คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : จุดเริ่มต้น
@สนามบิน k
"บอสรับ" ลุ่มายุำที่เินออมาาทาาอออสนามบิน k แล้วึ้นรถไป เรียวามสนใาผู้ที่อยู่รอบ้าไ้เป็นอย่าี
"มีอะไร" เสียทรอำนาาายหมุ่นรูปร่าสูโปร หน้านิ่แ่หล่อเหมือนารา มีสัาิแถบยุโรป หน้ามเ้ม มูโ่เป็นสัน ริมฝีปาบา ามริบสีน้ำทะเล ทำให้ผู้นรอบ้าหลไหลไม่สามารถละสายาไปาายนนี้ไ้เลย
"บอส้อเ้าไปที่โรพยาบาล k เพื่อเ็นเอสารอน09:00เ้าแล้วอน่ำๆบอส็มีนัับุัยรที่านเลี้ยนะรับอน19:00รับ"
"อืม" เาพยัหน้ารับรู้ แล้วทุอย่าในรถันหรู็เียบสนิทไ้ยินแ่เสียลมหายใอผู้นในรถ
@หน้าโรพยาบาล k
แอี๊!!!
โรม!!
เสียเหยียบเบรรถระทันหัน ทำให้ผู้นรอบ้าให้วามสนใับเสียนั้น
"โอ๊ยยยย!!" แล้ว็ามมา้วยเสียอร่าบาในุเรสสีสวยล้มลไปับพื้นถนนอย่าแร
"เิอะไรึ้น" เสียทรอำนาเอ่ยึ้นมาหลัาที่รถเบรระทันหัน
"มีผู้หิวิ่ัหน้ารถรับ " เสียมือวานสนิทอเาอบลับมา
"ั้นลไปูว่าเาเป็นอะไรมาหรือเปล่า"หลัาเสียทรอำนาเอ่ยบเา็ลารถไปูนที่ถูรถอเาน
"เป็นอะไรมามั้ยรับ" เสียมือวานสนิทเาถามออไป
"เอ่ออ มะ...ไม่่ะ ันไม่ไ้เป็นอะไรมา" หิสาวที่เือบโนรถนอบออไปทั้ๆที่ยัไม่ไ้มอว่าใรเป็นนถามเธอ
"ะ..ัน้ออโทษ้วยนะ่ะที่้ามถนนไม่ระวั" เธอบอออมาทั้ๆที่พยายามะลุึ้นแ่็ลุไม่่อยถนั เพราะารที่เธอล้มลอย่าแรทำให้้อเท้าอเธอพลิ
"ทีหลั็หัระวัะบ้า" นเป็นเ้านายอบออไปหลัาทีู่เหุารอยู่นาน
พอหิสาวไ้ยินำพูนั้นอเาเธอ็ลุั้นแบบทุรัทุเรเพื่อที่ะไ้มอหน้าอเ้าอเสียัๆ เธอใในวามหล่ออผู้ายนนั้น
"เอ่ออ ะ..ัน้ออโทษริๆ่ะ" พอเธอไ้สิริลนลานอบออไป
ฝั่ทา้านายหนุ่มที่ไ้เห็นหน้าู่รีแล้วถึับะลึับวามสวยน่ารัอเธอ นเผลอ้อเธอนานเท่าไรไม่รู้
"ถ้าุไม่เป็นอะไรมาแล้วผมอัว่อนนะรับ" มือวานสนิทบอับเธอ
"ะ..่ะ" หิสาวลนลานอบออไป
"เิรับบอส"นที่ไ้ื่อว่าเป็นบอสให่็เินลับไปึ้นรถแล้วรถ็ับออไป
"ายแล้ว ไม่ทันแน่เลยเรา" หิสาว็รีบวิ่ไปที่โรพยาบาลที่เธอทำานอยู่พอี
@ห้อผู้บริหารอโรพยาบาล k
"ไปหาประวัิผู้หินนั้นมาเี๋ยวนี้"เสียทรอำนาสั่ารลูน้อนสนิท
"รับบอส"แล้วมือวาอเา็เินออไป
''ัน้อไ้เอเธออีรั้ให้ไ้'' เสียทรอำนาเอ่ยึ้นหลัาที่นั่อยู่นเียวภายในห้อมานานพอสมวร
2 ั่วโม่อมา
"บอสรับ ไ้้อมูลมาแล้วรับ" เสียมือวานสนิทอเาเปิประูเ้ามาแล้วพู่อ
"เธอื่อว่า ัารัษ์ โยทาทิน ื่อเล่น พลอยใส อายุ 23ปี เป็นหมอที่โรพยาบาลอเรารับ เธอเป็นลูสาวนเียวอุัยรที่บอสะไปพบใน่ำนี้รับ" เาเยหน้าาอเอสารแล้วมอหน้าลูน้อนสนิทหรือเพื่อนเานั้นเอ
"อืม เอาว่าไว้รนั้นแหละ" พูบแล้ว้มหน้าสนใเอสาร่อไป
"รับนาย" พอไม่มีใรอยู่ในห้อ้วยแล้วเ้า็หยิบประวัิอเธอึ้นมาอ่าน
"หึ" เสียหัวเราะในลำอบ่บอว่าเ้าพอใับำอบที่ไ้รับ
"แล้วเอัน สาวน้อย"
"วันนี้ทำไมมา้าัะุหมอพลอย" พอหิสาวหน้าาน่ารัใรไ้มอ็ะหลรัเธอโยไม่รู้ัว เธอเินเ้ามาในแผน็มีเสียพยาบาลนหนึ่ัึ้น
"พอีเิเรื่อนิหน่อย่ะ"หิสาวบอออไปแบบเหนื่อยๆ
"เิอะไรึ้นะุหมอ" พยาบาลนนั้นยัถามเธอ่อ
"เิอุบัิเหุนิหน่อยนะ่ะ"หิสาวอบออไป
"ายริ!! ุหมอเป็นอะไรมามั้ยะ?" เสียพยาบาลนนั้นะโนออมา้วยวามใ ึทำให้ผู้นในแผนหันมามอพวเธอทั้สอ
"เบาๆ่ะ นมอันให่ละ:)" พยาบาลนนั้นหันมอไปรอบๆ็เอับสายาทุู่ให้วามสนใพวเธออยู่นั้นเอ
"เอ่ออ อโทษ่ะ พอีใไปหน่อย:)" เธออบออมาแบบอายๆ
"ไม่เป็นอะไรแล้ว่ะ แ่้ำนิหน่อยเท่านั้นเอ่ะ"ุหมอสาวนสวยอบออไป
"โล่อไปที่ะ" พยาบาลนนั้นถอนหายใออมา
"ั้นหนูอัวไปเรียมัวรวนไ้่อนนะะ" พอใล้เวลาเริ่มานเธอึอัวาพยาบาลนนั้น
"่ะๆ" หล่อนอบลับไปและเินออมาารนั้นแล้วมุ่หน้า่อไปที่ห้อรว
พอหิสาวเินมาห้อรวอัวเอแล้วเธอ็นั่ลบนเ้าอี้แล้วหลับาล้วยนเหนื่อยอ่อน
ความคิดเห็น