คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ทัศนศึกษา(2)
เมื่อเรียนเสร็ ็ไ้เวลาอาหารลาวันพอี รอนที่ยืนอยู่หน้าประู
มอมาที่เฮอร์ไมโอนี่ที่ำลัพูุยับเพื่อนๆอยู่
ั้แ่สรามบเายัไม่ไ้รุเฮอร์ไมโอนี่ัเท่าไหร่เลย วันนี้แหล่ะเาะวนเธอไปเที่ยว
รอนมามั่นสูอาาศหายใเ้าปอ ่อนะเินย่าสามุมมาที่โ๊ะ
สายาอเามอแ่เฮอร์ไมโอนี่
ุบ
แพนี่
พาร์ินสันที่ำลัลุาโ๊ะสลิธีรินพอี เธอนับเาที่เินมาพอี แพนี่ล้มลไปอับพื้น
รอนใรีบว้าัวเธอึ้นมา
*าบอเหรอ ถึไม่เห็นว่าันะลุ
วิสลีย์* แพนี่โมโห เธอมอหน้าเาเอาเรื่อ รอนแ้ัว
*ันไม่เห็น อโทษที* รอนพู
แพนี่ไม่ยอมผลัเาให้เไป
*พู่ายั วิสลีย์
ันแทบะล้มลไปอับพื้น* แพนี่โวยวาย นอื่นๆเริ่มหันมามอ รวมทั้
แฮรี่ับเฮอร์ไมโอนี่
*็บอว่าอโทษแล้วไ ะอะไรนัหนา*
รอนว่าพลายืนประันหน้าับเธอ เาสูว่าเธอมา และแพนี่็ัวเล็พอๆับเฮอร์ไมโอนี่
วาสีำเ้มูโรธเือเา
*ไม่เป็นสุภาพบุรุษเอาะเลย
ริฟฟินอร์เป็นอย่านี้ทุนรึเปล่านะ* แพนี่พูแว่ะ รอนโมโห
แ่เาลับทำอะไรเธอไม่ไ้เพราะเธอเป็นผู้หิ
*มาเถอะรอน*
เฮอร์ไมโอนี่พูึ้นมาหลัาที่เธอับแฮรี่เินมาหาเา แฮรี่เินมาับัวอรอนเินไปที่โ๊ะ
แพนี่มอแสยะยิ้ม
*ให้ายเถอะ สาบานไ้
ถ้ายัยนั่นเป็นผู้ายฟันร่วหมปาแน่* รอนสบถ่อนะมอไปที่แพนี่
ที่เินออไปาห้ออาหาร
*อย่าเลย มันไมุ่้มหรอ*
แฮรี่พูึ้น
*ริอแฮรี่
นัเรียนที่มีเรื่อันะโนหัะแนนบ้านละ 100 ะแนน ถือเป็นำแนนที่เยอะมา*
เฮอร์ไมโอนี่ว่า รอนหันมามอเธอ เาเียบไปัพันึ็พูึ้นมา
*เฮอร์ไมโอนี่
เธอพอะว่าไหมวันหยุนี้* รอนถามึ้นมา เฮอร์ไมโอนี่มอเาสสัย
*พอีว่าันะวนเธอไปฮอส์มี้น่ะ
ันอยาไปื้ออ* รอนแ้ัว หน้าแึ้น เฮอร์ไมโอนี่แปลใ่อนะอบล
*โอเ แล้วแฮรี่ ะไปไหม*
เธอหันมาถามแฮรี่ เาหันไปมอรอน็เห็นว่ารอนยิบาให้เา
เาึรูุ้ประส์ที่แท้ริอรอน ่อนะอบปิเสธ
*โทษที
พอีว่าันับเนนี่มีนัิวหนัสือันน่ะ* เฮอร์ไมโอนี่พยัหน้า
แฮรี่ลอบยิ้มให้รอน
วัน่อมา แฮรี่ับรอนรีบแ่ัวอย่ารวเร็ว
เรื่อแบบสำหรับแ่วิิเรียบร้อยอยู่บนัวอทั้สอ เฮอร์ไมโอนี่เอ็แ่ัวเรียบร้อย
ทั้สามนมาที่สนามแ่ ผู้นนั่ันอยู่บนที่นั่ ส่เสียันเฮลั่น
เมื่อมาถึสายาอเฮอร์ไมโอนี่ปะทะับมัลฟอยในุวิิอสลิธีริน
เาัวสูและูโเ่นมาว่าใร ผมสีบลอน์ที่ไม่ไ้เรียบแปล้เหมือนอย่า่อนยาวึ้นเล็น้อยและำลัปลิวไสวามแรลม
วาสีฟ้าีมอไปที่นในทีม อนนี้เาเป็นัปันทีมสลิธีริน
*แล้วเอัน สู้ๆนะ*
เฮอร์ไมโอนี่ให้ำลัใแฮรี่ับรอน เสร็็วิ่ไปที่นั่นู
เมื่อารแ่ันเริ่ม้น
วาสีน้ำาลอเฮอร์ไมโอนี่เอาแ่ับ้อไปที่มัลฟอย เาเล่นเ่ึ้นมา
และยัูเท่ห์อี้วย เธอเผลอมอเาลอารแ่ัน
เมื่อแ่เสร็ ผลารแ่ืนือ ริฟฟินอร์นะสลิธีริน มัลฟอยอารม์เสีย
เาเสยผมบลอน์อัวเอ่อนะเะโ๊ะในห้อพัอทีม
ทุนในทีมเริ่มัวลและใที่มัลฟอยโรธ
บานถึับวิ่หนีออาห้อพัเลยทีเียว มัลฟอยหันไปมอทุนในทีม
*มัลฟอย พวเราอโทษ
วันนี้เราห่วยแ* สมาินหนึ่อโทษออมา
รู้ีว่าเวลาที่มัลฟอยโมโหน่าลัวแ่ไหน
มัลฟอยมอสูหายใเ้าแรๆ
่อนะวัสายามมามอนในทีมที่อนนี้หน้าีเป็นไ่้ม
*ไม่เป็นไร ่ามันเถอะ
ันเอที่วาแผนไม่ี*
ทุนในทีมอ้าปา้าับสิ่ที่มัลฟอยพูึ้นมา
เพราะทุนนึว่าเาะปา้าวอหรือไม่็อัพวเาในทีมะอี
*ริเหรอ นายไม่โรธ ริเหรอ*
เ็หนุ่มนนั้นถามึ้นมาอี แววายัแฝวามลัวเอาไว้
*โรธ* มัลฟอยอบหน้านิ่
*แ่มันผ่านไปแล้ว ะนั้นอย่าถามอะไรอี* มัลฟอยพู่อ เ็หนุ่มยิ้มออมา
นในทีมพาันยิ้ม และีใที่ไม่โนมัลฟอยัาระ่อน
นในทีมพาันลับหอนอน
มัลฟอยำลัะลับแรบับอยล์็เอ่ยถามึ้นมา
*นายเป็นอะไรรึเปล่า เรโ
ทำไมไม่ัารพวนั้นล่ะ* แรบถาม อยล์พยัหน้าามแรบ
มัลฟอยหันมามอสีหน้าเรียบนิ่
*เพราะันโแล้วไ ไอพวโ่*
มัลฟอยอบ เาไม่อยาทำัวเหมือนเ็อีแล้ว เาวรทำัวให้เป็นผู้ให่
*ัน็ไม่เ้าใอยู่ี*
แรบบ่นๆหลัาที่มัลฟอยเินออไปแล้ว
ริฟฟินอร์เมื่อนะารแ่วิิ็ัารัานลอันในหอพั
ทุนมีวามสุ เฮอร์ไมโอนี่นั่มอแฮรี่และรอนที่โนนในทีมยึ้น ลอที่นะ
เธอเินออมาาหอพั
มายัทาเินที่เปิโล่พลามอไปที่วะวันที่ใล้ะลับอบฟ้า
เธอหยิบเ็มทิศที่มัลฟอยให้เธอออมาู ่อนะเปิออและูมัน
เ็มอเ็มทิศส่ายไปส่ายมาแล้ว็ี้มาที่ัวเธอ
เฮอร์ไอนี่่อนที่ะใสะุ้เมื่อมืออใรบานอมาที่เอวอเธอ
เมื่อหันมา็เห็นมัลฟอยยืนอเธออยู่ เธอรีบผลัเาออพร้อมับหน้าแ
*นาย...อบทำอย่านี้ับันอยู่เรื่อย*
เฮอร์ไมโอนี่พูหน้าแ่ำ พลานึ เ็มทิศี้ไปที่มัลฟอย่าหาไม่ใ่ัวเธอ
เอ๊ะ นี่ันำลั้อารมัลฟอยเหรอ
เธอิพลาสะบัหัว่อนะมอมาที่มัลฟอยที่ยืนอยู่้าทาเินวาสีฟ้าีเหม่อมอออไป
*เสียใ้วยนะ ที่แพ้*
เฮอร์ไมโอนี่พูออมา มัลฟอยยัไหล่แ่ไม่ยอมหันมามอเธอ
*่ามันเถอะ
ันไม่สนใเรื่อนั้นหรอ* มัลฟอยว่า เฮอร์ไมโอนี่พยัหน้า
*เรโ
รู้ัวไหมว่านายูเป็นผู้ให่ึ้นมาเลย* เฮอร์ไมโอนี่ว่า
มัลฟอยหันมามอเธอ่อนะยิ้มออมา
*ทุน้อโึ้นทั้นั้นแหล่ะ
เฮอร์ไมโอนี่ ัน็้อโ เธอ็้อโ* มัลฟอยพู
เฮอร์ไมโอนี่อ้าปา้า่อนะรีบหุบปา มัลฟอยพูีมา
นเธออสสัยไม่ไ้ว่านี่ือมัลฟอยที่เธอรู้ัรึเปล่า
*ใ่ ริอย่าที่นายบอ
พวเราทุน่า้อโึ้น* เธอพูพลามอออไป มัลฟอยหันมามอเธอ
*ลัวอนาไหม* เาถามออมา
เฮอร์ไมโอนี่มอหน้าเา่อนะส่ายหน้า
*นายลัวเหรอ* เธอถามลับ
มัลฟอยะัไปนิ
*พ่อแม่ันอยู่อัาบัน
ัน้ออยู่นเียว เธอว่ามันน่าลัวไหมล่ะ* มัลฟอยเลิิ้วถาม
เฮอร์ไมโอนี่ะั่อนะ้มหน้าล รู้สึสสารมัลฟอยึ้นมา
*นายไม่ไ้อยู่ัวนเียวนะ เรโ*
เฮอร์ไมโอนี่พูพยายามส่สายาห่วใยไปให้มัลฟอย
*ไม่ไ้อยู่ัวนเียว แ่มัน็เหานะ
บารั้* มัลฟอยอบ นั่นยิ่ทำให้เฮอร์ไมโอนี่สสารเามาึ้นอี
มัลฟอยมอออไป่อนะพับแนเสื้อเิ้สีำึ้น
เผยให้เห็นรอยรามารอผู้เสพวามาย้า้าย เฮอร์ไมโอนี่้อมัน
เธอไม่เยเห็นมันใล้นานี้เลย ถึแม้รั้ ที่เธอปลอมัวเป็นแรบแล้วเห็นมัลฟอยเปลือยท่อนบนแ่อนนั้นเธอใเินว่าะสัเแน้า้ายอเา
*มันเ็บไหม*
เธอถามพลา้อไปที่รามาร มัลฟอยมอามสายาเธอ่อนะอบ
*เ็บ อนที่โนประทับน่ะสิ*
เาอบ่อนะมอแน้า้ายอเา
*ทำไมนายถึไม่บอ
เบลลาทริส์อนนี่แฮรี่โนำสาปเหล็ในล่ะ* เฮอร์ไมโอนี่ถาม มัลฟอยยัไหล่อบ
*ถ้าันบอ พ๊อเอร์ับพวเธอไ้ายเป็นผีเฝ้าบ้านันไปแล้ว*
เาอบ เฮอร์ไมโอนี่หัวเราะเล็น้อย่อนะยิ้มให้มัลฟอยที่อนนี้็ยิ้มให้เธอเ่นัน
*ถามอะไรหน่อยสิ*
เฮอร์ไมโอนี่ถามึ้นมา มัลฟอยมอเธอิ้วมวสสัย
*นายิยัไับันเหรอ* เธอถามออมา
มัลฟอยอึ้ไป ไม่ิว่าเธอะถามเา เฮอร์ไมโอนี่หน้านิ่้อารำอบ
*ถามทำไม เฮอร์ไมโอนี่*
มัลฟอยถามลับหน้าเปลี่ยนสี เฮอร์ไมโอนี่ไม่อบแ่มอหน้ามัลฟอยนิ่
มัลฟอยมอเธอ่อนะถอนหายใ
*ถ้าไม่รู้วามในใัน
ไม่เลิ่ายๆใ่ไหม* มัลฟอยถาม เฮอร์ไมโอนี่พยัหน้าสีหน้าริั มัลฟอยเินไปยืนรหน้าเฮอร์ไมโอนี่่อนะ้มลไปหาเธอ
เธอใเล็น้อยแ่็ไม่ไ้ัืนอะไร มัลฟอย้มลไปูบหิสาว
วามหวานาริมฝีปาอมัลฟอยทำให้เฮอร์ไมโอนี่รู้สึเหมือนัวเอำลัล่อลอยอยู่
เาูบเธออย่าูื่ม่อนะถอนูบออ
*ทีนี้รู้รึยั* มัลฟอยถามพลายิ้มเ้าเล่ห์
เฮอร์ไมโอนี่หน้าแ
*ฮื่อ*
เฮอร์ไมโอนี่อบพลาหันไปมอทาอื่น มัลฟอยหัวเราะ่อนะ้มลไปหอมแ้มเธอ
*แล้วเธอิยัไับัน* มัลฟอยถาม
เฮอร์ไมโอนี่หน้าแ
*มะ ไม่รู้สิ* เธออบ
มัลฟอยหัวเสียเล็น้อย
*เอาเถอะ ยัไม่้ออบอนนี้หรอ
ันรู้ว่าเธอ็ิเรื่อวิสลีย์อยู่เหมือนัน* มัลฟอยพู เฮอร์ไมโอนี่มอเา *แ่ยัไอให้ันเป็นัวเลืออเธอหน่อยละัน*
เาพู่อ เฮอร์ไมโอนี่หน้าแยิ่ว่าเิม่อนที่ะ
เอื้อมมือไปับที่ใบหน้าอมัลฟอย
มัลฟอยใเล็น้อย่อนะมอไปที่วาสีน้ำาลสวยอเธอ เฮอร์ไมโอนี่เย่ปลายเท้าึ้นพร้อมับหลับา
มัลฟอยเอ็่อยๆเลื่อนลมาหาเธอ พร้อมับูบเธออย่าแผ่วเบาเหมือนเ่นทุรั้
*เอาล่ะมาันรบรึยั*
ศาราารย์มัอลนาัลเอ่ยปาะโนออมา
นัเรียนาทั้สี่บ้านมายืนรอันที่หน้าประู วันนี้เป็นวันที่้อไปทัศนศึษา ทุนเินไปึ้นรถไฟ
แฮรี่ รอน และเฮอร์ไมโอนี่อยูู่้เียวัน เฮอร์ไมโอนี่ที่นั่มอออไปที่หน้า่า
พลานึถึ อนที่มัลฟอยูบเธอรั้่อน มัลฟอยอบเธอนั่นือำอบอเา
*แฮรี่ นายสัเไหม
หมู่นี้เฮอร์ไมโอนี่เปลี่ยนไป* รอนระิบับแฮรี่ เามอเฮอร์ไมโอนี่แวบนึ่อนะหันไปพูับรอน
*เปลี่ยนยัไ เธอ็ยัปิี*
แฮรี่พูออมา รอนถอนหายใ
*เปลี่ยนสิ
ันเห็นเธออบเผลอลูบริมฝีปาัวเอ บารั้็เห็นเธอนั่ยิ้มนเียว
แบบนี้มันอาารอนมีวามรััๆ* รอนว่า พลามอไปที่เฮอร์ไมโอนี่
*แล้วทำไมเหรอ* แฮรี่ถามออมา
รอนใ้สมุอเาบไปที่ศรีษะอแฮรี่่อนะระิบ
*ะบ้าเหรอแฮรี่ แล้วันล่ะ* รอนถาม
แฮรี่อ้าปา่อนะบอให้รอนใเย็นๆ
เมื่อมาถึหมู่บ้านมิลลิบัส
ภายในหมู่บ้านเียบสบไม่มีวี่แววอสิ่มีีวิอยู่เลย
บรรยาาศในหมู่บ้านูวัเว ลมหนาวพัมาปะทะเ้าับร่าอนัเรียน
ทุนรู้สึอย่าเียวันว่าน่านลุ
*ให้าย ไม่มีนอยู่เลยเหรอ*
รอนถามึ้นมา เฮอร์ไมโอนี่หันมาอบเา
*มันเป็นหมู่บ้าน้อำสาป รอน
ไม่มีใรอยู่ที่นี่มาร้อยว่าปีแล้ว*
ำอบอเฮอร์ไมโอนี่ทำเอารอนนลุมาว่าเิม
*เอาล่ะ นัเรียนทุนฟัทานี้หน่อย*
ศาราารย์มัอลนาัลพูึ้นมา นัเรียนทั้สี่บ้าน่าพาันเียบั้ใฟั
*ันะับู่บ้านอพวเธอ
ให้แยันไป ำนวนพวเธอเยอะเินไปและศาราารย์แ่ละนูแลไม่ไหว
อีอย่าที่นี่มันอันรายมา อย่าไ้ับ้ออะไรเป็นอันาถ้าไม่ำเป็น
หาเออะไรที่ผิปิให้เรียศาราารย์ทันที เอาล่ะฮัฟเฟิลพัฟ ับู่ับ
เรเวนลอะมีศาราารย์ฟิลิอัส อยูแล ริฟฟินอร์ับู่ับสลิธีรินไปับศาราารย์
ฮอเร* ศาราารย์มัอลนาัลพูเสร็
เ็นัเรียนแ่ละบ้าน็พาันไปหาศาราารย์ทีู่แลบ้านัวเอ แฮรี่ รอน
และเฮอร์ไมโอนี่เินามนอื่นๆไป
มัลฟอยที่ยืนอยู่ับพวสลิธีริน
มอมาที่เฮอร์ไมโอนี่่อนะแ่นยิ้มแล้วเินเ้าไปหาเินใล้ๆเธอ
*ันไม่อบที่นี่เลย
น่านลุะมั* รอนพูพลามอไปรอบๆ หมู่บ้านที่น่าลัวนานี้
ทำไมถึยัให้พวเามาทัศนศึษา
ศาราารย์ฮอเรพาริฟฟินอร์ับสลิธีรินมายั บ้านหลัหนึ่
มันให่โและูเ่าแ่มา ภายในบ้านอทุิ้นอยู่ในสภาพเิมราวับว่า มันยัมีนอยู่
เพราะอมี่าทุอย่ายัอยู่ในที่อมัน เฮอร์ไมโอนี่รู้สึนลุเล็น้อย
เธอไม่อยาะเ้าไปในบ้าน้วย้ำ แ่็้อำใเินเ้าไป
*มารวมันรนี้พวเธอ
ันะเล่าประวัิอบ้านหลันี้ให้ฟััน*
ศาราารย์ฮอเรเรียนัเรียนทุนมารวมันภายในห้อโถอบ้าน *ห้ามแะ้ออะไรทั้นั้น*
*มีใรรู้บ้าว่า
เ้าอบ้านหลันี้ือใร* ศาราารย์ถามออมา เฮอร์ไมโอนี่ยมือึ้น ่อนะอบ
*มันเยเป็นบ้านอ ท่านหิ อลิาเบธ
แม๊อล ่อนที่เธอะโน เอ่อ รุมโทรม่ะ* เธออบ รู้สึหหู่ใอบล
*ถู้อ ุเรนเอร์ บ้านหลันี้เยเป็นบ้านอ
อลิาเบธ แม๊อล ผู้หิที่สาปหมู่บ้านแห่นี้ แล้วมีใรรู้อีบ้าว่า ทำไมเธอึสาปหมู่บ้านแห่นี้*
ศาราารย์ถามออมาอี เฮอร์ไมโอนี่ยมือึ้นอีรั้่อนะอบ
*ไม่มีใรรู้สาเหุแน่ั
แ่ว่าันว่า ท่านหิโนหัหลัานรั* เฮอร์ไมโอนี่อบหน้าแ
มัลฟอยแอบยิ้มเล็น้อย
*ใ่แล้ว แ่สาเหุที่แท้รินั่นือ
วามไว้ใ อลิาเบธ ือผู้หิที่สวยที่สุในหมู่บ้านนี้ วามามอเธอเป็นที่เลื่อลือมา
นเมื่อเธอไ้รู้ัับ เรนาฟ เอรารอส นัาร้าที่เินทามาเพื่อทำาร้าับหมู่บ้านแห่นี้
เธอหลุมรัเาอย่าั แ่เรนาฟ ลับมอว่าเธอเป็นทาผ่านเท่านั้น*
ศาราารย์เล่าเรื่อพลามอไปรอบๆบ้าน
*ทัู้่ไ้เสียัน
อลิาเบธิที่ะแ่านับเรนาฟ เรนาฟหลอเธอว่าเาะไปทำาร้าเมืออื่นและเมื่อเสร็ธุระเาะลับมาหาเธอ
อลิาเบธเื่อใเา แ่* ศาราารย์เว้นวรร่อนมอมาที่นัเรียน้อเม็
*เรนาฟลับ้าวานผู้ายในหมู่บ้าน
ให้มาทำร้ายอลิาเบธ รุมโทรม ่มืนเธอ และับเธอมัับเ้าอี้ัวนั้น*
ศาราารย์ี้ไปที่เ้าอี้ัวหนึ่ เ็นัเรียนหันไปมอันใ่อนะถอยห่าาเ้าอี้ัวนั้น
*เธอเ็บปวทุ์ทรมาน
และผิหวัเสียใ ่อนที่เธอะาย เธอไ้สาปส่หมู่บ้านมิลลิบัส ให้ ผู้นในหมู่บ้านทนทุ์ับวามรั
และทุนในหมู่บ้านะ้อายเป็นผีเฝ้าหมู่บ้านไปลอาล* เมื่อศาราารย์พูบ
นัเรียนทุนพาันนหัวลุับเรื่อเล่า
*แปลว่า ที่นี่็มีผีใ่ไหม*
รอนถามแฮรี่ แฮรี่หันไปมอเา
*น่าะใ่
และันว่ามันเยอะพอูเลยล่ะ* แฮรี่อบพลามอไปรอบๆบ้าน
*นี่เป็นสาเหุที่พวเธอไม่วรแะ้ออะไรทั้นั้น
เยไ้ยินไหม วิาายโหมัะหวอที่เป็นอัวเอ* ศาราารย์พู
นัเรียนทุนพยัหน้าพร้อมัน ้วยวามลัว
ศาราารย์ฮอเรพาทุนออมาาบ้านและพาไปยัสถานที่ในหมู่บ้านอีหลายที่่อนะให้พัเที่ย
*ันอยาะลับแล้ว
ที่นี่น่าลัวะมั* รอนว่าพลามอไปรอบๆ
ถึแม้ะมีนัเรียนทั้สี่บ้านเินวนเวียนอยู่แ่บรรยาาศ็ยัน่าลัว
*แ่ันสสารท่านหิมาว่าเธอ้อโนนรัหัหลั
ไม่มีอะไระเ็บปวไปว่านี้อีแล้ว* เฮอร์ไมโอนี่ว่า
*ยัไ็เถอะ น่าลัวะมั* รอนว่า
*ศาราารย์่ะ
ือหนูอยาเ้าห้อน้ำมาๆเลย ห้อน้ำอยู่ทาไหน่ะ* แพนี่ พาร์ินสัน
ำลัยืนถามศาราารย์ฮอเรอยู่
*โอ้ เธอไปเ้าในบ้านหลันี้็ไ้นะ
แ่อย่าลืม่อนะเ้าห้อน้ำให้ออนุา่อน
และอย่าแะ้ออะไรถ้าไม่ำเป็นเ็า* ศาราารย์ฮอเรย้ำ แพนี่พยัหน้าถึเธอะลัวแ่เธออยาเ้าห้อน้ำมาว่า
ว่าแล้วเธอ็เินเ้าไปในบ้านหลัหนึ่ึ่เธอเ่าว่า น่าะเยเป็นร้านายเสื้อผ้ามา่อน
เพราะูาหุ่นรอัเสื้อที่ั้อยู่เ็มร้าน บาัว็หล่นลมาอับพื้น
เสื้อผ้าบาัวถูสวมอยู่บนัวหุ่น
*ศาราารย์รับ ห้อน้ำไปทาไหนรับ*
รอนถามศาราารย์ฮอเร
เาแนะนำเหมือนที่บอับแพนี่ รอนรีบวิ่เ้าไป
บรรยาาศน่าลัวในร้านทำเอานลุ เารีบเ้าห้อน้ำ
เมื่อเสร็รอนเินออมาเาเินผ่านห้อๆหนึ่ และเห็นร่าอใรบา
รอนนึสสัยึเินเ้าไปในห้อ เาถอนหายใเมื่อร่านั้นือ แพนี่ พาร์ินสัน
*เธอมาทำอะไรที่นี่ พาร์ินสัน*
รอนถามออมา เธอไม่อบเา รอนเินเ้าไปใล้ แพนี่ำลัมอหุ่นที่ถูสวม้วยุรารีสมัยยุลา
เียวมร ผ้าเนื้อีถูัเย็บอย่าประี
*มันสวยมาเลย ว่าไหม*
แพนี่มอมันาเป็นมัน รอน่อนะมอเธอ
*ันว่าเราวรรีบออไปาที่นี่นะ เห้
นั่นเธอทำอะไรน่ะ* รอนะโนออมา
เมื่อเห็นแพนี่หยิบสร้อยประับบนุึ้นมาสวมใส่ไปที่อเธอ
*เธอทำบ้าอะไร ถอออมาเี๋ยวนี้
ไม่ไ้ยินที่ศาราารย์ฮอเรบอเหรอ* รอนพยายามะถอสร้อยให้เธอ
แ่แพนี่สะบัมือเาออ
*อะไรัน ็แ่ยืมใส่เท่านั้นแหล่ะ
นายไม่ิว่ามันสวยเหรอ* แพนี่ถามออมา พลาับที่สร้อยออัมีสีมร
พลาส่อระที่อนนี้เปื้อนฝุ่นอยู่
*มัน็สวย แ่เธอวรถอออมาเี๋ยวนี้
แล้ววามันไว้ที่เิม* รอนว่าพลามอไปรอบๆ สายลมพัเบาๆปะทะับผิวเา
*ให้ายเหอะ ะลัวอะไรนัหนาวิสลีย์*
แพนี่สบถพลามอสร้อยอ แล้วยิ้มออมา รอนมอไปรอบๆ่อนะพยายามแะสร้อยออ แพนี่วิ่หนีเา รอนวิ่าม
*ถอออมาเี๋ยวนี้นะ พาร์ินสัน*
รอนว่าพลาวิ่าม แพนี่วิ่หนีมายัห้อโถ หุ่นมามายั้เรียรายอยู่
*ถอออมา พาร์ินสัน
มันไม่ใ่อเธอนะ* รอนพูออมา แพนี่มอหน้าเหนื่อยๆ
*ลัวบ้าอะไร วิสลีย์ ัน็แ่ยืมใส่
เี๋ยว็ืนเอแหล่ะ * แพนี่ว่า
อยู่ๆรอน็รู้สึหนาวยะเยือึ้นมา รอนมอไปรอบๆอย่าหวาลัว
และแล้วรอน็ไ้ยินเสียอะไรบาอย่า เาลอเี่ยหูฟัีๆ
*ไ้ยินอะไรไหม* รอนถามแพนี่
เธอะัไป่อนะลอเี่ยหูฟัเสียเหมือนเา
*หัวโมย หัวโมย*
น้ำเสียอผู้หินหนึ่่อยๆัึ้นเ้ามาในโสประสาทอทั้สอ
มันูน่าลัวและวนเสียวสันหลั วันสีาวพุ่ออมาาห้อหนึ่
มันพุ่มายััวอแพนี่ รอนรีบพุ่เ้าไปว้าัวเธอให้หลบ
*รี๊สสสส*
แพนี่รีร้อแล้วล้มลไปนอนับพื้นับรอน
*เธอเป็นอะไรรึเปล่า*
รอนถามแววาห่วใย แพนี่ส่ายหน้าทั้สอยืนึ้น
พลามอไปที่วันสีาวที่อนนี้มัน่อยๆแปรสภาพเป็นผู้หินหนึ่
*หัวโมย หัวโมย* เธอพูออมา
แววาุัน รอนับแพนี่นลุ
*เ้า โมยอๆ้า* ผีผู้หิพู
ถลึาใส่แพนี่ที่หวาลัว รอนเผลออเธอเอาไว้
*พวเราอโทษ เราะืนให้*
รอนว่าพลาถอสร้อยมาาออแพนี่
*รู้ไหมหมู่บ้านนี้มีวิธีัารับหัวโมยยัไ*
ผีสาวถามน้ำเสียเยือเย็น รอนหน้าเสีย
*เราะืนให้
แ่ไ้โปรเธอไม่ไ้ั้ใ* รอนว่า แพนี่มอรอน าไม่ถึว่ารอนะปป้อเธอ
รอนยื่นสร้อยมรและวามันไว้ที่โ๊ะ้าัว
*เห็นไหม เราืนแล้ว โอเ้
ปล่อยเราไป* รอนว่า ผีสาวหัวเราะเสียแหลม
*เราะัมืออหัวโมยทิ้
แล้วโยนให้นฟินิส์ิน* ผีสาวพูพลาลอยไปรอบๆัวอทั้สอ
รอนมอามโอบแพนี่แน่ แพนี่มอามเ่นัน
*ฟันะ เธอไม่ใ่หัวโมย เธอไม่ไ้ั้ใ
เธอแ่เห็นว่ามันสวยี* รอนพูไล่เลี่ย เหื่ออเาไหลเป็นทา
เพราะในส่วนลึๆแล้ว เา็ลัวผีเหมือนัน
*้าไม่สน
้าะัารับนที่ล้ามาโมยอๆ้า* ผีสาวำรามลั่น่อนะพุ่ัวมาหาทั้สอน
รอนอแพนี่แน่นและหลับา แพนี่อรอนแน่นหลับา้วยเหมือนัน
*สูเปฟาย* แสสว่าเิ้าออมาาไม้ายสิทธิ์อศาราารย์มัลอลนาัลแล้วพุ่ไปที่ร่าผีสาว
ผีสาวรี๊สลั่น่อนะหายวับไป รอนับแพนี่ลืมาึ้น ทัู้่เผลอสบาัน
*รอน เป็นอะไรรึเปล่า* เฮอร์ไมโอนี่ับแฮรี่ที่วิ่เ้ามาในบ้านเธอวิ่เ้ามาหารอน
แพนี่ใผละออาเา *ันไม่เป็นไร พาร์ินสันเธอเป็นอะไรรึเปล่า*
รอนอบเฮอร์ไมโอนี่่อนะหันไปถาม แพนี่ที่ำลัมอทั้สอนอยู่
*มะ ไม่เป็นไร* แพนี่อบ พวมัลฟอยเินเ้ามาพอี
แพนี่รีบวิ่ไปหาพวมัลฟอยทันที
*บอแล้วใ่ไหมว่า
อย่าแะ้ออะไรทั้นั้น ถ้าันมาไม่ทันะเิอะไรึ้น็ไม่รู้* ศาราารย์มัอลนาัลพูึ้น
แพนี่หน้าเสีย
*หนูอโทษ่ะ ศาราารย์* เธอพู ศาราารย์ถอนหายใ่อนะเินออไปาบ้าน
มาแล้ว่าาาาา อนนี้อาะแปลๆไปบ้า ิมันไ้นะ่ะ อบุมาเลยที่เ้ามาอ่านนะ่ะ
ริๆเรื่อนี้เราแ่บแล้ว อยู่ใน Word อนนี้ำลัแ่อีเรื่ออยู่ เี่ยวับDramione เหมือนเิม้า
รออ่านัน้วยน้าาา
ความคิดเห็น