คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Chapter 5
Chapter 5
“เมื่อไหร่พวกนั้นจะลงมาเนี่ย นี่ก็เก้าโมงกว่าแล้วนะ - * -” จงฮยอนพูดอย่างอารมณ์เสีย เพราะคนตัวเล็กทั้งสองหน่ะสิดันมาช้ากว่าเวลาที่นัดเอาไว้ ทำให้ต้องยืนรออยู่กันหน้าหอพัก
ให้ตายสิ นี่พวกเขายืนรอสองคนนั่นมาเกือบสิบห้านาทีแล้วนะ - - ** !!
“อ๊ะ นั่นไงพูดถึงก็มาพอดีเลย” อนยูกล่าวทักเมื่อเห็นร่างเล็กทั้งสองเดินลงมาจากหอ
“แหะๆ ขอโทษทีพอดีตื่นสายหน่ะ ” คีย์พูดแล้วยิ้มแหยๆ
“แล้วแทมินหล่ะ วันนี้ก็มีปฐมนิเทศด้วยหรอ??” อนยูถามอย่างสงสัย เมื่อเห็นคนตัวเล็กอีกคนสวมชุดนักเรียนเหมือนกันกับพวกเขา
“อ๋อ ใช่แล้วหล่ะฮะ” แทมินตอบแล้วยิ้มแป้น ก็เขาดีใจนี่นาในที่สุดก็เป็นนักเรียนม.ปลายสักที
^ ^
“แล้วแทมิน อยู่โรงเรียนไหนหล่ะเดี๋ยวพวกพี่ไปส่ง” จงฮยอนเอ่ยชวน
“อ่า ผมอยู่โรงเรียนมัธยมปลายxxxxฮะ” แทมินขบคิดอยู่พักนึงแล้วค่อยตอบขึ้น เพราะมัวแต่ดีใจจนลืมชื่อโรงเรียน(ซะงั้น = =)
“งั้นก็ที่เดียวกันหน่ะสิ !?” คีย์พูดขึ้นเสียงดังอย่างตกใจ
“เอ๋ จริงหรอฮะ O__O ” แทมินเองก็ตกใจเช่นเดียวกัน
“อืม งั้นก็พอดีเลยจะได้ไปพร้อมกัน” มินโฮพูดขึ้นบ้าง
“นั่นสิๆ จะได้ไปโรงเรียนด้วยกันด้วย เย้ๆ ~ ~ ^ ^ ” คีย์พูดอย่างดีใจแล้วกระโดดกอดแทมิน
“นั่นสิฮะ ดีใจจังเลยย ~ ~” แทมินพูดแล้วกอดคีย์กลับอย่างดีใจ
“เฮ้ย จะกอดกันอีกนานมั้ย -*- เดี๋ยวก็สายกันพอดี” จงฮยอนพูดขึ้นเสียงดัง หมั่นไส้ว่ะ - * -
“เอาหล่ะ เรารีบไปกันเถอะ ^ ^” อนยูยิ้มตาหยีก่อนจะออกเดินนำ แล้วจงฮยอนก็เดินตามออกไป
“พวกเราไปกันเถอะ เดี๋ยวจะสาย” มินโฮหันมาบอกคีย์กับแทมินก่อนจะออกเดินไปพร้อมกัน
แทมินกับคีย์ต่างก็ยิ้มให้กันไปตลอดทางอย่างมีความสุข
.
.
.
.
.
เสียงนักเรียนนับพันคนดังจ้อกแจ้กจอแจดังออกมาจากโรงเรียนมัธยมปลายแสดงให้เห็นถึงความดีใจที่ได้พบเพื่อนๆ ไม่ว่าจะจากโรงเรียนเก่าหรือเพื่อนห้องเดียวกันเมื่อปีที่แล้ว เพื่อนตั้งแต่สมัยประถมหรือมัธยมต้น เพื่อนที่ไม่ได้เจอกันมานาน เพื่อนรัก เพื่อนสนิท ต่างก็คุยกันอย่างสนุกสนานและมีความสุขให้หายคิดถึง แต่หากกลับต้องเงียบลงเมื่อนักเรียนกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามาในโรงเรียนและถูกสายตานับพันของนักเรียนทั้งโรงเรียนจับจ้องอย่างไม่วางตา ไม่ว่าจะเป็นนักเรียนชั้นเดียวกัน นักเรียนใหม่รวมถึงรุ่นพี่ด้วย.......(เว่อร์ไปมั้ย - -)
คนหนึ่งท่าทางเป็นมิตรหน้าตาเหมือนเต้าหูแต่แฝงไปด้วยความอบอุ่นอ่อนโยน คนนี้ท่าทางสดใสร่างเริงถึงหน้าจะเหมือนเป็ดและตัวเล็กไปหน่อยแต่ก็ใจดีนะ คนต่อมาสูงมากกหน้าหล่ออไม่แพ้ส่วนสูงเหมือนกันแต่ดูเป็นคนเงียบๆและเย็นชา คนนี้สวยมากกและหน้าหวานไม่แพ้กันแต่ถึงจะหน้าหวานอย่างนี้แต่ก็หล่อสุดๆ คนถัดมาหน้าตาน่ารักมากกๆตัวผอมๆขาวๆแต่ก็สูงนะแถมหล่อด้วย............แล้วเหตุการณ์ก็กลับเข้าสู่ปกติทุกคนคุยกันต่อเหมือนเดิมแต่สายตากลับไม่ได้จ้องมองคนที่คุยด้วยเลยเพราะมัวแต่มองหากลุ่มคนเมื่อกี๊กลัวว่าจะหายไปกับเหล่านักเรียนนับพันๆคน (เว่อร์ไปรึเปล่า = =)
“พี่คีย์ฮะ พวกเค้ามองเราทำไมหรอ” แทมินถามอย่างสงสัย
“อืม พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันแฮะ ตอนพี่เข้าใหม่ก็เป็นแบบนี้เหมือนกัน” คีย์เองก็ไม่รู้เหมือนกัน
“แต่คงไม่มีไรหรอก ^ ^” พูดแล้วยิ้มหวานอย่างสบายใจ ซึ่งตอนนี้อีกสามคนกำลังมองดูนักเรียนหลายคนที่ล้มลงไปกองกับพื้นเพราะละลายกับรอยยิ้มเมื่อกี๊ = =
“ฮะ ^ ^” แล้วทุกคนก็มุ่งหน้าไปที่อาคารจัดปฐมนิเทศกัน
.
ระหว่างปฐมนิเทศ.....
.
“ฮ้าววว แม่งพูดอะไรนักหนาวะ กูง่วงแล้วนะเนี่ย” พูดอยู่นั่นแหละกูจะหลับอยู่แล้วว ~ !
.
“ไอ้จง กูไม่ไหวแล้วยืมไหล่หน่อยดิ ง่วง T T”
“ไม่เว่ย กูหนัก - * - ยืมแทมินดิ”
“กูเกรงใจน้องเค้าว่ะ T T”
.
เอาก็เอาวะ ยืมก็ยืม !! ง่วงจะตายแล้วว ว
“แทมิน พี่ยืมไหล่หน่อยดิ T T”
“เอ๋ ? O__O”
“นะพี่ง่วงอ่ะ TT ^ TT”
“ได้สิฮะ” เมื่อแทมินพูดจบผมก็วางหัวลงบนไหล่ของน้องเค้าทันทีด้วยความง่วง......zzZzz z
.
อืออ อุ่นจังเลยย สบ๊ายสบายย ~ ~
.
หอม ด้วยย ย ย ~ ~
.
มีความสุขชะมัดเลยย ย ย ~ ~
.
.
“พี่คีย์ฮะ พี่คีย์ ตื่นได้แล้ว” ผมพูดแล้วเขย่าตัวพี่เค้าแรงๆ.............คิดแล้วยังตื่นเต้นอยู่เลย พี่คีย์ตัวนุ่มนิ่มไปหมดแถมยังหอมมากๆด้วย สวยมากๆยิ่งมองยิ่งสวย.... . ..ริมฝีปากบางสีชมพูนั้น.... ...จะหวานแค่ไหนกันนะ…..
อะ พอละเดี๋ยวผมจะไปไกล -////-
“พี่คีย์ ตื่นได้แล้วฮะ ตื่นๆๆ ๆ !!” ผมพูดเสียงดัง(มาก)แล้วเข่ยาแรงๆ(มาก)พี่แกจะได้ตื่น ผมจะได้ไม่เผลอทำอะไรลงไป =////= ก็น่ารักซะขนาดนี้
“หา งือ....มีไรหรอ” ขนาดท่างัวเงียยังน่ารักเลย -////-
“ตื่นเถอะฮะ เค้าปฐมนิเทศจะเสร็จแล้ว”
“อ่าว หรอ โทษทีๆ แหะๆ” พี่แกเอาหัวออกจากไหล่ของผมแล้วยิ้มแหยๆให้
“ไอ้จง ประชุมเสร็จยังวะ”
“นี่ไง เสร็จแล้วเนี่ย” พูดจบแล้วมันก็ปรบมือตามทุกคนในห้องประชุม ผมเลยตบตามด้วย
แล้วทุกคนก็แยกย้ายกันกลับบ้าน แน่นอน พวกผมด้วย
.......
……………
“แม่งพูดมากชิบหาย กูฟังจนหูชาแล้วเนี่ย - * -” จงฮยอนบ่นอย่างโมโห
“แล้วทำไมมึงไม่นอนวะ - -*” ก็แล้วทำไมไม่นอนหล่ะฟระ !! - - **
“ถ้ามีที่นอนก็ดีสิ T T แกก็พิงไหล่แทมิน พี่อนยูก็นอนพิงไหล่กู ไอ้มินโฮก็นั่งหลับขนาดหลับยังหล่ออะมึง TT TT ”
“ก็แล้วทำไมไม่หลับ - * -”
“กูเห็นหน้าพี่อนยูแล้วหลับไม่ลงว่ะ = =”
“ฮ่าๆๆ อ่าวหรอ โทษทีละกัน ” พี่อนยูพูดแล้วตบไหล่จงฮยอนอย่างปลอบใจพร้อมกับส่งยิ้มให้
“แหะๆ ไม่เป็นไรหรอกพี่อน T ^ T”
“เออใช่ มินโฮ เค้าจะประกาศห้องตอนไหนวะ” ผมหันไปถามมินโฮเห็นมันเงียบๆอ่ะ แล้วมันก็ฉลาดสุดด้วย
“เห็นบอกประกาศในเน็ตนะ ลองไปดูละกัน”
“อือๆ ขอบคุณมากๆ” ผมบอกขอบคุณแล้วยิ้มให้มินโฮ แหม ช่วยผมได้จริงๆ ^__^
“พี่คีย์ฮะ ไว้ถึงห้องแล้วเราไปเปิดดูกันนะ ^ ^” แทมินพูดอย่างตื่นเต้น
“อืออ แน่นอนอยู่แล้ว -^ ^- ”
______________________________________________________
ทุกคนครับ ช่วยกันเม้นหน่อยสิ
ไม่งั้นผมไม่รักนะ !!!
สำหรับคนที่เม้นให้ ผมรักที่สุดเลย ย ~ ~
ฝันดีนะครับ ^ ____ ^
จุ๊บ บบ บๆ ๆ * *
KEY
ความคิดเห็น