย !! หกโมงเย็นแล้วหรอเนี่ยะ
ยังไม่ทันได้ทำอะไรกินเลย เซนกลับมามีหวังว๊ากกกแต่บ้านบึ้มแน่ๆ โอเคๆ .. ฉันจะลุกขึ้นไป ..
" อ้าว .. โจอี้ ลูกกอยู่ไหน .. " (ฉันเดินหาโจอี้รอบบ้านแต่ก็ไปเจอลูกกำลังนั่งในห้องครัว)
" ตื่นล้ะหรอ ? " (เซนเองกำลังทอดไข่ดาวของโปรดโจอี้ให้อยู่)
" ทำไมไม่ปลุกฉันล่ะ .. "
" เห็นเหนื่อยๆ ก็เลยแค่นี้ฉันทำให้ลูกเอง "
" แล้วนายไม่หิวรึไง ? "
" ยังโอเค "
" เส็จยังฮ้ะพ่อฮ้ะ .. " (เด็กน้อยเริ่มงอแง)
" เอานี่ ! " (เซนตั้งจานไข่ดาวลงพร้อมขนมปังปิ้ง)
" พ่อฮ้ะ "
" ว่าไงลูก "
" วันนี้มีเพื่อนขอผมเป็นแฟนด้วยฮ้ะพ่อ .. "
" ห้ะไรน้ะ !!! " (ฉันตบโต๊ะปังจ้องหน้าลูกแบบ เอิ่ม .. อนุบาล ?)
" อย่าสิชาเดีย ลูกตกใจนะ .. "
" แต่เซน เด็กอนุบาล แก่แดด !!! "
" ไม่ใช่ลูกเรานะ เอาน่าาๆ " (เซนเองพยายามปลอบฉันให้ใจเย็นๆ)
" ไม่ได้ล้ะ สงสัยต้องย้ายโรงเรียนๆ "
" อย่าทำให้เป็นเรื่องใหญ่เลย ลูกจะเข้าสังคมเพื่อนยากน้ะ .. "
" เข้าข้างจังเล้ยยย ! "
" เจ้าชู้เหมือนพ่อมันไม่มีผิด ! "
" ไม่จริงสักหน่อย " (เซนหลบตาฉันและทำหน้าปัดๆไป)
" หึหึ ! "
@ 20.30 PM
ฉันนั่งดูหนังจากช่องเคเบิ้ลอยู่ และเซนก็พึ่งจะเข้าไปอาบน้ำเมื่อกี้
หลังจากลูกหลับไปได้สักไม่กี่นาทีที่แล้ว เพราะมัวเล่นกับลูก ไม่งั้น
โจอี้ก็คงไม่ยอมนอน เหมือนพ่อไม่มีผิด ~
" โอ้ยย เหนื่อยๆ " (เสียงเซนเดินออกมาจากห้องน้ำและบ่นมาเรื่อยๆ)
" หึหึ แค่นี้ทำบ่น ฉันต้องดูแลเจ้าจอมซนฉันไม่เห็นจะพูดไรเลย "
" ดีนะ ที่เรื่องวันนั้นเธอไม่คิดจะทำแท้ง "
" ฉันกลัวบาป สงสารลูก ... "
" รักเธอนะชาเดีย "
" ฉันก็รักนายเหมือนกัน " ..
" ไว้วันไหนเราค่อยพาลูกไปเยี่ยมแม่ผมที่แบรดฟอร์ดน้ะ "
" หาเวลาว่างให้ตัวเองก่อนเถอะ " (ฉันเองหยิกแก้มเซนเบาๆ // หลังจากที่ไม่มีโมเม้นนี้มานาน)
" ผมสัญญานะชาเดียว่าจะดูแลคุณและลูกให้ดีที่สุด "
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น