ห้องเก็บของ(ล่ะมั้ง)

ลำดับตอนที่ #5 : สมัครตัวละคร เรื่องOrdain Realityเรียลลิตี้ลิขิตชีวิตนี้ขึ้นอยู่กับคุณ

ส่งแบบฟอร์ม

I

รูปตัวละคร


ชื่อ : อิริเอะ คานาตะ

ชื่อเล่น : เค

อายุ : 17

เพศ ชาย

ลักษณะ : รูปร่างผอมบาง ผิวขาว ตัวเล็ก ชอบใส่ชุดนักเรียน ไม่ก็ชุดโทนมืด

วันเกิด : 24/ 12 / .....

II

นิสัย : มั่นใจในตัวเองสูง ใจเย็น บางครั้งก็ทำอะไรแบบไม่คิดเหมือนกัน ส่วนมากจะอยู่คนเดียวเงียบๆ แต่ถ้าอยู่กับเพื่อนๆหลายๆคนก็จะอารมณ์ดีประมาณว่ายิ้มตลอดอะไรประมาณนี้ แล้วก็ความรู้สึกเร็วสุดๆด้วยล่ะ

ประวัติ : เป็นลูกของศัลยแพทย์ชื่อดัง พี่ชาย1น้องสาว1 ในครอบครัวมี5คน พี่ชายเป็นศัลยแพทย์ตามพ่อ น้องสาวก็เรียนแพทย์เหมือนกัน

ความสามารถพิเศษ : วิ่งเร็ว(ชอบแวบ) ยิ่งปืนแม่น มือเบา(มือเบาตัวก็เบา= =;;)ความรู้สึกเร็ว

งานอดิเรก : นอนหลับ นั่งอ่านหนังสือ

ชอบ: -ชอบ : การนอน อาหารทะเล สีเทา

        -คลั่ง : -

เกลียด:-ไม่ชอบ  : แมว
        
         -แอนตี้    : -
 
         -เกลียด   : แมว พวกอวดดี

         -ทำลายทิ้งทันทีที่เห็น : จดหมายลูกโซ่ จดหมายข่มขู่

กลัว: ปลิงทะเล // กลัวโดนคนอื่นหาเรื่อง(เพราะขี้เกียจมีเรื่องกับคนอื่น)

อาการต่างๆ: วิ่งหนีโดยไม่สนใจสิ่งรอบข้าง // เดินหนี ไม่ก็แวบหนีไปกับสายลม

คนที่สำคัญที่สุดในชีวิต : น้องสาว

III
(ออริตอบ)

ผู้หญิงคนหนึ่งที่มีหน้าตาเป็นมิตร จู่ๆก็เดินมาลากคานาตะไปยังห้องแห่งหนึ่ง โดยไม่พูดหรือบอกกล่าวอะไร และไม่หันมามองหน้าด้วย ทำให้คานาตะ คิดว่า “ฉันขอนอนอยู่เฉยๆไม่ได้หรอ ฉันง่วง -.-”

จนคำพูดออกมาจากปากของหญิงสาวผู้นั้น

"สวัสดีจ้ะ เธอชื่ออะไรล่ะฮึ"

หือ อ๋อถามชื่อสินะ ฉันอิริเอะ อิริเอะ คานาตะน่ะ // นั่งมองแล้วยิ้มออกมา

"ช่วยแนะนำตัวหน่อยจะได้มั๊ย อยากจะบอกอะไรเรารึเปล่า"

ก็นะ ฉันชื่ออิริเอะ คานาตะ นักเรียนม.ปลายไม่มีอะไรเป็นพิเศษแค่เป็นลูกของศัลยแพทย์เฉยๆ แค่นี้แหละ

"อ่าฮะ โอเค หน้าที่ฉันคงหมดแล้วล่ะ ขอตัวนะ"  หญิงสาวคนนั้นเดินออกไป

อ๋อหรอ นักเรียนม.ปลายหรอ แล้วก็ไม่มีอะไรเป็นพิเศษเนี่ยนะพูดไปได้ // นั่งพูดกับตัวเองด้วยสีหน้าที่ไม่เปลี่ยนไปจากเดิม(หน้าตาย)


ไม่นานก็มีผู้ชายอีกคนหนึ่งเดินเข้ามา โดยที่คานาตะยังไม่ทันได้ลุกเลยด้วยซ้ำ

"ขอถามอะไรหน่อยสิ"

หื้อ มีอะไร // หันไปมองผู้ชายคนนั้น

"เธอรักใครที่สุดใโลกถ้าไม่นับตัวเอง"

รักใครที่สุดงั้นหรอ ก็คงจะเป็นน้องสาว


"หืมทำไมล่ะ ฮึ"

ก็เป็นคนที่สามารถเข้าใจความรู้สึกของฉันมากที่สุดน่ะสิ แล้วเธอเป็นคนที่ให้ความสำคัญกับฉันมากกว่า พ่อ แม่ แล้วก็พี่ชาย เธอเป็นคนที่ดีที่สุดในชีวิตของฉันเลยล่ะ

"แล้วถ้าเค้าตายไป เพราะ เธอ ล่ะ จะรู้สึกยังไง"

ก็คงจะรู้สึกผิดมากๆแล้วก็คงจะไม่ให้อภัยตัวเองโดยเด็ดขาดมั้ง แต่ฉันเองก็ไม่เคยเจอเรื่องอะไรแบบนี้ด้วยสิ แต่อีกเดี๋ยวฉันก็คงจะเจอเรื่องแบบนั้นแล้วสินะ // ยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย

"แล้วนาย จะเลือกอะไรดีล่ะ ถ้ามีทางเลือกเพิ่มอีกทางเลือกนึงคือเสี่ยงชีวิตเพื่อคนคนนั้น หรือนาย จะไม่กล้าแม้จะลอง"

ต่อให้ตายฉันก็จะช่วยคนที่สำคัญที่สุดของฉัน ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม แต่ถ้าไม่มีทางเลือกจริงๆฉันจะขอตายแทนคงจะดีกว่าล่ะมั้ง ^^ // ยิ้มออกมาด้วยท่าทางที่ไม่สามารถบอกอารมณ์ตอนนี้ได้

ชายคนนั้นก็เปลี่ยนเรื่องคุยกับคานาตะ"โอเค นี่ของบนโต๊ะนี่ก็กินได้นะ" เขาชี้ไปที่ของกินบนโต๊ะเรียงรายดูน่าทานมาก"

ขอบคุณนะแต่ไม่เป็นไร ตอนนี้ฉันง่วงเต็มทีแล้วล่ะ // ตอนนี้เปลือกตาจะปิดแหล่ไม่ปิดแหล่ละ

"โอเค ไปล่ะ" ชายคนนั้นเดินอกไป พร้อมมองคานาตะด้วยสายตาเจ้าเล่ห์พิกล

ลาก่อน แล้วพบกันใหม่ // ฟุบลงกับโต๊ะแล้วนอนหลับอย่างสบายใจ

IIII

(ผู้ปกครองออริ)

สวัสดีค่า ชื่อไรเอ่ย : ชื่อโซลครับ

เราชื่อแก้วนะจ๊ะ : ครับ

ทำไมถึงส่งออริมาแข่งนี่่ะ ชีวิตเชียวนะ : ก็มันน่าสนใจดีอ่านะ

รบกวนแอดแฟบได้ไหมคะ : ได้สิ

คิดว่าออริจะรอดมั๊ย : ไม่รู้สินะ

ยอมให้ตายมั๊ยล่ะ : ไม่หรอก

ถ้าโหวตให้ก็ดีนะคะ ไม่ต้องก็ได้ บายค่ะ : ลาก่อนครับ