[fic reborn] Tuna My Love ชั้น..รัก..ทูน่า 1827

ลำดับตอนที่ #11 : ตอนที่ 6 ผมขอโทษครับบ T T

“นี่...ตื่...”เด็กหนุ่มผมสีส้มค่อยๆรู้สึกตัวเมื่อได้ยินเสียงเหมือนใครมาเรียกแต่ยังคงงัวเงียอยู่

“ถ้านายไม่ตื่นภายใน 5 วิ ฉันจะจับนายกด 1...  2... 3...”

“งืมๆ...อือ...แม่ฮะขออีก 5 นา......แว้กกกกกก!!!  ขอโทษครับ คุณฮิบาริ”ผมรีบถอยกรูออกมาทันทีเมื่อรู้สึกตัวว่าตอนนี้ผมกำลังนอนกอดคุณฮิบาริอยู่แถมผมยังอยู่ข้างบนด้วย >///< (จิ้นนนนกันไปไกลลล....)

“ขอโทดครับที่ผมนอนทับแถมยังกะ....กอดคุณแบบนี้ คงจะอึดอัดสินะครับ”ร่างเล็กล่าวอย่างสำนึกผิด

“ช่างมันเถอะ  รีบเตรียมตัวไปโรงเรียนได้แล้ว......แต่คราวหลังจะทำมากกว่ากอดก้อได้นะ.....”ร่างสูงก้มลงกระซิบที่ข้างหูของร่างบางก่อนจะเดินออกไปปล่อยให้ร่างบางหน้าแดงจนจะเดือดอยู่แล้วว  >///<

[ฮิบาริ   เคียวยะ]

      ทำเป็นพูดดีไปได้เราทั้งๆที่ตัวเองต่างหากที่เกือบแย่   ให้ตายสิ!! ขนาดเวลานอนยังน่ารักเลย ถ้าคัยมาเห็นล่ะก้อต้องจับหมอนี่กดแน่ แต่โชคดีนะที่เป็นเรา....ฮึ้ยยย!! เพราะเจ้าสัตว์กินพืชนั่นแท้ๆ ชั้นเลยนอนไม่หลับทั้งคืน!!!

…………

……………….

“เร็วๆหน่อยสิเจ้าสัตว์กินพืช  อยากไปโรงเรียนสายรึไง”

“ครับๆ จะไปเดี๋ยวนี้แหละครับ” ผมรีบวิ่งออกจากบ้านด้วยความรีบร้อน....ก้อวันนี้เป็นครั้งแรกนี่นาที่จะได้ไปโรงเรียนพร้อมคุณฮิบาริ  >//<

“ไปกันเถอะ...”ฮิบาริพูดพร้อมกับออกเดินนำ

“ครับ  ^ ^”

_________________________

[ พักกลางวัน ]

“รุ่นที่ 10 ครับเราไปทานข้าวกันเถอะครับ”โกคุเทระคุงเดินเข้ามาชวน

“นั่นสิ วันนี้เราดาดฟ้ากันเถอะวันนี้อากาศดีด้วย”ยามาโมโตะเดินมาอีกคน   -  -

“เฮ้ยย อย่าแย่งความคิดคนอื่นสิฟระ!!  - *- ”

“อ่าว โทดทีก้อนายไม่บอกหนิฉันเลยไม่รู้  555+”

“ หนอยย!!  แกกวนชั้นเรอะอยากตายนักใช่มั้ย  - -^^*** ” ไม่ว่าเปล่าพี่แกก้อคว้าระเบิดขึ้นมา  อืม...แต่เหมือนมันมากกว่าปกตินะ   -  -

“งั้นมาแข่งกัน ใครชนะจะได้ไปกินข้าวกับสึนะสองต่อสอง”ยามาโมโตะพูดพร้อมกับถือดาบขึ้นมา

“ก้อเอาสิ  ดีนะที่วันนี้ฉันเตรียมระเบิดมา 2 เท่า”  

“นี่โกคุเทระคุง ยามาโมโตะ เรารีบไปกินข้าวกันเถอะเดี๋ยวหมดเวลาก่อนนะ”ผมรีบแทรกขึ้นมาขณะที่ทั้งสองกำลังวิ่งเข้าหากัน

“ครับ รุ่นที่ 10 ไปกันเถอะครับ~” ไม่ว่าเปล่าโกคุเทระเดินเข้ามาจับมือสึนะแล้วเดิน[ลาก]ออกไป

<เนียนจิงๆ -  -** // สึนะ>

“นั่นสิ  รีบไปกันเถอะ” ยามาโมโตะรีบตามออกมาแล้วเดินมาโอบไหล่สึนะแบบไม่น้อยหน้า  -  -

<ไอ้นี่ก้อเนียนอีกละ -  -^^  //  สึนะ>  <กรูอยากต่อยพวกมัน 2 คนจังเลยย   -  -**^^  // ฮิบะ>

…………

……………………

           ขณะที่สึนะกำลังกินข้าวอยู่นั้นก้อมองไปเห็นร่างสูงนอนหลับอยู่เลยคิดจะไปหาจึงบอกทั้งสองคนว่า

“เอ่อ โกคุเทระคุง ยามาโมโตะทั้งสองคนกลับห้องไปก่อนนะ เดี๋ยวฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนเดี๋ยวตามไป” สึนะพูดพลางยิ้มแหยๆ

“อืม ตามสบายเถอะสึนะ”

“วางใจได้เลยครับรุ่นที่ 10 ถ้าอาจารย์มาเดี๋ยวผมจะถ่วงเว.........” ยามาโมโตะลากโกคุเทระออกไปทั้งๆที่ยังพูดไม่จบ  -   -

        เมื่อสองคนนั้นออกไปร่างเล็กค่อยเดินขึ้นไปหาร่างสูงเงียบๆเพื่อไม่ให้รู้สึกตัวและในที่สุดก้อเดินมาเกือบถึงตัวร่างสูงแล้ว.....

“เหวออ!!!”   “ตุ้บบบ!!”      ร่างเล็กล้มลงไปทับร่างสูงอย่างจังเพราะสะดุดขาตัวเอง  T-T  แต่ที่แย่กว่านั้นคือตอนนี้ผมคร่อมคุณฮิบาริอยู่และปากของผมก้อเกือบจะชนปากของเขาแล้วด้วย

“หือ...สึนะโยชิ” ฮิบาริงัวเงียตื่นขึ้นมาเพราะรู้สึกหนัก   -__-

“แว๊กกกก!!  เหวออ ขอโทษครับคุณฮิบาริ  ขอโทษครับขอโทษจิงๆ  ขอโทษครับ” สึนะรีบกระโดดออกห่างจากร่างสูงแล้วโค้งขอโทษซึ่งประมาณ 18 ครั้งได้  -_-     

        ให้ตายสินอนทับแค่นี้ทำยังกับไปทำญาติชั้นเสีย(ตาย)มาแน่ะ ขอโทษทำไมตั้งเยอะตั้งแยะเอาไว้ทำข้าวกินรึไงฟระ  - *-   หรืออยากได้โล่ กับ หอก เอามั้ยหล่ะเดี๋ยวฉันหามาให้  ^ ^**    
ร่างสูงเริ่มรู้สึกรำคาญที่ร่างเล็กขอโทษเขาไม่ยอมหยุดซะทีจึงพูดออกไปว่า

“งั้น ฉันจะนอนทับนายคืน จะได้เท่ากันแล้วนายก้อไม่ต้องขอโทษชั้นอีก ”  ฮิบาริยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

“ได้ครับบ!!” ร่างเล็กตอบอย่างหนักแน่นโดยที่ไม่รู้อะไรเลย

“อุ๊บบ  ฮะ ฮะ ฮะ....หึ หึ” ฮิบาริหัวเราะอย่างมีความสุขให้กับความจริงจังของสึนะก่อนจะกลายเป็นเสียงหัวเราะที่ชั่วร้าย

“แหม หัวเราะทำไมหล่ะครับ  -//- ”  สึนะพูดอายๆนี่เขาทำอะไรผิดรึป่าว

____________________________________________________________________

ตัด  ฉับบๆๆๆ  

เฮ้ออ~  ในที่สุดก้อเสร็จไปอีกตอน พอดีเมื่อวานพิมพ์ตอน 6 เสร็จแล้วแต่ดันทำหายย!!

เลยต้องนั่งปั่นใหม่ T  T    แต่ปัญหามันอยู่ตรงนี้ต่างหากก!!

ฮิบะ : ยัยไรเตอร์ แกทำชั้นไว้แสบมากนะ เสียงหัวเราะอุบาทว์ๆนั่นมันอะไรกัน  แล้วแกหาว่าฉันชั่วเราะ  แถมเรื่องไอ้ 2 ตัวนั่นอีก  - - ***^^^

ไรเตอร์ : เอ่อ....ช่างมันเถอะน่า....เฮ้ยยยย!!!!

        ทอนฟาเฉี่ยวหัว แบบ 1 เซนติเมตร

ไรเตอร์ : แว้กกกก!!!  ช่วยยยยยด้วยยยย   T_T

       ชะตากรรมของไรเตอร์จะเป็นเช่นไรก้อไม่อาจมีใครรู้.......

ฮิบะ : ยังไงก้อช่วยกันเม้นหน่อยนะ   เม้นกันเยอะๆหล่ะ (ไอ้)ไรเตอร์จะได้มาอัพต่อ  -*-  

ไรเตอร์ : 555+ ดีมากก   18FC ช่วยกันเม้นเยอะๆนะ

ฮิบะ : เฮ้ย อย่าลืมฉาก nc หล่ะ

ไรเตอร์ : น่าๆ ไม่ลืมหรอก

ฮิบะ : - -**

                 ปล. อยู่ด้วยกำลังใจจากคอมเม้น  T T