Your're My mind [ Cody ]

ลำดับตอนที่ #1 : Your're My mind [ 1. The Peradventure ]

ฉันชื่อ " อันลิเซีย " ตอนนี้ฉันอยู่ที่ Los angeles,United states เพราะ ตอนนี้ฉันกำลังจะต่อเกรด 10 ( ม.4 )
พ่อจึงพามาเรียนที่ Hight school ที่นี่แทน และ ที่ขาดไม่ได้คือ " บอส " เพื่อนสาว
คนสนิท เพราะ ฉันเองมีเพื่อนที่สนิทที่สุดคือมันคนเดียว ..

@House ,
" ไออัน ฉันเบื่อ ฉันเบื่อ ฉันเบื่อ เบื่อ เบื่อ " เสียงเพื่อนสาวโวยวายเป็นระยะเวลากว่าครึ่งชั่วโมงเพราะตั้งแต่มาเยือนที่นี่ ฉันไม่ได้พาไปออกจากบ้านเลย
" เอาน่า ขอนอนต่ออีกสัก .. "
" ไม่ต้องเลยแกอ้ะ ! อิดออดอีก ฉันจะไปบีบแตร์รถ ให้ข้างบ้านออกมาดูเลย " เพื่อนสาวทำหน้ามุ่ย
" โอเคๆ ฉันล้างหน้าแปปนะ " ฉันยอมแพ้ ความเอาแต่ใจขอมันแต่ไหนแต่ไรแล้ว จึงพามันเดินเที่ยวๆไปรอบหมู่บ้าน

เพื่อนฉันเดินไปถ่ายรูปไปเรื่อยเปื่อย ส่วนฉันเดินกดเกมส์ Sub way = =' ถ้าถามว่า .. ทำไมมีรถไม่เอารถมาน่ะหรอ ?
บ้านติดตัวเมือง พ่อเห็นว่าฉันกับเพื่อนเพิ่งอยู่ที่นี่ยังไม่ค่อยชินทาง เท่าไหร่เลยยึดกุญแจไว้เลยนี่ล่ะ

" เห้ยยอันๆ หันมายิ้มๆ  แช๊ะ !! " เราทั้งสองเดินง้องแง้ง กันอยู่กลางถนน จนฉันไม่ทันสังเกตุ
" ปี๊นนนนนนนน !!!!  "  เสียงแตร์รถพร้อมๆกับเสียงเพื่อนของฉันดังขึ้น
" เห้ยยอันระวังงงงง !!! O_o ตุบบ !!! " โอ้เย้ ! ทันใดนั้น ฉันเองก็ลงไปนอนวัดถนนกับพื้นทันที ( ระบมไปทั้งตัว )



" โอ้ยย Shhh.. ._. " ฉันรู้สึกว่าข้อเท้าตัวเองจะชาๆ และ เริ่มไม่มีความรู้สึก
" ขับรถยังไงกันเนี่ยะไม่ดูคนซะเลย  " ฉันบ่นๆ ก่อนที่จะมี ผู้ชายคนนึงเปิดประตูรถ ออกมาดูฉัน
" เธอเป็นอะไรมากไม๊ ? " เค้ามีผิวขาวว ผมทอง ใส่เสื้อกล้าม ตัวโต๊โต ใส่แว่นดำ , แต่งเว่อร์ไปนะนาย
" ถามได้ .. TT' " ฉันพยายามพยุงตัวเองลุกจากถนน .. อย่างที่สุดของที่สุด
" เอ่อ.. ผมขอโทษ พอดีเพิ่งหัดขับรถหน่ะ คุณโอเคอยู่ไม๊ " เค้าช่วยจับแขนฉันขึ้น ฉันก็สะบัดมันออก
" ยังไม่ตาย ไปเถอะฉันไหว " ทันที ที่ฉันลุกได้ กร้อกก .. โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย !!!

... ฉันก็ล้มไปรอบที่สอง นายคนนั้นเห็นฉัน เขาจึงอุ้มฉันขึ้น ..
" ปล่อยฉันนะนายโรคจิต !!! " ฉันใช้กำปั้นทุบหน้าอกเขา แต่เหมือนจะไม่มีผลอะไรทั้งสิ้น (( ไม่เจ็บ
" ไปโรงพยาบาลเถอะ " เขาพูดพร้อมโยนฉันลงเบาะรถ
" ใช่อัน ถ้าแกพิการขึ้นมาแย่แน่ๆ " เพื่อนฉันเสริมก่อนปิดประตูรถ มุ่งหน้าสู่ รพ.

@Hospital

" หมอคับ เธอเป็นอะไรมากรึเปล่า? " (( แม้ใน รพ. แล้วเขาก็ยังคงใส่แว่น ตาบอดหรือไงนาย
" กระดูกข้อเท้าหักหน่ะครับ สงสัยเธอคงต้องเข้าเฝือกอีก 3 เดือนคับ " หมอพูดพร้อมชี้ๆ ไปที่แผ่น X-ray
" ว่าไงนะหมอ !!!!! ฉันไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย ฝ่งเฝือกใส่ทำไมเกะกะ " ^______^
" ยังไงก็พาเธอมาพบตามใบนัดนะครับ "
" ขอบคุณมากครับหมอ " ... ทุกคนไม่มีใครสนใจฉันเลย ขอบคุณมาก กก YY"

นายโรคจิตเข็นรถเข็นฉันไปยังรถ แต่ตลอดทางที่ผ่านมามีแต่คนมอง ถือกล้องถ่ายตลอดจนฉันอดสงสัยไม่ได้
เมื่อถึงรถ ..
" นี่ !!! นายเป็นใครหรอ ? " ฉันเงยหน้าขึ้นไปถามเขาก็ไม่ได้ตอบและเงียบไปตลอดทาง
" บ้านของฉันเลี้ยวซ้ายหน้านะ ขอบคุณมาก ^^ " แต่เขากลับตรงไป ..
" นี่นายจะพาฉันไปไหนน่ะ !! นี่บอส .. " ฉันหันไปท้วงแต่เพื่อนฉัน .. หลับบ
" ใครบอกล่ะ ว่าฉันจะพาเธอไปส่งบ้าน " .. เขาพูดขึ้นมันทำให้ฉัน ..
" ห่ะ !! ว่าไงนะ !! นายจะลักพาตัวฉันกับเพื่อนหรอ ไม่นะ แอร๊ยยยยยย !! ช่วยด้วยยค่า " ฉันทั้งดิ้น ทั้งโวยวาย แต่เขากลับเร่งความเร็วขึ้นเรื่อยๆ
" เอี้ยดด !!!! " เขาเบรกรถอย่างแรง แทบเอาหน้าฉันพุ่งออกหน้ากระจกรถเลยก็ว่าได้ ..
" ลงมาสิ่ .. ลืมไปเธอน่ะต้องให้ฉันอุ้ม " เขาเปิดประตูรถ พูดเอง เออเอง จากนั้นก็ช้อนตัวฉันขึ้น
" จะพาฉันไปไหนปล่อยเดี๋ยวนี้นะ !!! " ฉันดิ้นๆๆ
" เงียบๆน่า แรงเยอะจิงนะ "  ฉันมองรอบๆเป็นบ้านหลังโตสวยมากกก
" นี่บ้านของฉันเอง ฉันทำเธอเจ็บ .. เธอก็ต้องอยู่กับฉันเข้าใจไม๊? (: "




เย้เย้ !♥ จบไปหนึ่งตอนแล้ววว หากมีอะไร คอมเม้นติชมกันได้นะคะ ^^