คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : [TaeKey] เคะ or เมะ and กด!! part 2 (END)
[TaeKey] เคะ or เมะ and กด!! part 2 (END)
.
.
.
.
ตอนเที่ยงๆ.....
“พี่อน จะไปกันยังพี่ ผมรอจนอยากจะไปแช่น้ำเล่นแล้วนะ =_=++” (เป็ดออกอาการ 555+)
“เดี๋ยวสิวะ ขอพี่แต่งตัวแป๊บนึงง”
“ผมเห็นพี่บอกตั้งแต่ครึ่งชั่วโมงก่อนแล้วนะ - -”
“รีบทำไมวะไอ่จง พี่เตรียมของอยู่นี่ไม่เห็นรึไง มานี่ๆ มาช่วยกันข้างบนดิ๊!!”
“โด่พี่ อะไรเนี่ยย เดี๋ยวก็ไปอัดเสียงไม่ทันหรอกก เฮ้ยยย!! O_o” ทันทีที่จงฮยอนเปิดประตูเข้ามาในห้องนอนก็ตกใจทันที
“นี่พี่ทำอะไรเนี่ยย?? O[ ]O”
“ซักผ้ามั้ง - * -” ไม่เห็นรึไงว่าจัดที่นอนอยู่
“กวนละพี่ - * - แล้วพี่มาจัดทำไมตอนนี้เนี่ย ตอนตื่นมาหล่ะไม่จัด”
“เออ เอาเหอะน่า มานี่ ช่วยขนตุ๊กตาออกไปให้หมดเลยนะ แล้วก็พับผ้าห่มด้วยย”
“คร๊าบบบ ๆๆ -[]- ” จงฮยอนพูดพลางแบกตุ๊กตาสิบกว่าตัวลงจากเตียงของลีดเดอร์ของวง อายุขนาดนี้แล้วยังไม่เลิกนอนกอดตุ๊กตาอีกหรอเนี่ย =3=
“พี่ผ้าห่มนี่เอาไว้ตรงไหนน?”
“พับแล้วกองไว้ตรงข้างๆเตียงอ่ะแหละ เดี๋ยวมันก็หยิบขึ้นมาเอง อ้ออ เอาผืนนี้นะ” อนยูพูดแล้วโยนผ้าห่มที่อยู่ข้างๆตัวให้จงฮยอน
“อ่าว ทำไมใช้ผืนนี้หล่ะพี่ ” จงฮยอนพูดพลางกลางผ้าห่มในมือออก นี่มันผ้าห่มแทมินนี่หว่า
“เออสิ -O- เดี๋ยวผ้าห่มชั้นเลอะ!”
“หมายความว่าไงพี่...?” จงฮยอนถามอย่างงงๆ แต่ในใจก็รู้แล้วแหละว่ามันมีอะไรแปลกๆ
“พี่ว่าเตียงพี่ อาจถูกใช้เป็นสถานที่เปิดพิธี - -”
“พิธีอะไร -__-”
“ซิงว้อยยยย!! =O=”
“.....อ๋อออออออ โอเคๆ ผมเข้าใจละ” ทีนี้หล่ะถึงบางอ้อเลยนะเมิงง - -
“เสร็จละพี่ เดี๋ยวผมเขียนโพสท์อิทแปะไว้ด้วย หึหึ”
“เอามานี่ เขียนด้วยย! หึหึ”
.และแล้วพี่ใหญ่และพี่รองของวงก็ออกไปอัดเสียงกัน (กว่าจะได้ไป - -)
“อ้าว พวกพี่จะออกไปอัดเสียงกันหรอ?” มินโฮถามขณะนั่งดูทีวีอยู่
“อือ ทำไม” จงฮยอนถาม
“รอแป๊บพี่ ผมไปด้วย จะไปซื้อของพอดี” มินโฮรีบวิ่งขึ้นไปหยิบกระเป๋าบนห้อง ก่อนจะรีบลงมา
“ซื้ออะไรของแก = =” อนยูถามอย่างสงสัย
“ยาพี่ .....ผมว่ามันต้องฉีก” มินโฮยิ้มอย่างรู้กัน
“เออเนอะ ลืมคิดไปเลยว่ะ” อนยูพูดอย่างเห็นด้วย ครั้งแรกนี่หว่า -__-
“รู้สึกสงสารไอ่คีย์นิดๆแฮะ =O=” จงฮยอนพูดขึ้น ก่อนทั้งสามจะเดินออกจากบ้านไปด้วยกัน...
....ก้าง ไม่อยู่ แทมินร่าเริง อิอิ
.
“พี่คีย์ฮะ~ ทำไรอยู่หรอ?” แทมินถามพร้อมเดินเข้ามาหาคีย์ในห้องครัว
“หาอมยิ้มอยู่หน่ะ... พี่จำได้ว่าอยู่แถวๆนี้นา”
“เจอมั้ยฮะ?”
“อืออ... อ๊ะ เจอแล้วๆ” คีย์พูดพลางหยิบอมยิ้มออกมาสองอัน อันหนึ่งรสองุ่น กับอีกอันรสสตรอเบอรี่
“แทมินกินมั้ย..?” คีย์ถามแล้วเอียงคออย่างน่ารัก ถ้าเป็นพี่คีย์หล่ะก็...กินฮะ
“กินฮะ... กินพี่คีย์นะ” แทมินพูดแล้วยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
“บะ...บ้า -///- จะกินอันไหน องุ่นหรือสตรอเบอรี่” เด็กบ้า! -///- อย่ามาพูดให้คิดไกลได้มั้ย!!
“เอาองุ่นฮะ”
“อืออ” คีย์ส่งอมยิ้มให้แทมิน ก่อนอมยิ้มรสสตรอเบอรี่สีชมพูสวยจะเข้ามาอยู่ในริมฝีปากหวาน
“พี่คีย์ฮะ.. อยากลองชิมรสองุ่นมั้ย”
“หือ เอาสิพี่ก็ยังไม่เคยกินเลย” คีย์ตอบขณะที่กำลังเลียอมยิ้มอยู่
“ได้เลยฮะ...”
“เอ๋...?” อ่าว ไหนบอกจะให้ชิมไง แต่ไหงกลับเอาเข้าปากตัวเองซะงั้น
“หือ..อะ อื้อ!” ยังไม่ทันจะได้ถามอะไร มือเรียวก็ดึงอมยิ้มออกจากปากซะแล้ว ริมฝีปากอิ่มทาบทับลงบนริมฝีปากบางอย่างรวดเร็ว ลิ้นร้อนค่อยๆไล่เลียไปเรื่อยๆตั้งแต่กลีบปากบนไปกลีบปากล่างและค่อยๆเข้ามาชิมความหวานในโพรงปากนั้น ลิ้นร้อนกวาดไปจนทั่วโพรงปากเกี่ยวกระหวัดลิ้นเล็กให้เข้ามาหาก่อนจะลอบชิมความหอมหวานนั้นอย่างโหยหา... สตรอเบอรี่หวาน...แต่หวานไม่เท่าพี่เลย..พี่คีย์
“อือ...อืมม” ลิ้นร้อนยังคงลุกล้ำเข้ามาเรื่อยๆ จูบที่เร่าร้อนแต่ก็แฝงไปด้วยความหอมหวาน...รสองุ่น...ลิ้นหนายังคงควานหาความหวานไปจนทั่วโพรงปากเล็ก จนคีย์แทบยืนไม่ไหว เหมือนพลังมันหายไปไหนหมดไม่รู้.. ยังดีที่มีอ้อมแขนแกร่งประคองเอวบางเอาไว้
“อะ..อึก อืออ” เสียงประท้วงในลำคอเพราะขาดอากาศหายใจ ทำให้แทมินต้องค่อยๆถอนริมฝีปากออกอย่างเสียดาย
“พี่คีย์...ผมขอนะฮะ” แทมินพูดพลางอุ้มร่างของคีย์ขึ้นและเดินขึ้นไปบนชั้นสอง ใบหน้าคมแต้มไปด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์อย่างปิดไม่มิด ลีแทมินจะเมะแล้วนะ!! หึหึ
“อ๊ะ ดะ..เดี๋ยวแทมิน จะไปไหนน แทมิ๊นนน”
ปังงงงงงงงงง!!!
สิ้นเสียงปิดประตูแทมินปล่อยคีย์ลง แผ่นหลังบางชิดติดกับบานประตู โดยมีแทมินคร่อมอยู่ด้านบนและแขนทั้งสองข้างเพื่อกักไม่ให้เขาหนีไปไหนได้
“ผมรักพี่คีย์ฮะ... รักมาตั้งนานแล้ว” ลมหายอุ่นๆกระทบเข้ากับข้างแก้มใสเพราะใบหน้าที่อยู่ห่างกันไม่ถึงเซ็นต์
“
”
“ถึงหน้าผมมันจะไม่ค่อยเหมือนเมะเท่าไหร่...แต่ผมก็เป็นเมะอยู่ดีนั่นแหละ” แทมินพูดแล้วขบใบหูนิ่มเบาๆตรงประโยคหลัง
“อึก..อะ พะ..พี่ก็...”
“พี่คีย์หล่ะฮะ รักผมมั้ย?” ลิ้นอุ่นลากลงมาเรื่อยๆจนลงมาถึงซอกคอขาว
“อื้ออ..อะ..พี่..อ๊ะ..ก็รักแทมิน..” คีย์ครางเสียงหวานเมื่อปากอิ่มดูดตรงซอกคอจนเกิดเป็นรอยแดง
มือเรียวค่อยๆแกะกระดุมเสื้อคีย์ออกทีละเม็ดๆ แผ่นอกเนียนขาวปรากฏสู่สายตาแทมินทีละน้อย ก่อนจะก้มลงจูบตั้งแต่ริมฝีปากบางไล่มาที่ซอกคอและค่อยมาถึงแผ่นอกเนียนสวยน่าสัมผัส ฝากรอยรักสีสวยไว้ทุกที่ที่ริมฝีปากอิ่มลากผ่าน
“อะ..อ๊ะ...อ่ะ!”
“กลั้นเสียงไว้ทำไมหล่ะฮะ... ออกจะเพราะ” แทมินพูดพลางก้มลงดูดยอดดอกสีสวยเลียจนชุ่มไปหมดก่อนจะขบเบาๆจนขึ้นเป็นสีแดง
“อ๊ะ!...อ๊า..อื้มม”
“อะ..เดี๋ยวแทมิน..อ๊ะ...ปะ..ไปที่เตียง อื้ออ..ที่พื้นมัน..อ๊า..ยะ..เย็น”
แทมินอุ้มคีย์ไว้ในอ้อมกอดก่อนจะเดินมาที่เตียงตรงกลางห้อง ค่อยๆวางคีย์ลงอย่างนุ่มนวล ก่อนจะตามลงไปคร่อมแต่แล้วก็ต้องสะดุดกับแผ่นโพสท์อิทที่แปะไว้ตรงหัวเตียง.... ใบหน้าคมยกยิ้มอย่างถูกใจ ก่อนริมฝีปากของทั้งคู่จะทาบทับกันจนสนิทอีกครั้ง....และก็เป็นอย่างที่คุณคิด
“อ๊า..ทะ..แทมิน..แรง..แรงอีกก..อ๊ะ”
.
.
“อา พี่คีย์หวานมากเลยย”
“อะ..อื้มมม!..”
.
.
.
“อ๊า..แทมิน..ไม่เอานิ้ว..อ๊ะ..จะเอาแทมิน..อา”
.
.
“อื้ออ..อ่ะ..พะ..พี่คีย์..แน่นมากก”
“อะ...อา..ทะ..แทมิน..อึดอัด..อ๊ะ..อื้ออ!”
.
.
.
“อ๊า...อะ..แทมิน..อ๊ะ..แรง..แรงกว่านี้อีก..อะ..อ๊า!”
“อ๊ะ..อื้ออ...อา!..แทมินน..”
END.
แถมๆๆ โพสท์อิทที่แปะเอาไว้...
เฮ้ยยยย!! อย่าทำที่นอนเลอะนะเฟ้ยย -[]-*
อนยู...
_________________________________
แทมินพี่ขอ TaeKey แรงๆนะ หึหึ >O<
จงฮยอน...
__________________________________
พี่สอนไปหมดแล้วนะ.. อย่าหนักนักหล่ะ =O=
มินโฮ...
___________________________________
“แทมิ๊นนน ไหงเตียงพี่มันเปื้อนแบบนี้อ่ะ - [] -” อนยูโวบวายเสียงดังเมื่อเห็นสภาพเตียงตัวเอง ซึ่ง...นี่ขาเตียงกุจะหักมั้ยเนี่ย - * -
“อ่า ก็มันเลอะไปแล้วนี่ฮะ...ช่วยไม่ได้” แทมินยิ้มแหยๆ แล้วพูดเสียงเบา
“แล้วเป็นไง ที่พี่ขออ่ะ ^__^” จงฮยอนพูดขึ้นอย่างตื่นเต้น
“แน่นอนฮะ ในเมื่อพี่ขอมา ผมก็...จัดปายย~!” แทมินพูดแล้วยิ้มอย่างรู้กัน
“อ้ออ พี่มินโฮฮะ พี่มียารึเปล่า? .....พอดีผมหนักไปหน่อย”
“มีสิ ก็ออกไปซื้อมาให้นั่นแหละ - - เอ้า เอาไป” มินโฮพูดพร้อมโยนยาหลอดเล็กในมือให้แทมิน
“บอกแล้วแท้ๆ ว่าอย่าหนักนัก” = =
“ทำไงได้หล่ะฮะ....ก็พี่คีย์เค้าอยากยั่วผมเองนี่นา” แค่พี่อยู่เฉยๆ มันก็ยั่วผมแล้วฮะ พี่คีย์!!
_______________________________________________________________
ความคิดเห็น