<> ซาตาน สื่อรัก กับ เทพ สื่อหัวใจ

ลำดับตอนที่ #3 : กำหนดการณ์

เมื่อการประชุมเสร็จสิ้น คนที่โมโหที่สุดกับกลายเป็นคนที่ดีใจที่สุด ส่วนคนที่ดีใจที่สุดกลายเป็นคนที่โมโหที่สุด และคนที่โมโหที่สุดในตอนนี้คงจะหนีไม่พ้นราชาซาตานแห่งขุมนรก

" นี่ ท่านราชา ท่านจะเดินไปเดินมาอีกนานไหม ฉันปวดหัวจะตายอยู่แล้วนะ " แฟลตเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นท่าทางลุกลี้ลุกลนของราชา  และมันก็ได้ผลซะด้วย เต้นท์ชะงักกึกทันที ก่อนจะเดินมานั่งข้างๆแฟลตแล้วถอนหายใจเเรงๆหนึ่งที

การกระทำเช่นนี้ทำให้นิสัยอยากรู้อยากเห็นของเเฟลตเดือดพล่านขึ้นมาจนเก็บอาการไว้ไม่อยู่ เลยต้องเอ่ยถามเป็นการใหญ่

" เป็นอะไรของนายนักหนา " นัยตาสีแดงหันมาจ้องหน้าของผู้ถามประมาณว่า ' แกไม่รู้เรื่องอะไรเลยหรอ '  " อ๋อฉันเข้าใจและ เรื่องที่ท่านเทพซานสั่งให้นายกับองค์หญิงไปบนโลกมนุษย์น่ะหรอ " นัยตาสีเเดงเข้มเกิดอาการเเววโรจน์ขึ้นมาอีกครั้ง

" ก็ใช่น่ะสิ !!!!! กามเทพหรือเทพแผลงศรน่ะมีออกเยอะแยะไป แต่ซาตานแผลงศรน่ะ นายเคยเห็นไหมล่ะแฟลต " คำตอบของผู้เป็นราชาทำเอาคนที่นั่งถึงกับขำก๊าก
ออกมาทันทีอย่างกลั้นไม่อยู่

" ขำอะไรของนาย " นัยตาสีแดงหรี่ลงเล็กน้อย มองคนที่กำลังกุมท้องและหัวเราะอย่างเอาเป็นเอาตาย

เมื่อแฟลตเริ่มเก็บอาการอยู่แล้ว เจ้าคนหัวเราะ จึงเงยหน้าขึ้นมองราชาช้าๆเห็นว่าหน้าตาไม่ค่อยจะสบอารมณ์เท่าไหร่นัก ขืนขำต่อไปมีหวังนองเลือดแน่ๆ เลยหยุดการกระทำนั้นแล้วเริ่มทำหน้าเคร่งขึมบ้าง

" นายกำลังคิดอะไรอยู่ " แฟลตเริ่มสังเกต หน้าตาของเต้นท์ที่ตอนนี้ คิ้วสีน้ำตาลอ่อนถูกขมวดเข้าหากัน ปากได้รูปถูกเม้มเข้าไปอย่างใช้ความคิด

" ฉันกำลังคิดว่าถ้า...ฉันให้พื้นที่ในนรกไปตั้งแต่แรก.... "

" เรื่องแบบนี้ก็คงไม่เกิดขึ้นใช่ไหมล่ะ " แฟลตตอบอย่างรู้ทัน

" ใช่สิ ! เป็นเพราะเจ้าหญิงตัวแสบนั่นคนเดียว ทำให้เกิดเรื่องวุ่นวายแบบนี้ " เสียงของราชาหนุ่มกำหลังเดือดขึ้นเรื่อยๆ

" แต่ก็ไม่เห็นจะเป็นไรเลยนิ เขาก็ไม่ได้ห้ามใช้เวทย์สักหน่อย " คำตอบของแฟลต ทำเอาราชาหนุ่มขยับรอยยิ้มตรงมุมปากเล็กน้อย ก่อนจะหันกับไปตอบกับไอ้คนรู้ดีว่า

" ใช่ เขาไม่ได้ห้าม แต่สามารถใช่ได้เฉพาะหลังพระอาทิตย์ตกดินเท่านั้น ! "

" นายก็แอบสิ ไม่เห็นยาก " คิ้วของราชาถูกคลี่ออกก่อนจะตอบว่า

" จริงด้วยสิ ทำไมฉันมันโง่แบบนี้นะ " เต้นท์พูดขึ้นอย่างมีความหวัง แต่แล้วความหวังของชายหนุ่มก็ต้องริบหรี่เมื่อเห็นสตรีเบื้องหน้า

" องค์หญิงโย / องค์หญิงโย " ทั้ง 2 เอ่ยขึ้นพร้อมกัน

" ใช่ ! ฉันเอง....อ่ะ ! " หล่อนพูดพลางยื่นกระดาษสีเงินให้กับแฟลต  " นี่เป็นกำหนดการต่างๆ  อ่านซะ ! " หล่อนทำถ้าจะดีดนิ้วเพื่อหายตัว แต่นึกขึ้นได้ จึงพูดอีกทีว่า 
" และอีกอย่าง...เสด็จพ่อได้ควบคลุมเวทย์ เอาไว้ให้ใช้ได้เฉพาะตอนพระอาทิตย์ตกดินเท่านั้น โปรดเข้าใจไว้ ณ ทีนี้ด้วย " รอยยิ้มเหยียดๆปรากฏขึ้นบนริมฝีปากของเจ้าหล่อนก่อนจะหายตัวไป

อึ้งรับประทานตลอด 2 นาที สำหรับ ราชาและองค์รักษ์ 

แฟลตค่อยๆชูกำหนดการขึ้นมาอ่านก่อนจะทำสีหน้าบ่งบอกว่า ' ท่าจะแย่ '

" นายซวยแล้วเต้นท์ เอกสารนี่บอกว่า ปฏิบัติภารกิจได้เฉพาะตอนพระอาทิตย์ขึ้น "

" ใช่...แต่ใครบอกว่าฉันซวยคนเดียว " สายตาของเต้นท์และแฟลตประสานเข้าด้วยกัน

" นายหมายความว่า... " แฟลตจ้องหน้าราชาอย่างเค้นเอาคำตอบ

" ใช่ ! ...นายต้องไปกับฉันด้วย " ตำตอบของราชาทำเอาแฟลตแทบกัดลิ้นตัวเองตายอย่างอนาถ

" ไม่ ! ไม่ !! ไม่ !!!  เรื่องอะไรฉันจะต้องไปกับนายด้วยเล่า สู้อยู่ที่นี่จู๋จี๋กับบลูไม่ดีกว่าหรอ ไม่มีทางอ่ะ !! " แฟลตเถียงหัวชนฝา

" และนายคิดหรอว่าองค์หญิงตัวแสบจะไม่พาองค์หญิง บลูไปด้วย "

คิ้วของแฟลตถูกเลิกขึ้นอย่างใช้ความคิด ' ที่ราชาพูดก็ถูกแต่...เรื่องอะไรจะต้องเอาตัวไปเสี่ยงด้วยล่ะไม่เห็นจำเป็นเลย ' นี่คือความคิดเบื้องต้นของแฟลต

" แต่ไม่รู้ล่ะ นี่คือคำสั่งจากราชา องครักษณ์จงเชื่อฟัง " เต้นท์พูดพลางทำหน้านิ่ง

" ง่า  นายอย่าเล่นมุกนี้ดิ ฉันไม่ขำด้วยนะ  ง่า...ฉันไม่เอา ฉันไม่ไป "

ตอนนี้ภาพเบื้องหน้าของเต้นท์ไม่ต่างไปจากเด็กที่กำลังอ้อนวอนพ่อแม่ให้ซื้อของเล่น ' ซ้ายไปแล้วแฟลตเพื่อนรัก '