<> ซาตาน สื่อรัก กับ เทพ สื่อหัวใจ

ลำดับตอนที่ #2 : การประชุม

การประชุมถูกจัดขึ้นในห้องโถงอย่างหรูหรา แสงสีเหลืองนวลจากเพดานถูกสาดส่องลงมายังพื้นกระเบื้องสีขาวเบื่องล่างโต๊ะและเก้าอี้กถูกจัดไว้เรียงรายอย่างเป็นระเบียบ

" สวัสดีพะย่ะค่ะ ราชาเต้นท์ องครักษ์แฟลต " เสียงนี้ถูกเอ่ยแล้วเอ่ยเล่าเมื่อ 2 หนุ่ม ราชาและองครักษ์ได้เดินเข้ามา

ชุดสักหลาดสีดำกับเสื้อคลุมสีแดงทำให้ผู้สวมใส่นั้นดูเข้งขึมยิ่งนัก ยิ่งดูพร้อมกับนัยตาสีแดงสดเหมือนสีเลือดและผมสีน้ำตาลระต้นคอ คงไม่มีใครที่ดูหน้าเกรงขามไปมากกว่านี้แล้ว

" เชิญลงชื่อด้วยเพคะ " เสียงของเหล่าเทวดาพยายามบอกเหล่าเทพและซาตานที่มาถึงให้มาลงชื่อ รวมทั้งเต้นท์และแฟรตด้วย

ขนนกสีดำถูกปรากฏขึ้นเหนือกระดาษสีทองอร่ามเล็กน้อย พร้อมกับตัวอักษรว่า
' เต้นท์   ราชาซาตาน ' 

" ขอบคุณมากเพคะ "

" แฟลต!! วันนี้ดูเท่จัง " ชุดสักหลาดสีขาวเสื้อคลุมสีดำ ผมซอยสั้น ทำให้แฟลตในวันนี้ดูดีมากทีเดียว จนทำให้แฟนสาวอดที่จะชมไม่ได้

" บลู... " ชุดปกปิดร่างของเธอเป็นชุดยาวลากสีฟ้า สีนัยตาและทรงผมเป็นสีฟ้าอ่อน ผิวสีนวลตัดกับใบ้หน้าได้รูปของเจ้าหล่อนได้ดี คงจะรู้ไม่ยากว่าฐานะเธอคือ เจ้าหญิงเช่นกัน

" สวัสดีเพคะ ราชาเต้นท์ " บลูพูดพร้อมกับยิ้มน้อยๆให้กับราชา

" สวัสดีพะย่ะค่ะ องค์หญิง แล้ว... " เพื่อต้องการคลายความสงสัยให้กระจ่างราชาเต้นท์จึงถามถึงเจ้าหญิงที่แสนจะเอาแต่ใจตัวเองอีกพระองค์นึง " แล้ว เจ้าหญิง โย ล่ะ "

" อ๋อ พระพี่นางยังมาไม่ถึงมั้งเพค่ะ ถามทำใมหรือเพคะ " รอยฉงนปรากฏอยู่บนใบหน้าของ บลู เมื่อราชาถามถึงพี่สาวของตน

" อ๋อ ป่าวหรอก ถามไปเช่นนั้นล่ะ " คำพูดติดๆขัด ของราชาทำให้ บลูยิ่ง งง แต่ผิดกับอีกคนที่รูทันความคิด

" นี่ วันนี้ องค์หญิงโย แต่งตัวงามไหม " แฟลต ช่างรู้ใจราชาซาตานดีเหลือเกินจึงเอ่ยถามแทน

" เราก็ยังไม่เห็นเลย ไม่รู้สิ " 

" โอ้ย องค์หญิงองค์นั้นน่ะแต่งยังไงก็ไม่ขึ้นหรอก เชื่อสิ " คำพูดถูกปล่อยออกจากพระโอษฐ์ของาชา

" ดูท่านจะมั่นใจเหลือเกินกับคำพูดของท่านนะ ท่านราชา " 

" เสียงอย่างนี้ไม่ผิดแน่ " เต้นท์หันหลังไปทางต้นเสียง และก็พบคนที่ตนกำลังกล่าวถึงไปเมื่อกี้นี้เอง " สวัสดีพะย่ะค่ะ องค์หญิง โย "

" สวัสดีพะย่ะค่ะ องค์หญิงโย "

" สวัสดีค่ะ พระพี่นาง "

" นี่ บลู พี่บอกเธอแล้วใช่ไหมว่า ไม่ให้มายุ่งกับคู่เกย์ คู่นี่อีก ถึงหนึ่งในนั้นจะเป็นอะไรกับเธอก็ตามแต่ " เสียงฉอเราะดังมาจากองค์หญิงที่เพิ่งจะเสด็จมา

" แต่ว่า... " บลู พยายามจะพูดแต่ก็โดนขัดด้วยคำพูดของพี่เธอซะก่อน

" ไม่ต้องแต่ ไปได้แล้ว การประชุมจะเริ่มในอีกไม่นานนี้ " พูดจบ ก็ทรงดึงหระหัตถ์ของผู้เป็นน้องออกไป ปล่อยให้ 2 หนุ่ม งง เป็นไก่ตาแตก

" อะไรของเค้าหว่า เราไม่เห็นจะเหมือนคู่เกย์กันตรงไหนเลย จริงไหม " ว่าแล้วแฟลตก็ทำถ้ากอดเอวของราชา และมองตรงไปยังที่องค์หญิง 2 คน จนลับตา

" ต๊าย !! ดูนั่นสิ ท่านราชากับองครักษ์กอดเอวกันด้วยอ่ะ อย่างนี้ต้องมีอะไรในก่อไผ่แน่เลย " เสียงของเหล่าเทวดาและซาตานที่เดินผ่านไปผ่านมา ทำให้ 2 คนที่เพิ่งจะงง งวย กับเข้าใจในทันที

" มันคงจะเหมือนจริงๆล่ะมั้ง ฉันว่า " เต้นท์พูดพลางมองหน้าของแฟลต ทำให้หน้าของเต้นและแฟลตหันเข้าหากันพอดีเป๊ะ 

" อ๊าย !! ดูนั่นสิ เขา 2 คนกำลังทำอะไรนั่นอ่ะ ขยะแขยงที่สุด " เสียงเหล่าเทวดาทำให้ เขา 2 คนต้องรีบผลักออกจากกันทันที

" เอ่อ ฉันหน้านะ นายเข้าไปก่อนแล้ว ฉันค่อยเดินตามไปดีกว่า " แฟลตเสนอขึ้นเมื่อเห็นเหตุการณ์เริ่มจะเลวร้าย

" อืม...เอางั้นก็ได้ " พูดจบราชาเต้นท์ก็เดินเข้าไปในโถงห้องประชุมทันที ปล่อยให้แฟลตยืนยิ้มแก้เก้ออยู่ตรงหน้าประตูบานใหญ่สีทอง

และเมื่อการประชุมเริ่มต้น

" ไม่ได้ ! เหล่าเทพจะขอพื้นที่ในนรกมาปลูกดอกไม้ไม่ได้ !! " เสียงของราชาหนุ่มพูดขึ้นอย่างแข็งกร้าว

" เหตุผลล่ะ เราขอเหตุผล " เสียงถูกโต้กลับมาจากองค์หญิง โย แห่งเทพ

" ผู้คนที่ทำความชั่ว จะต้องตกนรกท่านแน่ใจหรือองค์หญิง ว่าเหล่ามนุษย์พวกนั้นควรจะเจอสิ่งที่สวยงามอีก "

" แต่พวกเค้าก็มีจิตใจและความรู้สึก ท่านจะทรมานพวกเค้าไปถึงไหนกัน " น้ำเสียงขององค์หญิงเริ่มบ่งบอกความไม่พอใจ

" ใช่ ! พวกเค้ามีจิตใจ มีความรู้สึก แต่เมื่อยังมีชีวิตอยู่บนโลกทำใมถึงไม่รู้จักทำความดี  และองค์หญิงจะมาบอกว่าเป็นการทรมานได้ยังไงกัน ในเมื่อมนุษย์ต้องชดใช้กรรมที่ได้ก่อขึ้น " รอยยิ้มถูกเหยียดขึ้นบนริมฝีปากของราชาซาตาน

" ไม่จริงอ่ะ ท่าน ! "

" อะไรที่มันไม่จริงหรือองค์หญิง " ชัยชนะเริ่มคืบคลานมาอยู่ตรงหน้าของราชาเมื่อยังเห็นองค์หญิงเงียบ " หรือว่าที่ทรงขอพื้นที่ในนรกมาปลูกดอกไม้เป็นแค่ความพึงพอใจส่วนพระองค์เท่านั้น !! "

เสียง ฮือ ฮา ถูกเซ็งแซ่ขึ้นมาจากเหล่าบรรดาซาตานที่นั่งร่วมประชุมอยู่ด้วย

" นี่ท่าน !!!! " ไม่ทันที่องค์หญิงจะตรัสต่อ ก็มีเสียงมาห้ามทัพซะก่อน

" เอาล่ะ พอได้แล้ว " ชายแก่ที่มีเส้นผมสีขาว ยาวหยิกถึงครึ่งลำตัวใบหน้าและลำตัวเหี่ยวหย่น  นัยตาสีเขียวมรกต แฝงความอำมหิตและอ่อนโยนไว้ด้วยกัน ทำให้ดูสง่างามเมื่อนั่งอยู่บนบัลลังสูงสุด


" เสด็จพ่อ !! " สายตา ดุดุ ถูกส่งมาทางเจ้าหญิงที่เอ่ยเรียกโดยไม่รู้เวล่ำเวลา " เอ่อ..ขอโทษเพคะ ท่านเทพซาน "

" มีอะไร... " สานตาทุกดวงถูกทอดพระเนตรมาทางองค์หญิงผู้ไม่ยอมแพ้

" เรื่องนี้ยังไม่จบ เพคะ ท่านราชาซาตาน... " คำพูดยังไม่ทันจบออกไปจากพระโอษฐ์องค์หญิง ท่านเทพซานก็ได้ห้ามไว้ก่อน

" เอาล่ะ พอแล้ว ... ในเมื่อยังไงเจ้าทั้ง 2 คน ก็เถียงกันไม่ยอมเลิกลา งั้นเอาอย่างนี้... " รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ถูกปรากฏบนริมฝีปากเหี่ยวย่น " ข้าจะให้เจ้าทั้ง 2 คนลงไปในโลกมนุษย์ ไปช่วยมนุษย์คู่นึงให้สมหวังกลับความรักให้ได้ ใครช่วยได้ก่อน คนนั้นเป็นฝ่ายชนะ "

" ห๊า !!! ท่านว่าอะไรนะ !!! "