ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ป่าซาเรียกับไอเทมยาทั้งเจ็ด(100%)
"พวกเราเดินเข้ามาที่ไหนเนี่ย ทำไมมืดอย่างนี้นะ" ฮาสึกิหวาดกลัว
ทั้งสามคนมองไปรอบๆ มีแต่ต้นไม้รายเรียงเต็มไปหมด ทำให้พวกเขาแยกไม่ออกว่าทางไหนเป็นทางไหน
"นี่ เราเดินกลับมาที่เดิมอีกแล้วหรอเนี่ย ไม่ไหวแล้วนะ เดินจนขาจะฉีกแล้วด้วย ทำไงดี"
"ยินดีต้อนรับสู่ป่าซาเรีย นี่คือด่านแรกของพวกเธอนะ" เสียงหญิงปริศนาคนหนึ่งพูด
"คุณเป็นใครกัน" ออมปุจังพูดพลางมองไปรอบๆ ก็มองไม่เห็น มีแต่หมอกสีดำปกคลุมไปทั่ว
"ฉันไม่จำเป็นต้องบอกชื่อให้พวกเธอได้รู้จัก ฉันแค่จะมาบอกว่าพวกเธอต้องเก็บไอเทมยาให้ครบเจ็ดอัน ถึงจะสามารถช่วยราชินีแม่มดได้" เสียงนั้นค่อยๆดังขึ้นเรื่อยๆ
"แล้วฉันต้องหาจากไหนล่ะ"
"ก็ด่านนี้เป็นด่านแรกไงล่ะ ไอเทมนี้คือยาแก้ปวดหัว หาให้เจอนะ หาจนกว่าพวกเธอจะออกมาจากเขาวงกตแห่งนี้ได้ ฮ่าๆๆๆๆ" เสียงค่อยๆเงียบหายไป ทั้งสามกลัวสุดๆ โดยเพาะฮาสึกิ
"ไม่ต้องกลัวนะพวกเรา เราต้องสู้เพื่อฮานะจัง แล้วก็กำจัดพวกนั้น"
"พวกนั้นน่ะ พวกไหนกัน ฉันยังไม่รู้จักชื่อเลย ฉันว่า พวกโดเรมีต้องโดนอะไรเข้าสิงแน่ๆเลย" ออมปุจังพูด
"นั่นล่ะซิ ทำไมต้องเกิดเรื่องพวกนี้ด้วยนะ ฉันเริ่มท้อแล้วนะ" ไอโกะบ่น
ทุกคนหันไปทางไอโกะอย่างด้วยความตกใจ ปกติจะเห็นไอโกะยิ้มรับกับทุกปัญหาและเข็มแข็งที่สุดในกลุ่ม แต่ไหน ไอจังจึงหมดอะไรตายอยากขนาดนี้
"ใจเย็นๆไอจัง ยังไงซะ พวกเราทั้งหมดก็ต้องกลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ พวกเราต้องกำจัดพวกนั้น" ฮาสึกิจับมือไอโกะเพื่อส่งกำลังใจไปให้ ไอโกะจ้องหน้า
"พวกนั้น แล้วมันพวกไหนกันล่ะ"
"แต่ที่แน่ๆ พวกเราสามคนต้องออกไปจากเขาวงกตให้ได้ก่อนนะ สู้ๆซิไอจังเพื่อนรัก" ออมปุจังพูด ไอโกะพยักหน้า พร้อมกับฮาสึกิก้อเช่นกัน
ทั้งสามเริ่มตั้งสติอีกครั้งหนึ่ง ทุกคนเตรียมอุปกรณ์ที่ใช้ขีดระหว่างทางเพื่อเอาตัวรอดที่นี่ให้ได้ โดยร่ายเวทย์มนต์
"โอม มะลุกกิกกี๋ มะลิกกิกกี๋ มะลิกกิกกี๋ จงออกมาสีเทียนและผ้า" ฮาสึกิร่ายมนต์
"นี่นะ ฉันว่าน่าจะให้ไอจังเป็นคนใช้สีเทียนนะ" ฮาสึกิพูดพลางยื่นเทียนให้ไอโกะ
ไอโกะรับมาแล้วยิ้ม
"ส่วนผ้าฉันกับออมปุจังจะแบ่งกันเป็นสองส่วนและกัน ช่วยๆกันทำเครื่องหมายนะ... พร้อมยังจ๊ะ"
"อืม" ทุกคนพยักหน้า
ทั้งสามคนก็เดินไปเรื่อยๆ ระหว่างทางก็ได้ทำเครื่องหมายต่อไป แต่แล้วก็วนกลับมาที่เดิมจนได้ แต่ทั้งสามก็ไม่ย้อท้อใดๆทั้งสิ้น ระหว่างทางไอจังนึกอะไรออก
"ฉันลืมไป ว่าต้องหายาแก้ปวดหัวด้วยนะ" ฮาสึกิสะดุ้ง
"ไช่ เราก็เกือบลืมไปแนะ"
"ไม่เป็นไร เราต้องหาเจอแน่ๆ นั่นไง แสงอะไรน่ะ"
..
"ลักษณะคล้ายยานะ เม็ดกลมๆอ่ะ" ฮาสึกิบรรยายลักษณะที่เห็น
..
"หรือว่าจะเป็นยาแก้ปวดหัว " ทั้งสามคนค่อยๆจับและหยิบยานั้นด้วยความระมัดระวัง
หลังจากที่เขาหยิบ กำแพงของเขาวงกตก็หายไปทันที
"ในที่สุดก็ได้แล้ว ชื้นแรก" ฮาสึกิพูด
ทั้งสามคนมองไปรอบๆ มีแต่ต้นไม้รายเรียงเต็มไปหมด ทำให้พวกเขาแยกไม่ออกว่าทางไหนเป็นทางไหน
"นี่ เราเดินกลับมาที่เดิมอีกแล้วหรอเนี่ย ไม่ไหวแล้วนะ เดินจนขาจะฉีกแล้วด้วย ทำไงดี"
"ยินดีต้อนรับสู่ป่าซาเรีย นี่คือด่านแรกของพวกเธอนะ" เสียงหญิงปริศนาคนหนึ่งพูด
"คุณเป็นใครกัน" ออมปุจังพูดพลางมองไปรอบๆ ก็มองไม่เห็น มีแต่หมอกสีดำปกคลุมไปทั่ว
"ฉันไม่จำเป็นต้องบอกชื่อให้พวกเธอได้รู้จัก ฉันแค่จะมาบอกว่าพวกเธอต้องเก็บไอเทมยาให้ครบเจ็ดอัน ถึงจะสามารถช่วยราชินีแม่มดได้" เสียงนั้นค่อยๆดังขึ้นเรื่อยๆ
"แล้วฉันต้องหาจากไหนล่ะ"
"ก็ด่านนี้เป็นด่านแรกไงล่ะ ไอเทมนี้คือยาแก้ปวดหัว หาให้เจอนะ หาจนกว่าพวกเธอจะออกมาจากเขาวงกตแห่งนี้ได้ ฮ่าๆๆๆๆ" เสียงค่อยๆเงียบหายไป ทั้งสามกลัวสุดๆ โดยเพาะฮาสึกิ
"ไม่ต้องกลัวนะพวกเรา เราต้องสู้เพื่อฮานะจัง แล้วก็กำจัดพวกนั้น"
"พวกนั้นน่ะ พวกไหนกัน ฉันยังไม่รู้จักชื่อเลย ฉันว่า พวกโดเรมีต้องโดนอะไรเข้าสิงแน่ๆเลย" ออมปุจังพูด
"นั่นล่ะซิ ทำไมต้องเกิดเรื่องพวกนี้ด้วยนะ ฉันเริ่มท้อแล้วนะ" ไอโกะบ่น
ทุกคนหันไปทางไอโกะอย่างด้วยความตกใจ ปกติจะเห็นไอโกะยิ้มรับกับทุกปัญหาและเข็มแข็งที่สุดในกลุ่ม แต่ไหน ไอจังจึงหมดอะไรตายอยากขนาดนี้
"ใจเย็นๆไอจัง ยังไงซะ พวกเราทั้งหมดก็ต้องกลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ พวกเราต้องกำจัดพวกนั้น" ฮาสึกิจับมือไอโกะเพื่อส่งกำลังใจไปให้ ไอโกะจ้องหน้า
"พวกนั้น แล้วมันพวกไหนกันล่ะ"
"แต่ที่แน่ๆ พวกเราสามคนต้องออกไปจากเขาวงกตให้ได้ก่อนนะ สู้ๆซิไอจังเพื่อนรัก" ออมปุจังพูด ไอโกะพยักหน้า พร้อมกับฮาสึกิก้อเช่นกัน
ทั้งสามเริ่มตั้งสติอีกครั้งหนึ่ง ทุกคนเตรียมอุปกรณ์ที่ใช้ขีดระหว่างทางเพื่อเอาตัวรอดที่นี่ให้ได้ โดยร่ายเวทย์มนต์
"โอม มะลุกกิกกี๋ มะลิกกิกกี๋ มะลิกกิกกี๋ จงออกมาสีเทียนและผ้า" ฮาสึกิร่ายมนต์
"นี่นะ ฉันว่าน่าจะให้ไอจังเป็นคนใช้สีเทียนนะ" ฮาสึกิพูดพลางยื่นเทียนให้ไอโกะ
ไอโกะรับมาแล้วยิ้ม
"ส่วนผ้าฉันกับออมปุจังจะแบ่งกันเป็นสองส่วนและกัน ช่วยๆกันทำเครื่องหมายนะ... พร้อมยังจ๊ะ"
"อืม" ทุกคนพยักหน้า
ทั้งสามคนก็เดินไปเรื่อยๆ ระหว่างทางก็ได้ทำเครื่องหมายต่อไป แต่แล้วก็วนกลับมาที่เดิมจนได้ แต่ทั้งสามก็ไม่ย้อท้อใดๆทั้งสิ้น ระหว่างทางไอจังนึกอะไรออก
"ฉันลืมไป ว่าต้องหายาแก้ปวดหัวด้วยนะ" ฮาสึกิสะดุ้ง
"ไช่ เราก็เกือบลืมไปแนะ"
"ไม่เป็นไร เราต้องหาเจอแน่ๆ นั่นไง แสงอะไรน่ะ"
..
"ลักษณะคล้ายยานะ เม็ดกลมๆอ่ะ" ฮาสึกิบรรยายลักษณะที่เห็น
..
"หรือว่าจะเป็นยาแก้ปวดหัว " ทั้งสามคนค่อยๆจับและหยิบยานั้นด้วยความระมัดระวัง
หลังจากที่เขาหยิบ กำแพงของเขาวงกตก็หายไปทันที
"ในที่สุดก็ได้แล้ว ชื้นแรก" ฮาสึกิพูด
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น