คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 1
Chapter 1
ชายหนุ่มร่างเล็กรูปร่างบอบบางวิ่งตรงเข้ามาในหอพักแห่งหนึ่งด้วยท่าทางรีบร้อน
“ขอโทษนะครับ ที่นี่มีห้องว่างรึปล่าว ??” เด็กหนุ่มถามทั้งๆที่ยังหอบอยู่
“เอ่อ...ขอโทษจริงๆนะ หอนี้เต็มแล้วหล่ะ” ผู้จัดการหอพักพูดอย่างยากลำบาก เพราะดูจากท่าทางแล้วคงจะตั้งความหวังเอาไว้ “ ว่าที่นี่มีห้องว่าง….. ”
“เอ๋ ?! หอนี้ก็เต็มแล้วหรอครับ” เด็กหนุ่มถามด้วยน้ำเสียงเศร้าสร้อยพร้อมกับใบหน้าที่หลุบต่ำลง
“อือ ยังไงก็ขอโทษด้วยนะ....”
“อะ....ไม่เป็นไรครับ....ขอคุณมากเลยนะครับ” เด็กหนุ่มเดินคอตกออกไปจากเคาน์เตอร์ติดต่อห้องพัก
งือ ไม่นะ นี่ผมไปมาเกือบจะทุกหอพักแล้วนะ....แต่ก็ไม่มีที่ไหนว่างเลย อุตส่าห์คิดว่าพอขึ้น ม.4 แล้วจะได้ใช้ชีวิตอยู่หอเหมือนเด็กม.ปลายแท้ๆ TT ^ TT แล้วจะทำยังไงต่อดีเนี่ย หอก็ไม่มีให้อยู่ เฮ้อออ คงต้องกลับบ้านซะแล้วหล่ะมั้งง..... T ^ T
“อ๊ะ! นั่นแผ่นอะไรอ่ะ” ด้วยความสงสัยเด็กหนุ่มรีบก้มเก็บกระดาษขึ้นมาดูทันที
รับสมัคร รูมเมท !!
ผมชื่อ คิม คิบอม (คีย์) ครับ
อาศัยอยู่ที่หอนี้ ชั้น 5 ห้อง036
ตอนนี้ผมกำลังรับสมัครรูมเมทอยู่
ถ้าใครสนใจติดต่อได้ที่เบอร์นี้นะครับ
0xx-58x-x1x-4
เย้ ~ ~!! ในที่สุดผมก้อได้หออยู่แล้ววว ~ ~ !! ! ไม่รอช้าเด็กหนุ่มรีบขึ้นลิฟท์ไปชั้น 5 ทันทีแล้วตรงไปยังห้องหมายเลข 036 ตามที่ในกระดาษเขียนทันที
ว้ากกกกกกกกก ทำไงดีอ่ะ ติดประกาศไปเป็นอาทิตย์ไม่เห็นมีใครมาเลย T ^ T
ฮือออ ไม่นะคัยก้อได้มาเป็นรูมเมทให้ คิม คิบอม คนนี้หน่อยสิไม่งั้นผมต้องสติแตกตายคาห้องแน่ๆเลยย ย ย ~ !! TT ^ TT
“ติ๊ง ต่อง ~ !!”
“คร้าบบบ” ผมลุกขึ้นเดินไปที่ประตูและเปิดออก....!!!!
“เอ่อ คุณเป็นเจ้าของห้องรึเปล่าครับ ?!” ผมพูดพร้อมกับโชว์แผ่นกระดาษในมือ แต่....คนๆนี้สวยจัง....
“เอ่อ...อะ ใช่ ทำไมหรอ ?” อะ...ใครอ่ะ ผู้ชายหรอ? ไม่น่าเชื่อ น่ารักจัง....
“เรื่องรูมเมท....ยังว่างอยู่รึเปล่าครับ ?!”
“อะ...เอ่อ ว่างสิทำไมหรอ ?”
“ผมขออยู่กับพี่ได้มั้ยครับ!!”
“ O o O !!! ”
“ O ^ O !!! ”
“เอ๋ อ๋อ...ได้สิ”
“จริงหรอครับ O o O !?”
“จริงสิ ^ ^”
“ เย้ ~ ~ !! ” ว่าแล้วเด็กหนุ่มก้อกระโดดกอดเจ้าของห้องทันทีด้วยความดีใจเหมือนเด็กๆ
“ขอบคุณครับ ~ ~ !! ” เย้ ในที่สุดผมก้อมีหออยู่แล้ววว ~ ~
“อะ.....อืม” เด็กจริงๆเลยนะ.... ผมกอดตอบน้องเค้าแบบหลวมๆแล้วเอามือลูบหัวทุยๆอย่างเอ็นดู ก้อนะ เดี๋ยวผมทำอะไรมากไปน้องแกจะตกใจหนีไปซะก่อน อุตส่าห์หาเพื่อนร่วมห้องได้แล้วทั้งที ^ ^
_____________________________________________________
ความคิดเห็น