คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Part 1 Found
Part 1
ที่แม่น้ำสายเล็กๆสายหนึ่งแถบชนบทในประเทศเกาหลี บรรยากาศรอบๆรายล้อมไปด้วยทุ่งนาไร่สวนมีแม่น้ำหลักไหลผ่านเป็นทางยาวตัดแบ่งที่ดินครึ่งนึงพอดี
"ฮิยะฮ่าฮ่าฮ่า พี่แจ ดูนี่ ผมจับได้เป็นถังแล้ว ดูก็รู้ว่าใครจะชนะ" เจ้าของใบหน้าน่ารักแต่งแต้มไปด้วยรอยยิ้มตะโกนบอกพี่ชายออกมาด้วยความมั่นใจพร้อมชูถังใส่ปลาที่มีปลาดิ้นๆเพราะอึดอัดเต็มถัง
พี่ชายหน้าสวยไม่ตอบอะไรได้แต่ยิ้มบางๆกับน้องชายจอมซน คิม แจจุงเป็นลูกชายคนโตของตะกูลคิมที่มีที่ดินนับร้อยไร่
"เย้!! ชนะแล้วววๆๆ" น้องชายตะโกนเต้นแร้งเต้นการาวกับถูกล็อตเตอรี่รางวัลที่1 มืออวบเลื่อนไปจับแขนพี่ชายหน้าสวย"พี่แจ ตามสัญญานะ วันนี้พี่ต้องทำอาหารให้ผมกิน"ดวงตากลมจ้องมองพี่ชายอย่างมีความหวัง(ว่าจะได้กินกับข้าวฝีมือแจจุง)
"จ้าๆ" มือเรียวขยี้หัวน้องชายด้วยความหมั่นไส้ จะแอ๊บไปถึงไหนจุนซู แค่นี้น่ารักไม่พอรึไง
สองพี่น้องเทปลาลงสู่แม่น้ำแล้วเดินมุ่งกลับบ้าน
"กินแล้วนะคร๊าบบบบ" เสียงใสตะโกนก่อนจะซัดอาหารบนโต๊ะด้วยความเร็วล้านปีแสง
"จุนซู ลูกก็อายุ20แล้ว ป๊าได้ข่าวว่ามีคนมาเช่าที่เราถ่ายละคร ใช่มั้ยแม่" ชายวัย50ปีสะกิดกับภรรยาเป็นเชิงถาม
"ใช่จ้ะ"
"แล้วมันเกี่ยวอะไรกับอายุของผมล่ะครับ==""จุนซูเงยหน้าขึ้นมา ปากก็เคี้ยวอาหารตุ้ยๆ ผมล่ะหน่ายกับป๊ะป๋าจริงๆ จะพูดอะไรให้มันรู้เรื่องสักกะติ๊ดไม่ได้รึไง
"ดาราคนที่มาถ่ายน่ะ เค้าเป็นลูกของเพื่อนป๊าเอง ป๊าอยากจะให้จุนซูไปดูหน่.."
เพี๊ยะ!! ยังไม่ทันที่ป๋าจะพูดจบโดนภรรยาฟาดเข้าให้ที่แขนพร้อมส่งสายตาดุไปให้
"คือว่าป๋าเค้าอยากให้จุนซูไปดูแลหน่อยว่าพร้อมรึเปล่า ถ้าเกิดมีอะไรขาดตกบกพร่องจุนซูก็จัดให้เค้าหน่อย จะได้ไม่มีปัญหา"
"อ๋ออ ได้ฮะ ฮิยะฮ่าฮ่าฮ่า นี่เป็นครั้งแรกที่ป๊าให้งานจุนซูเลยนะเนี้ยย แสดงว่าจุนซูดูมีความรับผิดชอบมากขึ้นใช่มั้ยฮะ แหม น่าภูมิใจจริงๆ" จุนซูยืดอกกินข้าวต่ออย่างสุขใจ
พี่ชายหน้าสวยที่นั่งเงียบมาตลอดส่ายหัวระอากับน้องชาย ก็เป็นซะแบบนี้ ป๊าถึงได้อยากให้แต่งงานเร็วๆ เฮ้ออ
"กินข้าวเสร็จแล้วไปดูเลยนะลูก ป่านนี้เค้ามาถึงกันแล้วล่ะ อยู่แถวๆไร่องุ่นตรงโรงอาหารน่ะ"ผู้เป็นแม่ยิ้มระรื่น
และเมื่อร่างเล็กกินข้าวเสร็จก็พาตัวเองเดินมาที่คอกม้าจนหยุดอยู่ที่ม้าสีขาวคู่ใจของตน
"เป็นไงบ้างเซียกิ นายยังดูแข็งแรงเหมือนเดิมนะ"มืออวบตบหลังม้าเบาๆก่อนจะขึ้นไปขี่
"ไปกันเถอะ" ประตูม้าเปิดออกพร้อมกับร่างบางและม้าสีขาวขนยาวสลวยวิ่งไปข้างหน้าตามทางมีต้นไม้ใบหญ้ามากมายจนจุนซูอดไม่ไหวที่จะหยุดเพื่อเก็บผลไม้ตามทางกินอีก ที่จริงใช้เวลาไม่ถึง15นาทีก็ถึงจุดหมาย แต่ร่างเล็กแวะตรงนู้นชมตรงนี้จนปาไปเป็นชั่วโมง
"เฮ้อออ นี่มันเลยมา40นาทีแล้วนะ ทำไมเจ้าของที่ยังไม่มาสักที" ผู้กำกับกระวนกระวายเชิงอารมณ์เสีย เกลียดจริงๆคนไม่ตรงเวลาเนี่ย บ่นไปดูนาฬิกาไป
"วันนี้ผมอยู่ได้อีก2ชั่วโมงนะ ถ้าคุณยังไม่เริ่มสักที พรุ่งนี้ผมต้องมาใหม่อีกใช่มั้ย"เสียงทุ้มไม่สบอารมณ์นักพูดขึ้น ก็แน่ล่ะสิ ถ้าวันนี้ถ่ายไม่เสร็จพรุ่งนี้ก็ไม่ได้หยุดอย่างที่ตั้งใจไว้
"สวัสดีครับ ยินดีที่ได้รู้จักผมชื่อคิม จุนซู เป็นเจ้าของที่ ขอโทษด้วยครับที่มาช้า"ร่างเล็กฝืนยิ้มพร้อมยื่นมือไปตามมารยาท
ร่างสูงใบหน้าหล่อเหลามองร่างเล็กด้วยสายตาดูถูกมากมาย"สวัสดี ผมชื่อปาร์ค ยูชอน เป็นนักแสดง"น้ำเสียงทุ้มฟังดูว่างเปล่าก่อนจะหันไปคุยกับผู้จัดการส่วนตัว
ร่างเล็กยื่นมือค้างไว้ก่อนจะหดมือกลับไป น่าแตกเลย เค้าไม่จับมือด้วย ผมผิดเองที่มาช้า ในใจร่างเล็กตอนนี้คำว่าขอโทษตีกันออกมาคับอก
"คุณคิม จินซุกใช่มั้ย มาก็ดี"
"เปล่าครับ ผมมาแทนคุณพ่อน่ะ"
แล้วร่างเล็กก็คุยงานกับผู้กำกับเรื่องน้ำตก แม่น้ำว่าตรงไหนสวยพอ งานราบรื่นเพราะความที่มีมนุษย์สัมพันดีจึงทำให้จุนซูสนิทกับคนในกองถ่ายง่ายขึ้น
"ยูชอนนนน น้ำค่ะ"หญิงสาวขึ้นชื่อว่าเป็นนางเอกพูดด้วยเสียงหวานเจี๊ยบพร้อมกับยื่นน้ำในมือให้ชายหนุ่ม
"ขอบคุณครับ" ร่างสูงรับน้ำใจไว้ ดูก็รู้ว่าเจสสิก้าจ้องจะจับเขา ไม่ใช่ว่าเขาชอบ แต่ไม่อยากให้ความนิยมในหมู่สาวๆลดลง ก็แค่เก็บไว้คบเล่นๆ สำหรับยูชอนแล้วไม่มีคนที่หวังดีกับเขาจริงๆหรอก ทุกอย่างมันก็แค่ภาพมารยา ถ้าหลงไปคิดว่าเรื่องจริง ตัวเขาเองที่จะเจ็บ
"พ่อหนุ่ม ป้าขอลายเซ็นหน่อย จะเอาไปอวดลูกสาวว่าได้เจอดาราด้วย"หญิงชราคนนึงแต่งตัวมอมแมมเอ่ยขึ้นพร้อมยื่นกระดาษกับปากกาให้ ยูชอนรับมาเซ็นเร็วๆแล้วส่งคืนไป ไม่นานนักก็มีกลุ่มลุงๆป้าๆวิ่งมาขอลายเซ็นกันยกใหญ่ จนต้องให้การ์ดมากั้นไว้
ร่างสูงเดินไปหยิบเจลล้างมือในกระเป๋าบีบแล้วถูไปมาหลายรอบจนเจลแทบหมดหลอด"จะติดเชื้อโรคมั้ยเนี่ย น่ารังเกียจจริงๆ เอามือสกปรกแบบนั้นมาขอลายเซ็นได้ไง"ชายหนุ่มพึมพำเบาๆโดยไม่รู้ว่ามีร่างเล็กเดินมาตรงนั้นพอดี
-------------------------------------------------------------------------
ความคิดเห็น