คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : พายน้อย//- -\
������� เย้เห้ ฉันมีไรจะบอกทุกคนด้วยละ วะฮาฮ่าาาา ฉันมีแฟนแล้วนะทุกคนนน >< กรี้ดด!! แฟนฉันน่ารักมากด้วยไม่อยากจะโม้ฮี่ฮี่ -..- พายน้อยมีแฟนแล้วนะเย้เย้ อุ้ย! สวัสดีๆ ฉันชื่อพายน้อย แบ๊วใช่มั้ยล่าาาาา? ที่ฉันบอกว่ามีแฟนแล้วฉันไม่โม้นะ นั่นไงแฟนฉันมาละ
"พาย กลับบ้าน!!!"
"ทำไมวันนี้รีบกลับจังละ นี่แค่6โมงเองนะ ปกติภีมเลิกซ้อมหกโมงครึ่งนิ" ฉันก้มมองนาฬิกาของตัวเอง
"ก็พายต้องรีบกลับบ้านไม่ใช่หรอไง แม่ว่าแล้วไม่ใช่หรอที่ต้องมารอภีมเลิกซ้อมบาสซะเย็นเลย วันนี้ก็เลยขอครูโค้ชกลับเร็วซะหน่อย" หืมมมมม ภีมนี่น่ารักจริงๆเลยนะ
“ไม่เป็นไรหรอกภีม พายมาทำให้ภีมต้องเสียเวลาซ้อมรึเปล่าเนี่ย ขอโทษนะ _ _” ฉันทำให้ภีมต้องเสียเวลาซ้อมกีฬาที่เขาชอบหรอเนี่ยเห้อ “คราวหลังพายกลับเองก็ได้ ภีมซ้อมไปเถอะ”
“ไม่ได้ ยังไงก็ไม่ได้”
“ทำไมอะ”
“ภีมบอกแล้วไง ว่าจะไปส่งทุกวันจนกว่าภีมจะขี้เกลียด”
“เอิ่ม..ภีม”
“ฮ่าฮ่าฮ่า แล้วตอนนี้ พรุ่งนี้ วันต่อๆไปภีมก็ไม่มีทางขี้เกลียด ฉะนั้นอย่าดื้อไม่งั้นจะโดนทำโทษนะ หึหึหึ” สายตาเจ้าเลห์แบบนั้นอีกละ ชั่งน่ารักจริงๆ
“แบะแบะ กลัวมากมั้งภีม :p”
“ไปๆ กลับบ้านกันดีกว่า” ภีมเอากระเป๋าของฉันไปถือให้เหมือนเคยๆก่อนที่จะเดินออกจากโรงเรียนเพื่อไปส่งฉัน ภีมทำอย่างนี้ทุกวัน ฉันกลับบ้านกับภีมทุกวัน เพราะบ้านของเราไปทางเดียวกัน
#บ้าน
“บ้ายบาย คืนนี้เฟสทามกันเหมือนเดิมนะ รีบๆอาบน้ำล้ะแล้วมาคุยกัน” ภีมบอกฉัน
“โอเคเลย ถึงบ้านแล้วทักไลน์มานะ” ภีมกลับไปแล้วฉันก็เดินลั้นลาเข้าบ้านต่อ
“พี่ภีมนี่ดีเนอะ 5 เดือนแล้วยังดีเสมอต้นเสมอปลาย”
“แฟนฉันนะยะ ดีอยู่แล้วน่าโฮ๊ะๆ”
“อย่าทิ้งเขาแล้วกัน”
“ไม่มีทาง!!!!!” ฮึ่ยยยย! ฉันไม่ทิ้งภีมหรอก ยัยน้องบ้าเอ้ย!
�
#21.00น.
ตื้ด ตื่อ ตี้ด ตื่อ ~~
ว้ายยย ภีมเฟสทามมาแล้วว
“ฮัลเหลภีมมมมม มีไรจะเม้า”
“ว่าไงพายน้อย อาบน้ำแล้วดิ้”
“ช่ายยยย นี่ๆเพื่อนในห้องอ้ะมีโปรแกรมวะ ไปทะเลไปป้ะเตงงง”
“หือ ทะเลหรอ ไม่ค่อยชอบอ่ะ”
“นั่นดิ้ ภีมชอบภูเขานี่หน่า” ว้า อดไปสวีทกะภีมเลย
“อืม ไม่ชอบอ้ะทะเล แต่เดี๋ยวลองถามแม่ก่อน ช่วงนี้ยิ่งทะเลาะกันอยู่คงจะยากนะ” ภีมไม่ชอบทะเลมากๆเลยนี่หน่า
“ไม่เป็นไรหรอก ภีมไม่ชอบก็ไม่เป็นไร” เห้อ อยากให้ภีมไปด้วยจัง
“เดี๋ยวลองขอดูก่อนไง ยังไม่แน่”
“ก็ไม่อยากไปก็ไม่เป็นไรไง! ไม่ชอบแล้วจะไปทำไมละ” ชักจะหงุดหงิดล้ะ ชอบเป็นแบบนี้อยู่เรื่อยไม่อยากไปก็ไม่ต้องไป
“ก็ไม่ได้อยากไปนักหรอก! แต่เพราะพายไปไง ภีมไม่ไว้ใจ! มีผู้ชายไปกี่คนห้ะ เหล้าเบียร์อะไรอีก ไม่ได้ๆยังไงก็ต้อง
ไปคุมเข้าใจป่ะ!!! อย่าดื้อ” หวายยย ภีมอารมณ์เสียเลย เช้อะ ไม่อยากไปก็ไม่ต้องไปสิ
“พายดูแลตัวเองได้น่า เห็นพายเป็นเด็กหรอไงห้ะ”
“ภีมไม่ไว้ใจให้พายไปไหนโดยไม่มีภีมหรอก” งี่เง่าจังงเลย
“พายโตแล้ว!!”
“เป็นห่วง จบนะ!” เขินอ่ะเขินเลย ทำไมฉันถึงมองข้ามไปน้ะว่าภีมเป็นห่วง แง้ ขอโทษนะภีม
“เค้าขอโทษนะที่ทำตัวงี่เง่าอ่ะ คิดแต่ว่าภีมไม่ไปด้วยแล้วมันอารมณ์เสียอ้ะไม่อยากให้ภีมทะเลาะกะแม่ด้วย แต่ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไรนะเค้าจะดูแลตัวเองอย่างดีที่สุดสัญญาเลย”
“เค้ารักพายนะ เค้าไม่อยากให้พายไปไหนโดยไม่มีเค้า เค้าจะพยายามขอแม่นะ”
“ครับพ้มมม วันที่17-18นี้แล้วนะ อาทิตย์หน้าเอง”
“โอเคเลย นี่4ทุ่มล้ะไปนอนไป พรุ่งนี้ห้องพายมีเทสนี่หน่า รีบๆไปโรงเรียนล้ะเดี๋ยวเทสไม่ทัน”
“ค่า ฝันดีนะภีมจุ้บๆ” ฉันทำท่าจุ้บแล้วก็บ้ายบายภีมก่อนจะกดวางสาย
ความคิดเห็น