<> ซาตาน สื่อรัก กับ เทพ สื่อหัวใจ

ลำดับตอนที่ #4 : นี่หรือคือโลกมนุษย์

ตึกตระหง่านตั้งอยู่ ณ เบื้องหน้า สายตาของพวกเขาทั้ง 4 ทอดมองไปไกล พาหนะ 4 ล้อกำลังเคลื่อนตัวบนพื้นคอนกรีตด้วยความเร็วสูง ‘ นี่หรือโลกมนุษย์ ’ ความคิดของพวกเขาทั้ง 4 คนเกิดขึ้นในเสี้ยววินาทีต่อมา

“ คงต้องหาที่พักกันก่อนนะคะ ” เสียงแรกเอ่ยจากหญิงสาวนามว่า ‘ บลู ’

“ ใช่...ผมเห็นด้วย ” เสียงสนับสนุนถูกส่งมาจากแฟลต

ทั้งๆที่เจ้าตัวก็บ่นว่าไม่อยากมา แต่กับมีความรู้สึกตื้นเต้นกว่าราชาสะอีก

“ แล้วพวกเราต้องพักกันที่ไหนล่ะ ” ราชาเอ่ยถามพลางจ้องมองผู้คนที่กำลังเดินไปเดินมาและกันมามองพวกเขาอย่างตัวประหลาด

“ พวกเรางั้นหรอ...ใครบอกว่าฉันจะพักที่เดียวกับพวกนาย ” นัยน์ตาสีองุ่นกำลังจ้องมองราชาอย่างเอาเป็นเอาตาย

“ ไม่มีใครบอกหรอก  แต่ในใบกำหนดการมันเขียนเอาไว้ว่าเราต้องพักในโรงแรม EVERY อ่ะไรเนี่ย  ” ชัยชนะเป็นของราชา

“ อ่ะไรนะ ไม่จริงอ่ะ ไม่จริงใช่ไหม บลู  ”

“ จริงค่ะ พี่หญิง พวกเราต้องพักที่โรงแรมเดียวกันและห้องติดกันด้วย ” คำยืนยันออกจากปากองค์หญิงคนเล็ก

“ เหอะ...หน้าเบื่อที่สุด ” เรียวแขนงามๆ 2 ข้าง ถูกยกขึ้นมากอดอก

“ เอ่อ...พวกนายว่าไหม ว่าพวกมนุษย์มองพวกเราแปลกๆ ” แฟลตเอ่ยพลางมองไปรอบๆ

“ จะไม่แปลกได้ยังไง ” คำพูดของราชาทำให้ ผู้สงสัยทั้ง 3 หันไปมอง

“ ชุดของเราเหมือนพวกเขาที่ไหน ” ประโยคที่เรียกสายตาทุกดวงก้มลงไปมอง

ชุดกำมะหยี่ที่กำลังปกปิดร่างกายของพวกเขา รวมทั้งผ้าคลุมที่สะบัดไปตามแรงลม ดูยังไงๆก็เหมือน ชุดแสดงละครสัตว์

“ งั้น พวกเรารีบไปที่พักกันก่อนเถอะ ” การตัดสินใจเป็นของแฟลต

“ อืม ก็ดีเหมือนกัน งั้นรีบไปเถอะก่อนที่พวกเราจะถูกมุงเป็นตัวประหลาด ” เต้นท์พูดขึ้นเมื่อเห็นว่าผู้คนเริ่มยืนล้อมพวกเขาเป็นวงกลม

และเมื่อถึง

เมื่อพวกเขาทั้ง 4 คนเดินเข้ามาในโรงแรมสายตาทุกดวงในโรงแรมจึงให้ความสนใจมาทางพวกเขาทันที แฟลตจึงไม่รีรอที่จะรีบเดินไปที่เคาร์เตอร์

“ เอ่อ...ขอโทษครับ ขอเปิดห้องหน่อย ” พนักงานในโรงแรมพยักหน้างึกงักเป็นเชิงเข้าใจก่อนจะหันไปพิมพ์อะไรๆที่หน้าจอสีเหลี่ยม แต่เมื่อราชาเห็นจึงรีบเดินเข้าไปถามทันที

“ แฟลตนายทำอะไรน่ะ เราเข้าไปเลยก็ได้นิ  ” แต่เสียงที่ตอบกับไม่ใช่ผู้ที่ถูกถาม

“ นายรู้จักไหม ว่าเข้าเมืองตาหรี่ ต้องหรี่ตาตามน่ะ ” องค์หญิงโยวตอบพรอ้มกับเหยียดริมฝีปากเป็นเชิงดูถูก

“ ขอบคุณคับ ” แฟลตรีบตอบรับทันทีก่อนที่สงครามเล็กๆจะเกิดขึ้น

“ นายเปิดมากี่ห้อง ” ราชาเอ่ยถาม

“ 2 ห้อง เอ่อ...คือ...ฉัน ... ฉันขอไปอยู่กับ บลูนะ ” แฟลตพูดพลางอ้นวอนคนตรงหน้าทั้ง 2 คน แต่ดูเหมือนความหวังจะลิบหรี่เมื่อได้ฟังคำตอบจากทั้ง 2

“ !! ไม่ได้/ไม่ได้ !! ” เสียงประสานดังออกมาจากริมฝีปากราชาและองค์หญิงผู้แสนจะเอาแต่ใจ

“ ต้องได้สิคะ ในเมื่อกำหนดการบอกเอาไว้ ” ประโยคที่เรียกเอาสายตาทั้ง 2 ให้ก้มลงมามองในใบกระดาษสีเงินทันที

“ ฮึ่ย ! ไม่อ่ะ ฉันไม่มีทางนอนร่วมห้องกับยัยองค์หญิงงี่เง่านี่เด็ดขาด ”ผู้เป็นราชาประกาศ

“ นี่ ! ทำยังกับฉันอยากอยู่ร่วมห้องกับนายนักแหละ ไอ้ราชาบ้าเลือด ! ” เสียงเด็ดขาดถูกส่งออกมาจากองค์หญิงเช่นกัน

“ ก็ได้นะถ้าพวกนายจะยอมแพ้และกลับไปบนสวรรค์ ” คำตอบของแฟลตทำเอาเต้นท์ และ โยวเงียบไปและกำลังใช้ความคิดอย่างหนัก