ดั่งรักล้นใจ

                                   +++ ดั่งรักล้นใจ +++

                                   

เนื้อเรื่องไม่ได้ให้สาระอะไรมากไปกว่าความบันเทิง

เพราะฉะนั้นหากไม่ชอบ ได้โปรดกดผ่านไปเลยนะคะ

เรื่องนี้เป็นแนวโรมานซ์ หวานแหววน้ำหมากไหล

ยังมีผสมดราม่าและคอมเมดี้ตามสไตล์ของสร้อยระย้า

***หมายเหตุ เรื่องนี้เคยลงไปแล้วครั้งหนึ่ง ตอนนี้ไรต์เอามาลงให้อ่านอีกครั้งนะคะ

ก็แค่ผู้ชายคนหนึ่งกับผู้หญิงคนหนึ่งเจอกันครั้งแรกก็ไม่อาจละสายตาได้

จะเรียกว่ารักแรกพบก็ได้ ทำให้จิตใจกระชุ่มกระชวยจนต้องหาวิธีสานต่อความสัมพันธ์

พี่โตจะเข้าหาบัวหอมยังไงก็ลองอ่านกันดูนะคะ

พี่โต พระเอกของเรื่องขี้หึงหน่อยและมีช่วงเวลางี่เง่า(แต่ก็พอจะรับได้มั่ง)

โปรดเอาใจช่วยบัวหอมไปพร้อมๆ กันจ้า

ลงให้อ่าน 70% ของเนื้อหาทั้งหมดค่ะ

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

แนะนำตัวละคร 

cr. : httpswww.pinterest.com.aupin476748310547820778

(ภาพ : ใช้เพื่อเพิ่มอรรถรสในการอ่าน ไม่ได้ใช้ในเชิงพาณิชย์แต่อย่างใด)

เตชิน (พี่โต) อายุ 29 ปี

เจ้าของร้านอาหารและเครื่องดื่มชื่อเลโซ

ขี้หึง หวงของ และรักบัวหอมมากที่สุด

cr. : httpswww.google.co.thsearchq=%E0%B8%99%E0%B8%B2%E0%B8%A7+%E0%B8%97%E0%B8%B4%E0%B8%AA%

E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%B2%E0%B8%8F+%E0%B8%A8%E0%B8%A3%E0%B8%A8%E0%B8%B6%E0%B8%81&source=

lnms&tbm=isch&sa=X&ved=0ahUKEwj

(ภาพ : ใช้เพื่อเพิ่มอรรถรสในการอ่าน ไม่ได้ใช้ในเชิงพาณิชย์แต่อย่างใด)

บัวหอม อายุ 22 ปี

นักศึกษามหาวิทยาลัยปี 3

ต้องทำงานพีจี(สาวเชียร์เบียร์) เพื่อส่งเสียตัวเองเรียน

อ่อนหวาน ถูกเสน่ห์ของเตชินเข้าจนไม่อาจถอนตัว

+++++++++++++++++++++++++++++++

       ตัวอย่างบางส่วน

               “มาคนเดียวเหรอครับ?”

                บัวหอมหันไปตามเสียง เห็นเป็นสามหนุ่มที่เดินมาทางเก้าอี้ผ้าใบใกล้กันกับของเธอ ทั้งสามมีแค่กางเกงว่ายน้ำ ปล่อยกล้ามเนื้อสวยอวดตาผู้คน บัวหอมยิ้มให้แต่ไม่ได้ตอบเพราะมัวแต่มองกล้ามหนุ่มๆ อยู่จนลืม

                “ว่าไงครับคนสวย?”

                “มากับ...”

                “บัว!” นั่นไง มาแล้ว คนขี้หึง เสียงแข็งยังไม่พอ หน้าตาก็บอกบุญไม่รับอีก พวกหนุ่มๆ สามคนเลยรีบถอยแล้วไปนั่งกระซิบกระซาบกันที่เก้าอี้ของตัวเอง

                “กำลังสนุกนี่คะ ทำไม่ไม่ว่ายต่อละ”

                “หึ ก็จะปล่อยให้บัวนั่งคนเดียวได้ไง ยังจะปล่อยผมอีก มานี่” เขาดึงแขนบัวหอมให้ไปนั่งเก้าอี้ตัวเดียวกัน นั่งอยู่ระหว่างสองขาเขา

                “บัวจะเช็ดผมค่ะ”

                “พี่เช็ดให้” เขาดึงผ้าขนหนูมาเช็ดผมให้บัวหอมเสียเอง ท่าทางเป็นเจ้าข้าวเจ้าของของเขาทำสามหนุ่มไม่กล้ามองมาอีกเลย

                บัวหอมปิดปากหัวเราะ “พี่โต... สนุกไหมคะ”

                “สนุกกับผี” เตชินขัดใจ กวาดตามองไปรอบๆ อีกครั้ง

                บัวหอมเอนหลังกับแผ่นอกเปลือยของเขา เนื้อตัวเขายังคงเปียกชื้น “แต่บัวสนุกค่ะ นานแล้วที่บัวไม่ได้มาเที่ยวต่างจังหวัด”

                เตชินถอนใจวาดสองแขนกอดร่างบางไว้ในอ้อมแขน ใบหน้าเขาแนบอยู่กับข้างแก้มเธอ “บัวสนุกพี่ก็สนุก แต่คราวหลังไม่ให้ใส่ชุดว่ายน้ำแล้วนะคะ พี่เป็นห่วง”

                บัวหอมหันมองหน้าเขา ริมฝีปากขยายกว้าง เธอกำลังยิ้มล้อเลียนเขา เตชินทำหน้าดุใส่ รวบสองแขนแน่นเข้าไปอีก บัวหอมเลยเอาแว่นตามาใส่ให้

                “ตาดุๆ ปิดซะ บัวมาเที่ยวกับแฟน ไม่ได้มากับพ่อ”

                “พ่อทูนหัวของบัวไง” เขายิ้ม อารมณ์ดีก็ได้เพื่อเห็นแก่ช่วงเวลาแห่งความสุดของบัวหอม สาวน้อยที่เกาะกุมใจเขาจนไม่มีที่ว่างใดๆ ให้ใครแทรกมาได้แล้ว

+++++++++++++++++++++++++++++++++++

ลิงก์โหลด ดั่งรักล้นใจ ฉบับ e-book ค่ะ

ขอบคุณที่ติดตามจ้า

สร้อยระย้า