คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : รักแสนหวาน 2
ทา้านอีมุมหนึ่อเาะฮ่อ ลูน้อลุ่มที่หนึ่เฝ้าอยู่บริเวบ้านอเสี่ยมานพอย่าไม่ให้ลาสายา ไม่ว่านในบ้านะทำอะไร ้อมีสันอยรายานให้ลุ่มที่สอรับทราบ บ้านอเสี่ยมานพนั้นว้าให่ รอบๆบ้านมีสวนย่อม สระว่ายน้ำ ร้านอาหารื่อัสอร้าน พร้อมทั้ึออำลัาย แ่ละึ็ะมียามรัษาาร์ทุุ โยเพาะบริเวัวบ้านที่้อใ้ยามรัษาาร์ถึห้าน ลุ่มแรพยายามปรึษาันในเรื่ออารัารแบ่ลุ่มนัารับยามรัษาาร์ ทุนลวามเห็นว่าะเ้าไปพร้อมันและทำเหมือนับว่าเป็นนหลทา านั้น็ะีพ่นยานอนหลับให้ยามรัษาาร์ทุน แ่ที่ยา็ือ ร้านอาหารสอร้านมีพนัานอีำนวนหนึ่ ึ่ยา่อารวบุมารเ้าไปในรั้นี้
“ถ้าอย่านั้น็้อเป็นืนนี้แล้วล่ะ ยัไ็้อรอให้พนัานลับบ้านัน่อน ทีนี้็ะเหลือแ่ยามรัษาาร์ พวเรา็ทำามส่วนที่ไ้วาแผไว้็แล้วัน” รามานแบ่หน้าที่ันอย่าเรียบร้อย ทุนรับทราบและรับฟัแผนารอรามาน ส่วนฝ่ายประสานาน็บอ่าวให้ับลุ่มที่สอทันที
สายามเ้มอเาันเหลือบไปเห็นร่าท้วมอเสี่ยมานพำลัะโนุยโทรศัพท์อย่าเสียัับใรนหนึ่ ใบหน้าอเาเหมือนัวลมาๆ
“ไปามหาลูสาวันให้พบ อั๊ว่ายไม่อั้นอยู่แล้ว อแ่ลูสาวันลับืนมา็เพียพอ พวลื้อเ้าใไหม ่าใ้่าย อั๋วเ็มที่ ไม่มีปัหาใๆทั้นั้น” เายืนยันเสียแ็ ใบหน้าอเาเ็มไป้วยวามเรีย เพราะหลายวันแล้ว บีบีไม่ยอมลับบ้าน
“อะไรนะ ไ้ อั๊วะออไป็แล้วัน แน่ในะว่าพบลูสาวันแถวๆท่าน้ำอเาะ ีมา เี๋ยวพบัน” เสี่ยมานพพู่อนที่ะวามือถือ้วยรอยยิ้มแห่วามหวั
...ท่าน้ำอเาะฮ่ออย่านั้นหรอ มัน็ใล้ับเรืออเราสิ..
รามานิในใและพยายามวิเราะห์ับเื่อมโยสิ่ที่เสี่ยมานพพู สายาอเายัับามอพฤิรรมอเสี่ยมานพ
“มันยัไม่ออไปอนนี้นิ แล้วมันะออไปอนไหนนะ” รามานรุ่นิในใ
เาหยิบเรื่อมือสื่อสารึ้นมาาระเป๋าาเเพื่อประสานานไปยัราเอลึ่อยู่ไม่ไลมานัาที่นี่
“ราเอล รามานพูเปลี่ยน” รามานเรียื่อเพื่อนสนิทเพื่อแ้่าว
“รับทราบ” ราเอลอบลับ
“อนนี้เป้าหมายมีแผนะออาบ้านเพื่อไปามหาลูสาวที่ท่าน้ำอเาะฮ่อ อนนี้ไม่รู้ว่าะออี่โมเท่านั้นเอ”
“รับทราบ อบใมา” เสียวิทยุับไปพร้อมับเสียอราเอล เารู้สึใไม่ีและัสินในรายานให้ับีามินรับทราบ
หโมเย็น ลำแสสีทอ่อยๆถูลืนหายไปาหมู่เมสีำึ่ำลัเลื่อนที่เ้ามา รถยน์ันหรูอเสี่ยมานพออาบ้านทันที ราเอลมอูรอบๆอีรั้หนึ่เพื่อรวสอบวามเรียบร้อย
“ทุอย่าเหมือนเิม ทำาที่เราลันไว้ ลุ่มที่หนึ่ทุน ลุยไ้” รามานสั่าร์ทันที ทุนพร้อมลุยและเินเ้าไปเหมือนไม่นำลัหลทา ยามรัษาาร์ในุ่าๆ็ให้วามสนใับทุๆนที่เินเ้ามา
“อยาถามว่าะไปห้าที่ใล้ที่สุ ไม่ทราบว่าพวพี่ๆสุหล่อะสามารถบอทาไปไ้หรือเปล่ารับ” หนึ่ในลุ่มนนั้นถามยามรัษาาร์
“็้อเินออไปแล้ว็เลี้ยววานะ แล้ว่อยหารถเมล์ึ้น นี่พวน้อหลทาันเป็นลุ่มให่แบบนี้เียวหรอ” ยามรัษาาร์ถาม้วยวามสสัย
“รับ ็หลมาแล้วนิรับ” ลุ่มนอีามินยิ้มอย่าอบุ่อนที่ะหันหลัไปบอนอื่นๆให้เรียมระป๋อยาสลบ รามานสัเาร์อยู่รอบนอนเียว
ทุนหยิบนละระป๋อออมาแล้วพ่นยาสลบไปให้ยามรัษาาร์ทุนที่ยืนอยู่
“ทำอะไรวะ” ยามรัษาาร์แทบทุนร้อ้วยวามใ แ่้วยฤทธิ์ยาที่เรียมมา ไม่ถึห้านาทีทุน็นอนสลบเป็นหน้าอ
“แ่นี้็เรียบร้อยแล้ว ทุนถอยออมา แล้วะให้ลุ่มสอเ้าไปัาร ...ลุ่มสอ เริ่มไ้” รามานส่สัาให้ลูน้ออลุ่มหนึ่ออมาาบ้านอเสี่ยมานพ ทุนในลุ่มสอเริ่มเลื่อนที่เ้ายึพื้นที่ในบ้าน บาส่วนทำลายล้อวรปิ บาส่วนเ้าไปในัวบ้านโยมีลุ่มที่หนึ่เฝ้ารัษาาร์อยู่ภายนอ บาส่วน็พยายามใ้ยาสลบทำให้แม่บ้านนอนหลับ ราเอลเป็นนเินนำทุนและระายำลัเ้ายึอในบ้านหลันี้
“เ็บให้หม เอาไปให้หมเท่าที่เอาไ้ ยิ่มาเท่าไหร่ยิ่ี” ราเอลหัวเราะ้วยวามสะใ เาและีามินรออยวันนี้มานานแล้ว วันที่ะไ้ยึทรัพย์สินทุอย่าพร้อมับัยนะในรั้นี้
“เ็บแล้วออไปไ้แล้ว เี๋ยวพวมันลับเ้ามาพวเราะวยันหม” ราเอลสั่ให้ทุนรีบนอออาบ้านหลัให่โ สายาอราเอลเผลอไปเห็นรอบรูปสีน้ำาลึ่มีรูปเสี่ยมานพับหิสาวนหนึ่ หิสาวนนี้ใบหน้าลมและุ้นาเหลือเิน
“ใรันแน่นะ ทำไมใบหน้ามันุ้นริๆ” ราเอลพยายามนึใบหน้าลมบนรูปภาพ เามอไปรอบๆ้า็มีแ่รูปลัษะนี้เ่นเียวัน
ทุนนอออไปึ้นท้ายรถระบะเรียบร้อย รามานยัไม่เห็นราเอลเินออมา เาึรีบสืบเท้าเ้าไปในบ้านหลัให่
“รามาน นายมาพอีเลย ่วยันนึหน่อยิ ว่าผู้หินนี้ือใร ทำไมมันุ้นหน้าริๆ” ราเอลเอ่ยถามแล้ว็มอไปที่ใบหน้ามเ้มอเพื่อนสนิท
“็นี่ไ บีบี ที่อยู่ับท่านีอเรายัไล่ะ ว่าแ่ทำไมหน้าาล้ายับเสี่ยมานพมาเหลือเิน หรือว่า...” รามานในอ้าปา้า
...บีบีือลูสาวนเียวอเสี่ยมานพ...
“เป็นลูสาว ถ้าอย่านั้น...” ราเอลเอ็ใเหมือนัน เพราะหาเป็นเ่นนั้น แผนหนึ่ับสอที่วาไว้็สำเร็ ทั้นำทรัพย์สินออมานอบ้านและทรมานลูสาวสุที่รัอเสี่ยมานพ
“ีมา เรื่อนี้้อรีบลับไปรายานท่านีโย่วน ราวนี้ฝ่ายเรานะแล้วล่ะรามาน” ราเอลเสริม่อแล้วหัวเราะอย่าสะใ ร่าหนาทั้สอนเินออาบ้านหลัให่และึ้นรถระบะที่อรออยู่หน้าบ้าน
ความคิดเห็น