คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : CHAPTER | ELEVEN♝
| eleven
รื
ประูรถู้ำลับเลื่อนเปิึ้น
่อนะามมา้วยหนุ่มร่าเล็ในสูทแเพลิพุ่เ้ามาในรถ
“ย้า! ิมแ!”
“แว้” เฮุนส่ายหัวหน่ายให้ับมนุษย์ห้าวบสอนที่วิ่ไล่ับันไปมา
่อนฝ่ามือแร่ะเอื้อมึประูปิลเินลมานั่หน้าหน้าอมอนิเอร์
ภาพรหน้าือภาพทั้หมาล้อวรปิที่ส่ราไมโริพัวิ๋ว
เหุเิาอฟแวร์ทั้หมที่พวเาบุเ้าไปเอาในอนแรแยวรับแผวรรปิ
ึเป็นเหุให้พวเา้อบุเ้าไปอีรอบพร้อมไ้อิไม้ิมือลับมานี่ล่ะ
“อ๊า ลู่หานนน”
“นายายแน่ไอ้หน้าอู!”
เฮุนมอแหวนทอวาววับในมือ
มันเรียบไปทั้ว ระทบับเาไฟเาวับ
“เฮุน ่วย้วยโว้ยยย”
“ไอ้อูอย่าหนีนะ!”
เาหมุนแหวนเล่นไปมาาม้อนิ้ว
่อนะ้อสุ เาพลิใ้แหวนึ้นมาู
และมันสลัเป็นภาษาอาหรับ
‘ دخان ’
“แ มานี่ที” เฮุนเอ่ย
นัยน์ามเียบยัไม่ละไปาัวอัษร
“มึ็่วยู่อนมั้ยล่ะเพื่อนน!”
แะโนเสียแหบเสียแห้ออมา
หลัาถูรัอ้วยวแนเรียวภายายสูทแหม่น
ลำบาเฮุนที่้อลุไปห้ามทับหนุ่มทั้สอที่อรัฟัเหวี่ยันอยู่รพื้น
ลู่หานเท้าแนลไปับพื้นพร้อมหอบแห
ไม่่าาแเลยที่อนนี้นอนบิัวไปมาพร้อมหน้าเหยแ..
เฮุนถอนหายใหนั่อนะนั่ยอลไปับพื้นพร้อมยื่นแหวนให้แ
“ราวนี้ ่วยอ่าน้อวามนี้้วยรับุธันเอร์”
แผลุลุึ้นมาาพื้นพร้อมว้าแหวนหมับ
หน้าาอเาูื่น
“เอามาาไหน”
เฮุนเริ่มมวิ้ว
“มือไวว้ามาไ้”
แเยึ้นมามอับ
“าใร”
“ไม่รู้เหมือนัน”
“เฮุน!”
“หนุ่มอาหรับ โพผ้าำปิหน้าปิา ุาวลิบทอ
นัยน์าฟ้า..”
แนิ่ัน
่อนะเรียมผลุลุึ้นริ่ไปนั่หน้าอมอนิเอร์
เสี้ยวัหวะเียว
ับที่ภาพหน้าอเปลี่ยนเป็นาววันเม่าไปทั้แถบ
บึ้ม
!
รี๊ !
หว๋ออ !
และวินาทีนั้น มันไม่ทันารเสียแล้ว..
*sling สายสลิหรือสายสะพายปืนหนัแบบอินในรูปนะะ
ออนุาิุ astromecartoo ้วย่ะ
ภาพหน้าอมอนิเอร์ทั้หมาวโพลน
เสียหวีร้อัึ้อไปทั่วทั้ึ เสียหวอเือนภัยััวาล
พวเาไ้ยินเสียวอร์สั่าร์นับร้อยนายให้ปิล้อมรอบอาาร
“โรมฮาร์ท ับ แบล็เพิร์ลรายานสถานาร์้วย!”
แรอเสียใส่ปลายสายไปอย่าร้อนรน
ไร้ึ่เสียอบลับใ..
“โรมฮาร์ท!”
‘แๆ วันลบอบอวนไปหมรับ แ
ผมมออะไรไม่เห็นเลย’
‘มอไม่เห็นแบล็เพิร์ล้วย’
สถานาร์ูะรึเรียึ้นไปทุที
“เรียทุหน่วย เ้าประำาร” เฮุนรอเสียใส่ปลายสาย
เาสบาับแนิ่
“รอำสั่าผม”
สิ้นเสีย
เฮุนเินไปหยิบระเป๋าสแนเลสออมาา
ภายในบรรุบรราอาวุธหนัเบามามายพร้อมอุปร์รบรัน
หยิบปืนพพร้อมมีสั้นโยนให้ลู่หาน
“โรมฮาร์ท” ำรามเสียร้าว
‘อนนี้ผม เินออมา้านนอห้อแรน์บอลลูนแล้ว’
ถอสูทออพร้อมหยิบสายสลิหนัน้ำาลเาึ้นสวม
‘รนี้ไม่มีวันรับ
าว่าเมื่อี้ในห้อะโนระเบิวัน’
ว้าอาวุธเหน็บเ้าอปืนพ
พร้อมโยนให้แัแึ้นแม็
‘โถไม่มีใรอยู่เลยัน าร์็ไม่มี’
“ผิปิ” แเอ่ย
พยั์ร้ายเื้อมมือหยิบบาเราระบอำเาสั้นเี่ยวึ้นมาำมั่น
‘ผมะลอเ้าไปในานอีรอบูรับ’
“ระวััว้วย” เฮุนเอ่ยเสียเรียบ
นัยน์าู่มยัับ้อไปที่อมอนิเอร์าวโพลนที่หมอวันเริ่มาลไปบ้า
“ธันเอร์้นหาไอ้หมอนั่นที” แพยัหน้ารับ่อนะเริ่มไล่้นม้วนภาพที่ถูบันทึไว้าล้อวรปิ
“เราะส่สปายเ้าไป”
รอเสียทุ้ม่ำลปลายสาย
“สอร์มเรียทีมสปาย แฝัวเ้าไปพร้อมเลียร์ทาให้ทีมสวาท้วยรับ”
“สอร์มเรียทีมสวาท ปิล้อมทุพื้นที่ในระยะสามิโลเมร”
“สอร์มเรีย..”
'ไม่้อเรียใรทั้นั้นหรอุนัสืบ' เสียเย็นเียบัึ้นในหูอเา
มัน้อัวาล
ทุ้ม่ำ
และทรอำนา..
“สอร์มันเอแล้ว” แหันหน้าออามอนิเอร์มาหาเา
'ุไม่ำเป็น้อามหาพวเรา
เพราะ ุะไม่มีทาเอ..'
“สอร์ม” แมีสีหน้าไม่เ้าใ
“ุเป็นใร”
'ุรู้ีอยู่แล้วว่าเราเป็นใร
ุโอเฮุน..'
มันรู้ัื่อเา..
“นายุยอยู่ับใร” ลู่หานเินมาหยุรหน้าเา
ไม่่าันับแเลย
พวเ้าไม่ไ้ยินเหมือนที่เาไ้ยิน..
“มีนแฮสาย” เฮุนอบเสียบา
แมีสีหน้าื่นในะที่ลู่หานพลิัวลับ
ริ่ไปนั่หน้าอมพร้อมเริ่มเาะ้อมูล
'ฝาบอนอุ้วยนะ
ว่าเาะไม่มีวันหาเอ' เสียปลายสายหัวเราะเย็น
“ุ้อารอะไร” เฮุนอบเสียเย็น
วามอทนเาำลัะหมล
'ผมไม่้ออบำถามนี้หรอ
ุรู้ำอบอยู่แล้วใ่ไหมรับ หึ'
สิ้นเสีย
ทุอย่าเียบล
เียบนเาไ้ยินเสียหัวใอัวเอ
ที่มันระหน่ำอยู่ที่อ้าย
บึ้ม !
“ุ้มันัวประันทุน!” รอเสียใส่ปลายสายอย่าราเรี้ยว เสียระเบิรั้นี้รุนแรมา
ไม่มีประายไฟใปะทุออมาหาแรระเบิลับรุนแรนรถโล
“้อวามมันอ่านว่าอะไรแ!”
“มันอ่านว่า..”
ปั้
ปั้ ปั้ !
เสียปืนสามนัเปิาสรามลามหานรสุยิ่ให่
“ัยาน”
เสียระสุนสาัปะทุึ้นึ้อ
เสียหวีร้อัึ้นพร้อมวามโลาหล
“แปลว่า..”
ระเบิอีหลายลูัูมามามมาพร้อมแรสะเทือน
“วัน”
บึ้ม !
“ลู่หาน !!”
#sehuncapture
หลัาอนที่แล้วเราสปอยล์ไปว่า
บึ้ม !
"ลู่หาน !!"
เรา็ะอสปอยล์อน่อไปว่า
ปั้ !
ความคิดเห็น