คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ซวย
กริ๊งงงง !!!
สิ้นเสียงกริ่ง บรรดานักเรียนทุกชั้นก็ต่างถยอยกลับบ้านอย่างกุรีกุจอ ผมมองภาพเหล่านั้นผ่านกระจกบานใสจากบนตึกสุดด้วยความขัดใจ
“ สัตว์อ่อนแอมักจะรวมกลุ่มกันเพื่อความอยู่รอด “ ก่อนจะหันไปเครียร์งานบนโต๊ะต่อ ผม ฮิบาริ เคียวยะ เป็นกรรมการคุมกฎของโรงเรียนนาริโมริแห่งนี้
“ เคียวยะคู๊งงงง!!!! >< “เสียงเรียกดังขึ้น ผมเงยหน้าขึ้นมองอย่างไม่สบอารมณ์ แต่แว๊บเดียวก็ผุบหัวก้มลงเขียนงานต่อราวกับผู้มาเยือนตรงหน้าไม่มีตัวตน
“ ไปเที่ยวกันนะ เลิกเรียนแล้ว “ พูดพร้อมกับเดินมากอดผมจากด้านหลัง
“ ไม่ว่าง “
“ แหม....ชังมันเหอะน่า !!! ไอ้งานนั้นจะทำเมื่อไหร่ก็ได้ >< นะ...!! ไปกับโคลมนะ “ ยังคงรบเร้า โคลม โดคุโร โคลม หรือ สาวฮอตประจำโรงเรียนที่นี้ โคลมเป็นผู้หญิงที่สาว น่าตาดี นิสัยแรงๆ ไม่พอใจอะไรก็เหวี่ยงได้ตลอดเวลา แต่ก็ยังมีผู้ชายมาติดพันธ์เยอะ อ่า...ลืมบอกไป ผมกำลังคบกับโคลมอยู่ ได้อาทิตย์นึ่งเพราะเบื่อๆเลยลองคบแก้เซ็งไป แต่โคลมนี้สิรู้สึกจะจริงจังเวอร์ไปหน่อย ตามผมแจเลย จนรู้สึกรำคาญ
“ เฮ้อ.. “ ผมถอนหายใจอย่างเซ็งๆ ก่อนจะยอมวางปากกาแล้วลุกขึ้นเดินนำไปอย่างช่วยไม่ได้ จะว่าไปผมก็นั่งทำงานมาทั้งวันแล้วนินะ ไปเที่ยวหน่อยก็คงจะดี
“ น่ารักที่สุด !!! >< “ โคลมพูด พรางวิ่งมากอดแขนผมแน่น
‘ เฮ้ย ! แกดูสิ คุณฮิบาริกับโคลมแหละ ‘
‘ น่าอิจฉาอ่ะแก !! >< คุณฮิบาริทั้งหล่อทั้งรวยสุดๆ โคลมก็สวย คู่นี้สมกันที่สุดวะแก ‘
‘ เสียดายอ่ะ !!! เขาจะหันมามองฉันมัยนะ ??? ‘
‘ เลิกฝันเถอะย๊ะ!! อย่างคุณฮิบาริไม่หันมามองคนอย่างพวกเราหรอก ‘
เสียงซุบซิบดังไปตามทางเกือบทุกๆที่ที่ผมและโคลมเดินผ่าน ทุกๆคนคิดว่าคู่ผมกับโคลมเป็นคู่รักที่เพียบพร้อมไปทุกอย่าง ไม่ว่าจะฐานะ รูปร่าง หน้าตา ดูจะเข้ากันไปซะทุกอย่าง
“ ชิว์ !!!!! “ ผมเดินเตะฝุ่นออกมาจากบ้านด้วยอาการเซ้งสุดขีด !!! บ้าที่สุด!!! หลังจากที่ผมบอกพี่เพราะเรื่องโดนอาจารย์ไล่ออก
‘ ไล่ออก ‘
‘ ฮ๊ะ!!!!! อะไรนะ ??? ‘
‘ ก็ตามที่พูด ‘
‘ พูดเป็นเล่น !!!! โดนไล่ออกเนี๊ยนะ ??? คราวนี้มันนักกว่าคราวก่อนอีกนะ’
‘ ช่วยไม่ได้ ก็มันโดนไล่แล้วนี่น่า ’
โป๊ก!!!!
‘ นี่แน๊ะ!!! ’
‘ โอ๊ย!!! เจ็บนะ พี่มาเขกหัวผมทำไมเนี๊ย ‘
‘ ดี!!! เจ็บจะได้จำ รู้มัย คราวนี้เรื่องใหญ่มากเลยนะ แล้วไปทำอิท่าเข้ามาละเนี๊ย??? ‘
‘ ก็ผมบอกแล้วไงผมไม่ผิด !!! ไอ้บ้านั้นต่างหาก‘
‘ คราวนี้ไปต่อยใครมา?? ‘
‘ กะอิแค่ลูก ผอ. เอง ‘
‘ ว่าแล้วเชียว....- - ‘
' จริงๆก็ไม่โดนไล่ออกหรอก แค่โดนลงโทษวิ่งรอบสนาม 50 รอบ‘
‘ 50 รอบ !? แล้วเราทำไง? ‘
‘ เรื่องอะไร!!! ใครจะยอม ไอ้การลงโทษโคตรลำเอียงแบบนั้น ผมก็เลย... ‘
‘ ……….. ‘
‘ กระโดดขึ้นเหยียบบนโต๊ะไอ้ ผอ. นั้นแล้วก็กระชากมารั่วหมัดใส่ไม่ยั้ง...ฮ่าๆๆ พูดแล้วยังสะใจไม่หาย‘
ด้วยเหตุนี้ทำให้พี่ด่าผมชุดใหญ่ จนผมต้องหนีออกมาเดินเตะฝุ่นแถวถนนแบบนี้
“ ชิว์!!! เซ้งจริงโว้ย!!!! “
เคล้ง !!!
ผมเตะแรงๆเข้าที่ขวดกระป๋องโค้ก ก่อนจะลอยระริ้วปลิวไปตามแรงเตะของผม และหยุดลงที่...
ปึก!!
ลางสังหรณ์ผมมันบอกว่าผมกำลังซวย....
ใช่แล้ว...
ซวย....
โคตร...ๆ
ขวดน้ำที่ผมเตะไปแบบไม่คิดอะไรตอนนี้มันตกลงบนหัวของ....
หมาครับ!!!!
ไม่ใช่หมาขี้เรื้อยธรรมดา...ตะ...แต่เป็น
พิทบูล...!!!
ประทานโทษ!!! ถ้ามันมาตัวเดียวผมจะไม่กลัวเลย...ตะ...แต่มัน...!..!!!
อยู่เป็นฝูง !!!!!
กรรรซ!!!!!!!!!!!
ก่อนจะหันมาทั้งฝูงพร้อมใจกันสามัคคีครางเสียงดังสนั่น
นั้นไง T^T
ฝากบอกพ่อกับแม่และพี่ชายสุดที่รัก(?)ของผมด้วยว่าผมรักพวกเขา...TT_TT
ความคิดเห็น