อะไรทำให้เรารักกัน

ลำดับตอนที่ #2 : เริ่มต้น

"แคท แพท แนท ตื่นได้แล้วค่ะลูก"

" ค่ะคุนแม่"3สาวตอบ

"แม่คะนายฟรุ๊ตล่ะคะ"แพทเอ่ยปากถาม

"น้องไปเรียนแล้วล่ะจ้ะ เหลือเรา3คนนั่นแหละไปอาบน้ำได้แล้วเด๋วสาย"

"คร่า"

30 นาทีผ่านไป

"เอ่อ..คุนหนูคะจะทานข้าวรึเปล่าคะป้าจะได้เตรียมให้"

"ไม่เปนไรหรอกค่ะป้าพวกเราไม่ค่อยหิวน่ะค่ะ"

"ค่ะ"

"ไปได้แล้วลูก เด๋วสาย"พ่อ

"คร่าพ่อ"

"ไปแล้วนะคะแม่"

"ตั้งใจเรียนนะจ๊ะลูก"

"ค่ะแม่"

"พ่อคะ ทำไมฟรุ๊ตไปโรงเรียนเร็วจังเลยคะพ่อ"แนทถาม

"ไม่รู้สิ พ่อตื่นมาไอเจ้าฟรุ๊ตก้อไปเรียนซะแระ"

"สงสัยจะตื่นเต้น"แคท

"ก้ออาจใช่"แพท

"อะถึงแล้วลูก แพท แนท"

"ไปแล้วนะพี่แคท พ่อบายค่ะ"

"จ้า เยนนี้รอลุงคมมารับนะลูก"

"คร่า"

"บายจ้า"แคท

"บายค่ะพี่แคท"

"ไปกันเถอะนะ"แพท

"ค่ะ"

"แหมวันนี้รู้สึกจะอารมณ์ดีจังเลยนะครับพี่"ฟรุ๊ต

"แหงล่ะเออ ฟรุ๊ตอยู่ห้องไรล่ะเราน่ะ"

"เอครับ"

"อืม"

"เออ พี่แนทมะกี้น่ะพี่พัสเขาโทรมาบอกว่าเยนนี้เขาจะมารับพี่น่ะ"

"เชอะ ทุเรศที่สุด"

"เออแล้วถ้าเขาโทรมาอีกอะฝากบอกด้วยนะ ว่าไม่ต้องมา"

"ครับ"

"ไปกันเถอะพี่แพท"

"จ้า"

"แพทจ๋า เค้าคิดถึงตัวเองมากที่สุดเลยอะ"

"อะไรของเทอฮะ มินนี่"

"ก้อคิดถึงอะไม่ได้เจอตั้งหลายเดือน"

"อืม ชั้นอยู่ห้องไรอะ"

"เอ น้องแนทก้อเอ"

"ขอบคุนค่ะพี่มิน แนทไปก่อนนะ"

"จ้า"มินนี่

"ไปกันเถอะมิน"

"อืม"

8.30น. คาบแรกเกรด 11 เอ

แพทตี้ เซย์

ชิ เบื่อชะมัดเลยวันนี้คาบแรกเจอมิส นฤมล ภาษาไทย ที่เซงเพราะเจ๊แกขี้บ่นเปนที่1 แต่ดีที่เขาไม่ได้เปนครูประจำห้องชั้น โชคดีชะมัด

"พิมพ์นารา เด๋วเทอมาพบมิสด้วยนะที่ห้อง วิทย์"นี่แหละครูประจำชั้นของชั้นมิส พิมลษา

"มิสนฤมลขออนุญาตค่ะ"

"จ้า"

"มาแล้วค่ะ"

"นี่จ้ะใบสมัครร้องเพลงเหนเเม่เทอบอกว่าเทอชอบร้องเพลงมิสก้อเลยเอามาให้และถ้าสนใจมาขอรายละเอียดได้นะจ๊ะ"

"ขอบคุนค่ะมิส"

"ไม่เปนไรจ้า เออและอีกอย่างเด๋วโรงเรียนเราจะมีการแข่งกีฬากับโรงเรียนอื่นมิสจะให้เทอเปน ดัมเมเยอร์ของโรงเรียนหน่อย เอาน้องเทอด้วยนะ พิมพ์นตาน่ะ"

"ค่ะมิส แต่น้องหนูเปนลีดเดอร์นะคะ"

"งั้นเทอก้อหารุ่นน้องเนี่ยมาและกันนะ"

"ค่ะ" หารุ่นน้องหรองั้นเอาน้องยีน น้องจัสมิน น้องวินนี่ ละกันเอแต่ว่าเหลือ 3ไม้เออเด๋วค่อยคิด

"ขออนุญาตค่ะมิส"

"เชินจ้ะ"

"มินนี่ บอกน้องเทอด้วยนะว่าชั้นขอให้มาเปนดัมเมเยอร์"

"อย่าบอกนะว่าเทอเปนดามอีกแล้วอะ"

"แหงล่ะ ไม้1ซะด้วย"

"แล้วครบยังอะดัมน่ะ"

"ยัง......เลยเหลือ 3 คน"

"อืม มิสเขาเอารุ่นน้องอย่างเดียวหรอ"

"ไม่รู้สิ เออชั้นนึกออกละเอาน้องที่เปนคู่แฝดกันดีกว่าที่อยู่เกรด 10 บีน่ะน่ารักสุดๆ"

"อืมเหนด้วย เหลือ 1 คน"

"เทอไงมินนี่นะชั้นขอร้อง"

"อืม ก้อได้"

เกรด 9 เอ

ฟรุ๊ตตี้ เซย์

เอ ทำไมวันนี้ยัยนั่นมาช้าจัง นั่นไงมาแล้วๆจะนั่งไหนล่ะเนี่ยก้อเหลือที่เดียวซะด้วยนั่นก้อคือข้างๆ ผม.........

"นั่งด้วยได้ไหม"เหอ ๆคาบนี้ของผมสบายชิวๆผมเลยฟังเพลงในโทรศัพท์อยู่ก้อเลยทำเปนไม่สนใจ"

"นี่นายฟรุ๊ตตี้นั่งด้วยได้ไหม"

"เชิน"

"ขอบใจย่ะ"

"ไม่พอ"

"อะไรอีกล่ะไอไฮโซ"

"หอมแก้มหน่อย"แกล้งซะหน่อยเปนไง

"ทะลึ่ง"

"งั้นชั้นจูบเทอ"

"เชอะ ฝันไปเถอะ"

"ฝันใช่ปะงั้นก้อ เอ่อเพื่อนๆทั้งหลายครับขอความกรุณาออกไปข้างนอกหน่อยนะ"

"ได้เลยเพื่อนรัก"

"นี่นายจะทำไรน่ะ"ถามแปลกๆ

"ก้อ........."

"อย่า...................อุ๊บ"เรียบร้อย วะฮ่าๆสะใจ สงสัยยัยนี่จะเสียจูบแรกไปแล้วล่ะแต่ไม่ใช่เพราะผมนะ เสียดายชะมัด ผมชอบเขานะแต่เขาน่ะสิ แงๆ

"ไม่พอใจไง ดูทำหน้าเข้าสิ"ยัยนี่ท่าจะบ้าเว้ย

"ก้อไม่พอใจน่ะสิ"

"ทำไมอะ"

"ก้อมันไม่ใช่จูบแรกของเทอ"

"แค่เนี้ย"

"อืม"

เกรด 10 เอ

แนท เซย์

- ก้อพึ่งจะได้รู้ตอนที่.......- เสียงโทรศัพท์ชั้นเอง

"มีไร"ที่พูดอย่างนี้เพราะว่านายพัสโทรมาน่ะสิ

"ก้อคิดถึงอยากคุยด้วย"เฮอะ คิดถึง

"แต่ชั้นไม่อยากคุยเข้าใจไหม"ชิ ชั้นไม่อยากคุยกับนายเลยสักนิด

"วันนี้ไปรับนะ"

"ไม่ต้อง ชั้นมีคนมารับแล้ว"

"งั้นหรอ ตอนนี้เทอว่างใช่ปะ"รู้ดีอีก

"อืม มีไร"

"คุยเปนเพื่อนหน่อยดิ"

"ม่ายคุย"

"ไม่เปนไร งั้นแค่นี้นะที่รัก"ใครที่รักแกไอบ้า

"ทะลึ่ง"มันไม่ทันอีตานั่นหรอกค่ะ วางไปแล้ว

แคท เซย์

ชั้นมาถึงมหาลัยเรียบร้อยแล้วล่ะค่ะ ว่าแต่นายกอล์ฟหายไปไหนน้า


"จ๊ะเอ๋" ว้ายยย

"ตกใจหรอ"นายกอล์ฟนั่นเอง

"ก้อใช่น่ะสิ ถ้าคราวหลังเล่นแบบนี้อีกชั้นโกดนายจิงๆด้วย"

"ฮ่าๆจ้า"

"วันนี้มีไรอีกล่ะนาย หืม คงหนีไม่พ้นเรื่องสาวล่ะสิ"

"ก้อๆๆใช่ คือชั้นไปเจอรุ่นน้องคนนึงน่ารักอย่าบอกใครเลย"

"อ่าหรอ ไหนล่ะ"แล้วนายกอล์ฟก้อชี้ให้ชั้นดู น่ารักจิงๆด้วย

"น่ารักป่ะล่ะ"

"อือๆน่ารักดี"กอล์ฟนายรู้ไหม ชั้นรักนายมากเลยนะ แม้ความรักระหว่างเรามันเปนไปไม่ได้ก้อเหอะ แต่ถ้านายมีไรชั้นจะช่วยทุกอย่างเลย

"เทอไปขอเบอร์ให้ชั้นหน่อยสิ" ชั้นรวบรวมความกล้าเพื่อนาย