รักหวานผ่าซ่ารักบ้าๆของหนุ่มดงบัง

บทที่1 การเผชิญหน้า
"ในการประกวดนักร้องชื่อใหม่ เราก็ได้ผู้ชนะ 5 คนที่จะได้ไปอยู่ร่วมกัน"
เสียงประกาศดังขึ้นในหอประชุมใหญ่ ณ ประจำกรุงโซล
"ได้แก่ ยุนโฮ แจจุง ยูชอน จูนซู และชางมินคับ"
เสียงปรบมือดังขึ้นจนแสบแก้วหู ร่าง บาง สูง ใหญ่ ทั้ง 5 ก้าวออกมาจากด้านหลังเวทีโดยที่ไม่มองหน้ากันด้วยซ้ำ
ณ หลังเวที
"เอาล่ะ พวกเธอทั้งห้าต่อไปจะต้องอยู่ด้วยกันแล้วนะ เพราะพวกเธอเป็นนักร้องที่มีคุณภาพและได้รับการยอมรับจากทุกคนที่นี่"
เสียงหญิงคนหนึ่งกล่าวขึ้น โดยที่ร่างชายหนุ่มทั้งห้ายังนั่งกอดอก ไม่สนใจคำพูดนั้นสักเท่าไหร่
"จุงยุนโฮ"
"คะ ครับ"
ร่างสูง สะดุ้งเสียงนั้นก่อนจะลุกขึ้น โดยที่ร่างสวยโบแจ และจูนซู นั่งขำกับพฤติกรรมของเขา โดยที่ชางมินหันไปเห็นเค้กบนโต๊ะ จนไม่คิดลังเลอะไรทั้งสิ้นในเวลาไม่กี่นาที เค้กในจากนั้นก็เหลือแต่ความว่างเปล่า ต่างจากยูชอน ที่ตอนนี้เขาหลับอย่างมีความสุขบนตักนิ่มๆของ โลมาน้อยจูนซู
"ต่อไปนาย เป็นหัวหน้าวงนะ "
แล้วร่างหญิงพูดมากก็เดินจากไป โดยที่ยุนโฮ ยังคงยืนอ้าปากหวอไม่รู้อะไรทั้งสิ้น ตอนนี้เขากลายเป็นหัวหน้าวงไปซะ แล้ว นั้นอำนาจทุกอย่างมันก็ต้องเป็นของเขา อิอิ (คิดแผนชั่ว)...
......วันต่อมา......
"ถึงสักที เหนื่อยชะมัดเลย"
เสียงแหลมของโลมาน้อยเอ่ยขึ้น ในขณะที่ ยูชอนทำปากขมุบขะมิบ (แค่นี้ก็เหนื่อย เชอะ)
"ตืบ เตียงนี้ฉันจองนะ สบ๊ายสบาย"
"ฟัวะ เรื่องอะไรเตียงนี้ ฉันจองแล้ว นายแหละไปนอนเตียงอื่น"
โลมาน้อยพูดขึ้นในขณะที่ยูชอนทำหน้าไม่พอใจ เพราะความโมโห
"นายมีสิทธิอะไรมาโยนกระเป๋าของฉัน"  ยูชอนเริ่งขึ้นเสียงทันทีโดยที่จูนซูยังนอนทำน่าระรื่นเหมือนเขาไม่ได้ทำอะไรผิด
"ก็ สิทธิที่ว่า เตียงนี้เป็นของฉัน นายมีปัญหาไหม" โลมาน้อยตอบกลับโดยที่ยังไม่ลงจากเตียง อีกด้านหนึ่ง แจจุง และ ชางมินกำลังยกของเข้าห้อง (ยุนโฮไม่มีน้ำใจเอาซะเลย)
"ออกไป" ยูชอนพูดพร้อมชี้ไปทางประตู
"ม่ายยยยออก จะทำไมล่ะ" โลมาน้อยก็ยังทำหน่าระรื่นต่อไป สะใจจัง อิอิ และการเถียงจึงเริ่งดังขึ้นจนทำให้ร่างชายหนุ่มทั้ง 3 ที่อยู่ด้านนอกเริ่งรู้สึกรำคาญ จึงมีการตัดสินโดยเสียงสวรรค์จาก พ่อหมี
"นั้นพวกนายก็นอนด้วยกันซะเลยสิ" ร่างสูงเดินเข้ามาเกาะประตูพร้อมพูดคำสั้น แล้วเดินจากไป มันทำให้ทั้งคู่ หยุดชะงักทันที แต่ก็ตอบโต้ไม่ได้ เพราะว่า ในห้องนี้มีเพียง 3 ห้อง ห้องหนึ่งก็กลายเป็นของชางมินโดยที่ชางมินติดป้ายกำชับหน้าประตูไว้ว่า "ฉันไม่ชอบนอนกับเพศเดียวกัน'' ดังนั้นจูนซูจึงต้องนอนกับยูชอนโดยจำเป็น เพราะอีกห้องมันตกเป็นของ คิมแจจุง และ จุงยุนโฮ โดยปริยาย
........ณ ห้อง แจ+ยุน.........
"นายนอนเตียงนะ เดี๋ยวฉันนอนข้างล่างเอง"
ร่างสูงกล่าวขึ้น ในขณะที่ถอดเสื้อออกแล้วโยนลงพื้นห้อง (ซกมกจริงๆ)
"ไม่ต้องมาทำตัวเป็นสุภาพบุรุษ ฉันนอนไหนก็ได้ เอ้ย นั้นนายถอดเสื้อทำไมอ่ะ จะถอดก็ไม่ถอดในห้องน้พดิคนอะไรหน้าไม่อาย"  
โบแจพูดพร้อมกับเบี่ยงหน้าหนีออกจากร่างสูง ทำไมใจเราเต้นอย่างนี้นะ ไม่ ไม่ อย่างคิดมากโบแจ
     

                                                     ต่อไปจะเป็นอย่างไร โปรดรอฉบับหน้า อิอิ