ไม่กี่บรรทัด : พรุ่งนี้มากินข้าวด้วยกันอีกสิ

---

-ความจริงที่เก็บซ่อนเอาไว้ในส่วนลึกที่ดำมืด มันไม่เคยปรากฏชัดให้ใครได้รู้ เขาภาวนาเอาไว้ในใจเพียงเท่านั้น-

---

คำโปรย

เพราะคำว่า 'รัก' ของผมมันไม่มีเสียง

ฉะนั้นการที่จะบอกรักใครสักคน มันจำเป็นอย่างมากที่ผมจะต้องตะโกนออกไป

เพื่อให้เขาได้ยินมัน

'ความกลัว' นั้น ทำให้ผมต้องมายืนอยู่ตรงจุดนี้ ณ จุดที่แทบจะไม่มีใครรู้เลยว่า ผมรู้สึกอย่างไร

ถึงอย่างนั้น 'ความกลัว' มันก็เป็นข้อดีอีกอย่างที่ทำให้ผมได้อยู่ข้างเขาเช่นนี้ไปอีกหน่อย 

แล้วได้แต่ภาวนาในหัวใจเพียงว่า

'ขออย่าให้เขาได้รู้เกี่ยวกับความรักนี้เลย'

เรื่องราวเพียงไม่กี่บรรทัดที่จะบอกเล่าเรื่องราวของการ 'เก็บซ่อน' บางสิ่งบางอย่างที่อยู่ในส่วนลึกของความรู้สึกที่จะทำให้เราได้มาเดากันว่า

ใครกันแน่...ที่ 'เก็บซ่อนรัก' นี้ได้เก่งกว่ากัน

........1987a........

ลงนิยายตอนสั้น ๆ นี้ ทุกวัน

วันละ 1 ตอนเจ้าค่ะ (´▽｀)