ความรักของเราไม่มีวันสิ้นสุด

ลำดับตอนที่ #3 : พวกเธอ & นายเป็นใครกันแน่

~ ในทีสุดก็พักสักที ~

ต้นหอม มมมมมมมม
ว่าไงน้ำหวาน ?? ?
ไปหาอะไรกินกันป่ะ
งั้นเธอแนะนำฉันหน่อยสิ
0.0 ปกติเธอจะเป็นแนะนำฉันนี่หน่า 
? ?? (ยัยน้ำหวานพูดอะไร)
ไม่ต้องทำหน้ายังงั้นเลยต้นหอม งั้นไม่เป็นไร ฉันแนะนำเอ งง
อื้อ!
ขอโทษครับ
เอ๊ะๆ เสียงนี้มันคุ้นๆ 
อ้าว ต้นหอม
เอ๋ ?? นายรู้จักฉันด้วยหรอ
รู้จักซิ เธอชนฉันเมือ่เช้าจำไม่ได้หรอ
ฉัน 
ใช่ จำไม่ได้หรอ
จำได้ แต่นายเป็นใคร ชื่ออะไร แล้วรู้จักฉันได้ยังไง ?
ฉันชื่อชาเย็น เป็นเพื่อนรักเธอไง
เพื่อนรัก
ใช่ เธอมีฉันกับยัยน้ำหวานเป็นเพื่อนรักเพราะเรา 3 คนอยู่ห้องเดียวกันตั้งแต่อนุบาล 1 แล้ว และที่สำคัญเธอเป็นแฟนไอ้ไนท์เพื่อนฉัน
ไนท์ 
ใช่ เธอเป็นไรป่าวเนี่ย ดูแปลกๆนะ อ้าวนั่นไงแฟนเธอเดินมาแล้ว
แฟน ? ฉันพูดพร้อมกับหันมาดู
หวัดดีไอ้ชาเย็น ^^
เออ~หวัดดี นี่ไอ้ไนท์แกจะไม่ทักแฟนแกหน่อยหรอ
แฟน นายนั่นพูดพร้มกับหันมามองหน้าฉัน แล้วทำตาแบบสมเพชฉันสุดๆ
นี่นาย มองฉันแบบนี้หมายความว่าไง ห๊า!!
หึ ฉันก็ไม่อยากจะมองผู้หญิงไม่มีหัวใจแบบเธอหรอก
นี่! นายว่าใคร
ใครอยากรับก็รับซิ
โอ๊ยย ย หยุดๆ พอสักที (ยัยน้ำหวานพูดขณะที่เงียบไปนานน น)
ชิ น้ำหวานเธอก็บอกให้อีตาขี้เก๊กหยุดก่อนซิ
เธอ ! ยัยบ๊อง
อีตาขี้เก๊ก
ยัยบ๊อง
โธ่เว้ย ย แฟนกันะทะเลาะกันทำไมวะ หิวข้าวว่ะ
ไม่ใช่แฟน ฉันพูดพร้อมกับเบ๊หน้าใส่อีตานั้น
อีตานั่นเงียบไปเลยและยังทำหน้าเศร้าอีก ฉันพูดอะไรผิดวะ
เธอ คง ไม่มีหัวใจจริงๆซินะ ฉันรอเธอตั้ง 2 ปี สุดท้ายก็ลืมกัน
อีตานี่เป็นอะไรของเขาเนี่ย = =
เอ่อน้ำหวาน ชาเย็น ฉันไม่กินข้าวนะ 
เฮ้ย ไอ้ไนท์
อีตานั่นพูดเสร็จก็เดินหนีเฉยเลย
ป่ะๆ ไปกินข้าวกันเถอะใกลหมดเวลาเที่ยงแล้วนะ
อืมๆ (ฉันเป็นอะไรนะทำไมรู้สึกหวั่นไหวกับอีตาบ้านั่น ไม่ๆๆ)

~ กริ๊ง ~
ได้เวลาเรียนคาบต่อไปแล้วหรอเนี่ย เร็วชะมัดแต่คาบเรียนคาบนี้ฉันไม่ได้นั่งกับยัยน้ำหวาน 2 คนแต่มีนายชาเย็นเข้ามานั่งด้วยโต๊ะข้างๆฉันจึงไม่ว่าง
~ ประกาศค่ะๆ วันนี้อาจารย์ทุกคนประชุมให้นักเรียนทุกคนกลับ้านได้ ~
เย้ๆๆ (เสียงเด็กในห้องฉันเอง)
ฉันกำลังจะเก็บกระเป๋าแต่แล้ว ยัยน้ำหวานกับนายชาเย็นก็มาลากฉันไป
ปล่อย ~~ นะ
เงียบๆได้มั้ย ,,ยัยน้ำหวาน
แล้วทั้งสองคนก็พาฉันมาหยุดอยู่หลังตึกเรียน
นี่ ! พวกเธอลากฉันมาที่นี่เพื่อ
ก็พวกเรามีเรื่องจะถามเธอ
?? 
และทั้งสองก็ถามฉันทุกเรื่องไม่ว่าจะเรื่องที่ไปอเมริกา เรื่องอีตาขี้เก๊ก และเรื่องพวกเขาที่บอกว่าเป็นเพื่อนรักของฉัน

นี่มันอะไรกันฉันงงไปหมดแล้ว พวกเธอรู้เรื่องเกี่ยวกับฉันได้ไง
? เธอแหละที่บ้า จำพวกเราไม่ได้
ใช่ นายชาเย็นพูดต่อจากยัยน้ำหวาน
~ ระหว่างเรานั้น แฟนกันแค่วันเดียว ~
แล้วโทรศัพท์ฉันก้ดังขึ้น
"ฮัลโหล"
(#^$6@+)
"อ่อค่ะๆ"
(&^0=@^+)
"ถ้างั้นหนูไปตอนนี้เลยนะคะ"
(%^$y%=)
"เลิกแล้วค่ะ พอดีอาจารย์ประชุม"
(@#$)
"ค่ะๆ"
(0^%#2@)
"แล้วเจอกันค่ะแม่"
ฉันกดวางโทรศัพท์แล้วจึงหันมาพูดกับน้ำหวานและชาเย็น
ฉันกลับก่อนนะ เพราะแม่จะพาฉันไปหาหมอ
แล้วฉันก็มายืนรอคุณลุงคนขับรถที่หน้าโรงเรียน ในขณะที่หล่ออีตาขี้เก๊กก็เดินเข้ามา แต่มีแฟนนายนั่นมาด้วย(ชิ แล้วมาบอกว่าเป็นแฟนฉัน รอฉันตั้ง2 ปี) ฉันหันไปมองอีนั่น
อีตานั่นยักคิ้วให้ฉันและพาแฟนสุดจะน่ารักของเขาเดินจากไป
ทำไมฉันต้องคิกมากด้วยเนี่น ยัยต้นหอม
ปิ๊บ ๆ
เสียงแตรรถนี่ อ่อคุณลุงคนขับรถน่ะเอง

ฉันเข้าไปนั่งในรถพอมองผ่านกระจกออกมาฉันเห็นอีตาบ้านั่นยืนจู๋จี๋ดู๋ดี๊กับแฟนเขา
โฮ้ยยัยต้นหอมเธอมันบ้าไปแล้ว ไปคิดมากทำไม